مقاله نحوه شکل گیری صلیب سرخ و هلال احمر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله نحوه شکل گیری صلیب سرخ و هلال احمر دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نحوه شکل گیری صلیب سرخ و هلال احمر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نحوه شکل گیری صلیب سرخ و هلال احمر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله نحوه شکل گیری صلیب سرخ و هلال احمر :

عنوان سازمان بین المللی با هدف تخفیف آلام انسانی و حفظ و پیشرفت بهداشت عمومی، بر طبق موافقتنامه ژنو در سال ۱۸۶۴ میلادی و خاصه درنتیجه مساعی شخصی به نام ژن هنری دونان (Jean Henry Dunant ، ۱۹۱۰ ـ ۱۸۲۸) سوئیسی، پس از تشکیل صلیب سرخ نامیده شد. در سال ۱۸۶۲ دونان کتاب “خاطره ای از سولفرینو Solferino ” را شرح داد و خواستار تشکیل جمعیتهای امدادی داوطلب برای تسکین آلام این گونه آسیب دیدگان از جنگ شد.

وی پیشنهاد کرد که خدمت به رنجوران و زخمی های نظامی، فعالیتی بی طرف محسوب شود و “انجمن ژنوی امور عام المنفعه” با علاقه وافر از پیشنهاد وی استقبال کرد و در نتیجه، یک کنفرانس بین المللی با شرکت نمایندگان ۱۶ کشور در ژنو تشکیل شد و موافقتنامه ۱۸۶۴ میلادی برای بهبود وضع مجروحان و رنجوران نظامی میدان جنگ تدوین شد و به امضای نمایندگان دوازده دولت از کشورهای شرکت کننده رسید و در آن بی طرف شمردن متصدیان خدمات پزشکی نیروهای مسلح، رفتار انسانی با زخمی ها و بی طرفی غیر نظامیانی که داوطلبانه به کمک مجروحان جنگ می شتابند و نیز علامتی بین المللی به منظور مشخص ساختن اعضا و وسایلی که در این راه به کار می روند پیش بینی شده بود. به افتخار ملیت دونان، صلیبی سرخ بر زمینه ای سفید به تقلید از پرچم سوئیس به عنوان نماد و علامت آن انتخاب شد.

در سال ۱۹۶۳ میلادی، در ۸۸ کشور جهان جمعیتهای ملی صلیب سرخ پدید آمد و همچنین دو گروه بین المللی دیگر نیز مرکزشان در ژنو دایر بود، یکی کمیته بین المللی صلیب سرخ تأسیس ۱۸۶۳ میلادی مرکب از ۲۵ تن از بزرگان سوئیس که هنگام جنگ به عنوان میانجی های بی طرف خدمت می کردند و دیگری اتحادیه جمیعتهای صلیب سرخ تأسیس ۱۹۱۹ میلادی، که هدفش کمکهای متقابل و همکاری و توسعه فعالیتهای مربوطه خاصه در زمان صلح بود. فعالیت صلیب سرخ بین المللی از پایان جنگ جهانی دوم توسعه فراوانی یافت

هلال احمر
در کشورهای اسلامی به جای صلیب سرخ هلال احمر به عنوان نماد سازمان به کار گرفته شد و پیشینه آن به آنجا برمی گردد که در سال ۱۸۷۶ دولت عثمانی بجای استفاده از نشان صلیب سرخ از معکوس رنگهای پرچم خود یعنی هلال احمر در زمینه سفید برای جمعیت ملی خود استفاده کرد که بعدها بسیاری از کشورهای اسلامی آن را بعنوان نشان جمعیت ملی خود بکار بردند.

جایگاه جمعیت هلال احمر از نظر عرف بین‌المللی نیز بسیار حائز اهمیت است. در حال حاضر صلیب سرخ و هلال احمر بین‌المللی بزرگترین شبکه بشردوستانه غیرسیاسی و امدادرسانی جهانی را تشکیل می‌دهد. امروزه در سطح بین‌المللی یکی از معیارهای سنجش میزان فعالیتهای بشردوستانه و غیرسیاسی در هر کشور وضعیت جمعیت ملی صلیب سرخ و یا هلال احمر و عدم وابستگی و غیرسیاسی بودن آن است.
کمیته بین المللی صلیب سرخ (ICRC )، که مقر آن در ژنو ( سوئیس) قرار دارد، سازمانی است بیطرف، بیغرض و مستقل که وظیفه منحصراً‌ بشردوستانه آن عبارت است: حفاظت از زندگی و کرامت قربانیان جنگ و نیز خشونت داخلی، و یاری رسانی به آنها. فعالیت های کمیته بین المللی بر پایه مقررات حقوق بشردوستانه استوار است و در موارد سیاسی، دینی و عقیدتی بیطرف است.

و اما دولت ایران در سال ۱۳۰۱ جمعیت ملی خود را تأسیس نمود ولی بجای استفاده از نشان صلیب سرخ و یا هلال احمر علامت شیر و خورشید سرخ را بعنوان نشان جمعیت خود انتخاب کرد. با تلاشها و پیگیری متمادی دولت و جمعیت ایران سرانجام علامت شیر و خورشید در کنفرانس ژنو در سال ۱۹۲۹ بعنوان نشان سوم مورد حمایت بین‌المللی، به تصویب رسید. از آن پس سه نشان صلیب سرخ، هلال احمر و شیر و خورشید سرخ بعنوان نشانه ای رسمی بین‌المللی شناخته شده و نهایتاً در متن کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو مصوب ۱۹۴۹ بعنوان نشانه ای سه گانه بین‌المللی که تحت حمایت حقوق بین‌الملل بشردوستانه قرار دارد به تصویب رسیدند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال ۱۳۵۹ دولت ایران با ارسال نامه‌ای به دولت سوئیس بعنوان امین و نگاهدارنده قراردادهای چهارگانه ژنو اعلام نمود که استفاده از شیر و خورشید سرخ را به تعلیق درآورده و بجای آن از نشان هلال احمر استفاده خواهد نمود. از آن پس جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران به جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران تغییر نام داد.
نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر
نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر از بخش های زیر تشکیل شده است:
• کمیته بین المللی صلیب سرخ (ICRC )
• فدراسیون بین المللی جمعیت های صلیب سرخ و هلال احمر ،
• و ۱۷۸ جمعیت صلیب سرخ و هلال احمر عضو نهضت در سراسر جهان

کمیته بین المللی صلیب سرخ (ICRC) سازمانی است بیطرف ، بیغرض و مستقل که وظیفه منحصراً بشردوستانه آن عبارت است از حفاظت از زندگی و کرامت قربانیان جنگ و نیز خشونت داخلی، و یاریرسانی به آنها. کمیته بین المللی ، کار هدایت و هماهنگسازی فعالیت های امدادی نهضت را در مواقع منازعات به عهده دارد. وانگهی ، تلاش می ورزد با ترویج و تقویت حقوق بین الملل بشردوستانه و اصول بشردوستانه جهانی ، از بروز آلام انسانی جلوگیری کند. کمیته که در ۱۸۶۳ تأسیس شده است، منشاء نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر است.

فدراسیون بین المللی جمعیت های صلیب سرخ و هلال احمر بر پایه اصول نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر فعالیت می نماید تا انگیزه بخش ، تسهیل کننده و ترویج گر آن باشد که فعالیت هایی که توسط جمعیت های ملی عضو آن انجام می شوند ، وضعیت آسیب پذیر ترین مردم را ارتقاء بخشند. فدراسیون که در سال ۱۹۱۹ تأسیس شده است کار هدایت و هماهنگسازی یاری های جهانی نهضت به قربانیان سوانح طبیی و تکنولوژیک، به پناهندگان، و نیز در موقعیت های اضطراری بهداشتی، را به عهده دارد. در صحنه بین المللی ، فدراسیون ، نماینده رسمی جمعیت های خود می باشد. این سازمان هماهنگی میان جمعیت های ملی را ترویج می دهد و تلاش می کند تا توان آنها را در اجرای برنامه های کارآمد آمادگی سوانح ، بهداشتی و اجتماعی تقویت نماید.

جمعیت های ملی صلیب سرخ و هلال احمر مظهر فعالیت و اصول نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر در ۱۷۸ کشوراند. جمعیتهای ملی به عنوان معین مقامات دولتی کشورهای خود در زمینه بشردوستانه هستند و طیفی از خدمات را شامل برنامه های امداد اضطراری ، بهداشتی و اجتماعی ، جمعیت های ملی به مردم غیر نظامی آسیب دیده یاریرسانی می کنند و ، هر جا که اقتضاء نماید، از خدمات پزشکی نیروهای مسلح حمایت به عمل می آورند.
کمیته بین المللی صلیب سرخ ، فدراسیون و جمعیت های ملی ، ارکانی مسقل اند . هر یک از آنها دارای موقعیت های انفرادی خویش است و هیچ اختیاری بر یکدیگر اعمال نمی کنند. سپس درباره بخش هیا نهضت ، آگاهی بیشتری به دست خواهیم داد.

ارکان قانونی نهضت
نهضت دارای سه رکن قانونی است که چهارچوبه های عمده تفکر و کار آنرا تعیین می کنند و یوندهای حیاتی را برای یگانگی اجزاء آن فراهم می سازند. ارکان قانونی نهضت عبارتند از:
کنفرانس بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر؛
شورای نمایندگان نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر؛
کمیسیون دائمی صلیب سرخ و هلال احمر.
کنفرانس بین المللی
کنفرانس بین المللی عالیترین رکن اصمیم گیری نهضت است و مجمعی است برای بحث درباره امور مورد علاقه مشترک دولت ها و نهضت.
کنفرانس بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر ، هیات های نمایندگی زیر را از درون نهضت و نیز از دول امضاء کننده قراردادهای ژنو گردهم می آورد تا در محیطی غیر سیاسی درباره اقدامات عرصه بشردوستانه بحث و تصمیم گیری نمایند:

جمعیت های ملی ( در حال حاضر : ۱۷۸ جمعیت ملی )؛
کمیته بین المللی صلیب سرخ؛
فدراسیون بین المللی، و
دول امضاء کننده قراردادهای ژنو( در حال حاضر: ۱۸۸ کشور).
هریک از هیات های نمایندگی تنها دارای یک رای هستند. افزون بر این ، نمایندگان بیش از ۶۰ سازمان دولتی ، غیر دولتی ، منطقه ای یا تخصصی نیز در کنفرانس بین المللی به عنوان ناظر شرکت می جویند اما حق رای ندارند.
اقدامات عمده حقوق بشردوستانه که در کنفرانس ها مورد بحث و تصمیم گیری قرار می گیرند عبارتند از:
توسعه حقوق بین الملل بشردوستانه؛
اجرای عملی هنجارها و معیارهای آن تا تضمین گردد مورد احترام می باشند؛
تقویت همکاری میان صلیب سرخ / هلال احمر و دولت ها در عرصه بشردوستانه؛
هماهنگسازی یاری بشردوستانه بین المللی؛
یاری به پناهندگان و آوارگان؛
کنفرانس ، علی الاصول ، هر چهار سال یک بار برگزار می شود اما از آنجا که هدف آن فراهم ساختن جایگاهی برای گفتگوی میان نهضت و دولت ها می باشد ، گهگاه ، روایدهای سیاسی موجب تعویق یا عدم برگزاری آن می شوند.

شورای نمایندگان
شورای نمایندگان ، هیات نمایندگی به شرح زیر را گرد هم می آورد:
جمعیت های ملی
کمیته بین المللی صلیب سرخ ؛ و
فدراسیون بین المللی.
شورای نمایندگان ، اجلاس اجراء خود نهضت است، و از این رو دولت ها در آن حضور ندارند. شورا در مناسبت های برگزاری هر کنفرانس بین المللی ، علی الاصول ، در مناسبت های برگزاری هر مجمع عمومی فدراسیون . تشکیل جلسه می دهد.
وظایف شورای نمایندگان به شرح زیر است:
تصویب دستور کار موقت بین المللی؛
پیشنهاد نام نامزدهای احراز مقام های کنفرانس بین المللی ( رئیس و نواب رئیس کنفرانس و کمیسیون ها و گزارشگران کمیسیون ها.)
کمیسیون دائمی
کمیسیون دائمی مرکب از نه عضو به شرح زیر است:
پنج عضو به انتخاب کنفرانس بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر؛
دو عضو از کمیته بین المللی صلیب سرخ ، که یکی از آنها رئیس کمیته خواهد بود؛
دو عضو از فدراسیون بین المللی ، که یکی از آنها رئیس فدراسیون خواهد بود.
کمیسیون دائمی ،“ امین” کنفرانس بین المللی است و مسئولیت آماده سازی آن را به عهده دارد. عمده وظایف آن به شرح زیر است:
ترویج هماهنگی در کار نهضت و هماهنگ سازی بخش های نهضت؛
ترغیب و پیشبرد اجرای قطنامه های کنفرانس؛
بررسی موضوعات مربوط به کل نهضت؛
انجام ترتیبات لازم جهت برگزاری شورای نمایندگان؛

در صورت تصمیم نهائی کنفرانس، کمیسیون دائمی، در فواصل زمانی کنفرانس ها ، مسئول رفع اختلاف آراء در زمینه تفسیر و مصداق پذیری اساسنامه و آیین نامه های نهضت ، و همچنین مسائلی است که کمیته بین المللی صلیب سرخ یا فدراسیون در مورد اختلافاتی که با هم دارند به آن ارجاع می نمایند.
کمیسیون دائمی، رئیس خود را راساً بر می گزیند، و دستکم سالی سه بار تشکیل جلسه می دهد.

علامت های نهضت
در قرارداد ۱۸۶۴ ژنو تنها علامت صلیب سرخ ذکر شده است، که وارونه پرچم کشور سوئیس است. جمعیت امداد به زخمیان کشور عثمانی ، در جریان جنگ این کشور با کشور روسیه در سال ۱۸۷۶ برای نخستین بار علامت هلال احمر را به کار برد، و از آن پس شماری از جمعیت های کشورهای اسلامی همین علامت را به جای صلیب سرخ برگزیدند که در قراردادهای ۱۹۴۹ ژنو پروتکل های الحاقی ۱۹۷۷ به رسمیت شناخته شده است. علامت دیگری نیز به صورت شیرو خورشید سرخ صرفاً جهت جمعیت شیرو خورشید سرخ ایران به تصویب رسیده بود که دولت جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۹۸۰ کاربرد آن را به حال تعلیق در آورد و از علامت هلال احمر استفاده نمود.

علامت های صلیب سرخ و هلال احمر را می توان هم به عنوان علامت های حفاظتی به کاربرد و هم به عنوان علامت های نشانگر. کاربرد حفاظتی علامت بدین معنا است که نشانی از برای کارمندان پزشکی و دینی و نیز وسائل پزشکی باشد که باید در جریان منازعه مسلحانه مورد احترام و حفاظت قرار گیرند. هر گون سوء استفاده از علامت حفاظتی ( مثلاً، حمل و نقل نظامیان توسط آمبولانس) ، افزون بر آنکه نقض حقوق بین الملل بشردوستانه به شمار می آید به ارزش حفاظتی علامت ها نیز آسیب می رساند. کاربرد نشانگرانه علامت صرفاً بدین منظور است که اشخاص یا اشیائی که با نهضت مرتبط هستند مشخص شوند و ازین رو آنها را می توان در زمان صلح نیز به کار برد. بهرگونه ، کاربرد علامت های نهضت باید برابر مقررات ملی، مقررات نهضت درباره کاربرد علامت صلیب سرخ / هلال احمر توسط جمعیت های ملی، و نیز اساسنامه های خود جمعیت های ملی باشد.

مساله علامت
برابر مقررات کنونی، دولت ها می توانند تنها یکی از دو علامت صلیب سرخ یا هلال احمر را برای حفاظت از خدمات پزشکی خود در منازعات مسلحانه به کار برند. جمعیت های ملی نیز می توانند یکی از این دو علامت ، یکی از ۱۰ شرط شناسائی رسمی جمعیت های ملی توسط کمیته بین المللی صلیب سرخ و آنگاه عضویت آنها در فدراسیون بین المللی است.
در دهه های اخیر دو مساله در کاربرد علامت بروز کرده است. نخست آنکه علامات دربردارنده مفاهیم مذهبی تلقی شده اند، و از اینرو در مواردی به ماهیت بیطرفانه آنها خدشه وارد شده و جان شماری از انسان ها را به خطر افکنده است. دیگر آنکه شماری از دولت ها و جمعیت های آنها در مورد کاربرد تنها یکی از ایندو، یا هر دوی آنها مشکلاتی دارند.

برای حل این مشکل ، گروه کاری مشترکی از دولتها و صلیب سرخ در سال ۲۰۰۰ با پذیرش یک علامت سوم موافقت کرده است. این علامت الحاقی را می توان در منازعات مسلحانه به عنوان علامت حفاظتی به کار برد، و جمعیت ملی نیز می تواند از آن ، با افزودن یک علامت محلی ، به عنوان یک علامت نشانگر استفاده نماید. بر این اساس پروتکلی تهیه شده است که باید به تصویب کنفرانس دیپلماتیک که دولت ها در آن عضویت دارند برسد.

استراتژی عمومی نهضت
استراتژی نهضت در سال ۲۰۰۱ به تصویب رسید. هدف آن ، تقویت توانائی نهضت است برای آنکه با اقدام کارآمد بشردوستانه به مردم آسیب پذیر بپردازد. استراتژی،شرحی کلی از اهداف و نتایج مورد انتظار بدست می دهد در این باره که چگون کمیته بین المللی صلیب سرخ ، فدراسیون ، و جمعیت های ملی در سراسر جهان می توانند با همکاری یکدیگر کار کنند.
جمعیت های ملی
برای آنکه جمعیت های ملی رسماً به عنوان عضو نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر پذیرفته شوند، باید شرائطی را دارا باشند. از جمله ، در قلمرو کشور امضاء کننده قراردادهای ژنو تشکیل شده باشند، به شیوه بایسته از سوی حکومت قانونی کشور خود بر پایه قراردادهای ژنو به رسمیت شناخته شده باشند، و در فعالیت هایی که انجام می دهند اصول حقوق بین الملل بشردوستانه را که در قراردادهای مزبور مشخص گردیده است رهنمود خود ساخته باشند

تاریخچه سازمان جوانان و خانه های جوانان جمعیت هلال احمر
جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران براساس قراردادهای مصوب دولت شاهنشاهی ایران، اجرای وظایفی را که در سطح ملی و بین المللی به جمعیت های صلیب سرخ و هلال احمر محول بود، بر عهده داشت. بطور کلی هدف و مرام جمعیت، انجام خدمات نیکوکارانه و درمان بیماران و کمک به آسیب دیدگان و استفاده از نیروی داوطلبان و آماده ساختن نسل جوان برای قبول مسئولیت در خدمات خیریه و امدادی و درمانی بود که در مادّه ۸ مرامنامه جمعیت بدان اشاره شده بود. اساسنامه اولیه جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران، مصوب ۲۶ اردیبهشت ۱۳۲۷ دارای ۱۱ بخش و۹۱ مادّه بود که بند دال مادّه ۷ بخش نهم آن، به جوانان اختصاص یافته بود. البته به دلیل گسترش دامنه فعالیت های جمعیت در امور امدادی و درمانی و خدمات مربوط به جوانان و داوطلبان، اساسنامه اولیه سرانجام در بیست و هفتم شهریور ماه ۱۳۵۳ تجدیدنظر شد. “سازمان جوانان” قالب اصلی خدمات مربوط به جوانان در جمعیت محسوب می شد ولی در سال ۱۳۴۵ به منظور ایجاد تسهیلات رفاهی جهت پوشش اوقات فراغت نوجوانان و جوانان در محیط سالم، جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران، اقدام به تأسیس تشکیلاتی مکمل تحت عنوان “خانه های جوانان” نمود. ذیلاً تشکل های مذکور براساس اسناد و مدارک موجود معرفی می شوند:

۱- سازمان جوانان شیر و خورشید سرخ ایران
الف ـ تاریخچه تأسیس
در سال ۱۳۲۶ شمسی، وزارت فرهنگ مأموریت یافت که با همکاری جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران نسبت به تهیه اساسنامه “سازمان جوانان” اقدام و پس از تصویب هیأت مرکزی کل و امضای شاه به مرحله اجرا بگذارد. بر این اساس اولین اساسنامه سازمان جوانان در چهاردهم آبان ۱۳۲۶ به امضاء رسید و برای اجرا به وزارت فرهنگ وقت و جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران ابلاغ گردید. به دلیل گسترش وظایف سازمان در سطح جوانان دانشگاهی و گروه های امدادی داوطلب، اسناسنامه سازمان در سال های ۱۳۴۵و ۱۳۴۶ و ۱۳۵۱ مورد تجدید نظر قرار گرفت.

ب ـ اهداف سازمان جوانان
تقویت روحیه میهن دوستی در نوجوانان
بالابردن سطح بهداشت فردی و اجتماعی
خدمت به همنوعان
ایجاد و توسعه دوستی و تفاهم بین المللی
پرورش و قوام شخصیت فردی و ایجاد حس تعاون و همکاری با جوانان
ج ـ ارکان سازمان جوانان
شورای عالی سازمان
رئیس شورای عالی سازمان(وزیر آموزش و پرورش)
مسئول سازمان جوانان(قائم مقام وزیر آموزش و پرورش و قائم مقام مدیر عامل جمعیت شیر و خورشید سرخ)
حوزه معاونت فنی
حوزه معاونت اداری ـ مالی
سرپرستی خانه‌های جوانان
شرح وظایف سازمان
سازمان جوانان به منظور نیل به اهداف انسانی خود کوشش می‌نماید از طریق واحدهای تابعه و همچنین خانه‌های شیر و خورشید سرخ، دانش‌آموزان و نوجوانان را به صفات عالی انسانی شیر و خورشید سرخ، صلیب سرخ و هلال احمر آشنا ساخته و از طریق شرکت دادن آنان در کلاسهای آموزشی، کمک های نخستین و امداد و فراهم ساختن فرصت های مناسب جهت شکوفا نمودن استعدادهای مختلف آنها از طریق شرکت در فعالیت های پرورشی و تأمین امکانات لازم برای پوشش اوقات فراغت آنان و بالاخره ترغیب و تشویق جوانان به قبول عضویت در سازمان جوانان شیر و خورشید سرخ، آنها را افرادی فعال و فداکار برای خدمت به جامعه ایرانی پرورش دهد تا این جوانان در راه خدمت به شاه! و حفظ استقلال این مرز و بوم و رسانیدن ایران به تمدن بزرگ، آماده فداکاری و جانفشانی گردند.

تشکیلات سازمان
۱ـ شورای عالی سازمان جوانان
شورای عالی سازمان، دارای هفت تن عضو است که از سوی ریاست سازمان جوانان به عضویت شورای عالی جوانان منصوب می‌گردند؛ این اعضا عبارتند از:
وزیر آموزش و پرورش(رئیس شورا)
وزیر کشور
وزیر علوم و آموزش عالی
وزیر فرهنگ و هنر
دبیرکل جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران
مدیرعامل جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران
قائم مقام وزیر و مسئول سازمان(دبیر شورا)
۲ـ شورای سازمان جوانان شهرستان ها
مسئولیت اداره امور سازمان جوانان در مراکز استان ها و فرمانداری های کل و شهرستان ها با مدیرکل یا رئیس اداره آموزش و پرورش محل است و اعضای شورای سازمان جوانان در مراکز استان ها و شهرستان ها عبارتند از:
استاندار یا فرماندار
مدیرکل یا رئیس اداره آموزش و پرورش
مدیرکل یا رئیس فرهنگ و هنر
مدیرعامل جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران
رئیس یکی از آموزشگاههای محل با انتخاب شورای آموزشگاهها
مدیرخانه جوانان(در صورت احداث خانه جوانان)
رهبر سازمان جوانان شیر و خورشید سرخ
نماینده انجمن های خانه و مدرسه
نماینده یا رئیس دانشگاه(در صورت وجود دانشگاه در منطقه)

اعضای سازمان
بر حسب مدت عضویت، سنوات خدمت و میزان آموزش، اعضای سازمان به گروه های ذیل تقسیم می‌شوند:
نوجوانان(نوآموزان عضو در سطح استان ها)
جوانان(دانش‌آموزان عضو در مدارس راهنمایی تحصیلی)
مددکاران(دانش‌‌آموزان عضو در دبیرستان ها و آموزشگاه های فنی و حرفه‌ای)
امدادگران(داوطلبان آموزش دیده و آماده خدمت و اشتغال)
مربیان(از رؤسا یا معاونان و یا معلمان علاقه مند)
رهبران(مربیان باسابقه و آموزش دیده از سوی مدیران کل یا رؤسای ادارات آموزش و پرورش)
منجی(پیشتاز) از اعضای برجسته سازمان جوانان شیر و خورشید سرخ ایران که خدمات شایسته و ممتازی انجام داده و با احراز شرایط این سمت از سوی رئیس سازمان به این عنوان ملقب شوند.
ز ـ بودجه سازمان جوانان
استقلال مالی و تفکیک بودجه(اعتبارات مستقل)
کمک های وزارت آموزش و پرورش از طریق تأمین نیروی انسانی
بودجه سازمان در استان ها و شهرستان ها
۲- خانه‌های جوانان شیر و خورشید سرخ ایران
به منظور ایجاد تسهیلات رفاهی جهت پوشش اوقات فراغت نوجوانان و جوانان در محیط های سالم، جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران از سال ۱۳۴۵ اقدام به تأسیس « خانه‌های جوانان» نمود.

اولین خانه جوانان با استفاده از امکانات محدود در شهرستان خرمشهر شروع بکار کرد و با استقبال نوجوانان و جوانان مواجه شد تا آنجا که تا پایان سال ۱۳۵۱ تعداد این خانه‌ها به ده باب و در پایان سال ۱۳۵۳ به ۱۳ باب افزایش یافت. تا سال ۱۳۵۵، تعداد ۲۰ باب خانه جوانان در تهران و شهرستان ها فعالیت می‌کردند که جمع اعضای آنها به بیست هزار نفر بالغ می‌گردید.
اهداف خانه‌های جوانان
ایجاد فرصت های لازم به منظور پرورش استعدادها و افزایش مهارت ها و آگاهی جوانان از طریق فعالیت های خلاق و سالم در اوقات فراغت
آشنایی جوانان با نگرش های ملی و میهنی
آشنا ساختن جوانان با فلسفه‌های تعاون و همکاری اجتماعی ایجاد و تقویت حس مسئولیت و رهبری و مدیریت در جوانان از طریق مشارکت آنها در فعالیت های خانه‌های جوانان

محورهای فعالیت های خانه‌های جوانان
برنامه‌های امدادی، امور هنری و اجتماعی، آموزش های مقدماتی حرفه‌ای، فعالیت های آموزشی و برنامه‌های ورزشی به عنوان محورهای اصلی فعالیت های خانه‌های جوانان محسوب می‌شد.
سازمان جوانان هلال احمر و مراکز پرورش اسلامی
جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران، پس از پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت های جوانان را با دو تشکل عمده تحت عناوین “سازمان جوانان” و “مراکز پرورش اسلامی” پوشش می‌دهد. بر اساس اسناد و مدارک موجود، نحوه تکوین، اهداف، شرح وظایف و عملکرد تشکل های فوق بطور اجمال معرفی می‌شود.
سازمان جوانان هلال احمر
این سازمان پس از انحلال سازمان جوانان شیر و خورشید سرخ ایران تأسیس شد و منطبق با اهداف و شرح وظایف کمیته بین‌المللی صلیب سرخ جهانی و سازمان هلال احمر برای نیل به هدف های ذیل، فعالیت هایش را آغاز کرد:
الف ـ تربیت و آموزش جوانان به منظور آماده ساختن آنان برای انجام خدمات امدادی و عام‌المنفعه
ب ـ ایجاد حس تعاون و دوستی و نیکوکاری بین جوانان
ج ـ توسعه مشارکت جوانان در تصمیم گیریها و فعالیت های مربوط به آنان
د ـ کمک به امر سلامت جامعه و دفاع از ارزشهای اسلامی و انسانی
هـ ـ کوشش در جهت برقراری دوستی و تفاهم بین‌المللی
سازمان جوانان هلال احمر از نظر تأمین نیروی انسانی تدارکاتی و مالی به وزارت آموزش و پرورش و سازمان هلال احمر جمهوری اسلامی ایران وابسته است از سال ۱۳۶۷ پس از تصویب اساسنامه جمعیت هلال احمر، آیین‌نامه‌ای تحت عنوان ” سازمان جوانان” بین وزارت آموزش و پرورش و سازمان هلال احمر به امضا رسید که مطابق آن، شورایی مرکب از معاونت پرورشی وزارت آموزش و پرورش و قائم مقام وازرتخانه مذکور در هلال احمر، سرپرست سازمان جوانان، رئیس جمعیت، دبیرکل و خزانه‌دار و معاونت اداری و مالی هلال احمر، مسئولیت برنامه‌ریزی “سازمان جوانان هلال احمر” را برعهده گرفت. سازمان جوانان با جذب جوانان و آموزش آنان در سطح کشور منشأ خدمات بسیاری بوده است و در سطح بین‌المللی نیز فعالیت دارد.
شعار جوانان هلال احمر
جوانان هلال احمر با شعار “ما خدمت را پیش مردم می‌بریم”، همیشه آماده خدمت به آسیب‌دیدگان و نیازمندان هستند.

نحوه عضویت در سازمان
اعضای سازمان جوانان هلال احمر از بین دانش‌آموزان داوطلب مقاطع مختلف تحصیلی انتخاب و پس از طی مراحل مقدماتی در واحدهایی تحت نظر مربیان، آموزش های لازم را فرا می‌گیرند و در فعالیت های خدماتی و اجتماعی مربوط شرکت می‌نمایند. به منظور تقسیم کار بین اعضای واحدها و ایجاد فرصت های مناسب برای فعالیت ها، اعضای هر واحد به چهار گروه ۹ نفره تحت عناوین گروه بهداشت، گروه خدمت، گروه دوستی و گروه تعاون تقسیم می‌گردد.

مراکز پرورش اسلامی جوانان
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، خانه‌های جوانان هلال احمر براساس شرح وظایف مشخص و دستورالعمل های اجرایی مصوب ۲۴ مرداد ماه ۱۳۶۰به کار و فعالیت خود ادامه دادند. در فروردین ماه ۱۳۶۰بنا به تصویب هیأت اجرایی جمعیت، خانه‌های جوانان به “مراکز پرورش اسلامی جوانان” تغییر نام داد و از خرداد ماه ۱۳۶۱بنا به مصوبه دیگری از هیأت اجرایی جمعیت، مراکز پرورش اسلامی به صورت مستقل تحت عنوان “سرپرستی مراکز پرورش اسلامی جوانان هلال احمر” به کار خود ادامه دادند. براساس اهداف مذکور در مادّه ۲ اساسنامه سال ۱۳۶۷مصوب مجلس شورای اسلامی تلاش برای تسکین آلام بشری، تأمین احترام انسانها و کوشش در جهت برقراری دوستی و تفاهم متقابل و صلح پایدار میان ملت ها و همچنین حمایت از زندگی و سلامت انسان ها بدون در نظر گرفتن هیچگونه تبعیض میان آنها از وظایف این مراکز محسوب می‌شود. همچنین حمایت از زندگی و سلامت انسان ها بدون در نظر گرفتن هیچگونه تبعیض میان آنها از وظایف این مراکز محسوب می‌شود. همچنین بر اساس بند ۷ مادّه ۳ اساسنامه، اداره امور جوانان جمعیت و توسعه مشارکت آنان در تصمیم گیری ها و فعالیت های مربوط به آنها و تربیت و آموزش جوانان مذکور به منظور آماده ساختن آنان در تصمیم گیریها و فعالیت های مربوط به آنها و تربیت و آموزش جوانان مذکور به منظور آماده ساختن آنان در انجام خدمات امدادی و عام‌المنفعه بر عهده این مراکز است. هدف از انجام این خدمات علاوه بر بکارگیری جوانان در زمان حادثه، ترویج فرهنگ تعاون و ایثار و قبول مسئولیت و همچنین غنی‌سازی اوقات فراغت آنان است.

شرح فعالیتهای مراکز پرورش اسلامی جوانان
سرپرستی مراکز پرورش اسلامی از آغاز فعالیتهای رسمی ۱۳۶۰ تا سال ۱۳۷۳با برنامه ریزی آموزشی و فرهنگی به فعالیت خود ادامه داد. در این سال با ایجاد معاونت فرهنگی در جمعیت، روند فعالیت مراکز توسعه و گسترش یافت.
برنامه‌های آموزشی مراکز حدود پنجاه رشته را در برمی گیرد که شامل امور اعتقادی، هنری، امدادی، ورزشی، فنی و حرفه‌ای و دروس عملی و فعالیت های فرهنگی(برگزاری اردوها و مسابقات، ایجاد کتابخانه و نمایشگاه ها و;) می‌شود.