مقاله فقر و غنا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله فقر و غنا دارای ۱۴۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله فقر و غنا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله فقر و غنا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله فقر و غنا :

فقر و غنا

مقدمه
۱-
۲- کلیات
معانی لغوی و اصطلاحی واژه فقر و غنا
۱-۲ اقسام فقر و غنا
۲-۲ ستایش فقیر
۳-۲ نکوهش فقر
۴-۲ آثار فقر مذموم
۵-۲ علل ابتلا به فقر
فصل اول: فقر در آینه آیات و روایات
۱-۳ فقر ممدوح- نکوهش فقر- آثار فقر
۲-۳ غنا ممدوح- نکوهش غنا- آثار غنا
دستگیری از فقرا

پرداخت حقوق واجب صدقات
فصل دوم- تعریف فقر
۱-۴ در فرهنگ علوم اجتماعی
۲-۴ در کتاب نابرابری و قشربندی اجتماعی
۳-۴ در کتاب فقر به عنوان یک ارزش- تکنولوژی فقر

فصل سوم- ماهیت عمومی فقر
۱-۵ تعادل فقر
۲-۵ تطابق وسازگاری
۳-۵ مهاجرت
جامعه شناسی فقر
۱-۶ کشورهای جهان سوم
۲-۶ فقر ملل

تنها بازوی بن بست شکنی فقر
فقر و غنا در اسلام
۱-۸ خطوط کلی اقتصاد اسلامی
۹- آمار و ارقام فقر در تهران
۱۰- نتیجه گیری و پیشنهاد
۱۱- منابع و مآخذ

مقدمه:
خداوند تمام مخلوقاتش را به طور مساوی نیافرید یکی را غنی و دیگری را فقیر، یکی را زور و بازو و دیگری را ضعیف و ناتوان، یکی را با اراده و دیگری را سست و بی اراده آفرید تا تمام بندگانش را مورد آزمایش قرار دهد تا بندگانش به صبر پیشه کنند و در برابر ناکامیها و مصائب و آزمایشات الهی صبور بوده تا کفر نورزند و فقر و غنی یک از بحثهای گسترده ای است فقر و غنا را به بنده اش داد تا کسی که فقیر است روی به خدا می آورد و ایمانش مستحکم است ولی همین فقیر از روی

تنگدستی گاهی به فقر عناد می پردازد، گاهی غنی هم از بس که غرق لذات دنیوی است خدا را فراموش کرده و گاهی اینگونه نمی باشد فقیر و غنی هر دو به خدا روی آورده و شکرگذار نعمتهای الهی اند. و این تحقیق در رابطه با فقر و غنا از منابع گوناگون می باشد امیدوارم که مورد لطف شما واقع گردد.

شمسی اسکندری اقدم
دانشجوی رشته فقه و مبانی حقوق
پائیز ۸۳

(فقر زحمتکشان)
اصطلاحی در فرهنگ مارکس کولیان است که فقر مستمر و تدریجی مخصوصاً شایع در طبقه کارگر و همچنین پیشروان خرده پا و دهقانان را که از تضادهای درونی ناشی از تطور سرمایه دارانی منبعث می شود می رساند.
۱) بیروآلن، فرهنگ علوم اجتماعی، ترجمه باقر ساروخانی، انتشارات کیهان، بهار ۱۳۷۵ ص ۹

(فقر)
فقر و آسیب پذیری در جوامع بشری دارای ابعاد گوناگونی است اما جنبه های اقتصادی آن از نمود بیشتری برخوردار است و تا حدی می توان ابعاد مختلف فقر و آسیب پذیری ناشی از تبعات فقر و اقتصادی دانست اگرچه تاکنون برای فقر تعاریف مختلف و تکنیک های گوناگون به لحاظ ابعاد آن از قبیل فقر مطلق و فقط نسبی به عمل آمده است با وجود این بسیاری از اندیشمندان پدیده فقر و محرومیت را لازم و ملزوم همدیگر می دانند و حتی در برخی از موارد آندو را یک مفهوم تصور کرده اند (۱)

۱) لهسایی زاده- عبدالعی ۱۳۷۴- نابرابری و قشربندی اجتماعی- انتشارات دانشگاه شیراز- نشریه علمی پژوهش نامه علوم اجتماعی- شماره ۲- پائیز و زمستان ۱۳۸۱- انتشارات دانشگاه تهران ص ۱۰

مفهوم پیشرفت: پیشرفت حرکتی به جلو و گام به گام است، یعنی حرکتی زنده و فعال و نه جابجایی ساده سنگی که تحت تأثیر عملی نیرویی می غلطد، حرکت مستلزم وجود فاعلی است که عملی را انجام می دهد یا لااقل فشاری را که از عمل نیرویی غلط خارج می تواند بر او وارد شود و به گام گام های خود تبدیل کند (۱)
مفهوم فقر:
واژه فقر paurer از ریشه لاتین pauper می آید که با pauces و یونانی penes (فقیر) و penia (فقر) قرابت داشته و با penia (گرسنه) هم خانواده و با واژه ponos (درد) و واژه poine (مکافات- مجازات) نیز هم خانواده است، ولی خویش دورتری دارد. بنابراین (فقر) را در یونانی با واژه aporia (راه به جایی نداشتن، مشکلی که فقیر با آن دست به گریبان است) تعریف می کند (۲)
۱) پاول مارک هنری، فقه- پیشرفت- توسعه، ترجمه مسعود محمدی- ص ۱۳
۲) همان منبع ص ۱۳

کلمه فقه در علوم اجتماعی و اقصادی، مترادف کلمه poverty در انگلیسی برگزیده شده و کلمه poverty ریشه در کلمه لاتین pouper و کلمه یونانی penia دارد، تاکنون برای این معضل ساخته دست بشری تعریف جامع و مانعی ارائه نشده اما در ساده ترین شکل می توان فقر را با توجه به نقطه مقابل آن عین رفاه walrave تعریف کرد، به این صورت که اگر welfer را در ساده ترین تعریف التی از خوب بون و خوب زندگی کردن بدانیم poverty را می توان محرومیت از زندگی خوب زندگی کردن تعریف کرد و به عبارتی فقدان رفاه و ناتوان از تأمین نیازها. (۱)

۱) پاول مارک هنری، فقر- پیشرفت و توسعه- ترجمه مسعود محمدی ص ۱۳

تعریف کنونی فقر:
فقیر بودن از نظر بسیاری که دچار آن هستند و غالب کسانی که گرفتار آن نیستند چیز ناخوشایندی است چنانچه در این مورد باید میان فقرا و اغنیا اختلاف عقیده ای باشد ناشی از عمق و در چه احساس این حالت است، زیرا تجربه به عملی فقر حساسیت روی آن را افزایش می دهد، اگرچه همیشه نمی توان به دین امر یقین کامل داشت به احتمال بسیار زیاد در بسیاری جوامع فقرا نسبت به اوضاع اقتصادی نگرانی و حساسیت کمتری در مقایسه با ثروتمندان نشان می دهند (۱)
۱) ماهیت فقر عمومی- جان کنت گالبرایت- ترجمه دکتر سید محمد حسین عادلی

فقر
فقر در لغت به معنای شکسته شدن استخوانهای ستون فقرات است و فقیر کسی است که استخوان های ستون فقراتش شکسته باشد گویند: فقرته الداهیه، یعنی حادثه ای کوبنده بر او وارد شد و ستون فقراتش را شکست و نیز به معنای حفر و کندن چاله به کار می رود و فقیر به معنای حفره (چاله) است و فقیر کسی است که ناملایمات، شکاف و حفره در نفس او ایجاد کرده، یا مال او را از بین برده و چالی خالی آن را به صورت حفره ای باقی نهاده است فقر در اصطلاح شرع و اهل آن به چند معنا به کار می رود.

چنانکه راغب اصفهانی به آن اشاره می کند (۱)
۱) حاجت و نیاز
۲) نداشتن لوازم معیشت و زندگی نسبت به کسی که به آنها نیازمند است.
۳) فقر نفس
۴) فقر به خدا
۱) آیت الله مشکینی- مجله فرهنگی- آموزشی و اجتماعی ناظر امین- آذرودی ۱۳۸۳

فقر در لغت به معنای شکسته شدن استخوان های ستون فقرات است و فقیر کسی است که استخوان های ستون فقراتش شکسته باشد گویند فقرته الداهیه، یعنی حادثه ای کوبنده بر او وارد شد و ستون فقراتش را شکست و نیز به معنای حفر و کندن چاله به کار می رود و فقیر به معنای حفیره (چاله) است و فقیر کسی است که ناملایمات، شکاف و حفره در نفس او ایجاد کرده، یا مال او را از بین برده و جای خالی آن را به صورت حفره ای باقی نهاده است. فقر در اصطلاح شرع و اهل آن به چند معنا به کار می رود. چنان که راغب اصفهانی به آنها اشاره نموده است. (۱)
۱) حاجت و نیاز: حاجت و نیاز به معنای حقیقی عامش در هر موجودی نسبت به خدای متعال موجود است زیرا همه موجودات در وجود و بقا، بلکه در زوال و نابودی خویش نیازمند خدا و خواست او هستن، چنان که فرموده: انتم الفقراء الی الله (۱) همه شما به خدا نیازمندید. فقر به این معنی یک امر وجودی است.
۲) نداشتن لوازم معیشت و زندگی نسبت به کسی که به آنها نیازمند است: فقر در بیشتر آیات و روایات این باب به همین معناست و آن یک امر عدمی است
۳) فقر نفس، به معنای حرص و آزمندی آن به دنیا و متاع دنیوی، و در مقابل آن غنا و بی نیازی نفس قرار دارد.
۴) فقر به خدا: به معنای حالت اعتماد و تکیه نفس به خدا و انقطاع آن از غیر خدا و عدم توجه به اسباب ظاهری.

در این جا درباره معنای اول سخنی نداریم و علم و اقرار به آن از شئون ایمان است فقر به معنای سوم نیز از صفات رذیله است و در آن بحثی نداریم. در روایات به معنای چهارم نیز اشاره شده است، اما عمده سخنی در این جا معنی دوم است و همین معنای فقر است که از ادله این باب ظاهر می شود. که فقر به خودی خود امری پسندیده و مطلوب و دارای برتری و رجحان بوده و مورد پسند شرع واقع شده و غنا و نکوهیده و مبغوض بوده و مورد نهی شرع واقع است. ولی ظاهراً فقر پسندیده دارای چند شرط است:

اولاً: حصول فقر نباید از ناحیه کوتاهی مکلف و تقصیر او در سعی و تلاش برای تحصیل روزی آن گونه که خداوند او را امر فرموده باشد والا دارای حسن نیست و مشمول دلایل فضیلت فقر نمی گردد.
ثانیاً: فقر باید با رضا و تسلیم همراه باشد و بی تاب و شکایت به مردم از آن به ظهور نرسد.

ثالثاً: نباید صاحب آن به جهت فشار فقر در گناه بیفتد. با حفظ این شرایط است که فقر پسندیده می گردد، زیرا در این صورت فقیر با هنا به قضا و قدر الهی راضی و قلباً تسلیم فرمان اوست با این که در تنگنای عیش و تنگی زندگی به سر می برد، به علاوه غالباً اهل چنین فقری عمر خود را در راه دین و اطاعت پروردگارشان و دیگر اموری که برای معاش و معاد خود و برادرانشان سودمند است می گذرانند به جای اوقاتی که اغنیا در دنیای خود مصرف می کنند. غنا نیز در صورتی

نکوهیده و ناپسند است که موجب حرمی بر دنیا و غفلت از خدای متعال و از پرداختن به وظایف و اعمال واجب و مستحب، بلکه وقوع و غرق شدن در گناهان گردد، چنان که اغلب ثروتمندان چنین اند. از این غنا به خدا پناه می بریم!
و اگر فرضاً ثروتمندی در عین داشتن ثروت بر آنچه شرع از او خواسته مواظبت نماید و حقوق واجب و مستحب اموالش را بپردازد، بلکه توفیق صرف مال در راه خدا و احیای دین او و خدمت به اهل آیین او پیدا کند کارهایی که برای فقیر امکان آن فراهم نیست بی تردید نکوهش های وارده درباره غنا شامل حال او نمی گردد.
خلاصه، چه بسا ثروتمندی که غنایش او را از خدا غافل ساخته، و چه بسا فقری که فقرش او را از خدا غافل ساخته است. بنابراین اخباری که مطلقاً فقر یا غنا را ستایش یا نکوهش می کنند مربوط به غالب موارد و افراد است نه همه آنها. بنابراین، فقر نیکو پسندیده است، زیرا ملازمت و مقارنت با چیزی دارد که از نظر عقل و شرع نیکو است، و غنا زشت و ناپسند است، زیرا مقرون به چیزی است که از نظر عقل و شرع مبغوض و ناپسند باشد. (۲)

علامه مجلسی فرموده: مقتضای جمع میان اخبار شیعه آن است که فقر و غنا هرکدام نعمتی است از نعمت های خدا که براساس مصالحی به هریک از بندگانش که بخواهد می دهد و بر بنده فقیر است که بر فقر صبر و شکیبایی کند بلکه سکه بگذارد و ثروتمند نیز باید شکرگذارد و به وظایف خویش عمل نماید، پس در صورتی که هرکدام به مقتضادی حال خود عمل کند، غالباً فقیر صابر ثوابش بیش از غنی شاکر است، ولی مراتب هردو مختلف است وظاهر آن است که کفاف و روزی کافی سالم تر و خطر آن از هر دو طرف (فقر و غنا) کمتر است (۳)

بهتر آن است که ادله این باب را ذکر کنیم تا حقیقت حال روشن گردد زیرا حق شایسته پیروی همان است که از کتاب و سنت استفاده شود.

ستایش فقر:
در روایات می خوانیم:
۱) فقر ذخیره ای است نزد خدا یعنی اگر شخصی فقیر به نیکی بر آن صبر کند پاداش آن نزد خدا ذخیره می شود.
۲) خداوند فقر و نیاز به امانت نزد خلق خود قرار داده، پس هرکه آن را مخفی و پنهان کند خداوند پاداشی مانند پاداش روزه دار شب زنده دار را به او عطا فرماید.
۳) چیزی از دنیا به کسی داده نشده مگر برای عبرت دیگران، و چیزی از کسی دریغ نشده مگر برای آزمایش خودش.
۴) خداوند در روز قیامت شبیه عذرخواهان به فقرای مومن نظر می کند و می گوید: من شما را در دنیا نه به خاطر حقارتتان در نظر خود فقیر کردم و امروز خواهید دید که با شما چه خواهم کرد در میان چهره های مردم بگردید و هرکه را دیدید که فقط به خاطر من به شما احسان کرده به تلافی احسانش بهشت از جانب من به او عوض دهید و این پرده را کنار زنید و به آنچه عوض دنیا به شما داده ام بنگرید. آنان گویند: با این چیزهایی که اکنون به ما عوض دادی، آنچه در دنیا از ما دریغ داشتی ما را زیانی نداشته است.

۵) خداوند متعال به موسی (ع) فرمود: ای موسی، هرگاه دیدی فقر به تو روی آورده بگو: آفرین به شما صالحان و هرگاه دیدی ثورت به تو روی آورده بگو: گناهی از من سرزده که در کیفر آن تسریع شده است.
۶) خوشابحال تهیدستان به خاطر صبرشان، آنانند که ملکوت آسمان ها و زمین را مشاهده می کنند.
۷) پیامبر (ص) فرمود: ای گروه تهیدستان، دلخوش باشید و از عمق دل از خداوند راضی باشید تا شما را به خاطر فقرتان پاداش دهد.
۸) به ازای هر جنس و میوه ای که فقیر در بازار می بیند و قدرت خرید آن را ندارد برای او حسنه ای خواهد بود.

۹) دعا نکن که خداوند تو را از خلق خود به نیاز کند، زیرا خداوند روزی هرکه را خواسته بر دست هر که خواسته تقسیم نموده است، بلکه از خدا بخواه که تو را از حاجتی که تو را ناگزیر از مراجعه به مردم پست می کند بی نیاز گرداند.
۱۰) در فقر نیازمندان آزمایش برای ثروتمندان است
۱۱) امام صادق (ع) فرمود: شیعیان ثروتمند ما امانتدار شیعیان نیازمندند، پس حقوق ما را درباره آنان حفظ کنید.
۱۲) فقیران شیعه را سبک نشمارید، زیرا یک تن از آنان برای عده ای به اندازه قبیله (پرجمعیت) ربیعه و مضرشفاعت می کند.
۱۳) هرکه فقیری را به خاطر فقرش سبک بشمارد حق خدا را سبک شمرده و خداوند در روز قیامت او را سبک خواهد شمرد.
۱۴) سلام کردن به فقیر به صورتی متفاوت با سلام به غنی، سبک شمردن اوست.
۱۵) آدمیزان کمی حال را خودش نمی دارد با آن که حساب آن آسان تر است.
۱۶) هیچ یک از شما به حقیقت ایمان نمی رسد تا آن که فقر نزد او محبوب تر از غنا باشد.
۱۷) علی (ع) به دوستی و مجالست با تهیدستان سفارش نموده است.
۱۸) در دارایی به پایین تر از خود بنگر و به بالاتر از خود منگر، زیرا این نگاه تو را به قسمت خود قانع تر می سازد.
۱۹) فقر همراه با عقیده به ولایت بهتر از غنای بی ولایت است، و کشته شدن با ولایت بهتر از زندگی بدون آن است.
۲۰) مومنان فقیر چهل سال پیش از اغنیای آنان در باغ های بهشت به گردش می پردازند و این مانند دو کشتی است که مأمور مالیات بر آنها می گذرد در یکی از آنها چیزی نمی یابد و می گوید: بگذارید برود و دیگری می گوید: متوقفش سازید.

۲۱) فقر دنیا، غنای آخرت است و غنای دنیا فقر آخرت و هلاکت همین است.
۲۲) آیا خوشحال بودی که دنیا پر از طلا برای تو بود و برخی از اموال ناپسند این ستمگران را داشتی؟ پس چه خوب است حال تو که مرفه ای در دست داری که با یک دنیا پر از طلا معامله نمی کنی!
۲۳) فقر ویژگی پیامبران و فرزندان و پیروان آنان است.
۲۴) پیامبر (ث) فرمود: فقر افتخار من است.
۲۵) و نیز فرمود: خدایا مرا مسکن زنده بدار، و مسکین بمیران و با مسکینان محشور کن.
۲۶) چه نیکوست فروتنی ثروتمندان در برابر فقیران برای رضای خدا! و نیکوتر از آن تکبر و بی اعتنایی فقیران در برابر ثروتمندان است در اثر توکل و اتکای به خدا!
۲۷) فقر کرامتی از سوی خداست.
۲۸) هرکه بهره اش از دنیا فراوان باشد بهره اش از آخرت کاهش می یابد هر چند کریم و بخشنده باشد.
۲۹) فقر در نظر مردم عیب و خواری است و روز قیامت در نزد خدا زینت و بزرگواری است.
۳۰) اگر فقر در آدمیزاده نبود چیزی سر او را فرو نمی افکند.
۳۱) آبروداری زینت فقر است، و شکر زینت غناست.
۳۲) فقر و غنا پس از عرضه شدن در پیشگاه پروردگار معلوم می شود.
۳۳) کسی که آمیختگی او به دنیا فراوان باشد هنگام جدایی از آن حسرت بیشتری دارد.
۳۴) سبک بار باشید تا به مقصد برسید، زیرا اولین شما رابرای رسیدن آفرین، منتظر نگاه داشته اند (۴)
نکوهش فقر :
۳۵) فقر مرگ سرخ است.
۳۶) فقر بزرگترین مرگ است
۳۷) فقر زبان آدم زیرک را در استدلال بند می آورد و تنگدست در شهر خود هم غریب است.
۳۸) فقر در وطن غربت است.
۳۹) خداوند در زمین چیزی دشوارتر از فقر نیافریده،

فقر دشوارتر از کشته شدن است.
۴۰) کسی که قوت و خوراک نداشته باشد خطاهایش زیاد می شود.
۴۱) فقیر نه سخنش شنیده می شود و نه مقامش شناخته می گردد، اگر راستگو باشد دروغگویش نامند، و اگر زاهد باشد جاهلش خوانند.
۴۲) لقمان فرمود: من صبر و انواع تلخی ها را چشیدم و تلخ تر از فقر ندیدم . آثار فقر مذموم: در روایات دیگری از این قبیل هست ولی این روایات با آنچه در سابق گذشت مخالف نیست، زیرا این اخبار به برخی آثار فقر بر او و سختی تحمل آن، یا به نوع معامله مردم با فقیر مانند تحقیر او و امثال آن اشاره دارد. آری ممکن است برخی از آنها به معنای دیگری اشاره داشته باشد. مانند این دو روایت:
۴۳) نزدیک است کار فقر به کفر بیانجامد.

۴۴) فقر سیاه رویی در دودنیاست. که شاید مراد از این روایت معنای سومی باشد که برای فقر گفتیم و آن حرص و طعم نفس بر مال و مقام باشد یا مراد فقر نفس و نداشتن چیزی باشد که شایسته است داشته باشد مانند علم و دین و فضایل نفسانی و عمل به طاعت خدا و امثال اینها. و این فقر دارای مراتبی است که بعضی کفر، بعضی فسق و بعضی جهل و حیوانیت است.
۴۵) امام صادق (ع) فرمود: فقر مرگ سرخ است گفتند: نداشتن درهم و دینار چنین است؟ فرمود: نه، نداشتن دین.
۴۶) و رسول خدا (ص) فرمود: فقر دو گونه است: فقر در دنیا، و فقر در آخرت که هلاک است.
۴۷) و فرمود: فقر واقعی فقر دل است.

علل ابتلا به فقر
الف) به جهت اصلاح نفوس آنان و بازداشتن آنها از شهوات و وقوع در انواع گناهان و کارهای حرام.
ب) فروریختن گناهانی که از آنان سرزده که فقر کفاره آنهاست.
ج) به خاطر مصلحت دیگران مانند خویشاوندان و افراد اجتماع او
د) به خاطر مصلحت دین او.
در هر صورت، دانستی که خداوند در دنیا یا آخرت به فقیر عوض می دهد و این یا تفضلی از سوی خداست یا عوضی صبر و یا عوضی محرومیت اوست و خداوند بسیار آمرزنده و قدرشناس است.
۱) مجله فرهنگی آموزشی و اجتماعی- ناظر امین- شماره ۱۹- آذرودی ۱۳۸۳
۲) مجله فرهنگی، آموزشی و اجتماعی- ناظر امین شماره ۱۹- آذرودی ۱۳۸۳
۳) مجله فرهنگی، آموزشی و اجتماعی- ناظر امین شماره ۱۹- آذرودی ۱۳۸۳

۴) یعنی دنیا مانند میدان مسابقه است که هرکه سبکبارتر باشد زودتر می رسد و مانند صحنه اجتماع نظامیان در برابر فرمانروا، برای اعطای جایزه به نخبگان، مجازات خطاکاران است، که افراد به تدریج می رسند و تا آخرین نفر نرسد مراسم شروع نمی گردد.
۵) مجله فرهنگی، آموزشی و اجتماعی- ناظر امینی- شماره ۱۹ آذرودی ۱۳۸۳

بقره آیه (۳) آن کسانی که به جهان غیب ایمان آرند و نماز بپای دارند و از هرچه روزشان کردیم به فقیران انفاق کنند و یاد آرید هنگامی را که از بنی اسرائیل عهد گرفتیم که به جز خدای را نپرستید و نیکی کنید درباره پدر و مادر و خویشان و یتیمان و فقیران و به زبان خوش با مردم تکلم کنید و نماز به پای دارید.
بقره آیه (۸۳) روزهائی به شماره معین روزه دارید و هرکس از شما مریض باشد یا مسافر به شماره آن از روزهای غیرماه رمضان روزه دارد و کسانی که توانند روزه داشت به زحمت و مشقت عوض هر روز خدا دهند آنقدر که فقیر گرسنه سیر شود.
بقره آیه (۱۸۴) نیکوکاری بدان نیست که روی به جانب مشرق یا مغرب کنید چه این چیزی بی اثر است لیکن نیکوکار کسی است که به جز خدای عالم و روز قیامت و فرشتگان و کتاب آسمانی و پیغمبران ایمان آرد و دارائی خود را در راه دوستی خدا به خویشاوندان و یتیمان و فقیران و رهگذران و گدایان بدهد و هم خود در آزادکردن بندگان صرف کند.

سوره بقره ایه (۲۱۵) ای پیغمبر از تو سوال کنند در راه خدا چه انفاق کنیم بگو هر آنچه از حال خود انفاق کنید درباره پدر و مادر خویشان و فقیران ور اه گذاران رواست و هر نیکوئی کنید خدا بر آن آگاه است.
بقره آیه (۲۶۳) به زبان خوش و طلب آمرزش فقیر مسائل را رد کردن بهتر است تا آنکه صدقه دهند و از پی آن آزار کنند خداوند از اطلاعات و صدقه خلق بی نیاز و بر عصیان خلق غنی و بی نیاز است و شما فقیر و نیازمندید و اگر شما روی از دین حق بگردانید خدا قومی غیر شما که مانند شما بخیل نیستند به جای شما پدید آرد سوال کردند مراد از آن قوم کیستند حضرت دست بر شانه سلمان فارسی زد و فرمود قوم این مرد که اگر علم در ثریا باشد رجال فارسی بر آن دست یابند.
سوره ذاریات آیه (۱۹): در اموالشان بر فقیر مسائل و محروم حقی منظور دارد.

سوره حدید آیه (۲۲) هر رنج و مصیبتی که در زمین (از قحطی و آفت و فقر و ستم) یا از نفس خویش به شما رسد همه در کتاب و لوح محفوظ بیش از آنکه در دنیا ایجاد کنیم ثبت است و خلق آن بر خدا آسان است.
سوره مجادله آیه (۱۳) آیا از اینکه پیش از راز گفتن با رسول صدقه دهید از فقر ترسیدید پس حال که اداء صدقه نکردید باز هم خدا شما را بخشید اینک نماز بپادارید و زکوه بدهید و خدا و رسول را اطلاعات کنید و خدا به هرچه کنید آگاه است.
سوره تغابن آیه (۸): آنها می گویند اگر به مدینه مراجعت کردیم البته باید یهودان اربابان عزت و ثروت مسلمان ذایل (فقیر) را از شهر بیرون کنند و حال آن که عزت مخصوص خدا و رسول و اهل ایمان است ولیکن منافقان از این معنی اگر نیستند.
سوره تغابن آیه (۱۱) هیچ رنجی و مصیبتی و فقر درد و غمی به شما نرسد مگر به فرمان خدا و هرکه به خدا ایمان آرد خدا دلش را هدایت کند و خدا بر همه امور عالم آگاه است.
آزمایش بعضی دیگر می گردانیم چنانچه انبیاءرا به امت را به انبیاء یا فقیر را بعضی و غنی را به فقیر امتحان می کنیم که آیا صبر در طاعت خواهید کرد و پروردگار توبه احوال و اعمال همه خلق آگاهس

.
سوره روم آیه (۳۹) و آن سودی که شما به رسم ربا دادید که به احوال مردم رباخوار بیفزائید نزد خدا هرگز نیفزاید و آن ذکوتی که از روی شوق و اخلاص به خدا به فقیران دادید ثوابش چندین برابر شود و همین زکوه دهندگان هستند که بسیار دارائی خود را افزون کنند.
سوره لقمان آیه (۴) آنانکه نماز بپا می دارند و زکوه فقیران ادا می کنند و به عالم آخرت کاملاً یقین دارند.
سوره زمر آیه (۸) و بیچاره انسان را هرگاه فقر و مصیبتی و رنجی پیش آید در آن حال بدعا و توبه به درگاه خدا رود و چون نعمت و ثروت به او عطا کند خدائی را که از این راه پیش می خواند به کلی فراموش سازد و برای خدا یکتا شریک و همتا قرار دهد تا خلق را از داده خدا گمراه سازد با چنین کس بگو (ای بدبخت) کمتر بر کفر و عصیان لذت و آسایش جو که عاقبت از اهل آتش دوزخی.
سوره سجده آیه (۷) آنانکه زکوه به فقیران بینوا هرگز نمی دهند و به عالم آخرت (و جهان ابدی) به کلی کافرند.

سوره فتح آیه (۳۸) باز بعضی از شما بخل می ورزند و هرکه در انفاق بخل کند و بر عوفی دهد و هرکه در انفاق بخل کند بر صدر خود اوست که (از اجر و ثواب) خدا خود را محروم کرده و گرنه خدا از بخل و بدنفسی عیبجویی می کنند بر آن مؤمنانی که از فرط سخاوت علاوه بر واجبات به صدقات مستحبات نیز فقیران را دستگیر می کنند همچنین مسخره می کنند مؤمنانی را که از اندک چیزی که مقدور آنهاست هم در راه خدا مضایقه نمی کنند خدا هم آنها را در مقابل تمسخر به مؤمنان البته مجازات می کنند و به آنها عذاب دردناک خواهد رسید.
سوره توبه آیه (۹۱) بر ناتوانان و بیماران و فقیران که خرج سفر عیال خود را ندارند تکلیف جهاد نیست هرگاه آنها هم به راه رضای خدا و رسول خلق را نصیحت و هدایت کنند بر نیکوکاران از هیچ راه خرج و زحمتی نیست و خدا آمرزنده و مهربان است.

سوره هود آیه (۲۹) باز گفت (بدانید که) من از شما ملک و مالی نمی خواهم اجر من بر خداست و من هرگز آن مردم با ایمان را هرچند (به نظر شما) فقیر و بی قدر باشند از خود دور نمی کنم که آنها به شرف ملاقات خدا می رسند ولی به نظر من شما خود مردم نادانی هستید.
سوره حج آیه (۲۸) تا در آنچا منافع بسیار برای خود فراهم بینند و نام خدا را در ایامی معین یاد کنند که ما آنها را از حیوانات بهائم (شتر و گوسفند و غیره) روزی دادیم تا از آن تناول کرده و فقیران بیجاره را نیز طعام دهند.

سوره نور آیه (۵۶) ای اهل ایمان شما نماز را بپا دارید و زکوه مال خود را به فقیران بدهید و رسول ما را اطاعت کنید باشد که مورد لطف و رحمت شوید.
سوره فرقان آیه (۲۵) و ما هیچ رسولی پیش از تو به خلق نفرستادیم مگر آنکه آن ها هم مانند تو غذا می خوردند و در میان کوچه و بازار راه می رفتند و ما بعضی از شما بندگان را سبب و بندگان و پرستاران که زیردست تصرف نمایند همه نیکی و مهربانی کنید که خدا مردم خود پسند و متکبر را دوست ندارد سوره انعام آیه (۹۵) هرگز مؤمنانی که بی هیچ عذری مانند نابینائی مرض فقر و غیره از کار جهاد باز نشنیدند با آنانکه به مال و جان کوشش کنند در مراتب ایمان یکسان نخواهند بود.
سوره اعراف آیه (۵۳): و هم چنین ما برخی را به برخی دیگر بیازمودیم تا آنکه گویند آیا این فقیران را خدا در میان ما برتری داد.
سوره اعراف آیه (۱۹۴) غیرخدا هر آن کس را شما می خوانید (مشرکان خدا) مانند بتان و عیسی و عزیر و غیره) به حقیقت همه مثل شما بندگانی فانی و فقیر و محتاج هستند
سوره انفال آیه (۴۱) و ای مؤمنان بدانید که هرچه به شما غنیمت و فائده رسد خمس آن خاص خدا و رسول و خویشان او و یتیمان و فقیران و در راه سفر ماندگان است به آنها بدهید اگر به خدا و به آنچه بر بنده خود در روز فرقان روزی که دو سپاه روبرو شدند خدا نازل فرمود: ایمان آورده اید و بدانید ک هخدا بر هر چیز قادر و تواناست.
سوراه انفال آیه (۲۸) ای کسانی که ایمان آورده اید محققاً بدانید که مشرکان جنس و پلیدند و بعد از این سال نباید قدم به مسجدالحرام گذارند و اگر در اثر دورشدن تجارت و ثروت آنها از شما از فقر می ترسند که خدا شما را به فضل و رحمت خود از خلق و از مشرکان بی نیاز خواهد کرد که او (به حوایج شما) داناست و در کمال عنایت و حکمت است.

سوره توبه آیه (۱۷۹) آن کسانی که از فرط بخل و بدنفسی عیبجوئی می کنند بر آن مؤمنانی که از فرط بخل آنان بردبار است.
سوره بقره آیه (۲۷۱) اگر به مستحقان انفاق صدقات آشکار کنید کاری نیکوست ولی اگر در پنهانی به فقیران رسانید نیکوتر است و خدا به پاداش آن گناهان شما مستور دارد و خدا از آشکار و نهان شما آگاه است.
سوره آل عمران آیه (۲۷۳): صدقات مخصوص فقیرانی است که در راه خدا ناتوان و بیچاره اند و توانای آن کاری پیش گیرند ندارند و از فرط عفاف چنانند که هرکس از حال آنها آگاه نیست پندارد غنی و بی نیازند شما باید به فقر آن ها از سیمایشان پی برید که عزت نفس هرگز آنها چیزی از کسی سوال نکنند و هرچه انفاق کنند خدا بر آن آگاه است.
آل عمران آیه (۱۳۴) آنهائی که از مال خود به فقرا در حال وسعت و تنگدستی انفاق کنند و خشم و غضب فرونشانند و از بدی مردم مدد گذر ند و خدا دوستدار نیکوکاران است.
سوره نساء آیه (۱۸۱) هر آینه خدا شنید سخن جاهلانه آن کسان را که چون دستور آمد که به خدا قرض الحسنه بدهید آنان به تمسخر گفتند پس خدا فقیر است و ما دارا و غنی البته ما گفتارشان را ثبت خواهیم کرد با این گناه بزرگ انبیاء را بناحق کشتند و در روز کیفر گوئیم بچشید عذاب آتش سوزاند.

سوره النساء آیه (۳۶) خدای یکتا را پرستید و هیچ چیزی را شریک وی نگیرد و نسبت به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و فقیران و همسایه که یگانه است و دوستان موافق و رهگذران
آیه ۱۶ سوره طلاق: پس تا بتوانید خدا ترس و پرهیزکار باشید و سخن حق بشنوید و اطاعت کنید و از حال خود برای ذخیره آخرت خویش به فقیران انفاق کنید و کسانی که از حوی لئامت و بخل نفس خود محفوظ مانند آنها و ستمکاران عالمند.
آیه ۲۴ سوره قلم که امروز مواظب باشید فقیری وارد نشود.