مقاله عصمت پیامبران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله عصمت پیامبران دارای ۴۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله عصمت پیامبران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله عصمت پیامبران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله عصمت پیامبران :

عصمت پیامبران
پیشگفتار
هدف آفرینش تکامل انسانهاست و روشن است که تکامل همه جانبه انسانها به یک سلسله آگاهیها و تعلیمات صحیح نیاز دارد و خداوند بایستی توسط مربیان کامل و نمونه قوانینی را که سعادت بشر را تضمین می کند در اختیار انسان بگذارد
بدین جهت پیام آوران الهی در طول تاریخ بشریت با فراخوانی امت ها به پرستش خداوند و با تکیه بر ارزش های اصیل اخلاقی در همه ابعاد زندگی انسان را به رشد و رویش رهنمون می ساختند .

مجموعه حاضر به بحث در مورد عصمت پیامبران پرداخته که شرط اساسی در نبوت است این مجموعه شامل چهاربخش می باشد
در بخش اول به بررسی معناو مفهوم عصمت و همچنین عصمت پیامبران و شناخت بیشتر عصمت پرداخته شده است
در بخش دوم به بررسی انواع عصمت و ضرورت هر یک از انواع پرداخته شده است
در بخش سوم به دیدگاههایی که شیعیان سایر فرقه های اسلامی قرآن و روایات نسبت به مسئله عصمت دارند اشاره شده است
دربخش چهارم آیاتی که به ظاهر در عصمت پیامبران اشکال ایجاد میکند به طور نمونه بحث شده است

در پایان امیداوارم که مجموعه گردآوری شده بتواند ما را در شناخت هر چه بیشتر پیامبران یاری رساند ضمنا از استاد گرامی جناب آقای علی مرادی که من را در گردآوری این مجموعه تشویق و همکاری نموده اند صمیمانه تشکر و قدردانی می کنم .

عصمت پیامبران
مقدمه :
همانطور که می دانیم در احکام دین تقلید جایز است اما در مورد اصول دین هر مسلمانی باید به تحقیق و بحث در رابطه با آن بپردازد که درغیر اینصورت برایمان او به دنیش اشکار وارد می شود زیرا هر کس در اعتقاد به خدا و آخرت و حقانیت قرآن و پیامبر اسلام (ص) و امامت امامان و عادل بودن خود باید به تعیین برسد دومین اصل از اصول دین بحث نبوت است که یکی از موضوعات ارائه شده در بحث نبوت اختصاصات پیامبران می باشد که عصمت یکی از اختصاصات مهم پیامبران است و ما در این جزوه به بررسی آن می پردازیم .

بخش اول : مبانی عصمت پیامبران
معنا و مفهوم عصمت :
عصمت در لغت به معنای «نگه داشتن » و «خودداری کردن » میباشد و در نظر متکلمین ، اجتناب ازکارهایی است که دین اسلام آنها را گناه ونافرمانی خداوند دانسته و انجام آن را ممنوع کرده است . البته عصم را نیز معصونیت خوانده اند و با توجه به این نکته ، چنین اتنابط میشود که عصمت صرفا عدم وقوع و تحقق گناه و یا خطار از ناحیه یک شخص نیست ، بلکه مرا د اینست که شخصی در شرایط لازم وزمینه مساعد برانجام گناه با عزم واردهای راسخ ازارتکاب به گناه و خطا خودداری نماید .

انسان معصوم نیز انسانی است که همچون دیگران در شرایط و موقعیتهای مختلف قرار میگیرد و در محیط اجتماعی با فراز و نشیبهای گوناگون روبرو شده و با انسانهای دیگر روابط متاقابل داد، اما بهرحال در هر شرایطی هرگز گرفتار گناه و عصیان و همچننی دچار خطا و عصیان نمی گردد .
ضرورت عصمت در پیامبران
ضرورت عصمت در پیامیران را می توان ازدو دیدگاه مورد بررسی قرار داد :
الف : از دیدگاه عقل و فطرت انسانی

– کسی که از طرف خدا فرستاده شده و می خواهد مردم را به سوی کمال و فضیلت سوق دهد در ابتدا ، خود باید دارای افکار صحیح و مفید و منطقی و صفات وخصلتهای مورد پذیرش عقل و نیز دارای اخلاق پسندیدها باشد که این مطلب چیزی است که نه شما عقل ومنطق آن را ضروری می داند ، بلکه فطرت انسان نیز آن را تائید میکند . همچنانکه خدا در قرآن در زمینه امر به معروف و نهی از منکر فرموده است : «ان اللهامر بالنهی بعد الشاهی » یعنی « خداوند فرمان داده که نهی کنندگان او خود از کارهای زشت خودداری کند و سپس دیگران را از آن باز دارند .»

– از طرفی نیروی موثر و کوبنده و تنها سلام برنده پیغمبران همان مشاهده عمل بر طبق گفته و دیدن صداقتی است که پیروان آنها احساس میکنند .
– همچنین ماعقیده داریم که آفریدگار جهان دانا وحکیم است بنابراین چگونه امکان دارد که فرد دانا و حکیم انسانی را به پیروی از فرد گنه کار و فاسد الاخلاق دعوت کند .
ب – استدلالات متکلمین اسلامی
– اگر پیغمبران مرتکب گناه شوند از نظر اسلام فاسق شناخته شده و شهادت آنان در امور دنیوی از اعتبار خواهد افتاد . بنابراین اینگونه افراد چگونه سخنان و شهادت آنان درباره امر معنوی و اخروی پذیرفته خواهد شد .

– اگر از آنان گناه صادر شود بدون تردید مشمول عذاب و لعن خداوند قرار خواهند گرفت .
«و من یعص الله و رسول و یتعدد حدوده یدخله نارا خالدا فیها و له عذاب مهین .»
یعنی «کسی که نافرمانی خدا و رسولش کرده و از حدود اوخارج شود خداوند او را همواره در آتش نگه داشته و برآنها عذاب ننگ خواهد فرستاد .»
« و من یتعدد حدود الله فاولئک هم الظالمون »

یعنی «کسانیکه از حدود خداوند تجاوز کرده و نافرمانی کنند ستمگرند »
– اگر پیغمبران گناهکار باشند طبق آیات قرآن ستمگر نیز
هستند .
« لاینال عهد الظالمین »
یعنی «من رهبری خلق را بدست ستمگران نمی دهم .»

– قرآن از قول شیطان نقل می کند که وی گفته :«لاغوینهم اجمعین الاعبادک منهم المخلصین .» یعنی «حتما من همه بندگانت را به بیراهه خواهم برد مگر آندسته ازبندگانت که پاک و بی غش گشته باشند .» و بدون شک پیغمبران از آندسته از بندگان حقیقی و پاک پروردگارند و چین مطلبی را می توان از آیه دیگری که خداوند درباره موسی بن عمران فرموده است استنباط کرد : انه مخلصا و کان رسولانیا » یعنی «او پاک و منزه و به پیغمبری برانگیخته گردیده بود »
زمان و دوران معصومیت پیامبران

در این زمینه سه نظریه وجود دارد :
الف – آغاز عصمت انبیا سن بلوغ آنهاست هر چند به مقام نبوت نائل نشده باشند.
ب – آغاز دوران عصمت زمان نبوت و بعثت است
ج – در برابرهمه گروههای فوق شیعه معتقد است که پیامبران ومعصومین الهی ازابتدای ولایت تا انتهای حیات هرگز مرتکب هیچ یک از گناهان صغیره وکبیره ، خواه به طور عمدی وخواه بطور سهوی نمی گردد .

نیروی عصمت در پیامبران چگونه قابل توجیه است ؟
اگر نیروی عصمت از طرف خدا بر قلب پیامبران فرود می آمد در این صورت عصمت برای انبیاء افتخاری نیست عامل برتری بشمارنمی آید زیرا در اینصورت عصمت موهبتی است آسمانی که خداوند آنرا در اختیار جمعی معین از خلق خویش قرار داده است . نیروی عصمت در انبیاء آن گونه نیست که آنها را به پاکی مجبور ساخته و قدرت برانجام گناه را از آنها سلب نماید بلکه مقصود این است که پیامبران با آنکه مانند همه مردم کاملا بر انجام گناه توانایی دارند ولی چون ازیک طرف از مقاصد گناه آگاهند و از سوی دیگر معرفت و شناخت آنها نسبت به عظمت و قدرت خداوند بسیار وسیع است تا آن حد که براستی همواره خویشتن را در محضر او احساس می کنند . از این نظر با اراده اختیار خود دور گناه نرفته و از آلودگی بر کنارند با این احساس معنای عصمت انبیاء بر ترک گناه نیست بلکه آنها با اراده کامل ناپاکیها را ترک کرده و بگرد آنها نمی روند .

یکی دیگر از عوامل عصمت پیامبران ایمان و معرفت وسیعی است که پیامبران نسبت به آفریدگار بزرگ جهان دارند و تنها عاملی است که به آنان مصونیت کامل اخلاقی داده و آنها را از گناه بازداشته است تا آنجا که می توان گفت آگاهی انبیاء از مفاسد گناه درعصمت آنان هیچگونه نقش را دار نبوده با این دلیل که حتی در پیروان پاک وسرسخت پیامبران کسانی بوده و هم اکنون هتسند که تنهابه خاطر ایمانی نیرومند که به آفریدگار توانای جهان اعتقادی که باصالت مکتب خداوند دارد کاملا عصمت یافته و در برابر بیشتر و یا همه گناهان مصونیت دارند بدون انکه از مفاسد آن گناهان زیان های آنها آگاهی داشته باشند .
بخش دوم : انواع عصمت

الف : عصمت پیغمبران از خطا و نسیان (عصمت علمی )
پیغمبران نه تنها از گناه و خطای عمدی معصوم و بدورند بلکه از خطار واشتباه و فراموشی نیز مصون و بدورند که بطور کلی در سه قسمت متصور است :
اول : عصمت از خطا و نسیان در تبلیغ و بیان معارف و احکام و برنامه های الهی زیرا اگر آنان در بیان احکام خدا و تبلیغ اشتباه و فراموشی داشته باشند منافی هدایت و ارشاد جامعه بوده و موجب خنثی شدن هدفهای تربیتی شده و اعتماد جامعه را از آنان سلب میکند .

دوم : عصمت از اشتباه و خطا و فراموشی در انجام وظایف دینی مانند شک در شماره رکعتهای نماز و یا دراثر فراموشی نماز را بی طهارت خواندن . زیرا اگر چنین اشتباهاتی انجام دهند و در اثر فراموشی عملی را ترک کرده و یا کار نادرستی را انجام دهند از نفوذ آنان کاسته شده و اعتماد مردم از آنان سلب میگردد و روایاتی است و یا کار نادرستی را انجام دهند از نفوذ آنان کاسته شده و اعتماد مردم از آنان سلب می گردد که با صراحت میگوید پیغمبران مورد تایید خدا و تحت مراقبت شدید فرشتگان الهی می باشند که نمونهای از آنها را یادآوری می نمائیم .

۱- امام صادق (ع) می فرماید «پیغمبران هممواره بوسیله روح القدس تائید می گردند و با کمک او رسالت را متحمل می شوند و روح القدس خواب نمی رود و غافل نمی شود وسرگرمی و اشتباه ندارد.»

۲- امام هشتم حضرت امام رضا (ع) می فرماید « وقتی خداوند بنده ای را برای کارهای بندگان برگزید به او شرح صدر داده و چشمه های حکمت را در دل او قراداده و علوم خویش را به او الهای می کند که او در جواب چیزی ناتوان نمی شود و از درستی منحرف نمی گردد . پس او معصوم و مورد تایید و توفیق و تحکیم خداست که از خطا و لغزش و سهو مصون می باشد خداوند آنها را به چنین حالتی مخصوص گردانیده تا بر بندگانش حجت باشند وگواه بر مردم گردند واین فضل خداست که بر هرکس خواست عطا میکند وخدا دارای فضل بزرگ است .

۳- عصمت پیغمبران از خطا و فراموشی در امور شخصی و عادی خود زیرا اگر چه اشتباه و فراموشی پیغمبران در امور شخصی و عادی خود مثل اینست که چیزی را درجایی بگذارد و فراموش کند ویاکارخطا و اشتباهی در امور روزمره خود انجام دهد ممکن است در هدف آنان از نبوت و هدایت جامعه چندان زیان آور نباشد ولی تردیدی نیست که سرزدن چنین اشتباه یا فراموشی از پیغمبران در انظار مردم نسبت به پیغمبر میکاهد و در انظار عمومی زیان اینگونه اشتباهات وفراموشی با اشتفاه و فراموشی در امر تبلیغ و بیان معارف فرقی ندارد.

ضرورت عصمت علمی
عصمت بطور کل و بخصوص درمورد وحی لازمه لاینفک بعثت و نبوت است که این امر را میتوان از دو دیدگاه مورد بررسی قرار داد:
– برهان عقلی : حکمت الهی و مقتضی آنست که برنامه سعادت بشر از سوی خالق هستی تنظیم وتعیین شود چرا که ابزار شناخت وقدرت ادراک انسان بسیار ضعیف و محدود است و نیز بایستی وسایطی در کار باشند که این تعالیم را از طریق وحی دریافت داشته در اختیار بگذارند و همچنین مقتضای حکمت الهی اینست که این وسائط یعنی پیامبران الهی بگونه ای باشند که هرگز احتمال خطا و فراموشی در آنها وجود نداشته باشد . زیرا در غیراینصورت به حکمت خداوند خدشه وارد می شود .

– لازمه اطاعت کردن انسانها از خدا قبل از هر چیز تعیین کردن انها به آسمانی بودن و الهی بودن برنامه هایی است که از سوی خدا صادر می شود واین خود مستلزم اینست که آورنده پیام و ابلاغ تعالیم آسمانی کسی باشد که بتواند به کالم او اعتماد کرد و سخننش را تماما بعنوان وحی الهی پذیرفت یعنی طوری باشد که هرگز در گفتارش احتمال خطا ونسیان نرود.
عصمت پیغمبران از گناه وعصیان (عصمت عملی )

انبیاء باید معصوم و مصون از گناه و خطا باشند یعنی پیغمبری که می خواهد مردم را براه راست هدایت کند و مقتدا و پیشوای امت باشد باید مرتکب حرامینشود و ترک واجبی نکند و هم مانند دیگر دانشمندان عملش بجهل امیخته نباشد.
در اینکه ایا پیغمبران و فرستادگان الهی باید از گناه بدور بوده و نباید نافرمانی حق کنند یا اینکه این مطلب در پغیمری معتبر نیست در بین متکلمین اسلامی «شیعه و سنی » پنج نظریه وجود دارد :

اول اینکه آنان میتوانند از روی عمد مرتکب گناه بزرگ «کبیره » و صغیره شدند و این نظریه بطائفه حسویه مسلمین نسبت داده شده است .
دوماینکه ارتکاب گناه بزرگ از روعی عمد برآنان جایز نیست و اماارتکاب گناه گوچک ار روی عمد برآنان جایز است بشرط اینکه ارتکاب آن موجب نفرت و انزجار افراد از روی نگردد والا اگر ارتکاب آن نفرت را برانگیزد ومنزجر کننده باشد جایز نیست واین نظریه از اکثر فرقه معتزله نقلشده است .
سوم اینکه ارتکاب هیچکدام از گناهان کبیره و صغیره برآنان از روی عمد جایز است که از روی دلیل و اجتهای نظریه باطلی را برگزیده است و این قول از ابی علی جبائی نقل گردیده است .

چهارم اینکه ارتکاب گناه بدلیل نظریه و اجتهاد نیز برآنان جایز نیست ولی جایز است که از روی سهو و نسیان مرتکب انجام آن گردند و این نظریه را اما م فخرالدین رازی از ابی اسحق ابراهیم نظامی نقل نموده و روی شخص آن را نیز تایید کرده است .
پنجم اینکه حتی از روی سهو و نسیان نیز نمی توانند گناه مرتکب شوند و این نظریه را شیعیان انتخاب کرده اند . از مطالب بالا چنین استنباط می شود که برخی از نظریات فوق خیالات پوچی بیش نیست .

ضرورت عصمت عملی
در خصوص این امر نیز می توان دو دیگاه را در نظر گرفت :
– دلایل عقلی برای اثبات ادعاهای شیعه از نظر عقلی بصورت زیر استدلال شده است .
مهمترین و نخستین ویژگی انبیاء که وظیفه آنهاساختن و پرورش انسانهایی والا و بندگانی شایسته در برابر خداوند است ، اینست که خود او به آنچه توصیه میکند عمل نماید و بطور کلی بین قول و فعل او هماهنگی وتطابق لازم برقار باشد

. اینجاست که ضرورتا بایستی انبیاء الهی با عنایت و اصرار خداوندی بگونه ای باشند که خود نیز تماما با آنچه که می گویند عمل نمایند و از تمامی گناهی و زشتیها پرهیز کنند چرا که در غیر اینصورت هدف از بهشت ورسالت که هدایت در رشد و اصلاح انسانهاست تحقق نخواهد یافت از سوی دیگر چنین می توان گفت اگر انبیاء الهی بر خوردار از عصمت نباشند نه تنها اثر تربیتی لازم تحقق نخواهد یافت بلکه اصولا موجب سلب اعتماد مردم از آنها و درنهایت شک در رسالت و نبوت آنها خواهد شد و این خود با حکمت خداوندی هرگز سازگاری ندارد .

دلایل نقلی : در زمینه اثبات این امر می توان به آیاتی از قرآن کریم استدلال نمود که مادراینجا به بعضی از آنها اشاره میکنیم :
افمن یهدی الی الحق احق ان ینبع الخ یعنی آیا پس کسیکه بحق هدایت می کند سزاوارتر است که پیروی شود یا آنکه بحق هدایت نمی کند نیازمند هدایت است اینآیه تصریح دارد که هر کس جز به هدایت غیر نمی تواند هدایت یاب بشود شایسته پیروی نیست فقط شایسته پیروی کسانی هستند که خود با تعالیم الهی و تایید غیبی در هدایتند و دیگران را نیز میتوانند بحق هدایت نمایند و گناهکار خودش گمراه است .

بنابراین لازم است مادیان براه راست و معصوم از گمراهی و گژروی یعنی گناه باشند . خداوند در سوره انعام آیه ۸۲ می فرمایدکسانیکه ایمان آورده و ایمانشان را گناه نپوشانده باشند آنها دارای ایمنی بوده و همانا هدایت یا فته گانند پس شرط ایمنی از عذاب مشمول هدایت الهی شدن نداشتن معصیت است و ازآیه ۸۴ همین سوره تا ۸۹ چندین بار تکرار شده که انبیاء با هدایت الهی هدایت یافته اند و سپس در آیه ۹۰ خطاب به خاتم پیغمبران می فرمایند در آن کسانی هستند که خدا هدایتشان کرده است پس بهدایت آنها اقتاد کن . همچنین آیات زیادی در این زمینه است که به ضرورت عصمت از گناه و عصیان در پیامبران می پردازد عصمت نیست

اشکالات عصمت جبری
اگر عصمت جبری باشد در این صورت سه شکل پیش خواهد آمد .
۱- اسنان دارای اختیار و آزادی در عمل است و پیامبران نیز انسان هستند پس با وجود عصمت جبری در سلسله موجوداتی نظیر ملائکه قرار میگیرند در نتیجه از قوه اراده و اختیار بی بهره اند .
۲- چنین مقام و صفتی کمال بمشار نخواهد آمد زیرا کمال حقیقی انسان آنست که با اختیار و انتخاب خود انسان تحقق یابد و عصمت جبری چنین نیست پس کمال برای انبیاء و اولیاء معصوم محسوب نمی شود

۳- اگر معصومین در رفتار و کردار خود مجبور باشند بنابراین مسئله تکلیف و بدنبال آن ثواب و عقاب و بهشت و دوزخ در مورد آنان هیچ معنا و مفهومی نخواهد داشت چرا که این امور همگی متفرع بر مختار بودن انسان می باشند و در مورد انسانهای غیر مختار مطرح نمی شود.

بخش سوم : عصمت از چند دیدگاه
عصمت انبیاء از نظر شیعه :عقیده شیعه بر طیقه دله عقاد و ایات قرآن و روایت در مورد عصمت پیغمبران این است که از تمام گناهان کوچک و بزرگ در تمام عمراز کودکی تا پایان عمر پاک و معصوم اند وهیچ گناهی نه عمد و نه اشتباها وهیچ خطا واشتباهی از آنها سر نمی زند وفراموشی هم ندارند و این کاملترین عقیده و بهترین نظریه ای است که درباره عصمت پیغمبران در میان مسلمین بوده و هست چون عقیده شیعه از امامان معصوم گرفته شده که آنها هم از هم از رسول اکرم و مبدا وحی گرفته اند .

عقاید و نظریات سایر فرقه هایاسلامی در عصمت انبیاء
مسلما خالص ترین و صحیح ترین عقیده در مورد عصمت انبیاء وعقیده شیعه است اما درباره عصمت پیغمبران بسیاری از فرق اسلامی عقاید ونظریاتی اظهار داشته اند که خالی از اشکال و نقطه ضعف نیست .
۱- حشویه : فرقداری از مسلمین اند که می گویند پیغمبران قبل ازنبوت گناهان کبیره می کردهاند
۲- برخی ازآنان معتقدند که پیغمبران در حال نبوت هم گناه کبیره میکردند یا فقط گناهانیکه مانند دروغ مربوط به شریعت آنان باشد نمی کرده اند معتقدند که در هرحال گناهان صغیره می کرده اند .

۳- بعضی دیگر گفته اند که پیغمبران در همه حال همه جور گناه میکردهاند (مثل مدرم عادی )
۴- عده ای دیگر معتقدند که پیغمبران گناهان کبیره میکرده اند ولی مخفی بنابراین در آشکارا گناهان کبیره نمیکرده اند . پس مطلقا گناه صغیره می کرده اند
۵- معتزله : آنان میگویند پیغمبران گناه کبیره و صغیره که موجب خفت نباشد می کردهاند چه قبل از نبوت و جه بعد از نبود و فقط گناهانیکه در جامعه زندگی داشته باشد و سبب خفت گردد انجام
نمی داده اند .

۶- جمعی نیز گفته اند پیغمبران به قصد وعمد گناه نمی کرده اند ولی اشتباها گناه میکرده اند .
۷- بعضی دیگر می گویند پیغمبران چه گناهان صغیره و چه گناهان گبیره چه عمدا و چه سهوا انجام می داده اند .
با کمی دقت متوجه خواهیم شد که این پندارها جز عدم شناخت پیغمبران الهی و به بازی گرفتن حیثیت رسالت ونبوت چیزی نیست و از این افکار رسواتر چیزهای زشتی است که یهود ونصاری نیز طبق آنچه در تورات و انجیل فعلی است درباره پیغمبران اظهار داشته اند تورات به حضرت لوط و داود و سلیمان اعمالی نسبت داده اند که به هیچ شخص با ایمانی نمی شود نسبت داد در انجیل نسبت حرام زادگی به عیسی داده و معجزه او را ثواب کردن اب معرفی کرده و نسبت شراب خواری به آن حضرت داده اند .

عصمت از دیدگاه روایات
در مورد معصوم بودن پیغمبران روایات فراوانی رسده که مرحوم مجلسی رضوان الله علیه در جلد ۵ ابحارالانوار طبق قدیم میگوید اخبار و روایات در عصمت انبیاء بحد تواتر رسیده است یعنی بقدری زیاد است که هرگز قابل انکار نیست اکنون به ذکر چند نمونه روایت می پردازیم .
۱- امام صادق (ع) فرمود پیغمبران بوسیله روح القدس کمک می گیرند آنان در پرتو کمکهای او نبوت را محل کرده و پیغمبران در سایه نگهبانی روح القدس می باشند که نمی خوابند واز چیزی غافل نمی شوند و سرگرم نشده واشتباه نمی کنند او در نتیجه پیغمبران هم غفت و سهو اشتباه ندارند .

۲- امام هشتم در لزوم عصمت امام میفرماید : او معصوم و مورد تایید و توفیق و کمک خدا است که از لغزش واشتباه و گناه در امان است اگر چه این روایت در عصمت امام است ولی از آنجا که مقام نبوت بالاتر از مقام امام است و او را واسطه وحی الهی است وقتیکه امام الازم است معصوم باشد پس پیغمبر بطریق اولی باید ازگناه واشتباه پاک و معصوم باشد و در صورتیکه امام که جانشین پیغمبر است بطور حتم مورد توفیق وتایید خدااست مسلما پیغمبر بیشتر مورد توفیق و کمک خداوند خواهد بود .

۳- ابوبصیر ازامام صادق توضیح آیه ۵۲ سوره شورا را پرسش می کند که خداوند میفرماید : ما همچنین وحی کردیم بتوروحی از طرف خوش که قبلا نمیدانستی که گناه وایمان چیست امام صادق فرموده خلقی است که خدا آفریده که ازجبرئیل ومیکائیل بزگتر است که با پیغمبر اکرم (ص) بوده اورا آگاهی میکرده و حکم مینموده و با امامان بعد از او هم هست .»
و روایت دیگر نزدیک به همین عبارت در اصول کافی نقل شده که از ذکر آن خودداری میگردد .

عصمت انبیاء از نظر قرآن : در قرآن به آیات زیادی برخورد میکنیم که با صراحت پاکی و عصمت پیغمبران را بیان داشته که ترجمه چند نمونه از آنها را یاد آوری می نمایم .

۱- ای محمد(ص) یاد کن از بندگان تا ابراهیم واسحق و یعقوب که صاحب قدرت وبصیرت بودند براستی آنان را بخصلیتی که یاد آخرت باشد خالص گردانیم و همان ایشان نزد مااز برگزیدگان نیکان میباشند ووقتی انان از برگزیدگان نیکان باشند حتما معصوم خواهند بود و بطور کلی هر کجا در قرآن نامی از یکی از پیغمبران برده شده بخوبی وتمیجید از آن یاد شده است .
۲- ای کسانیکه ایمان را به تقوی داشته باشید و با صادقین باشید
می گویند صادقین کسانی هستند که در دین خدا ازنظر نیت و سخن و عمل درست باشند واین در صورتی است که معصوم بوده باشند و هیچ گونه نقص و نقطه ضعفی نداشته باشند پس با برچنین معصومانی باشند که امر به بودن با آنها می شود .
۳- آنچه پیغمبر دستور می دهد عمل کرده و از چیزیکه منع میکند خودداری کنید

پس پیغمبر باید معصوم باشد که هر چه می گوید یا منع می نماید بدون کم و زیاد درست باشد
۴- از خدا و پیغمبر و صاحبان ولایت اطاعت کنید
۵- هر گاه پیغمبر تصمیمی درباره مرد یا زن با ایمان گرفتند آنان در کار خود هیچگونه اختیاری از خود ندارند و کسی که نافرمانی خدا و رسول کند براستی در گمراهی آشکاری افتاده است
از آنجائیکه اطاعت از پیغمبر را در ردیف اطاعت خدا دانسته و بدون چون و چرا واجب الاقاعده معرفی می کند معلوم میشود که پیغمبر معصوم بوده که هیچ خطا و گناهی ندارد .

۶- پیغمبر از روی دلخواه سخنی نمی گوید وحی خدا است که به او شده است
راز عصمت پیامبران
پیامبران با وجود داشتن اختیار خود مرتکب گناهنمی شوند و هیچگونه جبری نیز درکار نبوده است . منظور از جبر در اینجا اینست که نه بهوسیله ماموری غیبی کنترل می شوند و نهسرشت وجودیش چنین است . بنابراین برتری پیامبران بر مردم عادیاینست که با وجود داشتن اختیارمرتکب گناه نمی شوند .
اختیار و الطاف ویژه