مقاله ارزیابی و اندازه گیری پوشش گیاهی و ارائه راهکارهای مدیریتی جهت کاهش تخریب مرتع در حوزه آبریز تل سیبکی شهرستان اقلید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی و اندازه گیری پوشش گیاهی و ارائه راهکارهای مدیریتی جهت کاهش تخریب مرتع در حوزه آبریز تل سیبکی شهرستان اقلید دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی و اندازه گیری پوشش گیاهی و ارائه راهکارهای مدیریتی جهت کاهش تخریب مرتع در حوزه آبریز تل سیبکی شهرستان اقلید  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی و اندازه گیری پوشش گیاهی و ارائه راهکارهای مدیریتی جهت کاهش تخریب مرتع در حوزه آبریز تل سیبکی شهرستان اقلید،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی و اندازه گیری پوشش گیاهی و ارائه راهکارهای مدیریتی جهت کاهش تخریب مرتع در حوزه آبریز تل سیبکی شهرستان اقلید :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
ایران سطحی بالغ بر ۱۶۴ میلیون هکتار دارد که حدود ۹۰ میلیون هکتار آن را مراتع تشکیل میدهند. عرصه های منابع طبیعی به ویژه مراتع، بستر توسعه پایدار محیط زیست و پدیده های اکولوژیکی محسوب میشود، نقش تأثیرگذاری در زندگیدامداران به خصوص تغذیه دام آنها دارند. با توجه به هدف از مطالعه که بررسی ویژگی های پوشش گیاهی، ارزیابی ومدیریت در منطقه بود، زیر حوزه آبریز تل سیبکی در شهرستان اقلید مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه که به صورتمیدانی انجام پذیرفت، فاکتورهای درصد پوشش گیاهی، ترکیب گیاهی، وضعیت مرتع، گرایش وضعیت مرتع، وضعیت فرسایش خاک، تولید گیاهان قابل چرای دام، علوفه قابل دسترس، خوش خوراکی مشخص گردید در گام بعد برای هر تیپ گیاهی برنامه های مدیریتی و یا اصلاحی مناسب، مطابق با وضعیت تیپ های گیاهی پیشنهاد شد. در منطقه ۴ تیپ گیاهی شامل، تیپ I ،مرتع ضعیف با گرایش منفی ۳/۴۳ درصد ، تیپ II ،مراتع با وضعیت متوسط و گرایش منفی با درختان و درختچه های متوسط با ۴۲/۷۲ درصد، تیپ III ،مرتع ضعیف و گرایش منفی با تک درختان پراکنده در ارتفاعات با ۲۹/۱۱ درصد و تیپ IV ،مراتع با وضعیت متوسط و گرایش ثابت با درختان و درختچه های پراکنده با ۲۰/۹۷ درصد شناسایی شد،تیپ IV با ۲۸ اصله در هکتار بالاترین تراکم گیاهان درختی و درختچه ای و تیپ II با ۲۹۰۰ عدد در هکتار بیشترین تراکم گیاهان بوته ای را شامل میشد. از عوامل اصلی تخریب میتوان به عدم وجود یک نظام بهره برداری مناسب، چرای بی رویه و غیر اصولی دام، بوته کنی و قطع درختچه های مرتعی، عدم آگاهی دامداران اشاره کرد. در نهایت پیشنهاداتی همچون ایجاد یک نظام بهره برداری مناسب، ایجاد فرصتهای شغلی جدید، تامین سوخت فسیلی مورد نیاز دامداران، اجرای برنامه های آموزشی و آگاهی بخشیدن به دامداران ارائه گردید.