مقاله بررسی امکان گیاه پالایی خاک آلوده به هیدروکربن های نفتی (TPHs)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی امکان گیاه پالایی خاک آلوده به هیدروکربن های نفتی (TPHs) دارای ۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی امکان گیاه پالایی خاک آلوده به هیدروکربن های نفتی (TPHs)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی امکان گیاه پالایی خاک آلوده به هیدروکربن های نفتی (TPHs)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی امکان گیاه پالایی خاک آلوده به هیدروکربن های نفتی (TPHs) :

تعداد صفحات:۲
چکیده:
استان خوزستان مهمترین مراکز نفتی ایران است که ۸۲ درصد تولید نفت کشور را در اختیار دارد. آلودگی ناشی از فعالیتهای نفتی در یک کشور تولید کننده نفت اجتناب ناپذیر است. هیدروکربنهای نفتی (TPHs) یک دسته از آلاینده های آلی خطرناک محیط زیست هستند که بر اساس فعالیت های مختلف در محیط زیست تجمع می یابند.یکی از روش های اصلاح خاک آلوده به هیدروکربن های نفتی گیاه پالایی است که یک روش مقرون به صرفه از لحاظ اقتصادی است. در این پژوهش اثر سه گیاه سورگوم و یولاف و ماشک که از خانواده گراس ها و لگوم هاست بر روی غلظت های مختلف هیدروکربنهای نفتیدر ۴ سطح با نسبت های ۱:۱ تیمار (S(1؛ ۱:۳ تیمار (S(2؛ ۱:۵ تیمار (S(3، و خاک کاملا آلوده تیمار (S(4، در مقایسه با شاهد بدون کشت مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج،کاهش آلودگی در گیاه سورگوم در سطح های (S(1), S(2), S(3), S(4 به ترتیب ۳۷/۳۱، ۴۶/۶۲، ۵۴/۲۹، ۶۳۰۹ درصد و یولاف در سطح های (S(4), S(2), S(1 و (S(3 به ترتیب ۴۱/۸۷، ۵۸/۹۸، ۶۴/۲۴، ۷۰/۵۳ درصد و ماشک در سطح های (S(1), S(2), S(3), S(4 به ترتیب ۴۰/۰۲، ۵۷/۳، ۶۳/۴۳، ۶۸/۷۴ درصد مشاهده شده است که بین سطوح مختلف آلودگی اختلاف معنی داری مشاهده شده است، نتایج حاکی از آن است که بیشترین کاهش مربوط به سطح (S(1 و کمترین کاهش مربوط به سطح (S(4 می باشد و همچنین بین سطوح مختلف آلودگی در ۳ گیاه و شاهد بدون کشت اختلاف معنی داری مشاهده شده است. بنابراین با توجه به نتایج ،سه گیاه مورد آزمایش موفق به کاهش غلظت هیدروکربن های نفتی شده است که بیشترین کاهش در گیاه یولاف مشاهده شده است که این روند کاهش با افزایش غلظت هیدروکربن ها در سطوح مورد بحث کمتر صورت گرفته است.