مقاله سعدی شاعری ستایشگر یا معلمی موعظه گر؟

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله سعدی شاعری ستایشگر یا معلمی موعظه گر؟ دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله سعدی شاعری ستایشگر یا معلمی موعظه گر؟  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله سعدی شاعری ستایشگر یا معلمی موعظه گر؟،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله سعدی شاعری ستایشگر یا معلمی موعظه گر؟ :

تعداد صفحات:۲۱
چکیده:
بسیارند شاعرانی که پادشاهان، حاکمان، امیران و برخی بزرگان زمان خود را ستوده اند. جایگاه ممدوح و همچنین شاعر ستایشگر در نوع و چگونگی این ستایش ها مؤثرند؛ پس نمی توان همه ی ستایش ها را همانند هم دانست و همه ی شاعران ستایشگر را با یک چوب راند؛ هر چند که بار منفی موجود در مدح و ستایش، بر همه ی اشعار ستایشی سنگینی می کند و خواننده ی ناآگاه در اولین برخورد با واژه ی ستایش و مدح، دیدی منفی از آن در ذهن خود خواهد داشت؛ همین موضوع، بررسی و تحقیق همه جانبه در مورد اشعار ستایشی را ضروری می کند؛ به ویژه زمانی که شاعران بلند مرتبه ای همچون سعدی در ردیف شاعران ستایشگر قرار می گیرد. در این مقاله، به بررسی اشعار ستایشی سعدی می پردازیم و در پایان به این نتیجه می رسیم که جنس اشعار ستایشی سعدی با دیگر اشعار ستایشی متفاوت است و سعدی بیشتر در هیأت یک معلم اخلاق ظاهر می شود و ممدوح را اندرز می دهد. سعدی که شاعری موقعیت شناس و تواناست، در می یابد برای تأثیر اندرزهای خود، باید ابیاتی ستایشی را چاشنی آنها بنماید؛ به همین خاطر در تعریف و تمجید از ممدوح اندازه نگه داشته و ستایش ها و اغراق های بی وجه در کلام او دیده نمی شود. خلاصه ی سخن این که اشعار ستایشی سعدی بیشتر مبین تعلیمات اخلاقی است تا ستایش کسی. در این پژوهش به شیوه های آفرینش ادبی در اشعار ستایشی و همچنین به برخی جنبه های شایسته وکارکردهای پسندیده در اشعار ستایشی سعدی نیز اشاره شده است.