مقاله تأثیر تیمارهای مختلف تراکم بوته و سیستم کاشت بر پاره ای از صفات مورفولوژیک و مقادیر پروتئین و نشاسته بذور توده بومی لوبیا(Phaseolus vulgaris L)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تأثیر تیمارهای مختلف تراکم بوته و سیستم کاشت بر پاره ای از صفات مورفولوژیک و مقادیر پروتئین و نشاسته بذور توده بومی لوبیا(Phaseolus vulgaris L) دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر تیمارهای مختلف تراکم بوته و سیستم کاشت بر پاره ای از صفات مورفولوژیک و مقادیر پروتئین و نشاسته بذور توده بومی لوبیا(Phaseolus vulgaris L)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر تیمارهای مختلف تراکم بوته و سیستم کاشت بر پاره ای از صفات مورفولوژیک و مقادیر پروتئین و نشاسته بذور توده بومی لوبیا(Phaseolus vulgaris L)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر تیمارهای مختلف تراکم بوته و سیستم کاشت بر پاره ای از صفات مورفولوژیک و مقادیر پروتئین و نشاسته بذور توده بومی لوبیا(Phaseolus vulgaris L) :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
به منظور بررسی اثر سیستم های مختلف کاشت و تراکم بوته بر پاره ای از خصوصیات مورفولوژک و میزان پروتئین و نشاسته لوبیای بومی در استان گیلان، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان در سال زراعی ۹۲-۱۳۹۱ اجرا شد. دو فاصله ردیف کشت ۵۰ و ۷۰ سانتی متری در کرت های اصلی و سه سیستم کشت (کشت یک ردیف روی پشته، دو ردیف روی پشته و کشت خطی) و سه تراکم بوته (۱۵، ۲۵ و ۳۵ بوته در مترمربع) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی درنظر گرفته شدند. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که صفات موفولوژیک و درصد پروتئین و نشاسته به طور معنی داری تحت تأثیر برهمکنش ها گرفته است. مقایسه میانگین ها همچنین، نشان داد که در بیشتر موارد افزایش فاصله ردیف کاشت، سیستم کاشت دو ردیف روی پشته و تراکم ۳۵ بوته در مترمربع تأثیرات منفی تنش های محیطی و رقابت برای جذب منابع را جبران کند. در کل به نظر می رسد که سیستم کاشت دو ردیف روی پشته با فاصله ۷۰ سانتیمتر از نظر ایجاد ارتفاع بلندتر و تولید پروتئین بیشتر در دانه از کاشت با فاصله کمتر و کشت خطی ارجح باشد.