مقاله کاربرد توالی یابی ژن ۱۶SrRNA در بررسی ساختار ژنتیکی Paramysis intermedia در خلیج فارس و دریای عمان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله کاربرد توالی یابی ژن ۱۶SrRNA در بررسی ساختار ژنتیکی Paramysis intermedia در خلیج فارس و دریای عمان دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کاربرد توالی یابی ژن ۱۶SrRNA در بررسی ساختار ژنتیکی Paramysis intermedia در خلیج فارس و دریای عمان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کاربرد توالی یابی ژن ۱۶SrRNA در بررسی ساختار ژنتیکی Paramysis intermedia در خلیج فارس و دریای عمان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کاربرد توالی یابی ژن ۱۶SrRNA در بررسی ساختار ژنتیکی Paramysis intermedia در خلیج فارس و دریای عمان :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
سخت پوست پارامایسیس اینترمدیا Paramysis intermedia یکی از مهمترین زئوپلانکتونهایی است که در نواحی مصبی و دریایی مورد تغذیه آبزیان قرار می گیرد. ارزیابی ژنتیکی جمعیت های این گونه به منظور حفظ ذخایر و همچنین تکثیر و پرورش این گونه غذای زنده ارزشمند ضروری است. در پژوهش حاضر برای اولین بار ساختار ژنتیکی سخت پوست پارامایسیس اینترمدیا در دو منطقه خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از توالی یابی ژن میتوکندریایی ۱۶SrRNAبررسی شد. تعداد نه هاپلوتیپ در دو منطقه بدست آمد و میزان تنوع هاپلوتیپی و تنوع نوکلئوتیدی برای تمامی نمونه ها بین دو منطقه به ترتیب ۰۰۳/۰ ± ۹۷۸/۰ و ۰۰۰/۰ ± ۰۳۵/۰ محاسبه شد. مقدار هتروزایگوسیتی مورد انتظار برای منطقه تیاب در خلیج فارس بیشتر (۱۸۴/۰ ± ۲۸۷/۰) از خلیج گواتر در دریای عمان (۰۸۸/۰ ± ۰۱۴/۰) بدست آمد. نتایج ۱۰ نمونه توالی یابی شده شامل ۳۶۵ باز همردیف شده ، ۳۳۹ جایگاه ژنی مونومورف و ۲۶ جایگاه ژنی پلی مورف نشان داد. مقدار Fst در سطح اطمینان ۹۵/۰ بین دو جمعیت ۱۸/۰ و معنی دار بود و در ترسیم درخت تکاملی این جدایی به وضوح دیده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، سخت پوست پارامایسیس اینترمدیا در خلیج فارس و دریای عمان از تنوع ژنتیکی بالایی برخوردار است. همچنین جمعیت های این سخت پوست احتمالاً در مناطق مورد مطالعه، جمعیت های مستقل ژنتیکی می باشند.