مقاله بررسی صفات مورفولوژیکی، فنولوژیکی و عملکرد اسانس پنج جمعیت بابونهAnthemis و pseudocotula در شرایط مزرعه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی صفات مورفولوژیکی، فنولوژیکی و عملکرد اسانس پنج جمعیت بابونهAnthemis و pseudocotula در شرایط مزرعه دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی صفات مورفولوژیکی، فنولوژیکی و عملکرد اسانس پنج جمعیت بابونهAnthemis و pseudocotula در شرایط مزرعه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی صفات مورفولوژیکی، فنولوژیکی و عملکرد اسانس پنج جمعیت بابونهAnthemis و pseudocotula در شرایط مزرعه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی صفات مورفولوژیکی، فنولوژیکی و عملکرد اسانس پنج جمعیت بابونهAnthemis و pseudocotula در شرایط مزرعه :

تعداد صفحات:۱۲
چکیده:
به منظور بررسی صفات مورفولوژیکی و قنولوژیکی خصوصیات ۵ جمعیت بابونه Anthemis pseudocotula آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار در سال زراعی ۹۱ ۹۰ در مزرعه ایستگاه تحقیقاتی البرز کرج به اجرا درآمد. ۱۳ صفت شامل قطر طولی و عرضی تاج پوشش، سطح تاج پوشش، ارتفاع و تعداد گل در بوته، زمان گلدهی و برداشت، وزن تر و خشک سرشاخه، درصد و عملکرد اسانس، درجه حرارت تجمعی رشد روزانه زمان گلدهی و برداشت اندازه گیری و ارزیابی شدند. مقایسه میانگین بین جمعیت های گونه Anthemis pseudocotula نشان داد که میانگین قطر تاج پوشش جمعیت تهران به میزان ۶۱/۵۳ سانتی متر بیشتر از جمعیت های دیگر بود جمعیت های تهران و مراوه تپه از نظر ارتفاع گیاه و جمعیت های زنجان ۲، زنجان ۱ از نظر تعداد گل نسبت به سایر جمعیت ها برتری داشتند جمعیت های تهران زنجان ۲ دارای بیشترین میانگین وزن تر و جمعیت زنجان ۲ دارای بیشترین میانگین وزن خشک بود. میانگین درصد اسانس جمعیت زنجان ۱ و میانگین عملکرد اسانس جمعیت زنجان ۲ بیشتر از سایر جمعیت ها بود. جمعیت تهران بدلیل دارا بودن حداکثر میانگین درجه حرارت تجمعی رشد روزانه در زمان گل دهی و برداشت جمعیت دیر رس محسوب شد ولی جمعیت مراوه تپه زودتر از سایر جمعیت ها به گل رفت.