مقاله بررسی تأثیر هورمون براسینواسترویید (۲۴-epibrassinolide) بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گل همیشه بهار (.Calendula officinalis L) تحت پتانسیل های مختلف اسمزی محلول غذایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تأثیر هورمون براسینواسترویید (۲۴-epibrassinolide) بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گل همیشه بهار (.Calendula officinalis L) تحت پتانسیل های مختلف اسمزی محلول غذایی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تأثیر هورمون براسینواسترویید (۲۴-epibrassinolide) بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گل همیشه بهار (.Calendula officinalis L) تحت پتانسیل های مختلف اسمزی محلول غذایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تأثیر هورمون براسینواسترویید (۲۴-epibrassinolide) بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گل همیشه بهار (.Calendula officinalis L) تحت پتانسیل های مختلف اسمزی محلول غذایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تأثیر هورمون براسینواسترویید (۲۴-epibrassinolide) بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گل همیشه بهار (.Calendula officinalis L) تحت پتانسیل های مختلف اسمزی محلول غذایی :

تعداد صفحات:۸
چکیده:
براسینواستروئید به عنوان یکی از هورمون های استروئیدی گیاهی نقش بسزایی در فرایندهای فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی مختلف مانند تقسیم سلولی، جوانه زنی بذور، تمایز آوندها و همچنین نقش فعال در پاسخ های دفاعی گیاه در شرایط تنش ایفا می کند. با توجه به اطلاعات بسیار اندک در خصوص واکنش های مورفوفیزیولوژیکی همیشه بهار در شرایط تنش اسمزی و نقش تعدیل کنندگی هورمون براسینواستروئید، پژوهشی در قالب آزمایش فاکتوریل شامل سطوح مختلف پتانسیل اسمزی (۱/۶۲bar- و ۱/۰۸-، ۰/۵۴-) و سطوح مختلف محلول پاشی هورمون (۲۴-epibrassinolide) (1M و ۰/۵، ۰) بر پایه طرح کاملاً تصادفی با ۴ تکرار روی صفات رشد و نموی همیه بهار طراحی و اجرا گردید. نتایج آزمایش بیانگر تأثیر معنی دار اثرات متقابل پتانسیل اسمزی محلول غذایی و هورمون براسینواسیتروئید بر قطر گل، تعداد برگ، ارتفاع بوته، قند محلول کل و نشت یونی بود (p<0.01). بر همین اساس در مقایسه با گیاهان شاهد (بدون محلول پاشی ۲۴- اپی براسینولید)، قند محلول کل در گل های تیمار شده با هورمون همزمان با افزایش پتانسیل اسمزی محلول غذایی روند نزولی نشان دادند. همچنین تیمار هورمونی منجر به کاهش ۳۳ درصدی نشت الکترولیت غشاء سلولی در مقایسه با شاهد (عدم هورمون دهی) گردید. با توجه به نتایج آزمایش احتمالاً هورمون براسینواستروئید با القاء مکانیزم مقاومت به تنش منجر به کاهش اثرات نامطلوب تنش اسمزی مانند تخریب غشاء سلولی و نشت یونی گردیده است.