مقاله اثرات هیدروژل استاکوزرب بر ذخیره آب و کربن آلی و عملکرد نهال های تاغ و آتریپلکس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثرات هیدروژل استاکوزرب بر ذخیره آب و کربن آلی و عملکرد نهال های تاغ و آتریپلکس دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثرات هیدروژل استاکوزرب بر ذخیره آب و کربن آلی و عملکرد نهال های تاغ و آتریپلکس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثرات هیدروژل استاکوزرب بر ذخیره آب و کربن آلی و عملکرد نهال های تاغ و آتریپلکس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثرات هیدروژل استاکوزرب بر ذخیره آب و کربن آلی و عملکرد نهال های تاغ و آتریپلکس :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
یکی از روش های افزایش بازده آبیاری و بهره برداری بهینه از بارندگی در مناطق خشک و نیمه خشک، استفاده از برخی مواد اصلاحی مانند پلیمر های سوپر جاذب است. از دیگر اقدامات مدیریتی مناسب برای جلوگیری از بیابان زایی، احیاء پوشش‏گیاهی از طریق کشت گونه‏های سازگار است. به منظور بررسی تأثیر هیدروژل استاکوزورب (Stockosorb)، بر رشد و نمو نهال تاغ (Haloxylon persicum ) و آتریپلکس (Atriplex canensens) و برخی خصوصیات خاک پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در حسین آباد غیناب (بیرجند، ایران) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل مقادیر مختلف هیدروژل استاکوزرب (۰، ۱/۰، ۲/۰، ۳/۰ و ۴/۰ درصد وزنی)، دور آبیاری (روزانه، هر سه روز یکبار و هر پنج روز یک بار) و نوع گیاه (تاغ و آتریپلکس) بودند. نتایج نشان داد که استفاده از پلیمر تأثیر مثبت و معنی داری بر وزن خشک اندام هوایی داشت. بیشترین وزن خشک در تیمار ۴/۰% پلیمر با دور آبیاری ۳ روز به دست آمد. علاوه بر این کاربرد پلیمر استاکوزورب باعث بهبود برخی از خصوصیات خاک گردید، به طوری که در نتیجه ی استفاده از آن به طور معنی داری رطوبت اشباع و درصد کربن آلی خاک افزایش ولی هدایت الکتریکی کاهش یافت. با توجه به مشکل کمبود آب برای گیاهان مناطق خشک و نیمه خشک استفاده از ۴/۰% وزنی سوپر جاذب همراه با دور آبیاری سه روز یک بار می تواند به عنوان یک روش موفقیت آمیز برای حفظ رطوبت و افزایش رشد و نمو گیاه تاغ و آتریپلکس در نواحی بیابانی توصیه شود.