مقاله بررسی صنعت ماشین سازی در ایران و تحقیقی بر چند ماشین صنعتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی صنعت ماشین سازی در ایران و تحقیقی بر چند ماشین صنعتی دارای ۴۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی صنعت ماشین سازی در ایران و تحقیقی بر چند ماشین صنعتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی صنعت ماشین سازی در ایران و تحقیقی بر چند ماشین صنعتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی صنعت ماشین سازی در ایران و تحقیقی بر چند ماشین صنعتی :

بررسی صنعت ماشین سازی در ایران و تحقیقی بر چند ماشین صنعتی

مقدمه:
راندن در جاده ها حرکت در مسیر خطر،«کم نیاوردن» در رانندگی
راننده تریلر وقتی تابلوی جاده کم عرض می شود را می بیند، می آید وسط جاده را می گیرد. او اتومبیل زانتیا را از آینه بغل سمت چپ دیده است که با چه سرعت بالایی نزدیک می شود. بوق های ممتد و چراغ زدن های پی در پی سواری تیز رو اثری در رفتار راننده تریلر ندارد. سواری می خواهد از چپ یا راست سبقت بگیرد اما این امکان وجود ندارد چرا که یک طرف جاده کوه است و سوی دیگر دره. پس از مسافتی حدود ۵۰۰ متر، تریلر که یک پیچ خطرناک را پشت سر گذاشته کنار می رود و راننده سواری تیزرو ناسزاگویان و بوق زنان سبقت می گیرد جلوی تریلر کمی ویراژ می دهد و ترمز می زند و راننده تریلر را به زحمت می اندازد سپس پا روی پدال گاز می فشارد و نقطه می شود;

دقایقی بعد تریلر به قهوه خانه بین راهی می رسد و راننده به قصد سبک کردن استخوان و تجدید قوا توقف می کند. ناگهان راننده زانتیا را می بیند که دوان دوان و معترض به سوی او می آید. می خواهد با راننده تریلر گلاویز شود که چند نفر واسطه می شوند و آنها را از هم جدا می کنند. وقتی عصبانیت راننده سواری فروکش می کند تریلرران میانسال می گوید: ۲۰ سال است که این جاده را می روم و می آیم. آنجا که راه را بستم جاده کم عرض است به شکلی که دو خودرو خیلی سخت از کنار هم عبور می کنند. یک طرف کوه است و سوی دیگر دره و یک پیچ هم چند متر جلوتر قرار دارد که دید را کور می کند. دیدم داری با سرعت بالایی می آیی که سبقت بگیری. جاده را بستم چون می دانستم نمی توانی رد بشوی بنابراین یا می رفتی زیر ماشین من و یا پرت می شدی ته دره و اگر ماشینی از روبرو می آمد شاخ به شاخ می زدی به آن.

چند راننده دیگر و صاحب قهوه خانه هم با شنیدن نام دره و آن پیچ، حرف راننده تریلر را تایید می کنند.
راننده زانتیا فهمید که اشتباه کرده اما گویی نمی خواست به آن اعتراف کند. بی هیچ حرفی سوار ماشینش شد، در را به هم کوفت، پا روی پدال گاز فشرد و باز نقطه شد.

این نمونه ای است از رفتار حرفه ای یک راننده باتجربه در جاده های ما که گاه از سوی رانندگان کم تجربه فهمیده نمی شود. هر چند که این رفتار از نظر قانون خلاف است و پلیس توصیه می کند که رانندگان قانون را اجرا کنند. راننده ای که در شهر قدرت ویراژ دادن و تند رفتن ندارد، وقتی به جاده می رسد هوس سرعت به سرش می زند و پا روی پدال گاز می فشارد این در حالی است که به دلیل کم تجربگی و ناآشنایی با رانندگی در خارج شهر، خطرات بسیاری را برای خود و دیگران می آفریند. مشکلاتی که رانندگان وسائط نقلیه سبک و سنگین برای هم به وجود می آورند، ناشی از کم تجربگی یا نبود فرهنگ صحیح رانندگی و گاه خرابی و استاندارد نبودن جاده هاست. اشکالات فنی خودروها و فرسودگی ناوگان حمل و نقل جاده ای نیز از دیگر مشکلات رانندگی در جاده ها و اتوبان های خارج شهر است.

گله سنگین ها از سواری ها
رانندگی با تریلر و کامیون، کاری بسیار طاقت فرسا و جوان پیرکن است. ساعت ها رانندگی، مواجهه با انواع خطرات، دوری از خانواده و مشکلات معیشتی در کنار بیماری های ناشی از این شغل، به اندازه ای زیاد است که روح و روان این قشر زحمتکش را به شدت می آزارد. حال اگر قرار باشد رانندگان ناشی و عجول خودروهای سبک، مشکلات را مضاعف کنند گلایه های رانندگان سنگین را صد چندان می کند.

«مجید بهارلویی» راننده تریلر است. او با گله از رانندگان کم تجربه سواری می گوید: «رانندگی در شب از حیث خلوت بودن جاده خوب است، اما در ایام مسافرت مردم، ما بیچاره می شویم. هجوم رانندگان کم تجربه و ناآشنا به جاده ها که تعداد دفعات رانندگی جاده ای آنها در سال از تعداد انگشتان یک دست هم تجاوز نمی کند، برای ما کابوس وحشتناکی است. وی با اشاره به جاده های دوبانده (یک خطه) می افزاید: «سواری ها چه بخواهند سبقت بگیرند و چه از روبرو بیایند و رد بشوند، با نور بالا حرکت می کنند. و مدام چراغ می زنند. ماشین های جدید چراغ های زیادی دارند چه جلو و چه عقب. رانندگان تریلر، کامیون و اتوبوس هم متکی به آینه بغل ها هستند بنابر این وقتی خودرویی با نور بالا می خواهد سبقت بگیرد انعکاس نور خودرو در آینه بغل وسیله نقلیه سنگین، چشم راننده را از کار می اندازد و برای چند ثانیه جایی را نمی بیند. همچنین وقتی از روبرو با نور بالا می آیند، همین اتفاق رخ می دهد.

سواری ها علاوه بر این مزاحمت ها لایی کشی، سرعت غیرمجاز و بوق زدن های ممتد را نیز چاشنی رانندگی شان می کنند. کورس گذاشتن با یکدیگر، تخلف دیگر آنهاست که البته با حضور پلیس راه این مسئله کمتر شده است. مجید بهارلویی دراین زمینه می گوید:«اگر به سواری ها راه ندهیم، آنقدر بوق می زنند که آدم سرسام می گیرد. وقتی هم که راه می دهیم، جلوی ما ویراژ می دهند تا تلافی کنند یا سبقت های خطرناک می گیرند و ما برای اینکه آنها آسیب نبینند خطرات بسیاری را برای خود می خریم». او می افزاید: «از خانه که خارج می شوم و پشت فرمان می نشینم، می گویم: خدایا به امید جاده بی سواری!».

اتوبوس و مصیبت چراغهایش
رانندگان تریلر و کامیون، اتوبوس را وحشتناک ترین کابوس شب جاده ها عنوان می کنند. آنها معتقدند وقتی وسیله نقلیه ای با ۴۰ مسافر از روبرو می آید، باید تمام حواسمان جمع باشد تا اتفاقی نیفتد و این غول ۱۲ متری به سلامت از کنارمان بگذرد «علی امینی»، راننده تریلر می گوید: «چراغ های اتوبوس های مسافربری دو کنتاکت است. وقتی از نورپایین می خواهد به نور بالا تغییر وضعیت بدهد

در میانه راه ابتدا خاموش شده و به یکباره نور بسیار زیادی را به چشم راننده مقابل می کوبد. اینجاست که راننده مقابل برای لحظاتی کاملاً کور می شود چرا که نور اتوبوس خیره کننده است و ناخودآگاه ما را به طرف خودش می کشاند». وی می افزاید: «اکثر اتوبوس ها در مواجهه با کامیون ها و تریلرها و حتی سواری ها این کار را می کنند». وقتی به مجید «بهارلویی» گله اتوبوس ها را می گویم که از نور بالای تریلرها و کامیون ها شکایت می کنند، پاسخ می دهد: «پیشگیری می کنیم. قبل از اینکه اتوبوس یا سواری چشم ما را کور کند، نورمان را بالا می گیریم. هر چه باشد ما با تجربه تریم و جاده را بهتر می بینیم. مطمئن باشید اگر چشم ما کور نشود. حادثه ای رخ نخواهد داد». رانندگان تریلر با اتوبوس هایی که می خواهند سبقت بگیرند نیز به همین ترتیب مشکل دارند. نور بالای ناگهانی اتوبوس در آینه بغل کامیون و تریلر، چشم راننده را از کار می اندازد و ممکن است خطراتی را برای سبقت گیرنده و یا خودروهای روبرو ایجاد کند. چراغ زدن های

پی در پی در هنگام سبقت، دید راننده تریلر یا کامیون را صفر می کند. مشکل دیگر که البته تمامی رانندگان سبک و سنگین به آن مبتلایند، نداشتن گذشت در رانندگی است. علی امینی در این زمینه به رفتار ناشیانه سواری ها و اتوبوس ها در سبقت اشاره می کند و می گوید: «بارها خواسته ام از یک سواری یا اتوبوس سبقت بگیرم. تا متوجه شده می خواهم سبقت بگیرم، حس مسابقه دادن و عقب نماندن در راننده کناری رخ می داده و ناگهان سرعتش را زیاد کرده است تا من نتوانم از او جلو بزنم. در این حالت اگر خودرویی از روبرو بیاید و من فرصت برگشتن به لاین خود را نداشته باشم، فاجعه رخ می دهد».

رانندگان اتوبوس چه می گویند
سخت ترین و حساس ترین نوع رانندگی سنگین، راندن اتوبوس های مسافربری بین شهری است. وقتی حدود ۴۰ نفر، عنان جان خود را به یک راننده می سپارند تا آنها را سالم به مقصد برساند، مسئولیت اتوبوس ران بسیار سنگین می شود. مواجهه با کامیون و تریلرها بزرگترین دغدغه رانندگان اتوبوس های مسافربری است. مسافر اتوبوس مسافربری از ترمینال بیهقی به طرف اصفهان هستم و تلاش می کنم تا راننده میانسال را به حرف بیاورم. شاگرد خوش اخلاق اتوبوس با لهجه اصفهانی چیزهایی می گوید اما از دادن جواب اساسی طفره می رود. در نگاه او می خوانم که باورش نشده که من یک خبرنگارم و شاید تصور او چنین است که من مأمور مخفی پلیس راه هستم.

چنین حسی به راننده خوزستانی غول ۱۲ متری هم دست داده و او سرعتش را بین ۷۰ تا ۸۰ کیلومتر نگه داشته است. او که خود را «علی پیروزی» و بچه مسجد سلیمان معرفی می کند، می گوید: «این جاده – جاده اصفهان به تهران و بالعکس- چهاربانده است و مشکلات رانندگی در آن کمتر از دوبانده هاست. با این حال کامیون ها و تریلرها موقع سبقت با بوق های گوشخراش بیابانی خود، مسافران را می ترسانند. اکثر آنها این کار را می کنند چون خود را صاحبان جاده ها می دانند». علی آقای قانون مدار ادامه می دهد: «در جاده های یک خطه، کامیون ها و تریلرها وقتی از روبرو می آیند، نورشان بالاست و چشم ما را کور می کنند، سبقت غیر مجاز و خطرناک می گیرند و با ما شاخ به شاخ می شوند و وقتی می خواهیم از آنها سبقت بگیریم، سرعت خود را افزایش می دهند تا از ما عقب نیفتند که این کارشان خطرات زیادی را برای ما به وجود می آورد. هر چه باشد پای جان ۴۰ مسافر وسط است.»

رانندگی اتوبوس، کامیون، وانت بار و تریلر در اتوبان های خارج شهر تابع مقرراتی خاص است. رفتن این نوع وسائط نقلیه به لاین سوم- لاین سرعت- ممنوع است. این مسئله را رانندگان سواری گاه نمی دانند و یا به آن بی توجهی می کنند. در راه سفرمان به اصفهان، بارها پیش آمد که اتوبوس مسافربری در لاین دوم اتوبان تهران – قم می خواست از سواری سبقت بگیرد اما خودروی کوچک کنار نمی رفت. گاهی اوقات راننده سواری با دست اشاره می کرد که لاین سوم باز است در حالی که اتوبوس و دیگر وسائط نقلیه باری و مسافری حق رفتن به آن لاین را ندارند.

گلایه های رانندگان تریلر و اتوبوس از یکدیگر در چند مسئله مشترک است. حرکت با نور بالا در شب، عدم گذشت در رانندگی و سبقت های خطرناک و غیر مجاز از جمله مسائلی هستند که هر دو طرف به عنوان گله از یکدیگر به آنها اشاره می کنند.

سنگین ها زور می گویند
اکثر رانندگان سواری، کمبود تجربه رانندگی در جاده دارند بنابراین حضور آنها در جاده برای خودشان و رانندگان دیگر پرخطر است لیکن در میان آنان، کسانی هستند که از تجربه کافی برای راندن در جاده ها و اتوبان های خارج شهر برخوردارند. آنان نیز گله هایی از نحوه رانندگی، مردان همیشگی جاده ها به زبان می آورند. رسول پاریزی راننده پژو می گوید: «من همیشه با خودروی شخصی مسافرت می کنم. سالی حدود ۲۰ مسافرت جاده ای دارم و بیشتر در مسیر تهران- اهواز و بالعکس. بارها دیده ام که تریلرها و کامیون ها، به ویژه آنهایی که خالی از بار هستند با سرعت بسیار بالا حرکت کرده و چون جاده های لرستان، دست اندازها و چاله چوله های زیادی دارد اقدام به رد کردن این دست اندازها با همان سرعت بالا می کنند و در واقع ویراژ می دهند.»

صحبت های این راننده با تجربه وقتی بیشتر اهمیت می یابد که تصور کنیم، جاده تهران- اهواز یک مسیر ترانزیتی بین المللی و بسیار شلوغ است. حالا اگر کسانی بخواهند در این نوع جاده ها، هنرنمایی! کنند، خطرات زیادی را برای خود و دیگران به وجود می آورند. رانندگان سواری از برخورد قلدرمابانه سنگین ها شکایت دارند حامد رضاپور می گوید: «آنها خود را صاحب جاده ها می دانند. اگر راست می گویند و با تجربه هستند باید مراعات رانندگان کم تجربه را بکنند نه اینکه با بوق های وحشتناک و سبقت های غیرمجاز، گوشت تن زن و بچه مردم را بریزند.»

آمارها نیز نشان می دهد انحراف به چپ کامیون ها و تریلرها، عامل اصلی تصادفات شاخ به شاخ است دراین نوع حوادث اگر خودروی مقابل اتوبوس باشد عمق فاجعه، وحشتناک خواهد بود.
شکایت سنگین ها از یکدیگر
اکثر رانندگان تریلر، کامیون و اتوبوس معتقدند که بیشتر حوادث جاده ای، محصول عمل رانندگان ناشی و کم تجربه است. آنها انکار نمی کنند که رانندگان وسائط نقلیه سنگین نیز از این قاعده مستثنی نیستند اما معتقدند وسائط نقلیه سنگین جدید کمتر خطر آفرینی می کنند. مجید بهارلویی که خود راننده یک دستگاه تریلر جدید است می گوید: «اکثر راننده ها صاحب ماشین نیستند. کسی تریلر گرانقیمت خود را به دست یک راننده ناشی و کم تجربه و یا بدسابقه نمی دهد. رانندگان ماشین های نو، اهل ریسک و آرتیس بازی نیستند.

حتی برخی ماشین های کهنه هم این کار را نمی کنند». آقا مجید با گله از رانندگان کامیون ها،موسوم به «تک» می افزاید: «رانندگان این نوع خودروها یا کم تجربه اند و یا اصول رانندگی با وسائط نقلیه سنگین را رعایت نمی کنند. در سودای در آوردن پول زیاد رفته اند کامیون خریده اند. برخی از این ماشین ها، قدیمی اند و مشکلات فنی دارند. در گردنه ها می مانند و راننده خود را کلافه می کنند بنابراین وقتی از سربالایی به سرازیری می رسند، اختیار از کف داده و گاز می دهند. سیستم ترمز آنها هم که بادی است. حالا اگر ترمز خالی کند، یا حسین! اما تریلرها وکامیون ها و اتوبوس های جدید با سیستم های بازدارنده ABS و EBS کار می کند و ماشین درجا می ایستد.»

مجیدی رانندگان تریلر را با تجربه تر از کامیون رانان می داند و می گوید: «کامیون ها وقتی بار ندارند و خالی هستند خیلی خطرناکند به ویژه کهنه ها که
کنترل شان سخت است.»
مشخصات راننده حرفه ای

بعضی ها ویراژدادن، کورس گذاشتن و رانندگی با سرعت بالا را حرفه ای بودن تلقی می کنند درحالیکه راننده حرفه ای آن است که در مواجهه با خطر، بهترین راه را انتخاب کند و خود و خودروهای دیگر را از خطر برهاند. نیز با شعور و تجربه بالای خود، به ترافیک جاده و اتوبان نظم ببخشد و حق دیگران را ضایع نکند. راننده حرفه ای وسیله سنگین نباید بار اضافه بزند و به یکباره وارد جاده شود. حتماً راهنما بزند، وقتی جاده شلوغ است کنار بکشد تا سواری ها بروند و ترافیک جاده روان شود. این ها حرف های احمد رضاپور راننده تریلر است.

او می افزاید: «ماشین های دیزل، دیر دور می گیرند بنابراین وقتی پشت سر خودروی دیگری قرار می گیرند سرعت خود را کم نمی کنند و با همان وضعیت سبقت می گیرند که بسیار خطرآفرین است». حالا معلوم می شود که چرا در تصادفات شاخ به شاخ، سنگین ها بیشترین تقصیر را دارند. این راننده جوان با گلایه از ده چرخ ها می افزاید: «بدون چراغ راهنما و کاملا بی احتیاط از شانه خاکی وارد جاده می شوند».

مجید بهارلویی با ذکر مثالی از رانندگی حرفه ای می گوید: «در گردنه های با زاویه کم و شیب زیاد، ماشینی که به سرازیری می رود در موقعیت بهتری نسبت به خودرویی که سربالایی را می آید، قرار دارد. من به شخصه وقتی با کامیون یا تریلری که با بار، سینه کش گردنه را بالا می آید، روبرو می شوم چند متری مانده به پیچ، کاملا به طرف راست خود می روم و توقف می کنم تا خودروی روبرو، بدون ترمز زدن دور بگیرد و بالا بیاید. چون اگر ترمز بزند ممکن است نتواند ماشین را کنترل کند و یا فشار زیادی به ماشین وارد شود تا دوباره به راه بیفتد و راننده را دچارمشکل نماید».

این عمل در مواقع شلوغی جاده، باعث ایجاد ترافیک شدید می شود و از نظر پلیس خلاف است بنابراین مسئولان راه و ترابری کشور باید برای تعریض جاده ها چاره ای بیندیشند.
درک متقابل عامل جلوگیری از حادثه
رعایت حقوق یکدیگر در رانندگی جلوی بسیاری از حوادث را می گیرد. گذشت نسبت به یکدیگر و پرهیز از اعمال خطرناک و لج و لجبازی در هنگام رانندگی، مسئله مهمی است که در صورت توجه به آن، بخش اعظم تصادفات رخ نخواهد داد.
جاده های ما درهر ساعت ۳ کشته می گیرد حال آن که ۹۰ درصد سفرها در کشور ما، جاده ای است. عامل ۵۰ درصد از تصادفات منجر به مرگ شامل شتاب و سرعت غیرمجاز، سبقت غیرمجاز، حرکت مارپیچ، خستگی و بی حوصلگی و نداشتن دید کافی عنوان می شود.

رکود تولید داخلی اتوبوس و کامیون در ۷ ماه امسال
در هفت ماهه امسال ۱۰هزار و ۴۵۹ دستگاه کامیون در ایران تولید شد و از طرفی تولید اتوبوس نیز به یک هزار و ۸۶۸ دستگاه رسید که نشان دهنده رکود تولید خودروهای کار است. صنایع خودروسازی سنگین به‌ویژه کامیون‌سازان که گفته می‌شود به دلیل کاهش رونق حمل و نقل جاده‌ای ایران با مشکل تولید مواجه شده‌اند، تیراژشان را به شدت کاهش داده‌اند؛ به طوری که سایپادیزل که در سال گذشته میلادی پایگاه چهارم تولید کامیون ولوو در جهان بود، با کاهش تولید طی هفت ماه، یک هزار و ۵۱۱ دستگاه کامیون تولید کرده است.

البته مدیران شرکت های کامیون ساز امیدوارند با شروع طرح خروج کامیون های فرسوده، رونق دوباره‌ای در کسب و کارشان ایجاد شود. گفتنی است، در این مدت سایپادیزل ۶۵۳ دستگاه کامیون بادسان، ۱۴۴ کامیون ولوو FH12 ؛ ۴۱۷ کامیون NH12 و ۲۰۰ کامیون میدلام، ۴۸ دستگاه کامیون ولوو FM9 2*6 و ۴۹ دستگاه کامیون ولوو FH16 تولید کرده است. از سوی دیگر شرکت ایران خودرو دیزل با تولید ۳ هزار و ۶۷۹ دستگاه کامیون از رقیب اصلی‌اش – سایپادیزل – پیشی گرفته است. البته این کامیون‌ساز به لطف واردات کامیون‌های چینی و مدل قدیمی‌ خود که دارای قیمت پایین ‌هستند، توانسته همچنان خود را سرپا نگه دارد.

این شرکت دو هزار و ۱۰۳ دستگاه کامیون هوو چینی در این مدت وارد کرده است و از طرفی ۱۴۱۵ دستگاه کامیونت بنز، دو هزار دستگاه کامیون بنز و ۲۶۱ کامیون بنز کشنده تولید کرد. همچنین شرکت ارس خودرودیزل در این مدت ۳۲ دستگاه کشنده ام.۲۶ ،۴۵ دستگاه کامیون کمپرسی ام.۲۶ ، ۵۵۱ دستگاه کامیون M6 و ۲۴۷ کامیون M 4.5 تولید کرد. گروه بهمن، کاریزان خودرو و تراکتورسازی نیز به ترتیب ۱۲۷۶ دستگاه کامیونت ایسوزو، ۶۹۳ دستگاه کامیونت کاویان و ۱۶۴ دستگاه کامیونت آذرخش تولید کردند. در این مدت شرکت زامیاد – که دیگر کامیون‌ساز گروه خودروسازی سایپا محسوب می‌شود – ۷۴ دستگاه کامیون یورو کارگو و ۴۸ دستگاه کامیون کشنده ایویکو تولید کرد.

بر اساس آخرین آمار وزارت صنایع و معادن، در این مدت همچنین یک هزار و ۸۶۸ دستگاه اتوبوس تولید شد که نشان دهنده رکود این صنعت در کشور است. البته شرکت‌های اتوبوس ساز امیدوارند با فعال شدن تبصره ۱۳ که در آن به خرید ۶۵۰۰ کامیون اشاره شده است کسب و کارشان رونق گیرد. در هفت ماه نخست امسال همچنین ۷۸هزار و ۵۴ دستگاه وانت تولید شد در مجموع طی این مدت ۹۱ هزار و ۹۵ دستگاه خودرو تجاری در ایران تولید شده است.

بانک مسکن برای خرید ماشین آلات ساختمانی تسهیلات می دهد
مدیر امور سرمایه گذاری بانک مسکن گفت، بانک مسکن تا ۸۰درصد بهای خرید ماشین آلات سبک و سنگین ساختمانی را به فعالان بخش ساختمان وام می دهد.وی افزود ، این تسهیلات به افراد حقیقی و حقوقی فعال در بخش ساختمان اعطا می شود تا صرف خرید ماشین آلاتی مانند بولدوزر، گریدر، لودر، میکسر، بتونیر، کامیون کمپرسی و موارد مشابه شود.

ماموت، برترین صادرکننده سال
مدیرعامل: مهرزاد فردوس
رییس هیات‌مدیره: بهروز فردوس
پرسنل: تعداد افراد شاغل به طور مستقیم در این مجتمع ۱۸۰۰ نفر و غیرمستقیم بیش از ۴۰۰۰ نفر است.
فروش خارجی و داخلی: میزان صادرات این واحد صنعتی در سال ۱۳۸۴ بالغ بر میلیون۸۰ دلار و در سال جاری ۱۰۰ میلیون دلار برآورد می‌شود.
کالای صادراتی این واحد تولیدی انواع تریلر، قطعات تریلر و ; به کشورهای حوزه‌ خلیج‌فارس، آفریقا، پاکستان، افغانستان، عراق و اروپا می‌باشد.
میزان فروش داخلی در سال گذشته بالغ بر ۵۲۳۶۴۶۰۶۰۵۸۶ ریال و در شش ماه سال جاری ۱۳۵۱۷۷۳۸۸۷۴۲ ریال بوده است و ۹۵درصد از نیازمندی‌های داخلی در خصوص کالاهای نام برده توسط این مجتمع تامین و برآورده می‌شود.
طرح آینده: خانه‌سازی به صورت صنعتی و در سطح انبوه با نازل‌ترین قیمت ممکن جز برنامه‌های آتی این مجتمع صنعتی است.

ماموت برندی شناخته شده در پهنه صنعت بین‌الملل و نامی آشنا در عرصه جاده‌های کشور، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین مجتمع‌های صنعتی کشور در سال ۱۳۷۱ فعالیت خود را در زمینی به مساحت ۵۰هکتار آغاز کرد و در حال حاضر پس از گذشت بیش از یک‌دهه با احداث چندین کارخانه در وسعتی بیش از یک‌میلیون مترمربع مشغول به فعالیت است.