مقاله بهبود دقت کارآیی روش فائو پنمن مانتیث با واسنجی مدل تخمین تشعشع خالص در منطقه تبریز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بهبود دقت کارآیی روش فائو پنمن مانتیث با واسنجی مدل تخمین تشعشع خالص در منطقه تبریز دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بهبود دقت کارآیی روش فائو پنمن مانتیث با واسنجی مدل تخمین تشعشع خالص در منطقه تبریز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بهبود دقت کارآیی روش فائو پنمن مانتیث با واسنجی مدل تخمین تشعشع خالص در منطقه تبریز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بهبود دقت کارآیی روش فائو پنمن مانتیث با واسنجی مدل تخمین تشعشع خالص در منطقه تبریز :

تعداد صفحات:۱۲
چکیده:
انتخاب روش مناسب برای تخمین تبخیر- تعرق مرجع از بین روشهای مختلف کمی دشوار است. معادله فائو پنمن- مانتیث بعنوان یک مدل استاندارد برای محاسبه تبخیر- تعرق مرجع از طرف سازمان فائو ارائه شده است. معادله استاندارد فائو پنمن مانتیث در برخی شرایط بخصوص در مناطق خشک و نیمه خشک به دلیل شرایط محلی مانند پدیده فرارفت گرمایی مقادیر تبخیر-تعرق را کمتر از واقعیت برآورد میکند. برای در نظر گرفتن تاثیر شرایط محلی و افزایش دقت تخمین معادله فائو پنمن مانتیث روابط مربوط به تشعشع خالص مورد استفاده در محاسبات فرمول فوق، برای منطقه تبریز، مورد ارزیابی و واسنجی قرار گرفتد. نتایج حاصل شده نشان داد که کاربرد معادلات تشعشع خالص پیشنهادی فائو ۵۶ و فائو ۲۴ باعث ایجاد خطای بترتیب ۱۲۸/۷ و ۱۳۶/۶ ۱۳۶ میلیمتری در تخمین تبخیر-تعرق مرجع بروش فائو پنمن مانتیث در مقایسه با داده های لایسیمتری گردید. با اصلاح و واسنجی معادله تشعشع خالص فائو ۲۴ برای منطقه مورد مطالعه مقدار خطا به ۲۰/۱۴ میلیمتر بعبارتی به ۱/۱۱ درصد کاهش یافت. همچنین برای اعتبار سنجی کاربرد مدل تشعشع خالص فائو ۲۴ واسنجی شده از دادههای لایسیمتری ذرت در سال دیگر استفاده گردید. نتایج اعتبار سنجی نشان داد که خطای برآورد معادله فائو پنمن مانتیث با کاربرد مدل تشعشع فائو ۲۴ واسنجی شده برای منطقه برابر ۲/۴۴ درصد شد. با توجه به مشکل معادلات تخمین تبخیر-تعرق مرجع، استفاده از روش پیشنهادی در این تحقیق برای منطقه تبریز و مناطق مشابه قابل توجیه می باشد.