مقاله نقش مناطق شرقی و جنوبشرقی فلات ایران در برهمکنشهای فرهنگی هزاره ی سوم ق.م. در منطقه آسیای جنوبغربی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله نقش مناطق شرقی و جنوبشرقی فلات ایران در برهمکنشهای فرهنگی هزاره ی سوم ق.م. در منطقه آسیای جنوبغربی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نقش مناطق شرقی و جنوبشرقی فلات ایران در برهمکنشهای فرهنگی هزاره ی سوم ق.م. در منطقه آسیای جنوبغربی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نقش مناطق شرقی و جنوبشرقی فلات ایران در برهمکنشهای فرهنگی هزاره ی سوم ق.م. در منطقه آسیای جنوبغربی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله نقش مناطق شرقی و جنوبشرقی فلات ایران در برهمکنشهای فرهنگی هزاره ی سوم ق.م. در منطقه آسیای جنوبغربی :

تعداد صفحات:۱۶
چکیده:
در بخشهای شرقی و شمال شرقی فلات ایران چند حوزهی فرهنگی و تمدنی وجود دارد که دستکم از اواخر هزارهی چهارم ق.م.به این سو برهمکنشهای فرهنگی بین آنها و مناطقی از فلات ایران بهویژه بخشهای شرقی، جنوبشرقی، جنوبی و جنوبغربی ایران و همچنین سرزمین میانرودان برقرار بوده است. این مناطق بخش مهمی از آسیای جنوبغربی را تشکیل میدهند. حوزه- های سندی پنجابی، هیرمند، بلوچستان و ترکمنستان جنوبی بخشی از خراسان بزرگ اصلیترین حوزههای فرهنگی و تمدنی – موصوف هستند. مشابهتهای باستانشناختی این حوزهها در زمینههای طراحی شهری، معماری، نظام اجتماعی و سیاسی، ساختارهای اقتصادی، تجارت درون و برونمنطقهای، توزیع مکانی و فضایی محوطههای باستانی، فناوری در صنایع گوناگون، و آئین و اعتقادات مذهبی قابل ملاحظه است.بررسی موضوع برهمکنشهای فرهنگی در اواخر هزاره چهارم و در طول هزاره سوم ق.م. در چهار حوزهی بزرگ و مهم سندی – پنجابی، بلوچستان، هیرمند و ترکمنستان جنوبی با سایر مناطق آسیای جنوبغربی بهویژه سرزمین بینالنهرین همواره ذهن باستانشناسان این بخش از دنیای قدیم را به خود مشغول داشته است. به فلات ایران و به طور خاص به شرق و جنوبشرق ایران در تصویر این جهان برهمکنش، همیشه به عنوان گذرگاه واسطهای نگریسته میشد. قائلشدن نقش پل ارتباطی برای این بخش از فلات ایران به دلیل برخورداری آن از موقعیت جغرافیایی ویژه و استراتژیک نادرست به نظر نمیرسد.ولی کشفیات باستانشناسی در طول چهار دههی اخیر در این منطقه، ظرفیت باستانشناختی آن را در اواخر هزارهی چهارم و در خلال هزارهی سوم ق.م. تغییر داده و آن را از گذرگاه ارتباطی صرف خارج نموده است. شواهد بهدست آمده از محوطههای باستانی مربوطه نشان میدهد که هر یک از این مراکز از راه کسب تخصص و مهارت سازمانیافته و با بهرهبرداری از توانهای محیطی و استخراج مواد معدنی فراوان پیرامون خود نظیر فلز و سنگهای قیمتی و نیمهقیمتی و همچنین فرآوری و صدور آنها گاهی به صورت مواد خام و زمانی در قالب کالاهای شأنزا نقش مهمی در ایجاد فرآیندهای برهمکنشهای فرهنگی در دنیای هزارهی چهارم و سوم ق.م. داشتهاند. نگارنده مقاله، این برهمکنش را در این بخش از آسیای جنوبغربی از راه بررسی نقشی که مناطق شرقی و جنوبشرقی ایران ایفا نمودهاند، در قالب یه فرآیند پنج مرحلهای به بحث میگذارد.