تحقیق در مورد ویژگی Remote Installaion service

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق در مورد ویژگی Remote Installaion service دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد ویژگی Remote Installaion service  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد ویژگی Remote Installaion service،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد ویژگی Remote Installaion service :

ویژگی Remote Installaion service
RIS از سرویسهای اختیاری می باشد ، که اولین بار همراه باویندوز NT ارائه شد ، طراحی آن به گونه ای است ، که با استفاده از ویژگی های مزبور بتوان آرایش تشکیلاتی نگارش prfessional ویندوز را به آسانی به سرویس گیرنده های مختلف اعمال کرد ، این سرویس در Active Directory قرار گرفته است ، و برای عملکرد خود نه تنها به AD ، بلکه به DNS و DHCP در ویندوز ۲۰۰۰ نیز دارد .

با استفاده از RIS ، می توانید بدون اینکه کامپیوتر های مورد نظر را مشاهده کنید ، تعیین کنید کدام یک ازآنها با پارامترهای خاص و تعیین شده پیکربندی شوند . پارامترهای مزبور در Active Directory ذخیره شدند . وقتی کاربر به سیستم وارد می شود ، روند نصب به کامپیوتر اعمال خواهد شد . با استفاده از گزینه Automatic setup ، می توان کاری کرد که روند نصب کاملاً به صورت خودکار انجام شود . طبق تعریف کاربر فقط گزینه های تنظیم خودکار را در اختیار خواهد داشت ، اما در Active Directory می توانید سیاست ارائه شماره های عضویت را طوری در حوزه مورد نظر تعیین کنید ، که گزینه های بیشتری هنگام نصب ارائه شود .

RIS از طریق راه اندازی سیستم با استفاده از دیسکی کار میکند ، که حاوی تصویر داده های موجود در دیسک سخت نمونه می باشد ( یعنی شبیه همان تصویرهایی که توسط sysprep مورد استفاده قرار می گیرد ) . این کار از طریق شبکه صورت می گیرد . از آنجا که برای این کار از تصویر داده های موجود در دیسک سخت نمونه استفاده می شود ،‌ باید سرویس گیرنده هایی که از یک تصویر مشترک استفاده میکنند ، دارای پیکربندی سخت افزاری یکسانی باشند . سرویس گیرنده ها همچنین باید آداپتور شبکه ای داشته باشد . به جای آن سرویس گیرنده ها می توانند نوعی دسک فلاپی را مورد استفاده قرار دهند ، که ارتباط سرویس دهنده RIS با تصویر سیستم عامل را بر قرار کند .

وقتی سیستم به این صورت راه اندازی شود ، ابتدا سرویسهای DHCP را از سرویس دهنده DHCP سپس خدمات مزبور را از سیستم عامل در خواست می کند . این کار از طریق تکنولوژی راه اندازی از راه دور PXE صورت می گیرد . PXE از مشحصه های اینتل برای سیستم عامل می باشد ، که برای راه اندازی کامپیوتر از راه دور مورد استفاده قرار می گیرد ، و بخشی از این کارمان Wired for Management آنها می باشد .

برای اطلاع از سازگار بودن اینکه آیا آداپتور شبکه ای که در اختیار دارید ، با RIS ، پیغامهایی که هنگام راه اندازی سیستم ظاهر می شود ، را مورد بررسی قرار دهید . هنگامی که کامپیوتر را روشن می کنید ،‌ باید پیغام PXE boot ROM ظاهر شود، و شمارش نگارش PXE ROM را نشان دهد . نگارش ۹۹c . و بالاتر PXE ROM مورد پشتیبانی RIS می باشند . اگر نگارش پایین تری را در اختیار دارید ،‌ در رابطه با بررسی امکان دستیابی به نگارش بالاتر ، با شرکت وتولید کننده سخت افزار خود مشورت کنید .

در حال حاضر RIS نصب ویندوز ۲۰۰۰ سرور را پشتیبانی نمی کند . پشتیبانی کامپیوتر های قابل حمل نیز با مشکلات زیادی مواجه است . نمی توانید RIS را با کارتهای آداپتور شبکه pcmcia یا کارت های شبکه مبتنی بر PC CART مورد استفاده قرار دهید . با این خال بعضی از ایستگاههای استقرار ( Docking Staion ) مخصوص کامپیوتر های قابل حمل وجود دارند که راه اندازی مبتنی بر PXE را از طریق کارت های شبکه تعبیه شده پشتیبانی می کنند . چنین سیستمی به PXE boot ROM نگارش ۹۹c یا بالاتر نیاز دارد . در رابطه با پشتیبانی PXE و RIS باید با شرکت سازنده کامپیوتر قابل حمل خود تماس بگیرید .

میکروسافت سخت افزار خاصی را برای کار با سرویس دهنده های RIS معرفی نکرده است . اما سرویس دهنده های RIS باید با ویندوز ۲۰۰۰ سٍرور اختصاص یافته باشند ، که قیمت آن هم ناچیز نیست . علاوه بر این پوشه Distribution مربوط به RIS ساید نسبت به سیستم ویندوز ۲۰۰۰ در حجم مجزایی قرار گرفته باشد . میکروسافت حتی توصیه می کند ، که آن را در درایو دیسک سخت مجزایی ، از نوع اسکازی قرار دهید . روشن است که RIS به سرعت عملکرد بالایی نیاز دارد .

از آلانجا که قسمت اصلی بار عملیاتی نصب به صورت بالقوه در شبکه قرار گرفته است ، شاید بهتر باشد چندین سروسی دهنده RIS در قسمتهای مختلف شبکه توزیع شوند ، تا موجب کند شدن روند اتصال ، و یا افزایش بار تر افیک در مسیر های حیاتی شبکه نشود خوشبختانه RIS و Active Directory ویژگیهای مدیریتی خاصی را ارائه کرده اند . که با استفاده از آنها می توانید تعیین کنید کدام کامپیوتر در حال دریافت تصویر اطلاعات مربوط به قابلیت راه اندازی سیستم می باشد ، و نیز می توانید سرویس دهنده RIS آن را نیز مشخص کنید .

در بعضی از محیطهای ساده می توان DHCP و RIS را در یک سرویس دهنده فیزیکی مشترک اجرا کرد . این ترکیب از کارایی خوبی برخودار ، زیرا سرویس دهنده DHCP به درخواستهای سرویس گیرنده ها پاسخ می دهد ، در حالی که سرویس دهنده RIS که در همان کامپیوتر قرار دارد ، در اصل به خواسته های RXE پاسخ می دهد . اما در محیطهای پیچیده متداول این روش عملی نیست . سرویس دهنده های DHCP برای بارهای عملیاتی سنگین طراحی نشده اند ،

و احتمال زیادی دارد ، که توان عملیاتی سیستمی که با تعداد زیادی از سرویس گیرنده ها کار می کند . را کاهش دهد . محل سرویس دهنده های RIS باید با دقت انتخاب ، و معین شوند ، به طوری که بار عملیاتی شبکه را افزایش ندهند . اگر با عملیاتی سرویس دهنده RIS ‌ بیش از حد زیاد باشد ، ممکن است موجب بروز خطای مهلت زمانی ( Timeout Error ) در کامپیوتر سرویس گیرنده شود . اگر سرویس دهنده های خوبی برای نصب رم افزار ها در اختیار دارید ، می توانید آنها را به عنوان محلهای مناسبی برای نصب RIS در نظر بگیرید . علاوه براین باید طرح خوبی برای تعیین محلهای RIS تعیین کنید ، که براساس مورد استفاده آنها باشد.

اجازه عملکرد تمام سرویس دهنده های RIS توسط Active Directory صادر شود . این کار برای جلوگیری از ارائه سرویس توسط سرویس دهنده های غیر مجاز می باشد . برای مجاز شمردن سرویس دهنده های RIS و DHCP باید Snap_ in مربوط به windows 2000 Server DHCP را مورد استفاده قرار دهید . اگر می خواهید Snap _ in مربوط به DHCP را برای کنترل RIS مورد استفاده قرار دهید ، ناچار نیستید برای این کار سرویس دهنده DHCP را نصب کنید .

توجه : روند راه اندازی کامپیوتر توسط RIS بسیار نا امن است . و به میزان زیادی مستعد نفوذ افراد غیر مجاز ، و یا لو رفتن اطلاعات می باشد . برای اطمینان از ایمنی روند نصب باید سایر مکانیزمهای امنیتی را مورد استفاده قرار دهید .
RIS برای کمک به مشخص کردن اینکه کدام سرویس دهنده در حال ارئه خدمات به سرویس گیرنده ها می باشد . دو مکانیسم را ارائه کرده است ، که عبارتند از مکانیسم قبل از تشکیل و مکانیسم ارجاع سرویس دهنده .

در Active Directory می توانید تعیین کنید که سرویس گیرنده با کدامیک از سرویس دهنده های RIS کار می کند که به این روش prestaging میگویند . و می توان آن را به گروه ها اعمال کرد . اگر گروه ها از نظر فیزیکی در نزدیکی یکدیگر قرار داشته باشند . این روش طرح خوبی به شمار خواهد آمد. اما سرویس دهنده های مزبور الزاماً همان سرویس دهنده ای نخواهد بود که هنگام در خواست سرویس گیرنده برای خدمات RIS به آن پاسخ می دهد . وقتی سرویس دهنده ای درخواستی برای سرویس RIS در یافت می کند ، ابتدا آن را با Active Directory تطبیق می دهد ،

تا مطمئن شود که سرویس گیرنده مزبور ثبت شده است . سپس همان طور که شرح داده شد ، ارائه خدمات را خواهد پذیرفت . سرویس دهنده این کار را با استفاده از GUIT که به عنوان بخشی از درخواست ارائه شده است ، انجام می دهد . معمولاً با خواندن تنظیم های بایوس سیستم ، می توانید به GUIT دسترسی داشته باشید . همچنین ممکن است فروشنده سیستم یک دیسکت فلاپی نیز همراه آن ارائه کند ، که حاوی نگاشت شماره سریال سیستم برای GUIT باشد . اگر بتوانید به بسته های داده های شبکه نفوذ کنید ، می توانید GUIT را در DHCP Discover Packer پیدا کنید .

اگر سرویس گیرنده ای که توسط سرویس دهنده RIS متفاوتی خدمات دریافت می کند ، در Actove Directory ثبت شده باشد . سرویس دهنده ای که مشغول ارائه خدمات است ، سرویس گیرنده را به سرویس دهنده مربوط به خود تحویل می دهد . این حالت ارجاع سرویس دهنده ( Server Rreferal ) نامیده می شود .

هر سرویس دهنده RIS دو پارامتر دارد : ( پاسخ به درخواست کامپیوتری که سرویس را درخواست کرده است .) و ( عدم پاسخ به کامپیوترهای سرویس گیرنده نماشناس ) با استفاده صحیح از این پارامترها ، و تعیین prestaging تمام شماره های عضویت ، می توانید شبکه را طوری تنظیم کنید ، که هر کدام از این سرویس دهنده ها به درخواست کامپیوتر های سرویس گیرنده مربوط به خود پاسخ و یا آنها را به سرئیس دهنده مناسب ارجاع دهند ، تا در واقع سرویس دهنده های مناسب ارائه خدمات مربوطه را به عهده بگیرند

. اگر درخواستهای DHCP و RIS از طریق مسیر یاب ها صورت می گیرد ، باید دقت کنید که مسیر یاب ها درخواستها را به صورت صحیح انتقال میدهند . اگر مسیر یاب ها درخواستهای DHCP را انتقال دهند ، این کار را در مورد درخواستهای RIS نیز انجام خواهند داد . اما باید دقت کنید انتقال درخواست های RIS به سمت سرویس دهنده های RIS مناسب صورت بگیرد .