مقاله بررسی تحلیلی رأی ماهوی ۲۶ فوریه ۲۰۰۷ دیوان بین المللی دادگستری در خصوص نسل کشی در بوسنیو هرزگوین و نقد پوزیتیویستی آن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تحلیلی رأی ماهوی ۲۶ فوریه ۲۰۰۷ دیوان بین المللی دادگستری در خصوص نسل کشی در بوسنیو هرزگوین و نقد پوزیتیویستی آن دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تحلیلی رأی ماهوی ۲۶ فوریه ۲۰۰۷ دیوان بین المللی دادگستری در خصوص نسل کشی در بوسنیو هرزگوین و نقد پوزیتیویستی آن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تحلیلی رأی ماهوی ۲۶ فوریه ۲۰۰۷ دیوان بین المللی دادگستری در خصوص نسل کشی در بوسنیو هرزگوین و نقد پوزیتیویستی آن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تحلیلی رأی ماهوی ۲۶ فوریه ۲۰۰۷ دیوان بین المللی دادگستری در خصوص نسل کشی در بوسنیو هرزگوین و نقد پوزیتیویستی آن :

تعداد صفحات:۱۶
چکیده:
دیوان بین المللی دادگستری پس از ۱۴ سال رسیدگی به دادخواست مورخ ۲۰ مارس ۱۹۹۳ دولت بوسنی و هرزگوین علیهیوگسلاوی (صربستان و مونته نگرو) در خصوص اجرای کنوانسیون منع و مجازات جرم نسل کشی، رأی خود را صادر نمود. دراین رسیدگی دیوان با مسائل حقوقی و تاریخی مختلفی روبرو می شود که محاکمه را به درازا می کشد. رأی مذکور از جنبه هایمختلفی دارای اهمیت ویژه می باشد و با توجه به جنبه های کیفری و حقوقی وقایع مربوط به فجایع و جنایات ارتکابی در بوسنیو رسیدگی های کیفری در دیوان بین المللی کیفری ویژه یوگسلاوی سابق این موضوع اهمیت مضاعفی پیدا می کند. در اینپرونده خواهان از دیوان می خواهد تا در خصوص نقض کنوانسیون منع و مجازات نسل کشی ۱۹۴۸ مجمع عمومی سازمان مللمتحد و جرائم بین المللی دیگری که در شرح دادخواست آمده بود، خوانده را محکوم نماید. دیوان با موارد و مسائل بسیار زیادیروبرو شد که در نوع خود بی سابقه می باشد. علاوه بر آن رأی صادره انتقادات بسیاری را نیز به دنبال داشت. علیرغم پیچیدگیهای زیادی که که در تعیین هویت خوانده و مسائل مربوط به جانشینی دولت ها وجود داشت، دیوان بالاخره توانست در ۲۶فوریه ۲۰۰۷ رأی ماهوی خود را صادر کند و خوانده را نه به خاطر ارتکاب نسل کشی، بلکه به خاطر عدم جلوگیری از ارتکابآن مسئوول شناخت. این نوشتار به بررسی تحلیلی رأی ماهوی مذکور پرداخته و آن را از نقطه نظر پوزیتیویستی مورد ارزیابی قرار می دهد.