مقاله نحوه کار برنامه های کاربردی وب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله نحوه کار برنامه های کاربردی وب دارای ۵۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نحوه کار برنامه های کاربردی وب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نحوه کار برنامه های کاربردی وب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله نحوه کار برنامه های کاربردی وب :

برنامه های کاربردی وب دسترسی پویای وب پیج های مبتنی برHTML از طریق یک مرورگر وب را ایجاد می کند. از آنجا که برنامه های کاربردیWeb Dbject شیء گرا بوده و به زبان جاوا نوشته می شود، برنامه کاربردی شماWeb page هایی را با ایجاد نمونه های شی ها به نام مؤلفه های وب به وجود می آورد.
مؤلفه وب ترکیبی از زیرمجموعه هایWocomponent و قالبHTML جاوا است. مؤلفه های وب همه مؤلفه ها و عناصر استانداردHTML شامل انیمیشنFlash، فیلم های Quichtime ، برنامه هایJava script و اپلت های جاوا را در برمی گیرد. مؤلفه های وب همچنین از کاسکاد ورقه های تعاریف(CSS) پشتیبانی می کند.
با افزودن عناصر خاصWebObject با همت هایHTML – به نام عناصر پویا- به مؤلفه‌های وب خود، محتوای پویا را به وب پیج های خود اضافه کنید. برخی عناصر پویا فاقد همت های HTML بوده و صرفاً در کنترل ایجاد محتوا به کار می رود. به عنوان مثال، محتوایی که شرطی یا تکراری است. هنگام پاسخ دهی به درخواست های مرورگر کلانیت، محتواهای پویا به HTMLایستا ترجمه و تبدیل می شود.

می توانید در ساخت مؤلفه های وب یا ازWebObject Builder یاDirect to Web استفاده کنید. WebObject Builderیک ابزار گرافیکی در خلق مؤلفه های وب بوده و عناصر پویا را به متغیرها و متدهای برنامه کاربردی شما محدود می کند. Direct to Web یک ابزار ساخت سریع نمونه بوده که برنامه کاربردی در حال کار وب را از مدل E0 ارائه شده خلق می کند. برای تغییر محتوای مؤلفه های Direct to WebازWeb Assistant استفاده نمایید. همچنین می توانید صفحات را فریز کنید- مؤلفه های وب را خلق کرده و به پروژه خود اضافه کنید- و آنها را با استفاده ازWeb Object Builder اصلاح نمایید.

باید قبل از معمول سازی برنامه کاربردی وب خود، درک بنیادینی از معماری یک برنامه کاربردی داشته باشید. این قسمت معماری برنامه های کاربردی وب را تشریح کرده و چگونگی کار عناصر پویا را در زمینه حلقه درخواست- پاسخ برنامه کاربردی را توضیح می دهد. هنگام پردازش یک درخواست و ایجاد صفحه پاسخ، شرح خلاصه ای از ترتیب متدها استنتاج می شود. این قسمت همچنین چگونگی کاربک تراک (پیمایش معکوس)Web Object ها را توضیح می دهد.
این سند چگونگی استفاده از ابزارهای مختلف Web Object را توضیح نمی دهد. در مورد مراحل استنتاجی در خلق قالب ها و ساخت عناصر پویا، راهنمای کاربرWeb Object Boilder را مطالعه کنید. در مورد چگونگی استفاده ازWeb Objects Direct to web Guid ,Direct to web (هدایت شیء های وب به راهنمای وب) را مطالعه نمایید.

معماری برنامه کاربردی
نه تنها برنامه وب شما محتوای پویایی ایجاد می کند بلکه می توانید قالب ها را به کاربر ارائه داده که محتوای مؤلف را برای آنها تأیید می کند. داده های ورودی را از کاربرانی بدست می آورید که از قالب هایHTML، دکمه ها و دیگر عناصر پویا استفاده می‌نمایند. مرتبط سازی عناصر قالب به متغیرها و متدهای مؤلفه وب شما شبیه محدود کردن دیگر عناصر پویاست که صرفاً محتوا را نمایش می دهد.
با قرار دادن عناصر پویا در یک عنصر استاندارد قالب مؤلفه وب خود، قالب ها را خلق کنید. مؤلفه وبHTML را ایجاد می کند که مرورگر های وب می توانند آن را تغییر کرده و نمایش دهد. این فرآیند از ترجمه دیتای ثبتی کاربر یا انتخاب ها به متغیرهایی در برنامه شما تشکیل می شود. اگر مؤلفه های وب را برنامه نویسی می کنید، این برنامه نویسی به درک چگونگی پردازش ورودی کاربر توسط برنامه های وب کمک می کند.

برنامه هایWeb Object مبتنی بر رویداد(event driven) هستند اما به جای پاسخ دهی به رویدادهای ماوس و کیبورد به درخواست هایHTML (پروتکل انتقال ها پیرتکست) پاسخ می دهند. برنامه درخواست عملHTML را دریافت می کند، به آن پاسخ می دهد و سپس منتظر درخواست بعدی می شود. پاسخ دهی برنامه به درخواست ها ادامه می‌یابد تا اینکه درخواست ها تمام شود. حلقه اصلی به کار گیرنده این درخواست ها حلقه درخواست- پاسخ،WebObject محتوای عناصر پویا را پر می کنند. اطلاعات انتشاری برنامه های شما در دیتابیس یا دیگر وسایل ذخیره سازی دیتا مقیم شده یا می‌توان آن را هنگام دسترسی به صفحه ایجاد کرد. صفحات هم بسیار محاوره ای و فعل و انفعالی هستند- شما می توانید کاملاً روش را مشخص کنید که کاربر از طریق آنها هدایت شده و دیتاهایی که آنها مشاهده و اصلاح می کنند.

شکل یک وب سایت مبتنی برWeb Object را نمایش می دهد. مجدداً درخواست (در قالبURL) از مرورگر وب به وجود می آید. مرور وب کشف می کند که درخواست باید توسط برنامه کاربردی Web Object به کار رفته و درخواست را به آداپتورHTTP بفرستد. آداپتور درخواست وارده را به شکلی پکیج می کند که برنامه Web Object بتواند آن را درک کرده و به برنامه کاربردی فوروارد کند. براساس مؤلفه های وب تعریف شما و دیتای مربوطه از انبار دیتا، برنامه وب پیجی را ایجاد می کند که از طریق آداپتور به سرور وب منتقل می شود. سرور وب صفحه را به مرورگر وب می فرستد که آن را ارائه می دهد.

به این نوع از برنامه کاربردی Web ObjectبرنامهWeb گفته می شود زیرا نتیجه آن ایجاد یک سری وب پیج هایHTML پویا می باشد.

حلقه درخواست- پاسخ
هر عمل اتخاذ شده از سوی کاربر از طریق سرور وب و آداپتور Web Objectبا برنامه کاربردی شما ارتباط برقرار می کند. همه جزئیات مربوط به عمل کاربر- محتوای فیلدهای تکست، وضعیت چک باکس ها و دکمه های رادیویی و انتخاب در منوهای pap-up همین طور اطلاعاتی پیرامونsession و دکمه یا لینک فعال شده در درخواست HTTP رمزگذاری می شود.

درخواست با عمل آداپتور Web Objectو رفتار پیش فرض برنامه رمزگشایی می شود. این فرآیند رمزگشایی، که در ایجاد صفحه پاسخ به حداکثر خود رسیده تا به مرورگر وب بازگشت داده شود- حلقه درخواست- پاسخ را می سازد. شکل۲ ترتیب پیام های استنتاجی هنگام پردازش درخواست را نشان می دهد.
Web Objects دو مدل پردازش درخواست دارد، عمل هدایت و عمل مؤلفه.

– مدل عمل مؤلفه به شما اجازه می دهد وضعیت را در برنامه حفظ کنید؛ از این رو، به شیء های session نیاز داشته و از آن استفاده می کند. به طور پیش فرض، برنامه های وب از این مدل استفاده می کنند.
– مدل عمل مستقیم توسط برنامه هایی به کار می روند که به مدیریت وضعیت- به عنوان مثال، موتورهای جستجو، کاتالوگ های تولید، کتابخانه های پرونده و انتشار پویا- نیاز ندارد. برنامه های استفاده کننده این مدل به طور پیش فرض فاقد شیء هایsession هستند.

هنگام توسعه یک برنامه به یک مدل پردازش درخواست محدود نمی شوید برنامه ها مناسب ترین مدل را در پیاده سازی مشخصه های خاص به کار می گیرد. عمل های مولفه به طور کلی در برنامه های وب دارای مؤلفه های به هم پیوسته سودمند است. به هر حال، توانایی کنترل زیاد جریان برنامه را به کاربر ارائه نمی دهد. به عنوان مثال، کاربر نمی تواند مستقیماً متد تعریف شده در فایل سرس جاوای یک مؤلفه وب را اجرا کند. از طرف دیگر، عمل های هدایت (Directactim) در ارائه چنین دسترسی به کاربران بهترین است. به عنوان مثال، با به کارگیریURL مناسب کاربران می توانند شیوه های خاص یک برنامه را اجرا کنند.

URL های عمل مؤلفه
هنگامی که یک برنامه وب را آرایش داده و از طریق مرورگر وب به آن دسترسی دارید، URL نمایش مرورگر از فرمت خاصی برخوردار است که زمینه،session صفحه برنامه وب و حتی عنصر وب را مشخص می کند.
URL همه اطلاعات ضروری برنامه کاربردی را در بر گرفته تا وضعیت مؤلفه های وب و session ایجاد شده برای کلانیت مشخص را بازستازی کند. لیست۱ مثالی ازURL عمل مؤلفه را نشان می دهد.
• شکل۳- ص ۱۳- ساختار یکURL عمل مؤلفه

پیام های حلقه درخواست- پاسخ
جدول ۱ فازهای فرآیند درخواست- پاسخ را فهرست می کند. جدول۲ ترتیبی را نشان می دهد که متدهای موجود در آن استنتاج می شود. فرآیند به طور تفضیلی در “پردازش درخواست” ص۱۴ و “ایجاد پاسخ” ص۱۶ توضیح داده می شود. شیء های اولیه دریافت کننده پیام ها از حلقه درخواست- پاسخ عبارتند از شی مؤلفه وب، session و برنامه شیء برنامه (application object) مثال برنامه ای است که زیر مجموعه WOApplication می باشد. یکsession object مثالی ازsession بوده که session زیر مجموعه ای از WOApplicationمی باشد. هنگامی مثال Applicationخلق می شود که برنامه شما آغاز می شود و مثالsession برای هر کاربر اولیه شکل می گیرد. توجه کنید که ممکن استsession ها تایم اوت شوند. می توانید زمان تایم اوت را هنگام آرایش یک برنامه پیکربندی کنید.

اگر یکی از قالب های برنامه های وب درXcode را هنگام ایجاد پروژه ای انتخاب کنید، کلاس هایApplication, session به طور اتوماتیک به پروژه شما اضافه می شود. در مورد چگونگی ایجاد پروژهWebobject Xcode قسمت “ایجاد پروژه ها” ص۱۹ را بخوانید.
• جدول یک۱- فاز پردازش درخواست- پاسخ
فاز متد شرح
بیدار ص۱۳ شیء های مؤلفه،session و برنامه بیدار می شوند.
منطق معمولی قالب بندی را می‌توان به این فاز اضافه کرد.
سنکرون ص۱۳ عناصرWebobject به دیتای قالب خوانده شده در متغیرهای مثال محدود می شود.
عمل ص۱۳ عملی که کاربر با لینک یا دکمه تأیید شروع کرده انجام می شود. عمل می تواند صفحه جدیدی خلق کند.
پاسخ ص۱۳ صفحه پاسخ ایجاد می شود. محتوای عناصر قالب به مقادیر ذخیره در متغیرهای مثال تنظیم شده که عناصرWebobject به آن محدود می شود. مقدار کلیدی کدگذار شیوه های دست یابی استنتاج می شود.

خواب ص۱۴ شیء های مؤلفه،Application, session به خواب می‌روند. منطق بی اثر سازی معمولی را می توان به این فاز اضافه کرد.
• جدول۲- تایم لاین پردازش درخواست- پاسخ ص۱۴

پردازش درخواست
عمل پردازش درخواست در سه مرحله روی می دهد: بیداری، سنکرون، و عمل
– Awake (بیداری)- هنگامی این مرحله اجرا می شود کهWeb object پیام های awakwe را به چندین شیء می فرستد.
ضروری است که از منابع محدود در سیستم چند کاربری تا حد ممکن به طور سودمند استفاده می شود. برنامه ها صرفاً زمانی فعال هستند که کاری انجام دهند. یک سرور مجزا می تواند چندین برنامه یا نمونه های زیادی از همان برنامه را اجرا کند. نمونه های برنامه صرفاً حین پردازش درخواست ها فعال هستند برای کسب اطلاعات بیشتر قسمت “ایجاد پاسخ” را ببینید.

ابتدا شیوهawake شیء برنامه، سپس شیوهawake شیء session و متدawake مولفه وب برای درخواست های مبتنی بر عمل مؤلفه استنتاج می شود. شما می توانید متد را در هر یک از کلاس های متناظر متعارف (Custora) کنید تا بر منطقی بیافزایید که ضروری است قبل از پردازش درخواست انجام شود ولو آنکه پیاده سازی های پیش فرض این متدهایawake کاری انجام ندهند، باید پیاده سازی کلاس بالا را قبل از اجرای منطق معمول استنتاج کنید بدینگونه که:
سنکرون- در طی این مرحله متد take Values From Request استنتاج می شود که باعث شده مقادیر ثبتی در عناصر قالب توسط کاربر در متغیرهای نمونه متناظر کپی شود. در صورتی از این مرحله پرسش می شود که مؤلفه فاقد عناصر قالب باشد یا مقادیر عناصر قالب تغییر نکرده باشد.

Web Object متد take Values From Requestشیء برنامه را استنتاج می کند. سپس برنامه شیوه متناظر شیءsession را استنتاج می کند که در عوض، متد مولفه وب (برای درخواست های مبتنی بر عمل مؤلفه) را استنتاج می نماید. مؤلفه هر یک از متد take Values From Request عنصر پویا را استنتاج می کند که باعث می شود عناصر قالب مقادیر درخواست را در اتصالات مناسب مؤلفه کپی کند.web objects از کد گذاری مقدار کلید- پیاده سازی شده توسط رابطNSKeuValue Coding در(com-webobjects.foundation – استفاده کرده تا چگونگی تنظیم مقدار اتصال را مشخص کند.

– عمل- طی این مرحله، عمل انتخاب کاربر به وسیله استنتاج متدinvoke Action اجرا می شود.

Webobject مانند شیوه take Values From Request شیوه invoke Action برنامه را استنتاج می کند. سپس، برنامه متدsession را استنتاج کرده که در عوض متد مؤلفه مبتنی بر وب (برای درخواست های مبتنی بر عمل مؤلفه) را استنتاج می کند. سپس مؤلفه invoke Action را به هر یک از عناصر پویای خود می فرستد.
هنگامی که متد invoke Action عنصر پویای راه انداز درخواست- به عنوان مثال، یک دکمه تأیید- استنتاج می شود، عنصر پویا پیام محدود را به صفتaction خود می‌فرستد.

ایجاد پاسخ
بعد از اینکه مقادیر قالب جمع آوری شده و متد عمل استنتاج می شود، برنامه صفحه پاسخ را خلق می کند. این مؤلفه وب برگشت داده شده توسط متدaction است. فرآیند ایجاد پاسخ از دو فاز تشکیل می شود: پاسخ و خواب.
– پاسخ- صفحه پاسخ در طی این فاز به وجود می آید. همه متدهای appendtoReponse عنصر پویا استنتاج می شود بنابراین، محتوای خود را به وب پیج رندر و ارائه شده می افزاید.

Web object متد appendtoReponse برنامه را استنتاج می کند. سپس، برنامه متد session را استنتاج می کند که در عوض متد مؤلفه وب را استنتاج می کند. مؤلفه از طریق HTML خلق کننده محتوای صفحه خود پیش می رود. هنگامی که مؤلفه عنصر WEBOBJECT را می یابد، متد appendtoReponse خود را استنتاج می کند بنابراین مقادیر محدودیت های خود را به دست آورده و محتوای حاصل را به صفحه می افزاید. فرآیند به طور برگشتی ادامه می یابد تا اینکه کل صفحه پاسخ ایجاد شود.
مجدداً هنگامیWebobject از کدگذاری مقدار کلید استفاده می کند که ضروری بوده متغیر تنظیم یا قابل دسترس شود. هنگامی که مقدار کلیدی به نامkey درخواست شود، کدگذاری مقدار کلید ابتدا شیوهaccessor را جستجو می کند. اگر شیوه ای پیدا نشود، به خود متغیر نمونه دسترسی پیدا می کند. ترتیبی که کدگذاری مقادیر کلیدی سعی می‌کند مقدارkey را به دست آورد.

– sleep (خواب)- هنگامی که فرآیند پاسخ کامل شود، متدهایsleep شیء های برنامه session و مؤلفه وب استنتاج می شود (ترتیبی که متدsleep شیء در آن فراخوانی می شود متضاد ترتیبی است که متدهایawake در آن در فاز بیداری استنتاج می شود) هنگام لغو متدsleep باید پیاده سازی سوپر کلاس را در انتهای متد قرار دهید. که در لیست۲ نشان داده می شود. بعد از آنکه همه شیء های استنتاجی در فرآیند درخواست پاسخ به خواب رفتند، صفحه جدید به آداپتورwebobject ارسال می شود.

بک تراک کش
webobject از استفاده دکمهBack مرورگر وب با نگهداری کش صفحات اخیراً مشاهده شده در سرور پشتیبانی می کند. این فرایندback tracking نامیده می شود. یک کش به طور پیش فرض پیکربندی می شود تا ۳۰ صفحه در هر جلسه در برداشته باشد اما می‌توان آن را برای تأمین نیازهای شما بهبود بخشید. برای تغییر سایز پیش فرض کش، کد را به سازنده کلاس Application اضافه کنید. به عنوان مثال، برای تغییر اندازه کش صفحه به۴۵ صفحه، این سطر کد را اضافه کنید:
هنگامی که صفحه پاسخ ایجاد می شود، صفحه پاسخ و اطلاعات وضعیت آن به کش اضافه می شود. به این طریق، هنگامی که کاربر دکمهBack مرورگر را کلیک می کند، webobject می تواند مؤلفه صحیح وب و وضعیت آن را نگهدارد.

برای کار صحیح بک تراک با دیتای پویا، کش خود مرورگر وب باید غیرفعال شود به طوری که همه درخواست های صفحه به سرور وب و بنابراین، برنامه شما می شود. شما می تواندید این را با افزودن این کد به متد سازنده کلاسApplication انجام دهید:
هنگامی که کش پر می شود، قدیمی ترین صفحه در آنdircard شده تا فضایی برای خود ذخیره سازی یک صفحه جدید ایجاد کند. هنگامی که بک تراک های کاربر از قدیمی ترین صفحه در کش می گذرد، webobject با صفحه خاص به کاربر هشدار می‌دهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر پیرامون بک تراک، قسمت “مدیریت کش و بک تراک” را مطالعه کنید.

ایجاد پروژه ها
یک پروژه webobjects همه فایل های مورد نیاز ساخت و اجرای کاربردی شما را در برمی گیرد. در ایجاد پروژه جدید webobjectsاز Xcode استفاده کنید. درXcode قالب مناسب پروژه webobjectsرا انتخاب نمایید و دستیاری از طریق فرآیند ایجاد پروژه شما را راهنمایی می کند. انواع فایل های اضافه شده به پروژه Xcode و سازمان دهی شما به الگو و قالب انتخابی شما بستگی دارد. اگر چه ممکن است چار چوب ها، مقصدها و پیکربندی های ساخت اندکی متفاوت باشند ولی سازمان دهی برنامه های وب- برنامه‌هایی که محتوای پویای HTML ایجاد می کند- خیلی به هم شبیه هستند.
این مقاله چگونگی استفاده Xcode در خلق برنامه های وب را توضیح می دهد. این مقاله قالب های مختلفی را تشریح می کند، دستور العمل مرحله به مرحله ایجاد پروژه شما را ارائه می دهد، سازماندهی فایل های موجود در پروژه را توضیح می دهد، مقاصد خاص برنامه وب را شرح می دهد، و ترفندهایی برای ساخت و نصب برنامه شما را در برمی گیرد.

انتخاب یک قالب
هنگامی که پروژه ای به زبان Xcode به وجود می آید، انتخاب قالب و الگوی مناسب webobjects در assistant ضروری است. قالب های خلق کننده یک برنامه کاربردی وب عبارتند از برنامهDirect to web، برنامهDisplay Group ، و برنامه webobject. همچنین می توانید از چارچوب webobjectsاستفاده کنید.
– اگر یک مدلEO دارید که قبلاً یا باEOModeler یا Xcodeایجاد شده و می خواهید یک نمونه سریعی بسازید، برنامهDirect to web را انتخاب کنید. این انتخاب خوبی برای برنامه نویسان جدید در webobjects به شمار می آید.
– اگر مدلEO دارید یا می خواهید یکی ایجاد کنید- یعنی می خواهید وب پیج های خود را با محتوایی از دیتابیسback-end (انتهای برگشتی) مشهور کنید- و می خواهید مؤلفه های متعارف وب را بسازید، برنامهDisplay Group را انتخاب کنید.
– اگر نمی خواهید از شیء های سازمانی استفاده کنید، برنامه webobjectsرا انتخاب کنید.

– اگر می خواهید چارچوبی ایجاد کنید، webobjects fromework را انتخاب کنید. به طور نمونه، این قالب را برای ایجاد چارچوب دارای منطق کاری خود- مدلEO و شیء های سازمانی خود- انتخاب کنید که می توان آن را دوباره در انواع دیگر برنامه ها نظیرwebservise به کار برد. همچنین می توانید چارچوبی از مؤلفه های قابل استفاده مجدد وب را ایجاد کنید.

ایجاد یک پروژه برنامه وب
هنگامی که پروژه ای را از قالبی خلق می کنید،Xcode Assistant با نمایش تعدادی از کادرها شما را از طریق فرآیند راهنمایی می کند. اولین کادرهای معدود برای همه گونه های برنامه های وب یکسان است. کادرهای بعدی می تواند بر اساس قالب انتخابی شما تغییر کند. تنظیمات پیش فرض Assistant در اکثریت برنامه ها کار می کند. به طور نمونه، صرفاً لازم است نام پروژه را وارد کرده و دکمهNext را کلیک کنید و در کادر نهایی، رویFinish کلیک کنید. این مراحل عمومی را برای خلق یک برنامه وب دنبال کنید. برای کسب جزئیاتی پیرامون استفاده الگویDirect to web Guide webobjects, Direct to web Application را مطالعه کنید.
۱- Xcode واقع در/Developer/Application را شروع کنید.
۲- منویFile> new peroject را انتخاب کنید.
پنلAssistant در حال نمایش کتبی از الگوها و قالب ها آشکار می شود.
۳- یکی از قالب ها و الگوهایwebobjects را انتخاب کرده و Next را کلیک کنید.
اگر مطمئن نیستید از چه قالبی استفاده می کنید، قسمت“انتخاب قالب” را مطالعه کنید.
۴- نظیر شکل۲ نام پروژه و موقعیت را وارد کرده وNext را کلیک کنید. اگر الگوی webobject Famenework را کلیک کرده و به مراحل مانده پرش کنید.
۵- اگر می خواهید برنامه وب خود را در کانتینر سرولت J2EE آرایش دهید، گزینهin “Deploy a servlet container” در کادر مجتمع سازیJ2EE را انتخاب کرده و سپس Next را کلیک کنید.
۶- اگر برنامه شما یک سرویس وب است، گزینه “Add web service support” را در کادر web service support انتخاب کنید. اگر برنامه شما از سرویس وب استفاده می‌کند، بر روی “Add web service client support” را کلیک کنید. سپس نظیر شکل۳ Next را کلیک کنید.
استفاده از سرویس های وب اختیاری است.
۷- اگر از آداپتور JDBC استفاده می کنید، در کادرChoose EOAdaptor گزینهJava JDBCAdaptor. Framework را انتخاب کنید. اگر از آداپتورJNDI استفاده می کنید، Java JNDIAdaptor. Framework را انتخاب کنید.
آداپتور پیش فرض دیتابیسJDBC است زیرا اکثریت دیتابیس های مدرن ازJDBC پشتیبانی می کنند. اگر مطمئن نیستید از چه دیتابیسی استفاده می کنید، فقطNext را کلیک کنید.

۸- اگر نیاز است چارچوب های اضافی را به پروژه خود- به عنوان مثال، چارچوب‌های دیتابیس دسته سوم- اضافه کنید، نظیر شکل۴ در کادرChoose Franework رویAdd کلیک نمایید. در غیر این صورت، برای ادامهNext را کلیک کنید.
Assistant چار چوب های مناسب webobject و جاوا را به پروژه شما اضافه می کند که به الگوی انتخابی شما بستگی دارد. اگر افزودن چارچوب های بیشتری ضروری نیست، صرفاً Next را کلیک کنید.
۹- سپس با کلیک Add در کادرEOModels، یک مدلEO را اضافه کنید.
اگر مدلEO موجودی دارید که یا با استفاده ازXcode یاEomodeler خلق کردید، حالا می توانید آن را به پروژه خود اضافه کنید. اگر الگوی Direct to web Application یا Display Group Application انتخاب کردید، سپس انتخاب مدلEO الزامی است.
۱۰- اگر الگوی web Application را انتخاب کردید، Finish را کلیک کرده و به مراحل بعدی بروید.
۱۱- اگر الگوی Direct to web Application را انتخاب کردید، سپس کادرهای معدود خاصی در Direct to web پدیدار می شود. برای چگونگی خلق یک برنامه‌
webobjects Direct to web Guide, Direct to web را مطالعه کنید.
۱۲- اگر الگوی Direct to web Application را انتخاب کردید، بعداً کادرهای معدود خاص پیکربندی یک گروه نمایش پدیدا می شود.
۱۳- مدخل اصلی در کادر Choose the main EOEntity را انتخاب کنید. مدخلی را انتخاب کنید که شیء های ریشه را نشان می دهد وNext را کلیک کنید.
۱۴- در کادر Choose a layout طرح اولیه ای برای صفحه انتخاب کنید.
۱۵- ویژگی هایی برای نمایش صفحه مشابه پیکربندی برنامهDirect to web را در کادرChoose Attributes to display را انتخاب کنید. سپس Finish را کلیک کنید.
هنگامی که دکمهFinish را کلیک کردید، پنلAsisstant بسته شده و پنجره پروژه شامل همه فایل های برنامه شما باز می شود. در مورد تشریح فایل های پروژه شما، قسمت“فایل ها و گروه های پروژه” را مطالعه کنید.

فایل ها و گروه های پروژه
فایل ها و گروه های نمایش درXcode متفاوت هستند که به نوع الگویwebobject انتخابی شما هنگام خلق پروژه Xcode بستگی دارد. این قسمت برخی از گروه هایی را تشریح می کند که هنگام خلق یک برنامه وب آشکار می شود.
کلاس ها
همانطور که در شکل۵ نشان داده می شود گروهClases از کلاس های جاوایی تشکیل می گردد که با مؤلفه های وب تناظری ندارند. به طور نمونه، این گروهDirect Action. Java, Session. Java Application. Java را در برمی گیرد. کلاس های متناظر با مؤلفه های وب در گروه web Components قرار دارند. به عنوان مثال، Main. Java در web Components / main قرار دارد.
کلاس های پیش فرض در پروژهwebobject عبارتند از:
– Application. Java زیر مجموعه ای از WoApplication است. هنگامی شیء برنامه به طور اتوماتیک خلق می شود که برنامه شما آغاز شده و با نمونه برنامه متناظر است.

– Session. Java زیر مجموعه ای ازWo Session است. هنگامی شیء Session به طور اتوماتیک خلق می شود که کاربر ارتباطی با برنامه وب شما برقرار کند.
– Direct Action. Java زیر مجموعه ای ازWo Direct Action است.

مؤلفه های وب
همان طور که در شکل۶ نشان داده می شود، گروه مؤلفه های وب همه فایل هایی را در بر می گیرد که به مولفه های وب متعلق است. یک مؤلفه وب، یک صفحه یا بخشی از یک صفحه را در برنامه شما نشان می دهد. یک برنامه می تواند از یک یا چندین مؤلفه وب برخوردار باشد.
به عنوان مثال، هر برنامهwebobject حداقل مؤلفه ای به نامMain دارد که در گروه Webxomponents وجود دارد. یک فولدر مؤلفه وب از چند فایلی تشکیل می شود که رفتار و ظاهر مؤلفه را مشخص می کند. هر فایلی از پیشوند مشابه اما با پسوندهای مختلفی برخوردار است. اینها فایل های موجود در یک فولدر مؤلفه وب هستند:
– مؤلفه وبی با پسوند.wo که طرح اولیه عناصرHTML و اتصال ها را در عناصر پویا ذخیره می کند.
– فایل کلاسی با پسوند.java که رفتار مؤلفه را پیاده سازی می کند. هر یک از مولفه ها زیر مجموعه ای ازWoxomponent است. به طور نمونه، کلاس شما متغیرها و متدهای محدود به عناصر پویا را پیاده سازی می کند.

– یک فایلAPI با پسوند.api که کلیدهای تعریف شده توسط مؤلفه ای که مؤلفه های دیگر به آن متصل شده و فرمان هایی برای اتصال کلیدها را دربرمی گیرد. webobjects Builder از این فایل ها استفاده کرده تا چک کند که آیا مؤلفه قابل استفاده مجدد به درستی به کار رفته است یا خیر.
به طور نمونه مؤلفه ای را با استفاده از webobjects Builder ویرایش کنید- فقط روی فولدری با پسوند.wo دوبله کلیک کنید تا آن را در webobjects Builder ویرایش نمایید. به هر حال، اگر فرمت را درک کنید، گاهی می توانید این فایل ها را مستقیماً ویرایش کنید. به عنوان مثال، این ها فایل های فولدرMain.wo هستند:
-main. Html الگویHTML برای مؤلفه است. این فایل درست مثل هر وب پیجی از تگ هایHTML برخوردار است. به علاوه می تواند تگ های عناصر پویا را دربرداشته باشد.
– main.wod فایل اعلام هایی است که ارتباطات بین عناصر پویا و متغیرها یا متدهای را در فایل جاوا شما مشخص می کند.
– mian.woo برای ذخیره سازی اطلاعات در مورد گروه های نمایشی- مثلاً، اگر پروژه شما به دیتابیسی دسترسی داشته باشد- و رمز گذاری برای الگوهای HTML به کار می‌رود. به ندرت این فایل را مستقیم ویرایش کنید.

منابع(Resources)
گروه Resources فایل هایی را در بر می گیرد که برنامه شما در زمان اجرا به آن نیاز دارد اما وجود آن در ریشه پرونده سرور وب ضروری نیست و از این رو، کاربران به آن دسترسی نخواهند داشت. فایل های Resources می تواند فایل های متفرقه پیکربندی، فایل های مدلEO و آیکون ها را در بر داشته باشد.

منابع سرور وب
گروهweb server Resources فایل هایی نظیر تصاویر و صوت را در بر می گیرد که باید تحت ریشهdocument سرور وب در زمان اجرا باشد. هنگام توسعه برنامه، این فایل‌ها را در دایرکتوری پروژه خود قرار داده و آنها را به گروهweb server Resources پروژه اضافه کنید. هنگامی که پروژه خود را می سازید، Xcode فایل های این گروه را در فولدر web server Resources پوشه برنامه خود کپی می کند.