مقاله مقایس حساسیت میان فردی در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و اختلال دو قطبی نوع I و افراد بهنجار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایس حساسیت میان فردی در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و اختلال دو قطبی نوع I و افراد بهنجار دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایس حساسیت میان فردی در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و اختلال دو قطبی نوع I و افراد بهنجار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایس حساسیت میان فردی در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و اختلال دو قطبی نوع I و افراد بهنجار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایس حساسیت میان فردی در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و اختلال دو قطبی نوع I و افراد بهنجار :

تعداد صفحات:۶
چکیده:
حساسیت طرد میان فردی، از جمله متغیرهای آسیب روانی هستند که می توانند به مرور منجر به بروز اختلالات روان شناختی شوند. حساسیت طرد میان فردی به وسیله بی کفایتی شخصی و سوء تعبیر مکرر رفتار بین فردی دیگران مشخص می شود که به ناراحتی در حضور دیگران، اجتناب بین فردی و رفتار غیر قاطع منجر می شود هدف پژوهش حاضر مقایسه حساسیت میان فردی در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و اختلال دوقطبی نوع I و افراد بهنجار شهر اهواز است. به این منظور، ۲۵ بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی نوع I و تعداد ۴۰ بیمار مبتلا به اختلال افسردگی اساسی انتخاب شدند. برای انتخاب نمونه افراد بهنجار از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. بدین ترتیب که ۶۰ نفر از مردم اهواز که از نظر سن، جنس، طبقه اجتماعی و میزان تحصیلات با گروه نمونه افسرده و دوقطبی نوع I هم خوان باشند و همچنین حاضر به همکاری با پژوهشگر بودند به عنوان نمونه افراد بهنجار انتخاب شدند. طرح پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بوده و مقیاس حساسیت بین فردی بویس و پارکر (۱۹۸۹) به عنوان ابزار اندازه گیری به کارگرفته شد. این پرسشنامه ضرایب روایی و پایایی مطلوبی را نشان داد. برای تجزیه و تحلیل داده ها واریانس یک راهه با آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. نتایج نشان داد که مبتلایان به افسردگی اساسی نسبت به افراد عادی، از حساسیت بین فردی بیشتری برخوردارند. بین بقیه موارد تفاوت معنی داری مشاهده نمی شود.