مقاله طراحی صندلی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله طراحی صندلی دارای ۸۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله طراحی صندلی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله طراحی صندلی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله طراحی صندلی :

طراحی صندلی

مقدمه :
تهران در قرنها پیش، منطقه ای بسیار کوچک حومه(شهر ری) بود اما به دلیل آب و هوای مناسب تر مناطق نزدیک به دانه های ابلرز این منطقه به تدریج گسترش یافت و جمعیت فزونی گرفت با این حال در سال ۱۱۶۶ هجری شمسی که آقا محمد خان قاجار تهران را به عنوان پایتخت خود انتخاب کرد جمعیت آن از ۱۵ هزار نفر تجاوز نمی کرد تا سال ۱۳۱۰ هجری شمسی مساحت تهران به

حدود ۳۰ کیلومتر مربع رسید ولی در سال ۱۲۷۰ شمسی محدوده شهر از برج و بارو و خندق های اطرافش فراتر رفت و خانه ها و باغهای دیگری احداث شد با این حال تا اوایل قرن حاضر هنوز هم دروازه ها و حصارها و خندق ها در اطراف شهر باقی بود. هسته اصلی فعالیت های شهری تهران در ناحیه بازار متمرکز بود این ناحیه با وسعت حدود ۶۵ هکتار تقریباً کلیه مراکز عمده فروشی و خرده فروشی و مراکز پونای صنعتی را در بر می گرفت. در داخل بازار خیابان به معنای امروزی آن وجود نداشت بلکه شبکه ای سر در گم و پیچیده ای از کوچه و پس کوچه، قسمتهای مختلف آن را به هم وصل می کرد، گسترش تهران و نحوه استفاده از اراضی، بدون یک طرح و هدف معین و اصولی صورت گرفت و در نتیجه این شهرها فاقد یک سیستم صحیح تجهیزات و تسهیلات شهری

بود. در سالهای بعد هم این گسترش بی رویه همچنان ادامه یافت و حتی هنگامی که تصمیم گرفته شد برای توسعه تهران برنامه ای تدوین شود نادرستی این برنامه ها و بر جای ماندن بافت سنتی شهر مشکلات را تداوم داد.

در سال ۱۳۱۶ هجری شمسی جمعیت تهران به ۵۰۰ هزار نفر و طول خیابانها به ۲۱۸ کیلومتر رسید از آن زمان به بعد این شهر با گامهای بلندتری رو به گسترش نهاد و به ویژه در امتداد شمال و جنوب توسعه یافت. در سال ۱۳۳۵ مساحت تهران به حدود ۱۸۰ میلومتر و طول خیابانهای آسفالت آن به بیش از ۴۵۰ کیلومتر رسید. آمد و شد در سطح شهر تهران در یک کلام قانونمند و به سامان نیست حمل و نقل در تهران در شالوده و بنیان خود متصل و هم پیوند با راهبردهای رشد و

توسعه اقتصادی اجتماعی نیست و این نه مشکل دیروز بلکه پدیده‌ای تاریخی است هم سال و سن اتومبیل و در وجه گسترده تر و عام تر آن ماشین. اگر ماشین در ایران و در روزگار خود مورد استفاده قرار گرفته بی گفتگو بهره گیری از معیارها و فاکتورهای فرهنگی و اجتماعی آن مورد غفلت واقع شده.

برابر اعلام سازمان محیط زیست و سازمانهای بین المللی فعال در زمینه محیط زیست بیش از ۷۰ درصد آلودگی هوای تهران ناشی از ترافیک نا سالم و نا رسایی در سیستم‌های حمل و نقل

شهری است سالیانه از طریق اتومبیل های شخصی در سطح شهر بالغ به یک میلیون و ۳۲۷ هزار و ۱۷۸ تن انواع عموم از جلمله مونواکسید کربن، هیدروکربورها، اکسیوازت و خخطرناک ترین از همه سرب وارد هوا و دستگاه تنفسی شهروندان تهرانی می شود و به این ترتیب هر یک نفر قربانی سالانه بالغ بر ۷/۱۶۷ کیلوگرم از عموم پراکنده در فضا سهم می برد بیماریهای تنفسی، ریوی،

قلبی خونی و گوارشی و چشم حلق آسم های خطرناک (حتی نزد خردسالان و جنین ها) تنها بخش از عوارض مستقیم و زنجیره ای این آلودگی است که در منشأ آن در ترافیک ناسالم تهران قرار دارد در کنار این صدمات، اگر ناراحتی های روان- تنی و روانی محض مانند ناراحتی های دستگاه تنفسی و سیستم خونی سیستم عصبی و سردردها و عصبانیت های مزمن نیز در نظر گرفته شود به خوبی می توان دریافت که تا چه حد سلامت جسمی، روحی وقتی خانوادگی و اجتماعی مردم

مورد تهدید قرار گرفته است.
اختلالات به وجود آمده در اکوسیستم جهان محیط زیست طبیعی انسان را در شهر تهران دچار مشکل مصاعف ساخته است گرمای غیر عادی و ناس الم تابستان وارونگی خفه کننده هوا در زمستان و زردی زود رس برگ درختان شهر تهران تنها یکی از نمنه بارز و قابل رؤیت این شکل است.
تمام موارد ذکر شده در بالا و خدمات عمومی نیز به عنوان یکی از وظایف عمده مسئولین محسوب می گردد و از آنجا که حمل و نقل و رفت و آمد برای ارتباط امری اجتماب ناپذیر است باید در رفع این مشکلات کوشید بدلیل نبودن طرح جامع و دورنگر در مورد آمد و شد وسائل آن از این رو اقدام به

طراحی برنامه های موروی و مقطعی می پردازیم به توفیق این طرحها، فقط به حفظ وضع موجود و بهبود نسبی آن می پردازیم و در صورتیکه این طرحها و پیشنهادات به نتیجه نرسد و عدم آگاهی و بدون نقشه کارشناسی باشد فقط به مشکلات و پیچیدگی آنها افزوده است در رابطه با حمل و نقل یکی از مشکلات اساسی شهرهای موجود این است که تا چه حد می توان مشکل ترکیب

شهر را در جهت استفاده بیشتر از اتومبیل شخصی دگرگون کرد در اینجا فرض بر این است که برای افرادی که دارای این وسیله هستند اتومبیل شخصی راحت ترین وسیله برای رفتن سرکار، خرید و گردش می باشد اما به شرط این که بتوان به آسانی و با هزینه ای کم آن را در محلی پارک کرد این وسیله تا زمانی ایده آل است که سیستم حمل و نقل عمومی که قادر باشد افراد راحت تر و سریع به مقصودشان برساند و ضمناً هزینه بیشتری را نطلبد به میان نیامده باشد. هدف از حمل و

نقل و سفر این مقوله أکیدی است بر تقسیم حمل و نقل عمومی به عنوان راه حل برگزیده حمل و نقل شهری و تأکید بر این سیستم است.

شناسایی مشکل
جا به جایی عنوان اصلی مشکل است یعنی سر پناهی جهت مسافرتهای داخلی در محدوده شهر تهران لذا در صورتیکه این حمل و نقل به وسیله اتوبوس و یا قطار یا مینی بوس و یا ; صورت پذیرد را نیز می توان شامل بود. شهر تهران دچار نارسایی ها در امر ترافیک است به قرار زیر است.
۱-کمبود سیستم حمل و نقل عمومی

۲-کمبود پارکینگ عمومی
۳-ضعف کارایی دستگاهها و سیستم های کنترل ترافیک
۴-عدم ایمنی لازم برای عابرین و رانندگان وسائط نقلیه، وقوع تصادفات که این تصادفات ناشی از ترافیک ناسالم به طور متوسط سالیانه حدود ۲۲۰۰ نفر در تهران کشته و ۱۹۰۰۰ نفر مجوح می شوند.

۵-ضعف پرسنلی در دستگاههای برنامه ریزی ترافیک و نیروهای انتظامی ترافیک
۶-آلودگی محیط زیست
۷-از بین رفتن زمان با افزایش تأخیرهای ناشی از افزایش تخلفات، تصادفات، راه بندان ها و غیر کارآمد بودن ترافیک ناسالم حدود ۴/۳ میلیون ساعت تأخیر روزانه موجب به هدر رفتن متجاوز از یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون ریال زمان معتبر می شود.
هم اکنون نیز طرح و اجرای نسبی طرحهای بهبود ترافیک میسر گردیده این طرحها بر ۲ اصل کلی استوار است.

۱-ایجاد تسهیلات در امر حمل و نقل عمومی و تشویق عموم با استفاده از آن کارشناسان می‌گویند شبکه سرویس عمومی اتوبوس رانی و مینی بوس رانی که در اصل تغزیه کننده خطوط مترو می باشد اگر در یک مسیر به صورت زنجیر وار با تواتر هر ۵ دقیقه یک اتوبوس و یا ۲ مینی بوس به ایستگاه اعزام کنیم حداکثر بازدهی در یک خط در یک ساعت ۱۲ اتوبوس و یا ۲۴ مینی بوس خواهد بود که در نهایت ۶ هزار نفر جا به جا می کند در حالی که با توجه به کارشناسیهای انجان شده در مسیرهایی از شبکه ارتباطی تهران بیش از ۴۰ هزار نفر درخواست سفر داریم بنابراین خط زنجیر وار اتوبوس و مینی بوس در خارج از استاندارد و عرف بین المللی در تواتر ۵ دقیقه نیز قدرت پاسخگویی به نیاز موجود را ندارد.
۲-ایجاد محدودیت های تردد واسئط تقلیه عمومی لذا جهت اخذ نتیجه مثبت از اجرای طرحهای بالا می باید ایجاد تسهیلات در حمل و نقل عمومی به موازات ایجاد محدودیه های تردد وسائط نقلیه خصوصی پیش رود به عبارت دیگر ازدیاد مسافر ناشی از اعمال محدودیت تردد وسائط نقلیه

شخصی سیستم های حمل و نقل عمومی گردد این طرحها نسبت به آمار ۱۳۵۷ که در سال ۱۳۶۱ گرفته شده است ۷۶ درصد از سفرها که با وسائط شخصی انجام می گرفته کاهش یافته است و در عوض ۴۱ درصد از سفرها به توسط ناوگان اتوبوس و مینی بوس شرکت واحد انجام می پذیرفته که ۱۰۰ درصد نسبت به آمار ۱۳۵۷ افزایش نشان می دهد.

نتیجه اینکه رشد نسبی وسائط نقلیه حمل و نقل با سرویس دهی مناسب باعث بهتر شدن وضعیت ترافیک و رسیدن به مقاصد سفری است. مینی بوس مورد نظر در این سیستم مینی بوس نیز ۳۰۹ می باشد البته بسیاری از نکات منظور شده در مورد مینی بوس نیز صادق است نکات ذکر شده در زیر به عنوان مشکلات موجود در مینی بوس می باشد.
۱-سطح خدمات ترابری که توسط مینی بوس ارائه می شود پائین است.
۲-عدم کار بردن روشهای مناسب در بهره برداری مؤثر از مینی بوسها

۳-کمبود فضای داخلی مینی بوس جهت کارایی بهتر
۴-مشکل پیاده و سوار شدن مسافرین در هنگام سفر
۵-عدم راحتی مسافر در داخل مینی بوس (کوتاه بودن سقف برای افراد ایستاده) صندلی های نا مناسب عدم آرامش روانی برای افراد نشیته که به وسیله افراد ایستاده تهدید می گردد.
۶-عدم اطلاعات دهنده های لازم در مینی بوس، چه نوشتاری و چه شنوایی مثل چراغ ایستادن مینی بوس در ایستگاه یا رنگ توقف.
۷-عدم وجود بهداشت در روکش صندلیها و آلودگی آنها
۸-کمبود ورود و خروج و نامناسب بودن محل آن
۹-عدم توجه به ایمنی در تصادفات واکنش سوزی ها
۱۰-بلند بودن پشتی صندلیها و کوتاه بودن پنجره ها و کم بودن فضای داخل
۱۱-آرامش غلط مندی
۱۲-عدم وجود تهویه مناسب

۱۳-عدم وجود سیستم گرم کننده مناسب در زمستان
۱۴-سیستم غلط نوری
۱۵-عدم توجه به مسائل زیباشناسی(گرافیک، رنگ و کلاً عناصر بعدی مسائل گشتالت)
۱۶-عدم راحتی در هنگام نشستن به روی صندلی دلیل کوچک بودن محل نشیمنگاه در روی تشک صندلی و عدم رعایت فاکتورهای ازگونومیک و آنتروپومتریک مثل فاصله صندلی ها از یکدیگر- ارتفاع-
۱۷-عدم ایمنی در بازو بسته شدن پنجره ها
۱۸-عدم وجود سیستم های خبری بین مسافر و راننده

آنالیز تاریخی
حمل و نقل در گذشته: ناظم الاسلام کرمانی نویسنده کتاب تاریخ بیداری ایرانیان در جلد سوم تاریخ خود می نویسد که کالسکه بخار، اتومبیل در سال هشتم سلطنت مظفرالدین شاه در تهران شیوع یافت که سال هشتم سلطنت مظفرالدین شاه ۱۲۸۳ شمسی برابر ۱۹۰۴ میلادی می شود تاریخ ورود اولین اتومبیل به ایران و تهران به حدود ۱۹۰۰ میلادی که مطفرالدین شاه برای نخستین

بار به اروپا سفر کرد می رسد. اولین تاکسی ها: تا سال ۱۳۳۵ در شبکه همچنان وسیله نقلیه عمومی کوچک بی رغیب پایتخت محسوب می شد. در این سال ده دستگاه اتومبیل کوچک که شرکتی به نام «ب ب تاکسی» خریداری کرده بود در تهران به حمل و نقل مسافرین می پرداخت و این اتومبیل ها به سرعت مورد استقبال مردم واقع شد زیرا ازدحام و توقف مکرر در ایستگاه ها در آن خبری نبود و سرنشین براحتی می توانست به مقصد خود برسد این تاکسی ها در هر مسیر فقط یک مسافر را جا به جا می کردند(ب ب تاکسی) چند سال سرگرم به کار بود تا اینکه عده زیادی بفکر تاکسیرانی افتادند و بتدریج تعداد تاکسی ها افزایش یافت و تا سال ۱۳۳۵ به چند هزار دستگاه رسید.
تعداد اتومبیل ها: تعداد کل اتومبیل های ایران در سال ۱۳۰۰-۶۰۰ دستگاه (به اضافه موتور سیکلت) و در سال ۱۳۲۰ بالغ بر ۷۰۰۰ بود. حال به وسائط نقلیه ای که در گذشته مورد استفاده بود می پردازیم. این قسمت تأکید بر آن دارد که بتواند فضاهایی را مسافرین در گذشته در آن به سر می برده اند مورد توجه قرار دهد پنجاه شصت مسافر نشسته و ایستاده را راه می برد;

این واگنها شبیه واگذاری باری قطار بدون دیواره دارای سه محل برای مسافران نشسته و دو محل در عقب و جلو آنها برای مسافرین ایستاده بود که یکی از آن سه محل برای جلوس خانمها که باد و دیواره و حفاظ در وسط واگن ساخته شده بود و محل دیگر جهت مردها که در هر یک جای دوازده مسافر در دو نیمکت مقابل هم تعبیه شده بود مکانهایی ایستاده هم در محل های واگن چی بود که با طارمی محفوظ شده بود اگرچه جز قسمت زنانه که در و شیشه و پرده داشت بقیه آن باز بود و جز حفاظی آن را نیوشانده بود اما با همان سادگی چنان ظرافت و زیبائی ساخته شده بود که

هر بیننده ای را مجذوب می کرد نیمکتهای چوب راحت لاک الکلی و دیواره و سقف در همان رنگ که با تخته های باریک چفت هم پوشانده می شد سپرها و دیواره های جلو و عقبش که با سلقه خاصی رنگ آمیزی سیاه و سبز شده بود زیبائی دل انگیزی یافته بود;
سقف آن را چهار میله آهنی از چهار طرف بر سر دشت گرفته بود به سقفش با کنگره هایی زینت شده بود دودکش دو چراغ لمپا از فانوس های داخل آن که از یک طرف اتاق زنان را از یک طرف اطاق مردانه را روشن می کرد با بادگیرهای خوش ساختی از آن بیرون آمده بود و دو زنگ برنجی شبیه زنگ مدارس یا زنگ کردن قاطر در دو طرف آن بالای سر واگنچی آویخته شده بود و دو دسته شبیه

هندب یکی از جلوترین و یکی از عیب به صورت عمودی از سپرهای پی و پیش آن بالا آمده بود.
در اواخر دوره قاجاریه و اوایل این دوره پهلوی وسایل حمل و نقلی از قبیل چهارپایان- کباده- کالسکه و درشکه وجود داشته و مورد استفاده بوده است چون این وسایل مشخصات خاصی که بتوان راهنمای این تحقیق باشد نداشته است.

حمل و نقل آینده:
در زیر ایران، این گذرگاه به سرعت بطرف راست او در حرکت بود جریانی بی پایان و سریع به مانند نرده های سریع السیر قرن نوزدهم از شهرهای باریک کنار هم که فواصل بین آنها را در انحنای خیابانها سیر می نمود به روی این مسیر صندلی و چندین غرفه کوچک قرار گرفته بود ولی سرعت حرکت به او اجازه نمی داد که به داخل آنها نگاه کنند در کنار نزدیک ترین و سریع ترین سکوها-

سکوهائی دیگر بطرف مرکز گذرگاه قرار داشتند که هر یک با سرعتی آهسته تر به سمت راست در حرکت بود و این تفاوت آنقدر کم بود که هرکس می توانست از یک سکو به سکو دیگر قدم بزند بدین ترتیب خود را سریع ترین سکو به سکوهای بدون حرکت مرکزی برساند آن طرف سکوی مرکزی نواری دیگر از سکوهای متحرک به سرعت های مختلف در جهت مقابل در حرکت بودند مردم نشسته بر روی عریض ترین و سریع ترین سکوها یا در حین بالا و پایین رفتن بین دیگر سکوها، یا حرکت در امتداد سکوی مرکزی، جماعتی رنگارنگ و بی شمار می نمود.
نقل از داستان به خواب رفته بیدار می شود اثر اچ- ج-ونر

شهر آینده:
امروزه مردم از زندگی در شهر لذت می برند بدین خاطر شهرسازی در آتیه نیز ادامه خواهد داشت. هیچ گونه نوع آوری فنی مثلاً در سیستم تلفن و یا رادیو قادر نخواهد بود آنچنان در برقراری روابط تأثیر بگذارد که دیگر بین مردم احتیاجی به برخوردهای رو در رو نباشد و یا اینکه خارج شدن از منازل منتفی شود افزایش اوقات فراغت به اضافه ارزانی وسایط نقلیه مردمی را به مسافرت تشویق می کند که ممکن بود هیچ گاه به مسافرت نروند.

اما در گذشته که شهرها متراکم بودند و وسایط حمل و نقل کند و مردم نزدیک به یکدیگر زندگی و کار می کردند و قسمت اعظم تحرک آنها را از راه پیمایی تشکیل می داد و برخورد و ارتباط بین مردم به سادگی و سرعت امکان می یافت اختراع وسایط نقلیه ابتداترین های بخار و بعد تراموا و ترن های برقی همه باعث توسعه شعاعی شهرها شدند و چون زمین در مرکز شهر نایاب شد مردم

برای دسترسی به حمل کار مجبور به طی مسافتهای بیشتری شدند افکار آگاه به دیزاین و طراحی کم بود و افراد کمی از قبیل هاوارد و سوریا متوجه اهمیت استفاده از حمل و نقل به عنوان یک عامل شکل دهنده جدید- شهرها شدند شکل شهرهای آینده متکی بر تصمیماتی خواهد بود که از هم اکنون و در آتیه نزدیک توسط نوبت، شهرداری‌ها و بخش خصوصیبه کمک راهنمایی طراحان محیط زیست از جمله شهرسازی- آرشیتکت ها، مهندسین و محققین اجتماعی اتخاذ خواهد شد.

بررسی از یک مجموعه شهری:
۱-وسایل نقلیه ضروری و تجاری
۲-نقاله های کالا و سرویس ها
۳-پارکینگ مینی اتومبیل ها و انبارها
۴-سطح رفت و آمد عابرین پیاده
۵-فضاهای اداری
۶-خیابان زیر زمینی خودکار
۷-ایستگاه نقاله های عابر بر

۸-نقاله های عابر بر
۹-خیابانهای خودکار برای استفاده مینی اتومبیل
در آینده مراکز تجاری، شهرهایی که از یک سیستم حمل و نقل متعادل برخوردار می باشند به جای اینکه از یک محله پر تراکم مشخص تشکیل شوند از مراکز یا مفصلهای به وجود خواهند آمد که هر یک از آنها امکان تغییر و تحول و گسترش داشته و به وسیله سیستم های مختلف محل و نقل شهری به یکدیگر مرتبط می گردند.

برخی از این مراکز عملکردهای پر استفاده ای خواهند بود مانند (مرکز تواری) که اختصاص به تحمع سیستم های حمل و نقل داشته و امکان تعریض از یک سیستم به سیستم دیگر را در مسیر خواهد کرد که برای اشخاصی که از شهرهای با فواصلی بیش از ۶۴ کیلومتر مسافرت می کنند

دو راه حل در نظر گرفته خواهد شد استفاده از وسائط نقلیه زمینی و استفاده از سوایط نقلیه هوایی، از طریق ریل حرکت ترنهای سریع السیر به فواصل نیم ساعت امکان پذیر و مقرون به صرفه خواهد بود چنین ترنهایی هم اکنون در ژاپن مورد استفاده قرار می گیرد. سرعتی معادل ۳۲۰ کیلومتر و تعداد مسافر در ترن ۱۰۰۰ نفر است.

۴-سیستم حمل و نقل از نظر رتبه دم:
۱-سیستم روباز بدون توقف «کاروپر» برای رفت و آمدهای عمومی
۲-سیستم «نقاله عابربر» برای عابرین پیاده جهت استفاده در نقاط شلوغ و برای رفتن از یک طبقه به طبقه دیگر
۳-سیستم «مینی ریل» برای استفاده از فضای باز
۴-مینی اتومبیل یا مینی کارهای گرایه ای یا تاکسی برای استفاده شخصی