مقاله بررسی میزان انتشار ذرات PM10 حاوی سیلیس آزاد در هوای کارگاه های سنگ بری شهر مراغه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی میزان انتشار ذرات PM10 حاوی سیلیس آزاد در هوای کارگاه های سنگ بری شهر مراغه دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی میزان انتشار ذرات PM10 حاوی سیلیس آزاد در هوای کارگاه های سنگ بری شهر مراغه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی میزان انتشار ذرات PM10 حاوی سیلیس آزاد در هوای کارگاه های سنگ بری شهر مراغه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی میزان انتشار ذرات PM10 حاوی سیلیس آزاد در هوای کارگاه های سنگ بری شهر مراغه :

تعداد صفحات:۱۳
چکیده:
مقدمه و اهمیت موضوع: سیلیس، ماده معدنی فراوانی است که در طبیعت به اشکال گوناگون یافت می‌شود، خطرزایی فرم بلوری آن با آلفا کوارتز (سیلیس آزاد) بیشتر از بقیه است. تماس با گرد و غبارهای حاوی سیلیس آزاد باعث آسیب‌های ریوی و در نهایت منجر به سیلیکوزیس و مرگ می‌شود. این تحقیق با هدف تعیین نوع، علظت و درصد سیلیس آزاد منتشره به شکل ذرات PM10 در هوای کارگاه‌های سنگبری مراغه و ارائه راه‌کارهای کنترلی انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، با استفاده از روش استاندارد ۷۶۰۱-NIOSH از۱۰ کارگاه سنگبری ۴۰ نمونه گرد وغبار قابل استنشاق تهیه شده و غلظت ذرات PM10 به روش وزن‌سنجی مشخص گردید. برای تعیین نوع سیلیس در گرد و غبار قابل استنشاق ۲ نمونه حجمی تهیه شد و به روش پراش اشعه ایکس(XRD) آنالیز گردید. همچنین جهت تعیین میزان سیلیس آزاد در نمونه های جمع آوری شده، از هرکارگاه سنگبری یک نمونه به روش اسپکتروفتومتری(UV-Vis Spectrometry) آنالیز گردید. بحث: میانگین تراکم گرد و غبار قابل استنشاق حاوی سیلیس آزاد در ایستگاه‌های کاری مختلف برابر ۲۳۲/۲ میلی گرم بر مترمکعب می‌باشد. بیشترین مقدار مربوط به ایستگاه عملیات برش ۳۲۹۳/۳ با انحراف معیار ۵۴/۰ و کم‌ترین مقدار مربوط به ایستگاه درب خروجی ۲۱۹۲/۱ با انحراف معیار ۲۷/۰ می‌باشد. درصد سیلیس آزاد در کارگاه‌ها بیشترین مقدار ۱۵/۱۲درصد وکمترین مقدار ۲/۴ درصد می باشد. از آنجا که نوع و درصد سیلیس آزاد در ذرات معلق تعیین کننده غلظت مجاز مواجهه با آنهاست، نتایج نشان داد که غلظت های موجود بیش از حدود مجاز می باشند. همچنین آنالیز واریانس مقادیر بدست آمده بیانگر اختلاف معنی دار آنها بین ایستگاه های مختلف در کارگاه ها می باشد(P = 0.00). . نتیجه گیری: درصد سیلیس موجود در PM10 برای تمامی کارگاه‌ها در مقایسه با استاندارد ACGIH اختلاف معنی‌دار در سطح احتمال ۰۱/۰ درصد دارد. در کلیه کارگاهها متوسط غلظت ذرات PM10 حاوی سیلیس آزاد بیشتر از حد مجاز بوده و لذا ضروری است با به کارگیری روش‌های اقدامات کنترلی و نظارتی از تولید و انتشار بیش از حد این آلاینده ها جلوگیری شود.