دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله درباره واژگان ورزش نوین در زبان فارسی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله درباره واژگان ورزش نوین در زبان فارسی دارای ۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله درباره واژگان ورزش نوین در زبان فارسی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله درباره واژگان ورزش نوین در زبان فارسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله درباره واژگان ورزش نوین در زبان فارسی :
اشاره
یک رویداد، برگزاری بیست و پنجمین دوره بازیهای المپیک تابستانی (۱) و دو اشاره از دواستاد در مجله ایران‌شناسی موجب تحریر این مقاله شد.
مقاله در حقیقت تأیید نظر استادان صاحب نظر دکتر احسان یارشارطر (۲) و دکتر جلال‌متینی (۳) ست در مورد زیاده‌رویها و کج سلیقگی‌هایی که از آغاز قرن حاضر میلادی در باب زبان فارسی باب شده و صلاح‌اندیشان ناصالحی را به تشکیل مجمع و انجمن واداشته که فرهنگهای رنگارنگ و دستورهای جوارجور حاصل کار آنان است.
نویسنده این مقاله نه زبان شناس است و نه در حیطه زبان فارسی صاحب ادعایی. کار اصلی او روزنامه‌نگاری بوده است به بطور اعم و روزنامه نگاری ورزشی بطور اخص. از این رو این مقاله در حقیقت یک بازنگری به زبان فارسی در عرصه ورزش است و گزارشی کوتاه – و ای بسا بسیار ناقص – از وضع واژگان ورزش نوین در زبان فارسی.
فقدان منابع مورد نیاز بطور کامل برای تحریر مقالات علمی تاریخ ورزش در ایران که مشکل بزرگ محققان داخل و خارج است ناگزیر این مقاله را دچار کمبودهایی ساخته که امید می‌رود کوشندگان دیگر کم و کاستیهای آن را برطرف سازند و به این نوشته همچنان که اشاره شد به‌چشم یک گزارش ساده از قلم یک روزنامه نگار بنگرند.
واژه ورزش
واژه «ورزش» در فرهنگهای فارسی تا پیش از آنندراج در معانی کسب، زرع و کشت، شغل، عمل و حرفه بکار گرفته می‌شده است تنها در آنندراج ذیل لغت «ورزشخانه» آمده است: «جای کشتی گرفتن و ورزش نمودن کشتی گیران» (۴) که قصد مؤلف ظاهراً از واژه ورزش لغتی مرادف با تمرین و ممارست است. ناظم الاطباء در آخرین معنی ای که از ورزش به دست داده آن را «ریاضت و اعمال مخصوصه که برای قوّت اعمال بدنی همه روزه بجای می‌آورند» (۵)تعریف کرده است. علامه دهخدا در لغت نامه «ورزش» را در معنای تمرین و مشق بکار برده و تنها در ذیل کلمه «ورزشگاه» از ورزش بعنوان یک کار مشخص نام برده و نوشته است: «ورزشگاه (اِمرکب) محلی که به ورزش اختصاص یافته. جایی مخصوص ورزش کردن، ورزشگه، ورزشخانه، زورخانه، گود». (۶)
دکتر محمد معین اولین فرهنگ نویسی‌ست که نخست در ذیل برهان قاطع (۷) تعریف «ورزش» را داده و «آن را حرکت دادن اعضای بدن برای ایجاد قدرت» دانسته است و سپس درفرهنگ فارسی خود معنای تازه این واژه را همراه با معادل فرانسوی آن sport عرضه کرده‌است. (۸)
در یک منظومه معروف در زورخانه‌ها و مورد استفاده مرشدان زورخانه به نام گل گشتی از میرنجات اصفهانی، سروده شده در حدود سالهای ۱۰۸۰ هـ. ق.، که به دلیل نامعلومی دکتر معین آن را «گل گشتی توبا» خوانده است، (۹) ما پنج بار به کلمه «ورزش» در معنای تمرین بدنی و نیز در معنای ممارست و تمرین برمی خوریم (۱۰) و نیز چهار بار کلمه «ورزشخانه» و «خانه ورزش» در معنای محل تمرین کشتی و حرکات زورخانه‌ای مورد استفاده قرار گرفته است(۱۱).
نکته این‌جاست که نه علامه دهخدا و نه دکتر معین از این مثنوی عامیانه و بسیار غنی از جهت مطالعات فنون کشتی و ورزشهای زورخانه‌ای استفاده چندانی نکرده‌اند و حال آن که این مثنوی بسال ۱۳۱۲ خورشیدی از روی دفاتر یادداشت ادیب‌الممالک فراهانی طی سه شماره متوالی ۳، ۴، و ۵ مجله ارمغان در تهران به چاپ رسیده است.(۱۲)
با اینهمه کلمه «ورزش» در معنای عام آن که معادل sport فرانسه و انگلیسی است واژه‌ای متأخر است و در حقیقت از زمانی که انواع ورزشهای نوین در ایران پا به عرصه وجود نهاده مورد استفاده عام قرار گرفته است و نیز واژه ورزش بهنگام تصویب «قانون ورزش اجباری درمدارس» در ۱۶ شهریور ماه ۱۳۰۶ خ وارد قاموس واژگان دولتی ایران شده است.(۱۳)
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
