مقاله بررسی تأثیر سطوح مختلف نیتروژن بر تغییرات میزان کلروفیل و پروتئین و عملکرد دانه دو رقم گندم در شرایط تنش شوری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تأثیر سطوح مختلف نیتروژن بر تغییرات میزان کلروفیل و پروتئین و عملکرد دانه دو رقم گندم در شرایط تنش شوری دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تأثیر سطوح مختلف نیتروژن بر تغییرات میزان کلروفیل و پروتئین و عملکرد دانه دو رقم گندم در شرایط تنش شوری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تأثیر سطوح مختلف نیتروژن بر تغییرات میزان کلروفیل و پروتئین و عملکرد دانه دو رقم گندم در شرایط تنش شوری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تأثیر سطوح مختلف نیتروژن بر تغییرات میزان کلروفیل و پروتئین و عملکرد دانه دو رقم گندم در شرایط تنش شوری :

تعداد صفحات:۸
چکیده:
در جهت ارزیابی تغییرات میزان کلروفیل های دو رقم مورد آزمایش گندم در شرایط تنش شوری و مقادیر مختلف نیتروژن در مرحله گرده افشانی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی، پزشکی و صنعتی هسته ای کرج اجراء گردید. تیمار های مورد بررسی شامل دو رقم گندم [( تجن (حساس به شوری) و بم(متحمل به شوری)] و پنج سطح شوری (شاهد (۱/۳)، ۶، ۸، ۱۰ و ۱۲ دسی زیمنس بر متر) و دو سطح کود نیتروژن (۷۵ و ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بودند. نتایج بیان داشت که در کلیه تیمار های شوری کاربرد مقدار کود ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار، به طور کلی باعث افزایش غلظت کلروفیل a و کلروفیل b و کلروفیل کل در هردو ژنوتیپ مورد بررسی در مرحله گرده افشانی و نیز باعث ایجاد تاثیرات مثبت در جهت افزایش مقاومت به تنش بر میزان پروتئین های محلول برگ در مرحله ۱۰ روز پس از گرده افشانی و عملکرد دانه شد. با توجه به تفاوت های ژنوتیپی بین دو رقم، از نظر مقاوم بودن به شوری و نیز از جهت کودپذیری در بین این دو ژنوتیپ باعث اثر محسوس تر افزایش مصرف کود بر رقم بم نسبت به رقم حساس تجن گردید. این آزمایش نشان داد که نیتروژن می تواند یک سازوکار فیزیولوژیکی جهت بهبود صدمات مخرب تنش شوری در مرحله گرده افشانی در گندم باشد.