مقاله تعیین تنوع ژنتیکی قارچFusarium oxysporum f.sp. Dianthi در استانهای تهران و مرکزی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین تنوع ژنتیکی قارچFusarium oxysporum f.sp. Dianthi در استانهای تهران و مرکزی دارای ۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین تنوع ژنتیکی قارچFusarium oxysporum f.sp. Dianthi در استانهای تهران و مرکزی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین تنوع ژنتیکی قارچFusarium oxysporum f.sp. Dianthi در استانهای تهران و مرکزی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین تنوع ژنتیکی قارچFusarium oxysporum f.sp. Dianthi در استانهای تهران و مرکزی :

تعداد صفحات:۲
چکیده:
بیماری پژمردگی آوندی میخک که عامل آن قارچFusarium oxysporum f.sp. dianthiمی باشد؛ یکی از مهمترین بیماری های میخک در ایران است. مؤثرترین و اقتصادی ترین روش کنترل این بیماری استفاده از ارقام مقاوم است و تعیین تنوع ژنتیکی عامل بیماری برای تولید ارقام مقاوم حائز اهمیت است. در این تحقیق، در سال ۱۳۸۹ از گلخانه های میخک در استانهای تهران و مرکزی نمونه برداری انجام شد و ۴۴ جدایه براساس کلید معتبر شناساییNelson et al.,1983 و آزمون بیماری زایی بر روی رقم حساس میخک (Rendezvous) به عنوانFusarium oxysporum f.sp. dianthiشناسایی شدند. تنوع ژنتیکی با استفاده از گروههای سازگاری رویشی VCGsبررسی شد. با کشت جدایه ها روی محیط کلرات دار حاوی ۴% کلرات پتاسیم، ۳۹۶ جهش یافته نیت به دست آمدکلاس های فنوتیپی جهش یافتههای نیت بر اساس نحوه رشد روی محیط کشت های حاوی نیترات، نیتریت و هیپوزانتین به عنوان تنهامنبع تامین کننده نیتروژن تعیین شدند. این جهش یافتهها در سه کلاس فنوتیپی nitM و nit3 ،nit1 گروه بندی شدند. بر این اساس۴۰/۶درصدجهش یافتهها از کلاس فنوتیپی۳۸/۲درصدnit1 جهش یافتهها از کلاس فنوتیپیnit3و۱۴/۶%جهش یافتهها از کلاس فنوتیپیnitMبودند. آزمون مکمل سازی بین جهش یافتگان نیت جدایه های ایران و جهش یافتگان نیت جدایه های ایتالیا (به عنوان شاهد) روی محیط کشت حداقلMMبه عمل آمد و بدین وسیله تعداد گروههای سازگاری رویشی در هر منطقه مشخص شد. در مجموع سه گروه سازگاری رویشیVCG0020, VCG0021, VCG0022در بین جمعیت قارچ مشخص شد.