مقاله استفاده از هواژل۱ در صنعت ساختمان های سبز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله استفاده از هواژل۱ در صنعت ساختمان های سبز دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله استفاده از هواژل۱ در صنعت ساختمان های سبز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله استفاده از هواژل۱ در صنعت ساختمان های سبز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله استفاده از هواژل۱ در صنعت ساختمان های سبز :

چکیده فارسی:

در جهان معاصر که بشریت با انواع مشکلات فزاینده تغییرات آب و هوا، افزایش سریع جمعیت جهان، آلودگی های هوا و منابع آب، از بین رفتن منابع کلیدی زمین و بسیاری از مسائل زیست محیطی در سطح خرد و کلان مواجه است، نیاز مبرم برای طراحی های حافظ محیط زیست، بکارگیری انرژی های تجدید پذیر، طرح برنامه های توسعه هوشمند و استفاده از مصالح قابل بازیافت احساس می شود.

در این خصوص، بحث ساختمان های سبز که در آنها از مواد پیشرفته در مقیاس نانو استفاده می شود، به لحاظ تأثیرات مثبتی که بر محیط پیرامون خود دارند حائز اهمیت است. هواژل ها از جمله این مواد هستند که با ویژگی های منحصربفرد، قابلیت های فراوانی را در صنعت عایق بندی در مقایسه با سایر مواد متداول نظیر پلی استرن، سلولز، پشم معدنی و; ایجاد کرده اند.

در این مقاله با بررسی خواص فیزیکی و حرارتی هواژل و نیز با تحلیل مقایسه ای بین دو روش عایق بندی حرارتی با مواد متداول و روش عایق بندی با نانوژل، برتری این مواد در میزان نگهداشت انرژی و صرفه جویی در هزینه های دوره بهره برداری ساختمان بیان می گردد.

کلید واژه ها: هواژل سیلیکا۲، عایق بندی، ساختمان های سبز، هدایت گرمایی، اتلاف انرژی، ضریب انتقال گرمایی

۱ Aerogel

۲ Silica Aerogel

مقدمه

در دهه اخیر، با توجه به اینکه بیشتر از ۸۰ درصد تقاضای جهانی انرژی از سوخت های فسیلی بوده است (Koebel, 2012)، و نیز درک این نکته که با سوزاندن این نوع سوخت ها و انتشار دی اکسید کربن در هوا، اثرات سوء بسیاری بر جو زمین و تغییرات آب و هوایی آن ایجاد شده است و نیز بدلیل آنکه صنعت ساختمان با مصرف ۴۰ درصد انرژی جهان (Koebel, 2012)، سهم بسزایی در تولید دی اکسید کربن دارد، لذا وجود برنامه ای جهت کاهش آلایندگی ساختمان ها ضروری می نماید. چرا که از سویی، عمده سهم تقاضای جهانی انرژی در ساختمان ها، مربوط به گرمایش، تعویض هوا و تهویه مطبوع میشود و از سویی دیگر، ساختمان های با عایق بندی ضعیف، باعث تولید گاز دی اکسید کربن میشوند. یکی از راه حل های کاهش آلودگی، ایجاد ساختمان های سبز با تولید کمتر گاز دی اکسید کربن از طریق عایق بندی می باشد. روش دیگر نیز، ترمیم ساختمان های موجود است، که هر دو روش با بکارگیری فوق نارساناگرها۳، یا به تعبیر دیگر عایق های با کارایی بالا، امکان پذیر است. به منظور کاهش تولید گاز دی اکسید کربن، استفاده از عایق های گرمایی با کارآمدی مناسب امری ناگزیر خواهد بود. با شرایط و مصالح متداول موجود، برای عایق بندی می توان از تعداد لایه های عایق بیشتری استفاده نمود، که این امر باعث کاهش فضای مفید ساختمان و نیز افزایش هزینه ها خواهد بود. بنابراین می بایست از مواد نوظهور با خواص ویژه که به صورت روزافزون رو به گسترش می باشند، استفاده نمود. ازانواع پیشرفته این نوع عایق ها، هوا ژل ها می باشند که در صنعت ساخت و ساز، علی الخصوص در ساخت خانه های کم اثر پذیر۴، عملکرد بالایی را در عایق بندی گرمایی و نیز ایجاد عایق صدا ارائه نموده اند. امروزه، عایق های تولید شده با استفاده از هواژل های سیلیکایی، بدلیل قیمت بالای آن، تنها در قسمت هایی از سازه استفاده می شوند که توجیه اقتصادی لازم را داشته باشند. از جمله این قسمت ها، تراس های بیرونی سازه های مسکونی، بخش های درونی سازه های قدیمی، نمای بناهای تاریخی و ; هستند که البته در مدت زمان بهره برداری از سازه و در طول عمر مفید آن، این هزینه ها مستهلک خواهند شد.