مقاله ماه همسایه ما در کیهان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ماه همسایه ما در کیهان دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ماه همسایه ما در کیهان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ماه همسایه ما در کیهان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ماه همسایه ما در کیهان :

ماه، همسایه ما درکیهان
۱ماه از زمین چقدر فاصله دارد؟
ماه دریک فاصله متوسط ۳۸۴۴۰۰ کیلومتری به دور زمین می چرخد. به عنوان مثال، یک فرد پیاده می تواند این مسافت را در ۱۱ سال، یک ترن مترو در ۵ ماه و یک جمبوجت در۲۰ روز طی کند. یک فضاپیما این مسافت را درچند روز و یک علامت نوری یا راداری آن را فقط درمدت ۳/۱ ثانیه می پیماید. به همین خاطر گفته می‌شود که ماه از زمین ۳/۱ ثانیه نوری فاصله دارد. این فاصله اگر چه برای ما انسانهای یک مسافت بسیار طولانی است، اما درمقایسه با ابعاد کیهان فاصله بسیار

کمی محسوب می‌شود. سیاره زحل یا کیوان (از سیاره های منظومه شمسی که بعد از مشتری بزرگترین سیاره است و هشت قمر دارد) یک ساعت نوری و نزدیکترین خورشیدٍ همسایه سال نوری با ما فاصله دارد. سریعترین فضاپیماهای ما برای رسیدن به آنجا دهها هزار سال در راه خواهند بود.
۲چرا فاصله ماه و زمین تغییر می کند؟
اگر مدار ماه به دور زمین یک دایره دقیق بود، فاصله ماه تا زمین همواره ثابت می‌ماند؛ ولی مدار ماه به صورت یک بیضی است. دراین مدار، فاصله زمین- ماه به طور دائم در تغییر است. ماه درقسمتی از مدار که نزدیک به زمین است، فقط ۳۵۶۵۰۰کیلومتر، و در قسمتی از مدار که دور از زمین است، ۴۰۶۷۰۰ کیلومتر از ما فاصله دارد. به همین خاطر بزرگی ماه درطول زمان متفاوت به نظر می رسد. زمین و ماه با همدیگر به عنوان «سیاره های دوگانه» سالیانه یک بار به دور خورشید

می‌چرخند. اگر فضانوردی بتواند از فضا زیادی منظومه شمسی ما را نگاه کند، مدار ماه به دور خورشید درنظر او به صورت یک دایره دندانه دار جلوه خواهد کرد.
۳چرا خورشید و ماه طلوع و غروب می کنند؟
زمین ما، مثل یک چرخ فلک بزرگ هر ۲۴ ساعت یک بار به دور خود می چرخد. ما انسانها روی سطح کره زمین زندگی می کنیم و به همراه زمین می چرخیم. هنگامی که سرزمین ما مستقیم درطرف خورشید قرار دارد، این پدیده را «روز» می نامیم. وقتی که سرزمین ما چرخیده و از شعاع تابش خورشید خارج می‌شود، آن را «شب» نام می گذاریم. زمانی که شب در حال پایان است، در واقع درحال گردش در جهت خورشید هستیم تا آنکه در افق ظاهر می‌شود. دراین زمان می گوییم

که خورشید سربرآورده یا به عبارت دیگر طلوع کرده است. درمورد ماه هم مسئله به همین شکل است. ماه خودش به هیچ وجه درشرق طلوع و یا درغرب غروب نمی کند، بلکه زمینی که ما روی آن زندگی می کنیم، از غرب به شرق به دور خود می چرخد. به این خاطر ما اینطور استنباط می کنیم که ماه درجهت مخالف به دور ما می چرخد؛ در افقِ شرق طلوع می‌کند، از شرق به غرب در آسمان سیر می‌کند و بالاخره درغرب غروب می‌کند. به هر حال به خاطر وضعیت خاصِ مدار ماه،

طول و غروب آن دقیقاً درنقاط شرق یا غرب اتفاق نمی افتد.
ماه می تواند مانند آنچه درمورد خورشید مشاهده می کنیم، کاملاً درشمال شرقی و یا جنوب شرقی طلوع کند. علاوه برآن چون ماه به آهستگی از غرب به شرق به دور زمین می چرخد، هرروز ۵۰ دقیقه دیرتر از پیش طلوع می‌کند.
۴اندازه ماه چقدر است؟
قطر ماه تقریباً ۳۵۰۰ کیلومتر است (دقیقاً ۳۴۷۴ کیلومتر در خط استوا). این مقدار کمی بیشتر از یک چهارم قطر زمین است و مساحت فرضی بین مسکو تا لیسبون را می پوشاند. البته سطح ماه فقط سطح زمین است که مساحتی معادل چهار برابر قاره اروپا را دربر می گیرد. تقریباً ۵۰ کره ما را می توان در زمین جا داد. اگر ماه را روی یک ترازوی بزرگ قرار می دادیم، مشاهده می کردیم که فقط زمین وزن دارد. انسان برروی ماه فقط وزن واقعی خود را دارد، بنابراین اگر روی ماه را برویم، می توانیم ۶ متر بالا بپریم و یا یک تخته سنگ ۱۰۰ کیلوگرمی را به راحتی بلندکنیم. همچنین سنگینترین لباسها و تجهیزات فضانوردی برای فضانوردان سبک به نظر خواهد رسید.

اگر مسابقات ورزشی المپیک برروی ماه اجرا می شد، رکوردهای جهانی درپرش ارتفاع به حدود ۸ متر، درپرش با نیزه به حدود ۳۰ متر و درپرتاب نیزه به حدود ۵۰۰ متر می رسید. با وجود این همه حقایق، زمین نسبت به سیارات دیگر دارای قمر نسبتاً عظیمی است. برای مقایسه، به عنوان مثال بزرگترین قمر سیاره برجیس (مشتری) فقط ۴% آن سیاره قطر دارد، و بزگترین قمر سیاره مریخ فقط یک صخره سنگی به طول ۲۷ کیلومتر است. ماه ما درآسمان همچون خورشید به نظر می رسد. البته خورشید ۴۰۰ بار بزرگتر از ماه است، اما درعوض چهار صد بار نیز از ماه به زمین دورتر است.
۵چرا ما از روی زمین فقط نیمی از ماه را می بینیم؟

ماه ما با تمام قمرهای دیگر فرقهای بسیار دارد، اما در یک جنبه با اغلب آنها شبیه و مشترک است:
«ماه همیشه نیمی از خود را به سیاره اش نشان میدهد». این پدیده را
«چرخش وابسته» می نامند. ماه در ۳/۲۷ روز به دور زمین می گردد. درهمین زمان ماه دقیقاً یک دور کامل نیز به دور خود می چرخد، به این جهت ماه همواره یک روی خود را به ما نشان میدهد. انسان از روی زمین فقط یک روی کره ماه را را می تواند ببیند. پشت ماه را فقط فضانوردی که با سفینه خود به دور ماه می چرخد قادر است مشاهده کند. به هر جهت انسان می تواند به دلیل نامنظمی های گوناگون در مدار ماه و نیز از طریق تغییر مکان مشاهده ماه در روی زمین، در طول زمان ۵۹% سطح ماه را مشاهده کند. (پدیده جنبش نوسانی ماه) بقیه ۴۱% سطح ماه قبل از آغاز دوران سفر به فضا برای انسان کاملاً ناشناخته بود.
۶هلال و بدر چگونه ایجاد می شود؟
خورشید، خود می درخشد. ماه را از این رو می بینیم که خورشید به آن می‌تابد. اگر آن روی ماه

که به سوی ماست، به طور کامل مورد تابش خورشید قرار گیرد، ما ماه را به صورت قرص کامل و به عبارت دیگر درحالت «بدر» مشاهده می کنیم. اگر نور خورشید فقط قسمتی از آن روی ماه را که به سوی ماست در برگیرد، ما ماه را برحسب میزان تابش نور به صورت هلال باریک نوری، نیم قرص و یا به صورت یک گلوله تقریباً گرد نورانی می بینیم. این پدیده های نوری را فازها یا صورتهای مختلف ماه می نامند. هنگامی که ماه در جهت تابش خورشید قرار گیرد، دیده نمی شود، زیرا در تابش شدید خورشید محو می گردد و علاوه براین، آن روی ماه که به سوی ماست مورد تابش واقع نمی گردد. این وضعیت را «ماه نو» می نامند. اکنون ماه برروی مدار خود به حرکت ادامه می دهد، و پس از چند روز به طور محسوسی درسمت چپ و یا در شرق خورشید واقع می‌شود. دراین وضعیت

قسمت کوچکی از نیمه رو به زمین ماه، تحت تابش نور خورشید قرار می گیرد. انسان در این دوران ماه را در اوایل شب به صورت داس باریکی که البته روز به روز بر قطر هلال آن افزوده می‌شود، مشاهده می‌کند، زیرا در این وضع ماه بعد از خورشید غروب می‌کند.
تقریباً یک هفته پس از «ماه نو»، از دید ناظر زمینی، ماه دقیقاً از پهلو مورد تابش نور خورشید واقع می‌شود. دراین حالت انسان نیمی از ماه را تاریک و نیم دیگر را روشن می یابد؛ این وضعیت «نیم ماه افزاینده» یا «ربع اول» نامیده می‌شود. دوباره یک هفته بعد، ماه از دید این ناظر، دقیقاً در مقابل خورشید قرار می‌گیرد. دراین حالت ماه به صرت قرص کامل دورانی می‌شود، که به آن «بدر» (یا اصطلاح عامیانه ماه شب چهارده) می گویند. از این حالت به بعد ازقطر قسمت نورانی ماه کاسته می‌شود. تقریباً هفت روز پس از «بدر» دوباره نیم ماه دوم یا «ربع آخر» حادث می‌شود. ماه دراین حالت از دید ناظر زمینی اکنون درسمت راست یا در غرب خورشید قرار دارد و به عبارت دیگر قبل ازطلوع خورشید درآسمان صبحگاهی پدیدار می‌شود. در روزهای بعد، هر روز ازقطر این هلال کاسته می‌شود، تا بالاخره به وضعیت «ماه نو» می رسد.

۷ماه طی چه مدت یک دور کامل به دور زمین می گردد؟
ماه تقریباً هر ماه یک بار به دور زمین می گردد، که این مدت با کلمه «ماه» نیز بیان می‌شود. اما به هر حال این دوران دقیقاً یک ماه کامل نیست؛ یک دور گردش ماه به دور زمین نه ۳۰ روز، بلکه روز به طول می کشد. این مدت زمان را یک
«ماه نجومی» می نامند. (ماه نجومی دقیقاً یعنی ۲۷ روز و ۷ ساعت و ۴۳ دقیقه و ۵/۱۱ ثانیه). با این وجود از یک «ماه نو» تا «ماه نو» بعدی روز طول می کشد (ماه قمری). زمین و ماه در واقع همراه یکدیگر به دور خورشید می گردند. حالت

«ماه نو» همیشه هنگامی است که ماه از نظر ما درجهت تابش خورشید قرار دارد. چون درطول یک ماه خورشید ظاهراً و از دید ما به حرکت خود درآسمان ادامه می‌دهد، بنابراین ماه، ازیک «ماه نو» تا «ماه نو» دیگر احتیاج به گذران زمان سیر یک دور کامل درمدار به اضافه دو روز دیگر دارد تا بتواند به محل سابق خود در حالت «ماه نو» درجهت تابش خورشید باز گردد.
ماه قمری که ۵/۲۹ روز است نقش مهمی در سیستمهای تقویمی مختلف از جمله درنزد مسلمانان بازی می‌کند. ماه قمری درکشورهای مسلمان نشین هنگامی شروع می‌شود که انسان نازکترین هلال ماه را به هنگام غروب خورشید مشاهده کند. ماههای میلادی برخلاف ماه های قمری با صورتهای مختلف ماه هماهنگی ندارند، زیرا در واقع این ماه ها ۲۸، ۲۹، ۳۰ یا ۳۱ روز کامل به طول می کشند. (لازم به ذکر است که ماههای شمسی نیز که درکشور جمهوری

اسلامی ایران مورد استفاده در تقویمهای رسمی است، در ۶ ماه اول سال ۳۱ روز ودر ماههای مهر تا بهمن ۳۰ روز و ماه اسفند ۲۹ روز و هر چهار سال یک بار ۳۰ روز است ولذا با ماههای قمری هماهنگی ندارد)
۸رابطه ماه با «جشن عید پاک» چیست؟
اگر چه ماه درسیستم تقویمی میلادی نقشی برای آغاز ماه بازی نمی کند، با این همه لااقل با کمک آن تاریخ «جشن عیدپاک» را تعیین می‌کنند. «جشن عیدپاک» همیشه در روز یکشنبه پس از اولین «ماه نو» و بعد از آغاز فصل بهار برگزار می‌شود. حال «ماه نو»‌ می تواند به عنوان مثا

ل در روز ۲۰ ماه مارس (ماه سوم میلادی برابر با ۲۹ اسفند ماه هر سال) و یا در روز ۲۱ مارس (اول فروردین ماه) که آغاز بهار نجومی نیز هست واقع گردد. درصورت اول، جشن عید پاک خیلی دیر و درصورت دوم خیلی زود فرا می رسد. زودترین موعد برای عید پاک ۲۲ ماه مارس (اول فروردین هرسال) ودیرترین موعد، ۲۵ آوریل (ماه چهارم میلادی برابر با ۵ اردیبهشت هرسال) است.
۹آیا ماه نیز شب و روز دارد ؟