مقاله بررسی شدت بیابان زایی ناشی از شاخص عملکرد محصولات در اراضی کشاورزی جنوب شرقی استان تهران (منطقه مورد مطالعه: جوادآباد دشت ورامین)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی شدت بیابان زایی ناشی از شاخص عملکرد محصولات در اراضی کشاورزی جنوب شرقی استان تهران (منطقه مورد مطالعه: جوادآباد دشت ورامین) دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی شدت بیابان زایی ناشی از شاخص عملکرد محصولات در اراضی کشاورزی جنوب شرقی استان تهران (منطقه مورد مطالعه: جوادآباد دشت ورامین)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی شدت بیابان زایی ناشی از شاخص عملکرد محصولات در اراضی کشاورزی جنوب شرقی استان تهران (منطقه مورد مطالعه: جوادآباد دشت ورامین)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی شدت بیابان زایی ناشی از شاخص عملکرد محصولات در اراضی کشاورزی جنوب شرقی استان تهران (منطقه مورد مطالعه: جوادآباد دشت ورامین) :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
پدیده بیابان زایی نتیجه فرآیندهای گوناگونی شامل تغییرات آب و هوایی و فعالیت های انسانی است که امروزه مطالعه و بررسی پیرامون نقش فعالیت های انسانی در این پدیده جایگاه خاصی پیدا کرده است زیرا علاوه بر نقش مستقیم فعالیت های انسانی در آسیب به محیط، خود به عنوان محرکی عمل نموده و موجبات تحریک و تقویت عوامل محیطی را فراهم می کند. از جمله این دخالت ها می توان به کشاورزی غیر اصولی که سبب نابودی بستر کشت و کاهش حاصلخیزی خاک می شود اشاره نمود. هدف این تحقیق نشان دادن بیابان زایی ناشی از شاخص عملکرد محصولات کشاورزی در جنوب شرقی استان تهران در منطقه جوادآباد ورامین می باشد. بدین منظور پس از تهیه نقشه واحدهای کاری، بازدید میدانی و جمع آوری آمار و اطلاعات لازم، به کمک ابزار GIS و با بهره گیری از مدل IMDPA به بررسی میزان تاثیر این شاخص در منطقه پرداخته شد. نتایج حاصل از تهیه نقشه بیابان زایی ناشی از این شاخص در سطح منطقه مورد مطالعه بر پایه واحدهای کاری در محیط GIS نشان داد که منطقه از حیث شاخص مورد بررسی با میانگین ارزش عددی ۱۶/۱ در کلاس کم بیابان زایی قرار دارد، همچنین حدود ۹۴% از مساحت منطقه مورد مطالعه تحت تاثیر این شاخص در کلاس کم و ناچیز بیابان زایی و ۶% دیگر در کلاس متوسط قرار می گیرد.