مقاله بررسی نقش ادراک عمومی جامعه در تبیین فرایند جهانی شدن معماری (مطالعه موردی بررسی سطح کیفی ادراک بصری شهروندان شهر شیراز)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی نقش ادراک عمومی جامعه در تبیین فرایند جهانی شدن معماری (مطالعه موردی بررسی سطح کیفی ادراک بصری شهروندان شهر شیراز) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی نقش ادراک عمومی جامعه در تبیین فرایند جهانی شدن معماری (مطالعه موردی بررسی سطح کیفی ادراک بصری شهروندان شهر شیراز)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی نقش ادراک عمومی جامعه در تبیین فرایند جهانی شدن معماری (مطالعه موردی بررسی سطح کیفی ادراک بصری شهروندان شهر شیراز)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی نقش ادراک عمومی جامعه در تبیین فرایند جهانی شدن معماری (مطالعه موردی بررسی سطح کیفی ادراک بصری شهروندان شهر شیراز) :

تعداد صفحات:۲۴
چکیده:
جهانی شدن فرایندی گریز ناپذیر است که پیامدهای گسترده آن ابعاد مختلف اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی جوامع از جمله ایران را تحت تاثیر قرار میدهد روند بی وقفه جهانی شدن تقریبا همه عناصر خرد و کلان جامعه بشری را در سطوح گوناگون در معرض تغییر قرار داده. در چنین شرایطی معماری به مثابه یک زبان بیانی و یکی از مهمترین مظاهر فرهنگ، متاثر از فرایند جهانی شدن، دستخوش تحولاتی گردیده که در وضعیت کنونی شاهد نوعی هیجان زدگی، عدم قطعیت و کثرت گرایی در روند شکل گیری هویت معماری هستیم که در این میان جایگاه معماری به ساختمان سازی و سرهم سازی تنزل یافته است. بدیهی است در چنین شرایطی به تعداد تک تک افراد، نگاه به معماری، معیارهای متعدد برای سنجش، سلیقه و خواست برای ساختن ابنیه وجود دارد. عرصه معماری معاصر ایران از جمله شهر شیراز، مملو از طرحهای توسعه ای شگفت آوری است که نوعی تفکر کوتاه مدت بر آن حاکم است که هر روز به رنگی نو در می آید و در عین پایان یافتن، با هویت نامعلوم دیگری تولدی نو خواهد داشت. در نوع جدید ساخت و ساز، معماری در مفهوم کالا و نه مکان زندگی و شهر در حکم انبار کالا و نه بستر مدنیت مطرح می شود. اگر چه در مقاطعی از تاریخ معماری معاصر ایران شاهد جرقه هایی از امیدواری در کوتاه مدت بوده ایم لیکن شخصیت و خلق مردمان ایرانی، پیش بینی ناپذیری آینده، فرصتی برای به وجود آمدن یک نگاه دراز مدت و پایدار از معماری به مثابه ظرف کالبدی زندگی را گرفته است، و ماهیتی با اعتبار کم به کیفیت معماری معاصر داده است قطعاً در نگاهی کوتاه مدت معماری معاصر ایران در روند جهانی شدن قرار نخواهد گرفت و شکل ثابتی به خود نمیگیرد. شاید بتوان اینگونه نتیجه گیری کرد جامعه کوتاه مدت در شکل گیری نوعی تفکر ماکسیمالیستی در ایران نقش بسزایی ایفا می کند.