مقاله مقایسه وسعت و پراکندگی بیابانهای ایران با تاکید بر عنصر بارش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه وسعت و پراکندگی بیابانهای ایران با تاکید بر عنصر بارش دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه وسعت و پراکندگی بیابانهای ایران با تاکید بر عنصر بارش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه وسعت و پراکندگی بیابانهای ایران با تاکید بر عنصر بارش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه وسعت و پراکندگی بیابانهای ایران با تاکید بر عنصر بارش :

تعداد صفحات:۱۲
چکیده:
بررسی منابع موجود نشان می دهد اقلیم شناسان و جغرافی دانانی که برای معرفی مناطق بیابانی از عنصر بارندگی استفاده کرده اند، اعداد و ارقام متفاوتی از ۵۰ تا ۲۰۰ و ۲۵۰ میلیمتر را برای تفکیک این مناطق ارایه کرده اند. در این مقاله برای تعیین و تفکیک مناطق بیابانی ایران و مقایسه قلمرو آنها، با در نظر گرفتن مقادیر بارندگی ارایه شده از سوی محققین مختلف نسبت به شناسایی این قلمروها اقدام گردید. برای اینکار ابتدا نقشه رقومی منحنی های همباران کل کشور از بانک اطلاعات بخش تحقیقات بیابان تهیه گردید و سپس با استفاده از سیستم Arc-GIS محدوده مناطقی از ایران که دارای بارش کمتر از حد مورد نظر بود به تفکیک تعیین و مساحی گردید. نتایج نشان داد چنانچه حد ۵۰ میلیمتر مبنای تفکیک محدوده مناطق بیابانی ایران قرار گیرد، سطح بسیار کوچکی معادل ۴۷۲۶۳ کیلومتر مربع از استانهای یزد و سمنان و مناطقی از سیستان در این قلمرو قرار می گیرد و چنانچه حد بارندگی ۱۰۰ میلیمتر مبنای تفکیک باشد مساحتی معادل ۳۹۰۰۹۷ کیلومتر مربع از مناطق مرکزی ایران بصورت پیوسته واقع در بخشهایی از استانهای یزد، اصفهان، سمنان، کرمان، خراسان، قم و نوار باریکی از مرز سیستان و بلوچستان با افغانستان در این محدوده قرار می گیرد. مساحت مناطق با بارندگی کمتر از ۱۵۰ میلیمتر معادل ۶۷۹۳۸۱ کیلومتر مربع برآورد شد که این محدوده پیوسته مناطق مرکزی و شرقی کشور را در بر می گیرد و به جز لکه کوچکی از حوالی چاه بهار و بندرعباس، سراسر ناحیه ساحلی جنوب کشور خارج از این قلمرو قرار می گیرد در حالیکه شواهد موجود حاکی از بیابانی بودن این مناطق دارد. این موضوع نشان میدهد که برای شناسایی و تفکیک بیابانهای اقلیمی اشاره به میزان بارندگی یک ناحیه کفایت نمی کند بلکه برای تعیین بیابانهای اقلیمی علاوه بر میزان بارندگی باید از سایر عناصر جوی نیز کمک گرفت، زیرا تاثیر متقابل عوامل و عناصر جوی، فضای جغرافیایی بیابان را شکل می دهند.