مقاله محدودیت آب و راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار در روستاهای سیستان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله محدودیت آب و راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار در روستاهای سیستان دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله محدودیت آب و راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار در روستاهای سیستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله محدودیت آب و راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار در روستاهای سیستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله محدودیت آب و راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار در روستاهای سیستان :

تعداد صفحات:۱۸
چکیده:
معضل کم آبی به ویژه در مناطق خشک همیشه از مسائل مبتلا به ناپایداری در مناطق روستایی بوده است. با عنایت به محدودیت منابع آب در منطقه خشک سیستان (با توجه به بارش سالانه بسیار ناچیز- حدود ۶۰ میلی متر- عدم وجود سفره-های آب زیرزمینی و فقدان منابع آب سطحی قابل اطمینان)، ضرورت سیاست گذاری اصولی در جهت بهینه سازی مصرف آب و تحقق توسعه پایدار روستایی امری بدیهی خواهد بود. منطقه سیستان دارای ۸۰۸ روستا می باشد که بالغ بر ۶۱ درصدجمعیت منطقه را تشکیل می دهد، عمده فعالیت های معیشتی روستاییان از نوع کشاورزی و دامداری است و وابستگی کامل بهآب رودخانه هیرمند دارند. در این راستا ما نیازمند استراتژی ها و برنامه هایی هستیم که ضمن حفظ ساختار اجتماعی – فرهنگی روستاها، فعالیت های کشاورزی آنان را گسترش، و نهایتا زمینهای برای حفظ و پایداری روستاها فراهم گردد. اینپژوهش به روش توصیفی تحلیلی انجام گردیده است که در این راستا ضمن بررسی اطلاعات موجود، نتایج حاصل از بازدیدهای میدانی نیز مورد استفاده و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که با توجه به محدودیت های موجود آب در منطقه، برای پایداری روستاهای منطقه طیف گسترده ای از اقدامات با ابعاد گوناگون ضروری می باشد. در بعدسیاسی تقویت روابط دیپلماتیک برای افزایش حقابه ایران از جریان آب هیرمند، در بخش اقتصادی، اقدامات لازم برای ذخیره سازی مطلوب آب در شرایط پر آبی هیرمند، بهینه سازی مصرف منابع محدود آب و تغییر الگوهای کشت پرمصرف به الگوهای سازگار با مصرف کم آب و در بعد اجتماعی و فرهنگی تقویت مشارکت های مردمی و نهادهای غیر دولتیNGO) الزامی خواهد بود