مقاله نفت خام

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله نفت خام دارای ۹۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نفت خام  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نفت خام،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله نفت خام :

مقدمه
نفت خام مایعی است که از تعدادی هیدروکربن و مقداری ترکییات گوگردی اکسیژن دار، ازته و مقدار کمی ترکیبات معدنی و فلزات تشکیل شده است . ترکیبات مختلف نفت خام بنا به موقعیت محلی میدان نفتی و زمان تشکیل آن و حتی بنا به ژرفای منبع مـتغیرند .
در یک جزوه نفتی همراه نفت خام همواره مقداری گاز ، آب و نمک و شن و ماسه وجود دارد که این مواد بر اساس چگالی روی هم انباشته می گردند . نحوه قرار گرفتن آنها بدین شکل است که در زیر یک لایه غیر قابل نفوذ ابتدا آب و نمک ، سپس نفت خان .و بر روی آن گازها قرار دارند .
نفت خام پس از استخراج به واحد بهره برداری انتقال داده شده که در این واحد نفت خام را با عبور از جدا کننده ها و کاهش تدریجی فشار ، از گاز همراه با آن عاری می سازند . سپس در واحد نمک زدایی ، آب و نمک ، شن و ماسه آن را جدا ساخته و در صورت ترش بودن نفت خام ( حاوی گازهای اسیدی مانند ، ، RSH و …. ) آن را در استریپرها با یک گازشیرین تماس داده و را جدا می کند کلیه این اعمال بر ای جلوگیری از خوردگی تجهیزات پالایش می باشد.

طراحی پالایشگاه را بر اساس اجزاء تشکیل دهنده نفت خام مورد استفاده صورت می گیرد . در ضمن با افزایش مدت زمان استخراج از یک حوزه نفتی کیفیت نفت تغییر کرده و به طور معمول مقدار گوگود و آن افزایش می یابد . در نتیجه با تغییر خوراک پالایشگاه نیاز است که شرایط عملیاتی تغییر کند که این تغییرات بر اساس نتایج حاصل از ارزیابی نفت خام صورت می گیرد.

۲ ـ واحد ارزیابی نفت خام
هدف از انجام کلیه آرمایشات در واحد ارزیابی نفت خام ، ارزیابی و تعیین مشخصات نقت خام های ایران و کشورهای همسایه که برای امور صادرات و طراحی پالایشگاهها مورد استفاده قرار می گیرد ، است .
از جمله کارهای این واحد ، تقطیر نفت خام و بدست آوردن فرآورده های سبک تا سنگین که به ترتیب حلالها و بنزین و نفت سفید و گازوئیل و روغنها می باشند که مشخصات فیزیکی و شیمیایی و ترمودینامیکی آنها مطابق روشهای استاندارد انجام می شود و همچنین حلالهای نفتی مورد نیاز صنایع در این واحد ساخته می شود.
تواناییهای این واحد علاوه بر موارد فوق در خصوص قسمتهای استاندارد به شرح زیر می باشد:
۱ تقطیرهای ASTM و IP جهت تهیه برشهای کوتاه و تعیین نقاط جوش و تحت خلاء تا ۰۰۱/۰ میلی باد و تا نفاط جوش حدود ۸۰۰ .
۲ تعیین دانسیته ، وزن مخصوص ، گوگرد ، اسیدیته و گرانروی مایعات ، گازها و جامدات.
۳ تعیین مقدار هیدروکربنتهای آروماتیکی ، نفتینکی، الفینی و پارافینی ( نرمال رایزو)
۴ تعیین وزن مولکولی ،‌ فشار بخار ، باقیمانده ، کربن ، مقدار واکس و نقطه ذوب آن و خاکستر در نفت خام و فرآوردها
۵ تعیین مقدار نمک، آب و رسوبات در نفت خام .
۶ تعیین اندازه ذرات جامد معلق در مایعات و غلظت آنها.
۷ تعیین ضریب رسانش ، PH‌ ، ارزش حرارتی ، مقاومت اکسیداسیون مایعات .
۸ تصفیه روغن های خام و تعیین پارامترهای کنترل کیفیت بخصوص اندیس گرانروی ، قسمت رنگ فرآورده ها و نمره برومین .
۹ تعیین عددستان ، اندیش دیزل ، نقطه آنیلین ، نقطه آتش گیری ،‌ نقطه اشتعال ، نقطه ابری شدن ، نقطه انجماد ، نقطه ریزش و دمای بسته شدن فیلتر گازوئیل بر روی سوختهای نفت سفید و دیزل.
۱۰ تست نوار خوردگی مس ، نقره ، خوردگی فلزات بر روی سوختها و ضدیخ.
معمولاً هر پالایشگاه دارای یک آزمایشگاه کنترل کیفیت است که در آنها آزمایشهایی بر روی فرآورده های مختلف میانی یا نهایی به دو منظور انجام می شود:

• تشخیص صحت کار واحدهای تولید به طور سریع
• اطمینان از مطابقت فرآورده های نهایی با استانداردهای مربرطه
برای انجام این آزمایشها ، دستگاهها و روشهای استاندارد بکار می رود . بطوریکه نتایج به راحتی قابل تکرار و مقایسه باشند . عمدتاً از روشهای ASTM و در مواردی IP ، BP ، DIM و …. استفاده می شود.
در این گزارش به برخی از مهمترین آزمایشها اشاره می شود.

چگالی ( دانسیته )‌
دانسیته هیدروکربن ها همیشه کمتر از یک است و با افزایش تعداد کربن ، این مقدار در یک سری همولوگ افزایش می یابد . در صورتی که سیستم ها به ترتیب هیدورکربن های اشباع شده غیر حلقوی ـ اشباع شده حلقوی ـ و آروماتیک باشد . به ازاء تعداد معین کربن دانسیته نیز افزایش می یابد.

مقایسه دانسیته هیدروکربتهای مختلف در درجه حرارت ثابت
دانسیته نفت که مخلوطی از هیدروکربن ها ست بستگی به مواد سازنده آن دارد و به همین لحاظ است که نفت کشورهای مختلف دارای دانسته های متفاوت است . . مثلاً دانسیته نفت آمریکا . ۸۷/۰ ـ ۸۰۰/۰ ، نفت ایران در ۶۰ ، ۸۳۶/۰ و نفت و رسید ۹۰۰/۰ ـ ۸۵۰/۰ می باشد.
معمولاً دانسیته در دمای ۶۰ اندازه گیری می شود . برای اندازه گیری SG معمولاً از هیدرومتر و پکنومتر و یا دانسیته مترهای اتوماتیک استفاده می شود. برای اندازه گیری SG معمولاً از هیدرومتر پیکنومتر و یا دانسیته مترهای اتوماتیک استفاده می شود . برای برش های نفتی چگالی به شکل کمیت API نیز بیان می شود : API بوسیله انستیتو نفت آمریکا پیشنهاد شده است و در کشورهای آمریکایی مقدار دانسیته بر حسب آن داده می شود.

روش ASTM
این آزمایش برای اندازه گیر یدانسیته تقطیبر شدههای نفتی در فاصله دمایی ۱۵ نت ۳۵ درجه سانتیگراد مناسب می باشد . نمونه مورد استفاده باید مایع با فشار بخار کمتر از mmHg 600 و دیسکوزیته کمتر از ۱۵۰۰۰ در دمای مورد آزمایش باشد . در ضمن نمونه نباید خیلی تیره باشد . بنابراین این نمونه های نفت خام برای این آزمایش مناسب نیستند . این دستگاه دانسیته را با واحد نشان می دهد.

شرح آزمایش
پس از کالیبره کردن دستگاه توسط آب مقطر و هوا و تنظیم دمای ۵۶/۱۵‌، لوله خرطومی شکل داخل دستگاه با با بهترین شستشو می دهیم . و توسط پمپ هوا داخل آن را خشک می کنیم . لامپ دستگاه را روشن نموده و توسط سرنگ، نمونه را داخل لوله تزریق می کنیم . این عمل باید به گونه ای صورت گیرد که هیچ گونه حبابی داخل لوله تشکیل نشود . زیرا حبابهای هوا بر روی دانسیته تأثیر گذاشته و ایجاد خطا می کند . سپس لامپ دستگاه را خاموش می کنیم ( نور نیز در انجام آزمایش خطا ایجاد می کند .) بر اساس تغییر فرکانس موج وارد شده به نمونه نسبت به حالت مبنا ، تعداد دانسیته اندازه گیری می شود . هنگامی که این مقدار به یک حد ثابتی رسید .عدد نشان داده شده را یادداشت می کنیم .
با تقسیم دانسیته به دانسیته آب در همین دما وزن مخصوص نمونه بدست می آید.
۳ ـ ۲ ـ فشار بخار رد (RVP)
فشار بخار برای فرآورده های سبک و بهترین و گاز مایع و همچنین نفت خام اندازه گیری می شود و نشان دهنده وجود ترکیبات فرار است . این کمیت برای فرآورده های سبک و … اگر مقداری بیشتر از حد مجاز داشته باشد نشان دهنده این است که ترکیبات سبک بیشتری وارد فرآورده شده و خطرناک است . به علت وجود مولکولهای هوا در محفظه RVP از مقدار فشار بخار واقعی کمتر است . اما بین این دو رابطه ای وجود دارد و با استفاده از اشکال موجود در مراجع می توان این دو کمیت را بهم تبدیل کرد.

روش
نمونه های مورد آزمایش بیشتر از فرآورده های سبک نفتی می باشند و برای جلوگیری از جدا شدن اجزای فرار از نمونه قبل از شروع آزمایش باید سرد شوند.
فضای حمام این دستگاه قابلیت انجام آزمایش بر روی سه نمونه را دارد.

دستگاه اندازه گیری RVP
شرح آزمایش
دستگاه اندازه گیری RVP شامل ظرف نمونه، محفظه هوا و مانومت راست که کل مجموعه در یک حمام ترموستاتیک در دمای ثابت ۱۰۰ قرار می گیرد . مواد داخل ظرف نمونه تبخیر شده و داخل محفظه هوا می شوند . عقربه مانومتر به حرکت درآمده و فشار بخار را نشان می دهد . پس از رسیدن به تعادل ، عقربه مانومتر رقم ثابتی را نشان می دهد که همان فشار بخار نمونه است .

نقطه اشتعال ـ نقطه آتش گیری
نقطه اشتعال یک مایع حداقل درجه حرارتی است که بخارات فرآورده نفتی در شرایط معین ، در مجاورت شعله برای چند لحظه مشتغل گردد . نقطه اشتعال معرف درصد مواد سبک یک فرآورده است و بنابراین به کمک آن می توان با در نظر گرفتن حد انفجار را در مخازن پیش گیری کرد . در درجه حرارت معمولی فرآورده های میانی چون حلال های سنگین و نفت چراف نسبت به فرآورده های سبک در مخازن خطر بیشتری تولید می نماید . زیرا درصد مواد سبک فرآورده هایی مثل بنزین در فاز بخار از حد انتهائی انفجار تجاوز کرده و بنابراین خطر انفجار نخواهد داشت.

پیش گونی نقطه اشتعال از راه محاسبه بر مبنای درصد مواد سبک یک فرآورده کار مشکلی است ، با وجود این W.L.Nelson رابطه زیر را برای محاسبه نقطه اشتعال با تقریب کافی پیشنهاد می کند .
۶۲-T 64/0 = t
t : نقطه اشتعال بر حسب
T :‌ درجه حرارت متوسط در فاصله تقطیر ۰ تا ۱۰ درصد تقطیر ASTM
روش ۹۲ ASTMD
این روش بر روی کلیه فراورده های نفنتی با نقطه اشتعال کمتر از ۴۰۰ قابل انجام است .
این روش می تواند به دو صورت سرباز یا سر بسته انجام شود که بستگی به نوع ماده مورد استفاده دارد . برای نمونه های سنگین مثل قیر از نوع سرباز استفاده می شود.

شرح آزمایش
ابتداد ظرف را تا خط نشانه از نمونه پر می کنیم . دماسنج را داخل آن قرار می دهیم و به ظرف حرارت می دهیم .شیر گاز را باز کرده و شعله آنرا روشن می کنیم . با افزایش هر ۲ درجه سانتیگراد دما بر روی ظرف ایجاد جرقه می کنیم . این کار را به قدری تکرار می کنیم تا با ایجاد جرقه ، بخارات نمونه یک مرتبه شعله ور شده و بلافاصله خاموش شود . ( شعل بنفش ـ آبی رنگ ) این دما را به عنوان نقطه اشتعال یادداشت می کنیم.
محاسبه
به منظور افزایش دقت آزمایش بهتراست که در زمان انجام آزمایش فشار محیط را از روی بارومتر بخوانیم و توسط روابط زیر تصحیحات لازم را انجام دهیم:

=
point Or fire Flash Corrected
=
– – – –
=
– – – –

p : فشار محیط بر حسب mmHg
p :‌ فشار محیط بر حسب KPA
کربن باقیمانده پس از سوختن
دانستن مقدار این پارامتر در تهیه بسیاری از فراورده ها و محصولات حائز اهمیت می باشد . به عنوان مثال در تهیه گاز از گازوئیل ، مقدار کربن باقیمانده حاصل از سوختن گازوئیل مهم است . و یا در تولید روان کننده ها دانستن مقدار کربن باقیمانده از سوختن ته مانده های نقتی نیز اهمیت دارد .در ضمن با توجه به مضرات رسوب کربن باقیمانده از سوختهای دیزل و روغنهای موتور و اثر مواد افزودنی رسوبات کربنی ، ضرورت انجام قسمتهای مربوطه مشخص می شود.
برای اندازه گیری مقدار کربن باقیمانده از دو روش کندراتسون و رمز باتوم استفاده می شود.

الف ، کندراتسون روش ASTM D189
این تست روشیب است برای تخمین مقدار کربنی که پس از تبخیر و عمل پیرولیز از نفت و محصولات غیر فرار حاصل از تقطیر اتمسفری باقی می ماند . در پایان این آزمایش مقدار باقیمانده زغالی حاوی کمی خاکستری می باشد که باید این مقدار را از کل کربن بدست آمده کم کرد.

شرح آزمایش
نمونه مورد آزمایش را ابتدا به خوبی تکان می دهیم . اگر نمونه دارای ویسکوزیته بالا باشد به منظور کاهش دیسکوزیته بالا باشد به منظور کاهش دیسکوزیته به آن حرارت می دهیم . سپس نمونه را فوراً فیلتر می کنیم تا ناخالص هایی مثل خاک و … آز آن جدا شود . نمونه را داخل بوته چینی که قبلاً خشک و وزن شده می گذاریم و به آن حرارت می دهیم . روی ظرف را نیز با یک کاور فلزی می پوشانیم . البته محلی برای خروج گازهای حاصل از تبخیر بر روی کاور وجود دارد ، حدود ۱۰ دقیقه ( تا وقتی که دوده دیده نشود ) به آن حرارت می دهیم . سپس حرارت شعله را به نحوی تغییر می دهیم که بخارات حاصل از نمونه نیز بسوزد . این کار حدود ۱۲ دقیقه طول می کشد . وقتی بخارها سوختند و دیگر دوده آبی دیده نشد ،‌حرارت را به حالت اول باز می گردانیم . حدود ۳۰ دقیقه به آن حرارت می دهیم . البته مقدار حرارت داده شده بستگی به نوع ماده مورد آزمایش و نوع حرارت دهنده دارد.

پس از پایان سوختن حرارت را قطع کرده و وقتی که دیگر روی کاور دوده ای دیده شد ، کاور را برداشته و ظرف را سرد و وزن می کنیم . با کم کردن وزن ظرف از وزن بدست آمده ، مقدا کربن باقیمانده‌ اندازه گیری می شود.
ب ـ رمزباتوم ASTM D524
این روش بر روی فرآورده های نفتی غیر فرار حاصل از تقطیر اتمسفری قابل انجام است . به طور کلی در این روش باید از نمونه ای سبکتری نسبت به آنچه در روش کندراتسون استفاده می شود ، استفاده کرد.
شرح آزمایش
حباب شیشه ای مخصوص دستگاه را با استرن شسته ، خشک و وزن می کنیم . نمونه را داخل آن ریخته و پس از وزن کردن مجدد ظرف ، مقدار نمونه را یادداشت می کنیم تا در آخر درصد وزن کربن باقیمانده را حساب کنیم .
حباب را داخل کوره دستگاه قرار می دهیم و با استفاده از تنظیم کننده دمای آن ، دما را روی ۵۵۰ تنظیم می کنیم . حرارت الکتریکی با پایداری دمایی حدود به مدت ۲۰ دقیقه به نمونه داده می شود . پس از آن حباب شیشه ای را خارج کرده و دوباره وزن می کنیم . با کم کردن وزن حباب مقدار کربن باقیمانده را می توان حساب کرد.
نقطه دود
نقطه دود نشانگر کیفیت نفت سفید و نوع هیدروکربتهای تشکیل دهنده آن است.

روش
این تست برای اندازه گیری نقطه دود نفت سفید ، از روی ارتفاع شعله حاصل از سوختن آن قبل از ایجاد دوده ، بکار می رود.
شرح آزمایش فتیله استاندارد این روش را در نفت سفید به خوبی تر می کنیم تا کاملاً ‎آغشته به آن گردد . سپس فتیله را از جایگاه فلزی ( لوله ای شکل ) مخصوص دستگاه عبور می دهیم . سر فتیله را به شکل نیم کره در آورده و به آن شعله می دهیم . توسط پیچ تنظیم شعله، می دهیم . توسط پیچ تنظیم شعله ، و ارتفاع شعله را افزایش می دهیم . آخرین ارتفاعی از شعله که دود از روی دودکش دستگاه بر نمی خیزد ، را به عنوان نقطه‌ دود گزارش می کنیم . این ارتفاع را از روی صفحه درجه بندی شده موجود درشت شعله می خوانیم .

نقطه ریزش
هر گاه برش نقتی بدون تکان دادن سرد گردد به درجه حرارتی که در آن میکرو کریستال ها تشکیل یا کدروتی در برش مشاهده شود ، « نقطه کدری » گفته می شود . اگر عمل سرد نمودن ادامه یا به زمانی می رسد که اگر لوله آزمون را به حالت افقی قرار دهیم برش دیگر در آن جابجا نشده و نمی ریزد ( نقطه انجماد ). حال اگر لوله آزمون را به ملایمت گرم نمائیم لحظه ای می رسد که برش در لوله سیالیت خود را باز می یابد . درجه حرارت مربوط به این تغییر حالت : نقطه ریزش گفته می شود ، درجه حرارت نقطه جرای شدن ( ریزش ) معمولاً چند درجه بالاتر از درجه حرارت نقطه انجماد برش است دانایی این نقطه کمک به شناسایی نسبت درصد هیدروکربنهای با نقطه انجماد بالا را در برش مربوطه می نماید . با اطلاع از مقادیر دو نقطه فوق ، حدود استفاده برش ها ( بخصوص هنگام پمپاژ زمستان ) تعیین می گردد.

روش ASTM D97
این تست برای تعیین نقطه ریزش ، بر روی کلیه محصولات نفتی قابل اجرا است . با این روش پایین ترین دمایی که محصول جامد نشده و قابل استفاه است را تخمین می زنیم . یکی دیگر از کاربردهای این روش ، یافتن میزان قابلیت جریان نه مانده های نفتی در دماهای خاص می باشد.

شرح آزمایش
ابتدا نمونه رادر یک بشر ریخته و در یک حمام تا دمای ۴۵ گرم می کنیم تا تمام اجزای سنگین واکسی و … ذوب شده و نمونه هموژن شود . سپس داخل آن یک دماسنج گذاشته و در حمام آب سرد ( حدود ۴ و ۲- ) قرار می دهیم . تا وقتی روی آن ببندد و سخت شود و حالت سیالیت خود را از دست بدهد . این دما را از روی
دماسنج می خوانیم و ۳ به آن می افزاییم و به عنوان نقطه ریزش این دما را گزارش می کنیم.

نقطه انجماد
تعیین نقطه جوش فرآورده های نفتی بسته به نوع کاربرد آنها مهم می باشد . به عنوان مثال در مورد بنزین هواپیما ، نقطه انجماد نباید بالاتر از ۶۰- باشد زیرا در فضای بالای اتمسفر که درجه حرارت به این حدود می رسد حتی تشکیل بلورهای خیلی ریز می تواند موجب بسته شدن راه عبور بنزین از فیلترها گردد و اختلالاتی بوجود آورد . لذا بنزین هواپیما باید عاری از هیدرو کربنهایی باشد که قبل از این درجه حرارت متبلور می گردند و به همین علت مقدار بنزین در بنزین هواپیما محدود است.

روش
هدف بدست آوردن نقطه انجماد بنزین هواپیما و سوخت جت مانند نفت سفید که حاوی مقدار کمی آب است می باشد.
روش آزمایش
مقدار cc25 از نمونه را داخل لوله آزمایش دو جداره مخصوص ریخته و همزن برونزی فنر مانند را که توسط یک اهرم حرکت بالا پایین دارد ، داخل آن قرار می دهیم . دماسنجی نیز در ان می گذاریم . سپس در جداره خارجی لوله آزمایش ،‌ هوا مایع می ریزیم و جهت جلوگیری از تأخیر در انجماد مرتباً نمونه را بوسیله همزن برونزی هم می زنیم . ابتدا یک حالت ابری در نمونه ایجاد می شود که به آن cloud point گوییم . ولی دمایی که اولین کریستال بر روی همزن بوجود می آید را یادداشت می کنیم . سپس نمونه یخ زده را از ظرف هوا مایع خارج کرده و می گذاریم تا به آرامی گرم شود .درجه حرارتی که آخرین ذره نور تشکیل شده بر روی همزن ناپدید گردید را نیز یادداشت می کنیم.

این دو دما را مقایسه می کنیم اگر به اندازه ۵/۰ یا کمتر با هم اختلاف داشته باشند ، درجه حرارتی را که اولی یادداشت کردیم را به عنوان نقطه انجماد گزارش می کنیم . اگر این اختلاف بیشتر از ۵/۰ باشد باید آزمایش را دوباره تکرار کنیم.
ترکیبات گوگرد دار
مقدمه
توزیع گوگرد در قسمتهای مختلف نفت خام اول بار توسط Mabery در سال ۱۸۹۱ مورد مطالعه قرار گرفت . به طور کلی درصد گوگرد با افزایش نقطه جوش بالا می رود یعنی قسمتهای با نقطه جوش بالاتر دارای نسبت درصد بیشتری گوگرد است . نفت ثابت شده است که در موقع تجزیه مولکولها در عمل تقطیر ( که معمولاً اتفاق می افتد ) اجزاء با درون مولولی متوط بیش از قسمت سنگین تر گوگرد را نگه می دارد . این موضوع مخلف توزیع عادی گوگرد در نفت خام است . معمولاً بیش از ۹۰ % گوگرد در قسمت نفت گاز و باقیمانده جمع شده است .

نسبت درصد گوگرد زیاد در اکثر فرآورده های نفتی مضر است و یا تبدیل آنها به مواد بی ضرر ، قسمت مهم کار پالایشگاه را تشکیل می دهد . وجود ترکیبات گوگردی در بنزین به علت خورندگی که در قسمتهای موتر ایجاد می نماید مضر تشخیص داده شده و مخصوصاً در شرایط زمستانی به علت جمع شدن محلول در آب که در نتیجه احتراق بدست می آید در محوطه میل لنگ موجب خورندگی بسیار می شود . به علاوه مرکایتانهای محلول در مواد نفتی مستقیماً در مجاورت و موجب خورندگی مس و برنج می شود.

در واحد ارزیابی نفت خام ، آزمایشهایی برای تعیین مقدار گوگرد ،‌ مرکاپتان ، اسیدیته در فرآورده های نفتی انجام می شود که به توضیح مختصری از آن می پردازیم.
تعیین مقدار گوگرد در فرآوردهای نفتی : روش ASTM D 262
این روش بر ای اندازه گیری مقدار گوگرد در فرآورده های نفتی ـ که دارای شرایط زیر باشند ـ است . گوگرد در این محصولات تک فازی و مایع است ( یا در اثر گرمایی ملایمی قابلیت مایع شدن دارد . ) و در حلالهای هیدورکربنی نیر قابلیت حل شدن دارد . این مواد نفتی می تواند سوخت دیزل ، سوخت جت، روغنهای حاصل از تقطیر ، روغن پایه ، نفتا ، ته مانده های نفتی ، روغن هیدراته و حتی نفت خام باشد.
اگر نمونه قرار باشد مثل هیدروکربنهای سبک و گازوئیل با فشار بخار بالا ، دستگاه مقدار ثابت و مشخصی از گوگرد را نشان نمی دهد . برای انجام آزمایش نمونه را در ظرفهای پلاستیکی مخصوص آن می ریزیم و در جایگاه مربوطه در دستگاه قرار می دهیم و دستگاه را از قبل کالیبره می کنیم . در اثر تابش اشعه x به نمونه ، مقدار گوگرد موجود در آن مشخص می شود . این کار طی ۳ مرحله فاصله زمانی s 30 صورت می گیرد و مقدار گوگرد در هر سه مرحله به تصویر کشیده می شود .برای گزارش مقدار گوگرد از این ۳ مقدار میانگین گرفته می شود.

تعیین مرکاپتان روشن uop 163
این تست ، روش اندازه گیری آن تقریباً صفر و مقدار مرکاپتان آن کمتر از mass ppm 1 می باشد. نمونه ای مطلوب است که مقدار آن تقریباً صفر و مقدار مرکاپتان آن کمتر از msss pmm 5 می باشد . زیرا و مرکاپتان در طول پالایش باعث تخریب کاتالیست ها و تجهیزات پالایش می شوند.

برای انجام آزمایش ،‌ مشخصی از نمونه را وزن می کنیم و با توجه به غلظت آن ، بین ۳۰ ـ cc 100 محلول الکل به آن می افزاییم . محلول الکلی ایزوپردپیل الکل آمونیاکی ۱/۰ می باشد . ظرف نمونه را در جای خود در دستگاه قرار می دهیم و الکترودها را داخل آن می گذاریم . الکترود از نوع ۱۴۱ BMA می باشند . در ظرف یک مگنت الکتریکی نیز قرار می دهیم تا در طول آزمایش مخلوط یکنواخت داشته باشیم . محلول تینراسیون AgNo3 01/0 نرمال می باشد که ریت افزون آن به نمونه قابل تنظیم است . در اثر واکنش با AgNo3 ،‌ رسوب تیره رنگ ایجاد می شود که اگر مقدار نمونه زیاد باشد محلول تیره می شود . با اضافه کردن تیترانت به محلول ، پتانسیل تغییر می کند که این تغییرات در محدوده خنثی شدن و مرکاپتان ها به حداقل می رسد . در پایان با استفاده از نمودار کشیده شده و حجم تیترانت مصرفی برای خنثی کردن و مرکاپتان در رابطه ، پی به میزان ترکیبات گوگردی موجود در نمونه می پردازیم.
اسیدیته : روش ASTM D 664
با این روش مقدار اسید موجود در ۱ گرم از فرآورده های نفتی را بر اساس حجم استفاده شده از KOH بدست می آورند.
KOH 1/0 نرمال ، نیترانت است و اسید موجود در نمونه نفتی شامل ، مرکاپتان ،‌ فنون ، اسید نفتینک ،‌‌ را خنثی می کند. البته لازم به ذکر است که KOH پس از مدتی رسوب کرده و نرمالیته آن کاهش می یابد بنابراین بهتر است که هر چند روز یکبار ، KOH 1/0 نرمال تهیه شده را دوباره تعیین فاکتور کنیم.

برخی مواد افزودنی به نفت یا محصولات جانبی تولید شده به همراه ‏فرآورده های نفتی باعث افزایش یا کاهش ( TAN ) . total Acid Number می شوند.
برای انجام آزمایش ،‌‌ نمونه را در ظرف مخصوص دستگاه می ریزیم ( حدود حجم آن ) سپس به منظور رقیق شدن آن cc50 حلال شامل %۵۰ تولوئین ،‌ %۴۹ ایزوپروپیل الکل و %۱ آب دوبار تقطیر به آن می افزاییم . آن را در مکان مخصوص آن قرار می دهیم . سپس دستگاه را تنظیم می کنیم که با چه ریتی KOH به نمونه افزوده شود . پس از انجام عمل تیتراسیون از روی منحنی رسم شده و یافتن نقاط خنثی با توجه به حجم نیترانت مصرفی ، پی به میزان اسید در نمونه می بریم .
نتیجه به صورت گزارش می شود.

ـ ویسکوزیته
گرانروی میزان مقاومت داخلی یک سیال را در مقابل حرکت و جریان نشان می دهد . این مقاومت مربوط به تنش برشی بین لایه های سیال است که لایه ها روی یکدیگر می لغزند و تنش برشی ناشی از گرانروی است .
دیسکوزیته مطلق در سیستم cgs بر حسب poise یا centi posie بیان می شود . یک piise عبارتست از نیروی یک دین که سطح یک سانتیمتر مربع را با سرعت یک سانتیمتر در ثانیه به اندازه یک سانتیمتر جابجا نماید. عبارتست از نیروی یک دین که سطح یک سانتیمتر مربع را با سرعت یک سانتیمتر در ثانیه به اندازه یک سانتیمتر جابجا نماید. عبارتست از نیروی یک دین که سطح یک سانتیمتر مربع را با سرعت یک سانتیمتر در ثانیه به اندازه یک سانتیمتر جابجا نماید.

ویسکوزیته سینماتیک ، نسبت دیسکوزیته مطلق بر دانسیته سیال که با واحد stock یا centi stock بیان می شود .

دیسکوزیته نسبی عبارتست از دیسکوزیتنه یک مایع به دیسکوزیته آب در دمای ۲۰ با اندازه گیری زمان عبور حجم معینی از سیال از بین دو خط مشابه یک لوله موئین استاندارد ( با قطر مشخص ) . دیسکوزیته سینماتیک اندازه گیری می شود . در برخی روشها دیگر تعیین دیسکوزیته . از واحد زمان استفاده می شود مانند دیسکوزیته سیبولیت یا رد رود.