مقاله زردی نوزادان چیست

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله زردی نوزادان چیست دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله زردی نوزادان چیست  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله زردی نوزادان چیست،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله زردی نوزادان چیست :

زردی نوزادان چیست

چکیده مقاله :
زردی نوزادان هیپر بیلی روبینمی یکی شایعترین مشکلات نوزادی است که در ۶۰ درصد نوزادان رسیده و ۸۰ درصد نوزادان نارس مشاهده می شودو گاهی در نوزادان موجب اختلالات رفتاری شنوایی و بینایی می شود و از علل نگرانی والدین بخصوص در روزهای اول تولد نوزاد است ، در این مقاله به بررسی بیماری زردی ، انواع آن هپاتیت A و B ، زردی نوزادی ، درمانهای طبی و گیاهی ، باورهای درست و نادرست عوارض و راههای کنترل و پیشگیری این بیماری پرداخته شده است .

مقدمه :
زردی عارضه ای است که در آن پوست و سفیدی چشم به علت بیلی روبین زیاد خون زرد می شوند . بیلی روبین در کبد ایجاد می شود و محصول تجزیه هموگلوبین ( مولکول حامل اکسیژن که در سلولهای قرمز قرار دارد ) است . زردی دو علت اصلی دارد که عبارتند از : ایجاد بیش از حد بیلی روبین خون افزایش می یابد . شایعترین علت ایجاد بیش از حد بیلی روبین تخریب غیر طبیعی سلولهای قرمز است که به کم خونی ناشی از همولیز ( تخریب سلولهای خونی ) معروف است .

علل شایع اختلال دفع بیلی روبین عبارتند از : بیماریهای سلولی کبد مثل التهاب کبد ( هپاتیت ) و تشمع کبدی ( سیروز ) ، انسداد کیسه صفرا یا مجاری صفرا وی داخل کبدی منتهی به کیسه صفرا . اغلب علائم دیگری غیر از تغییر رنگ پوست و چشم با زردی همراه نیست . اگر زردی شدید باشد ، مدفوع ممکن است کم رنگ و ادرار تیره شود ( به علت دفع صفرا از کلیه ها ) ، و گاهی خارش عمومی بروز کند .

هپاتیت Hepatitis
کلمه هپاتیت به معنی التهاب بافت کبد که می تواند به دلائل گوناگون از جمله مصرف داروها یا عفونت های انگلی یا میکروبی و یا ویروسی باشد. با توجه به اهمیت زیاد هپاتیت های ویروسی، شیوع آنها و عوارض ناشی از آنها در اینجا به مهمتـــرین هپاتیت های ویروسی اشاره می کنیم.
در انواع به علت التهاب کبد و اختلال کار آن سوخت و ساز و متابولیسم یک سری مواد به درستی توسط کبد انجام نمی گیرد از جمله این مواد بیلی روبین موجود در خون است که تجمع غیر عادی و بیش از حد آن در بیماری کبد از جمله هپاتیت باعث بروز زردی یا یرقان در بیمار می شود که یکی از مشخصه های بیماری کبدی است.

هپاتیت A:
عامل آن یک ویروس است که بطور اختصار آنرا HAV می نامند راه انتقال آن از راه مدفوعی، دهانی است یعنی دست آلوده به مدفوع شخص بیمار باعث عفونت خود وی و یا دیگران از طریق آلوده سازی آب و غذا شده و یا آلوده شدن آب آشامیدنی و غذا به فاضلاب یا مواد زائد آلوده موجبات انتشار بیماری را فراهم می سازد.

این بیماری در سرباز خانه ها، مهد کودک ها و موسسه های مخصوص نگهداری بیماران سالمند و …. به علت تماس مداوم و نزدیک افراد با یکدیگر و پائین بودن سطح بهداشت و عدم رعایت اصول بهداشتی بیشتر دیده شده و سریعاً گســـــترش می یابد.
نکته:
فاصله زمانی ورود ویروس تا شروع علائم یعنی دوره کمون ۱۵ تا ۴۵ روز است.

علائم:
شروع تب به صورت ناگهانی با بی قراری، بی اشتهایی، تهوع، ناراحتی شکم و درد شکمی بخصوص در ناحیه فوقانی راست یعنی محل قرار گرفتن کبد، پررنگ شدن ادرار و کمرنگ شدن مدفوع و یرقان یا زردی می باشد.
نکته مهم این است که قبل از بروز زردی ویروس در مدفوع فرد وجود دارد بنابراین می تواند آلوده کننده باشد. این بیماری عموماً در اواخر پائیز و اوایل زمستان شایع تر است.

علائم بیماری در کودکان خفیف تر ولی در بزرگسالان شدت علائم بیشتر است. معمولاً بیمار حدود ۳۸ درجه سانتی گراد الی ۳۹ درجه سانتیگراد تب دارد.
تیره شدن ادرار و کم رنگ شدن مدفوع ممکن است ازحدود ۱تا۵ روز قبل از زردی دیده می شود. بنابراین در تشخیص بیماری کمک کننده است. بیمار عموماً در عرض ۶ تا۱۲ ماه بهبود می یابد، مرگ و میر عوارض هپاتیت نوع A نادر است و بیماران مبتلا آن به ناقلین مزمن تبدیل نمی شوند.

هپاتیت‌ B :
یکی‌ از بیماریهای‌ مسری‌ ویروسی‌ است‌ که‌ روی‌ قسمتهای‌ مختلف‌ بدن‌ از جمله‌ کبد تأثیر گذاشته‌ و اگر درمان‌ نشود باعث‌ نارسایی‌ کبدی‌ و در مراحل‌ پیشرفته‌ باعث‌ مرگ‌ می‌شود.شایع‌ترین‌ راه‌ انتقال‌ این‌ بیماری‌ عبارتند از: تماس‌های‌ جنسی‌ با فرد بیمار، تزریق‌ با سرنگ‌ آلوده‌، خون‌ و فرآورده‌های‌ آلوده‌ آن‌، انتقال‌ از مادر آلوده‌ به‌ جنین‌، مایعات‌ بدن‌ فرد آلوده‌ مثل‌ بزاق‌، ادرار و;

هپاتیت‌ B در بزرگسالان‌ در ۸۰% موارد و در کودکان‌ ۹۵% موارد بدون‌ علامت‌ است‌، اما گاهی‌ نیز به‌ صورت‌ هپاتیت‌ حاد ظاهر می‌گردد که‌ به‌ آن‌ زردی‌ نیز گفته‌ می‌شود. مهم‌ترین‌ علامت‌ این‌ بیماری‌، زردی ملتحمه‌ چشم‌ و پوست‌ می‌باشد. بی‌حالی‌، بی‌اشتهایی‌، ضعف‌ و گاهی‌ تب‌، ادرار تیره‌ و مدفوع‌ روشن‌، از علائم‌ دیگر آن‌ است‌ .

علایم بیماری هپاتیت حاد B
ممکن است از زمان ورود ویروس HBV تا بروز علایم، شش هفته تا شش ماه طول بکشد (دوره نهفتگی). یک چهارم بیماران ۲ تا ۳ هفته قبل از بروز زردی دچار علایمی شبیه تب، درد مفصلی، ورم مفصل، جوش های جلدی و ورم می‌شوند. سپس علایم بی‌حالی، خستگی، بی‌اشتهایی، درد عضلانی، تهوع و استفراغ دیده می‌شود. گاه علایمی شبیه به سرماخوردگی در ابتدای بیماری دیده می‌شود.

در مرحله‌ی زردی، پوست و صلبیه چشم هم زرد می‌شود. مدفوع ممکن است کمرنگ شود. ادرار پررنگ می‌شود. با شروع زردی تب کاهش می‌یابد. اگر تب و زردی همزمان باشد، به تشخیص هپاتیت باید شک کرد. علایم مقدماتی ذکر شده نیز با بروز زردی کاهش می‌یابد. گاه به خاطر زردی شدید خارش پیدا می‌شود.
مرحله نقاهت زردی معمولاً چند روز تا حداکثر ۴ هفته طول می‌کشد. علایم ضعف، سردرد، بی‌اشتهایی، اختلالات بویایی و گوارشی برطرف و خارش کم می‌شود.

در پایان در بیش از ۹۰ درصد بالغین که مبتلا به هپاتیت حاد B شده‌اند، بهبود کامل یافته و ویروس از بدن آنها پاک می‌شود. در این گروه با تشخیص پادتن ضد ویروس می‌توان سابقه عفونت را حتی تا پایان عمر به اثبات رساند که در کشور ما حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد افراد چنین حالتی را دارند.
امادر ۵ تا ۱۰ درصد کسانی که به تازگی ویروس وارد بدن آنها شده و دوره‌ی حاد هپاتیت B را گذرانده‌اند، ویروس برای مدت بیش از شش ماه باقی می ماند که اصطلاحاً ناقل مزمن گفته می‌شوند.

این گونه افراد به صورت بی علامت و سالم در جامعه زندگی می‌کنند، اما از نظر انتقال آلودگی به دیگران مخاطره آمیز هستند. همچنین درصد کمی از ناقلین همیشه با احتمال فعال شدن ویروس و ابتلا به هپاتیت مزمن فعال مواجه می شوند. بنابراین لازم است افراد ناقل مزمن به طور مستمر در فواصل ۶ ماهه توسط متخصصین تحت معاینه و بررسی قرار گیرند تا به موقع از فعال شدن ویروس آگاهی یافته و نسبت به درمان اقدام نمایند.

زردی نوزادان
زردی یکی از تظاهرات شایع کلینیکی است که به طور تقریبی در اغلب نوزادان، در چند روز اول تولد اتفاق می افتد. در اکثر موارد زردی نوزادان فیزیولوژیک (طبیعی) است ولی درمواردی دلایل مختلف پاتولوژیک ( غیرطبیعی ) عامل بروز زردی است.
بیش تر نوزادانی که از شیر مادر استفاده می کنند زردی فیزیولوژیک درآن ها شدت یافته، یا این که زمان آن طولانی تر خواهد بود.

زردی فیزیولوژیک
این نوع زردی به طور معمول در یک نوزاد رسیده از روز دوم تولد شروع شده در روز سوم به حداکثر رسیده (بیلی روبین ۷-۶ میلی گرم در دسی لیتر) و از روز سوم میزان بیلی روبین شروع به کاهش می کند تا پایان هفته ی دوم که به حد طبیعی بالغان یعنی بیلی روبین حدود ۱ میلی گرم در دسی لیتر می رسد.
در نوزادان نارس، زردی در روز پنجم تا هفتم به حداکثر میزان خود یعنی بیلی روبین حدود ۱۲-۱۰ میلی گرم دردسی لیتر می رسد ممکن است تا یک ماه و یا بیش تر طول بکشد.

زردی ناشی از شیرمادر
درنوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند زردی فیزیولوژیک تشدید می شود یعنی میزان بروز زردی در آن ها بیش تر است. هم چنین میزان بیلی روبین نیز در آن ها بالاتراست و کاهش آن نیز به آهستگی انجام می شود یعنی تا هفته ی سوم و در بعضی موارد تا ماه سوم ممکن است ادامه یابد.
زردی ناشی از شیرمادر به دو نوع زودرس و دیررس تقسیم می شود.
نوع زود رس و نوع دیر رس

نوع زود رس
زردی در سه روز اول تولد شروع می شود. علت این نوع زردی دریافت نکردن کافی شیر مادر در روزهای اول تولد است . حدود ۱۲ درصد از بچه هایی که با شیرمادر تغذیه می شوند، دچار این نوع زردی می شوند. بنابراین مکونیوم که محتوی بیلی روبین غیرکونژوگه است در روده باقی مانده و جذب خون می شود که باعث افزایش بیلی روبین خون و بروز زردی در نوزاد می شود. برای پیش گیری از این مسئله شروع اولین تغذیه ی نوزاد در اولین فرصت بعد از تولد بسیار مهم است. هم چنین تکرار دفعات شیردهی تا جریان یافتن شیر درپستان ها به خصوص در بچه های اول لازم است.

نوع دیررس
دراین نوع زردی از روز پنجم بعد از تولد، زردی به سرعت افزایش می یابد و درپایان هفته ی دوم به حداکثر خود می رسد. علت این نوع زردی در‌ آخرین مطالعات این است که شیر بعضی از مادران که نوزادانشان دچار این نوع زردی هستند نه تنها مانع جذب بیلی روبین از روده نمی شود( برخلاف شیرمادر طبیعی ) بلکه به افزایش باز جذب بیلی روبین از روده ها نیز کمک می کند که به علت وجود میزان بالای اسیدهای چرب آزاد است.

به هرحال این نوع زردی خوش خیم است و تاکنون موردی از ضایعه ی مغزی توسط این نوع افزایش زردی خون در نوزادان گزارش نشده است. قطع شیر دراین مورد با صلاحدید پزشک به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت اثر تشخیصی و درمانی دارد. در این مدت کاهش قابل ملاحظه ای در میزان بیلی روبین سرم ایجاد می شود و بعد از این مرحله می توان تغذیه با شیرمادر را دوباره شروع کرد.

لازم به ذکر است که دادن ترنجبین، خاکشیر، کره و سایر موارد رایج به نوزادن نه تنها هیچ گونه اثر قطعی در کاهش بیلی روبین خون ندارد بلکه منجز به عوارض بی شمار بسیاری می شود. دراین موارد تغذیه ی خوب مادر و دریافت مایعات کافی توسط او حمایت عاطفی روانی مادر به خصوص توسط همسر با افزایش میزان شیر مادر و امکام شیردهی مکرر به کاهش بیلی روبین خون نوزاد و رفع زردی کمک شایانی می کند. نکته مهم این که اکثر متخصصان قطع شیر مادر را به صلاح نوزاد نمی دانند.

علل و عواملی که به تولید بیش از حد معمول بیلی روبین در نوزادان منجر می شوند
۱) ناسازگاری گروههای خونی مادر و جنین که عمدتا شامل ناسازگاری Rh و ABO و گروههای فرعی است
۲) اختلالات ژنتیکی (اختلالات آنزیمی نظیر اسفروسیتوز مادرزادی) وهموگلوبینوپاتی ها نظیر آلفا و بتا تالاسمی و گالاکتوزمی
۳) همولیز گلبول های قرمز خون مانند مصرف بیش از حد ویتامینK
۴) هماتوم و خونریزیهای داخلی

۵) انسدادهای مکانیکی منجربه اختلال در گردش کبدی ـ روده ای ترشحات صفراوی. در مواردی نیز عواملی نظیر کم شدن جذب کبدی بیلی روبین، کمبود مادرزادی بعضی از آنزیم های ضروری، مصرف داروها، اختلال در انتقال بیلی روبین مستقیم از کبد، انسداد مجاری صفراوی، عفونت دوران جنینی نوزاد، عفونت های پس از تولد و بعضی ازبیماری های خاص ممکن است به زردی نوزاد منجر شود.

هدف از اشاره به عوامل متعدد ایجاد کننده زردی نوزادان، بیشتر جلب توجه دانشجویان به حساسیت مسئله است و این حساسیت ها را می توان به شرح زیر خلاصه کرد
۱) یرقان نوزاد در صورت عدم توجه و رسیدگی، ممکن است به عوارض و خطراتی مانند مرگ و عقب ماندگی ذهنی و حرکتی غیرقابل درمان منجر شود.
۲) افتراق میان یرقان فیزیولوژیک و پاتولوژیک همیشه به سادگی امکان پذیر نیست.
۳) لحظات و دقایق در تصمیم گیری به منظور اقدام مناسب برای نوزاد مبتلا به یرقان پاتولوژیک، بسیار سرنوشت ساز هستند.
۴) همه موارد یرقان های نوزادی را نمی توان با سازگاری Rh و گروه های خونی، توجیه کرد. یافتن علل و عوامل دیگر یرقان ها از اهمیت برخوردار است.
۵) در مواردی می توان قبل از زایمان و بعد از زایمان با اقداماتی از پیدایش و افزایش پاتولوژیک بیلی روبین پیشگیری نمود.