مقاله آنالیز حساسیت معادله فائو پنمن مانتیث به متغیرهای اقلیمی در ایستگاه سینوپتیک شهرضا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله آنالیز حساسیت معادله فائو پنمن مانتیث به متغیرهای اقلیمی در ایستگاه سینوپتیک شهرضا دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله آنالیز حساسیت معادله فائو پنمن مانتیث به متغیرهای اقلیمی در ایستگاه سینوپتیک شهرضا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله آنالیز حساسیت معادله فائو پنمن مانتیث به متغیرهای اقلیمی در ایستگاه سینوپتیک شهرضا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله آنالیز حساسیت معادله فائو پنمن مانتیث به متغیرهای اقلیمی در ایستگاه سینوپتیک شهرضا :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
مطالعه چگونگی تغییرات در خروجی مدل بطور کیفی یا کمی به تغییرات پارامترهای مدل را آنالیز حساسیت گویند. معادله فائو پنمن مانتیث می تواند برای کالیبراسیون و ارزیابی ضرایب در سایر مدلهای تبخیر و تعرق بکار رود، اما برای کالیبراسیون و اعتبارسنجی یا توسعه معادلات محلی نیاز است که حساسیت تبخیر و تعرق به متغیرهای اقلیمی شناخته شود. در این تحقیق حساسیت معادله فائو پنمن مانتیث به متغیرهای اقلیمی در ایستگاه سینوپتیک شهرضا مورد بررسی قرار گرفت. آنالیزهای حساسیت معادله مذکور نسبت به سرعت باد، حداکثر دما و تابش خورشیدی بررسی گردید. ضرایب حساسیت برای هر متغیر بررسی گردید. بطورکلی تبخیر و تعرق پتانسیل نسبت به سرعت باد بیشترین حساسیت را داشت. حساسیت تبخیر و تعرق پتانسیل به یک متغیر مشابه تغییراتی را درون ماهها نشان داد. بعد از سرعت باد، تبخیر و تعرق پتانسیل، بیشترین حساسیت را به حداکثر دما داشت.تابش خورشیدیRs) در طی ماههای تابستان بیشترین اثر را داشت. تغییر در تبخیر و تعرق پتانسیل بطور خطی مرتبط با تغییر در متغیرهای اقلیمی بودR2 >0/97 افزایش تبخیر و تعرق پتانسیل با توجه به افزایش در متغیر اقلیمی بصورت ماهانه تغییر می کرد. در پایه متوسط سالیانه، یک ۱ درجه سانتیگراد افزایش در درجه حرارت حداکثر میزان۰/۱۴میلیمتر افزایش تبخیر وتعرق پتانسیل را داشت. افزایش سرعت باد به میزان ۱ متر بر ثانیه، موجب افزایش۰/۳۳میلیمتر افزایش تبخیر و تعرق پتانسیل می گردد. یک مگاژول بر متر مربع در روز افزایش تابش خورشیدی، موجب۰/۱۲میلیمتر افزایش در تبخیر و تعرق پتانسیل گردید.