مقاله تهیه میکروکپسول های حاوی اسانس گل محمدی با استفاده از پلیمرهای اتیل سلولز و اودراجیت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تهیه میکروکپسول های حاوی اسانس گل محمدی با استفاده از پلیمرهای اتیل سلولز و اودراجیت دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تهیه میکروکپسول های حاوی اسانس گل محمدی با استفاده از پلیمرهای اتیل سلولز و اودراجیت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تهیه میکروکپسول های حاوی اسانس گل محمدی با استفاده از پلیمرهای اتیل سلولز و اودراجیت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تهیه میکروکپسول های حاوی اسانس گل محمدی با استفاده از پلیمرهای اتیل سلولز و اودراجیت :

تعداد صفحات:۱۳
چکیده:
اسانس ها به دلیل دارا بودن عطر و طعم های مشخص و علاوه بر آن دارا بودن طیف گسترده ای از خواص بیولوژیکی، از جمله، خواص آنتی اکسیدانی، ضدقارچی، آنتی باکتریال و حتی ضدتوموری به طور گسترده ای در صنایع دارویی، عطرسازی، ارایشی، بهداشتی و غذایی مورد استفاده قرار می گیرند. از آنجایی که این ترکیبات ساختارهای بسیار ظریفی دارند عمدتاً در برابر شرایط محیطی، ناپایدار بوده و کارایی اصلی خود را از دست می دهند به همین دلیل تحقیقات و فناوری های جدیدی به منظور افزایش پایداری و ماندگاری اسانس ها (بهبود کارایی با حفظ ماهیت) و متناسب با آن، گسترده نمودن کاربرد اسانس ها، انجام پذیرفته است که فناوری انکپسوله نمودن در سیستم های مختلف کلوئیدی، مانند میکروکپسول، میکروسفر، نانوامولسیون و غیره از مهم ترین آنهاست. در این پژوهش میکروکپسولاسیون اسانس گل محمدی به منظور کاهش فراریت، افزایش ماندگاری، سهولت نگهداری، حمل و نقل و غیره مورد توجه قرار گرفته است. میکروکپسول ها با روش امولسیون سازی با تکنیک تبخیر حلال و با استفاده از پلیمرهای مختلف که به عنوان دیواره در ساخت میکروکپسول ها نقش اساسی دارند تهیه شدند. پلیمرهای اتیل سلولز و اودراجیت با نسبت های مختلف به عنوان ماده دیواره انتخاب شدند. تأثیرات سه متغیر: غلظت پلیمر، مقدار امولسیفایر و نوع غیر حلال در راندمان این فرایند مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اودراجیت، پلیمر مناسب تری برای انکپسولاسیون اسانس با استفاده از تکنیک امولسیون- تبخیر حلال می باشد. همچنین با توجه به نتایج حاصل، نوع پلیمر مورد استفاده، درصد حلال، نوع غیر حلال و درصد آن، امولسیفایر و سرعت هم زدن از جمله عواملی هستند که بر روی محصور سازی اسانس و رفتار رهایشی آن تأثیر می گذارند. بهترین نتایج برای فرمولاسیون به صورت درصد پلیمر اودراجیت: ۵%، نسبت حلال به غیر حلال: ۱:۲/۵ و درصد عامل پایدار کننده ۱% به دست آمد. ماکزیمم بازدهی برای فرمولاسیون ۷۶/۷% و میزان بارگیری اسانس ۱۱-۹% می باشد. همچنین نتایج مطالعات رهایشی نشان می دهد که میزان رهایش در محیط اسیدی، ۱۳/۶۹% و در شرایط قلیایی ۳۸/۹۴% می باشد و جمع کل رهایش در ۴ ساعت حدود ۵۲/۶۳۵% می باشد.