مقاله ارزیابی اجزای بیلان آب سطحی در مناطق فاقد آمار با استفاده از مدل جهانی سطح زمین GLDAS (مطالعه موردی: دشت نیشابور، خراسان رضوی)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی اجزای بیلان آب سطحی در مناطق فاقد آمار با استفاده از مدل جهانی سطح زمین GLDAS (مطالعه موردی: دشت نیشابور، خراسان رضوی) دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی اجزای بیلان آب سطحی در مناطق فاقد آمار با استفاده از مدل جهانی سطح زمین GLDAS (مطالعه موردی: دشت نیشابور، خراسان رضوی)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی اجزای بیلان آب سطحی در مناطق فاقد آمار با استفاده از مدل جهانی سطح زمین GLDAS (مطالعه موردی: دشت نیشابور، خراسان رضوی)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی اجزای بیلان آب سطحی در مناطق فاقد آمار با استفاده از مدل جهانی سطح زمین GLDAS (مطالعه موردی: دشت نیشابور، خراسان رضوی) :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
تعیین اجزای بیلان آبی در مناطق خشک و نیمه خشک یکی از راهکارهای موثر در مدیریت منابع آب با توجه به شرایط کمبود آب است. در این میان مدلهای سطح زمین بروز شده با مشاهدات ماهوارهای به دلیل ارائه پارامترهای هیدرولوژیکی در مقیاس جهانی از اهمیت بالایی در مناطق فاقد آمار برخوردار می باشند. در تحقیق حاضر پس از ارزیابی خروجی های مدل GLDAS، به بررسی اجزای بیلان آب شامل بارش، تبخیر، رواناب سطحی و رطوبت خاک در پیکسل های منطبق با دو ایستگاه تبخیر سنجی در منطقه نیشابور واقع در استان خراسان رضوی در سال های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ پرداخته شد. بدین منظور ابتدا پارامترهای هواشناسی دما، رطوبت و بارش حاصل از مدل GLDAS با داده های ایستگاه های تبخیر سنجی مقایسه گردید. تبخیر تعرق که یکی از مهمترین اجزای بیلان آبی است به دلیل عدم وجود داده های لایسیمتری با استفاده از خروجی مدل های تجربی CRAE و فائو ۵۶ در شرایط غیر استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که ضریب همبستگی بین متوسط ماهانه دما، بارش و رطوبت هوا برای ایستگاه چهارباغ به ترتیب برابر با ۰/۹۸۴۵، ۰/۸۹۱۳و ۰/۸۵۶۵ و میزان همبستگی خروجی تبخیر- تعرق مدل GLDAS با مدل تجربی CRAE و فائو ۵۶ در شرایط غیر استاندارد به ترتیب برابر با ۰/۸۰۱۲ و ۰/۶۴۰۸ می باشد. همچنین اجزای سالانه بیلان آب شامل بارش، تبخیر، رواناب سطحی و رطوبت به طور متوسط به ترتیب برابر ۱۲۱/۹۷۵، ۱۴۱/۷۷۱، ۲/۲۳ و ۲۲/۰۲۸- میلیمتر می باشد. سطح بالاتر میزان تبخیر در مقایسه با بارش حاکی از منفی بودن بیلان آب در منطقه و افت سطح آبخوان در دشت به دلیل برداشت بیش از حد مجاز از آب های زیر زمینی می باشد.