مقاله بررسی سمیت در خوراک دهی های مختلف در تولید ورمی کمپوست

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی سمیت در خوراک دهی های مختلف در تولید ورمی کمپوست دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی سمیت در خوراک دهی های مختلف در تولید ورمی کمپوست  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی سمیت در خوراک دهی های مختلف در تولید ورمی کمپوست،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی سمیت در خوراک دهی های مختلف در تولید ورمی کمپوست :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
به منظور بررسی اثر نوع خوراک مصرفی و نوع سم بر پارهای خصوصیات ورمی کمپوست، آزمایشی در سال ۱۳۹۳در کارگاه کمپوست سازی یاسوج به صورت اسپیلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور نوعخوراک در ۴ سطح شامل پرتقال، گوجه، کدو و خیار و نوع سم در ۵ سطح شامل عدم مصرف سم، مصرف سمومدیازینون، اندوسولفان، فوزالون و دانیتول به میزان ۱ لیتر در هکتار در ۳ تکرار اجرا شد. خوراکها بر روی پلاستیکقرار داده شده و سم بر روی میوه ها سمپاشی شد. سپس تودههای لازم تهیه و تعداد ۲۵۰ عدد کرم به هر تودهاضافه شد و مراحل تولید ورمیکمپوست طی شد. پس از تهیه دادههای مورد نیاز شامل تعداد کرم پس ازجداسازی، اسیدیته ورمی کمپوست، درصد نیتروژن، درصد فسفر، درصد کربن آلی و نسبت C/N با استفاده ازنرمافزار SAS تجزیه و مقایسه میانگین داده ها با استفاده از آزمون دانکن انجام گرفت و نمودارها نیز با استفاده از نرمافزار EXCEL رسم شدند. نتایج نشان داد که اثر نوع خوراک بر تعداد کرم، اسیدیته و درصد فسفر معنی دار نبوده ولی اثر این عامل بر سایر صفات مورد مطالعه در سطح آماری ۱ درصد معنیدار بود. اثر نوع سم و همچنینبرهمکنش نوع خوراک و نوع سم بر همه صفات مطالعه شده معنیدار بود. حداکثر تعداد کرم در تیمار (F(1)P(1(خوراک پرتقال و عدم مصرف سم) به تعداد ۶۲۳/۳۳ عدد، بیشترین مقدار اسیدیته توده در تیمار (F(2)P(1 (خوراککدو و عدم مصرف سم) به میزان ۷/۷۴ به دست آمد که با تیمارهای (F(1)P(1 خوراک پرتقال و عدم مصرف سم) و (F(2)P(1 خوراک گوجه فرنگی و عدم مصرف سم) در یک کلاس آماری قرار داشته و با هم اختلاف معنی دار نشان ندادند. بیشترین درصد نیتروژن در تیمار (F(1)P(1 (خوراک پرتقال و عدم مصرف سم) به میزان ۱/۶۱۳ درصد به دست آمد بیشترین درصد فسفر در تیمار (F(2)P(1 (خوراک کدو و عدم مصرف سم) به میزان ۴/۰۸ درصد، بیشترین درصد (F(1)P(1 (خوراک پرتقال و عدم مصرف سم) به میزان ۲۵/۱۳ درصد و حداکثر نسبت C/N نیز در تیمار (F(2)P(1 (خوراک کدو و عدم مصرف سم) به میزان ۱۵/۵۹ حاصل شد.