مقاله تصفیه پساب صنایع لبنی (آب پنیر) در راستای تولید پلیمرهای زیست تخریب پذیر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تصفیه پساب صنایع لبنی (آب پنیر) در راستای تولید پلیمرهای زیست تخریب پذیر دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تصفیه پساب صنایع لبنی (آب پنیر) در راستای تولید پلیمرهای زیست تخریب پذیر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تصفیه پساب صنایع لبنی (آب پنیر) در راستای تولید پلیمرهای زیست تخریب پذیر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تصفیه پساب صنایع لبنی (آب پنیر) در راستای تولید پلیمرهای زیست تخریب پذیر :

تعداد صفحات:۹
چکیده:
جهت حفظ محیط زیست ناشی از آلودگی بالای آب پنیر، همچنین غلبه برمشکلات تجمع پلاستیک در طبیعتبه دلیل تجزیه طولانی مدت آن ها، پژوهش های فراوانی جهت تصفیه آب پنیر و استفاده از منابع کربن ارزان قیمتموجود آن در راستای تولید بیوپلیمرهای زیست تخریب پذیر شده است. پلی هیدروکسی آلکانوات ها گونه ای ازبیوپلیمرهایی با زیست تخریب پذیری سریع با خاصیت پلاستیک هستند که میکروارگانیسم ها آن را در حضور منابعکربن و در محدودیت مواد مغذی دیگر همچون اکسیژن و نیتروژن درون سیتوپلاسم خود ذخیره می کند. این پلیمرهاکاربرد های گسترده ای در پزشکی، صنعت و کشاورزی دارند. در این پژوهش ابتدا کاهش بار آلودگی آب پنیر با حضورمیکروارگانیسم ها، در زمان های متفاوت بررسی شد. در ادامه تأثیر حجم آب پنیر و غلظت نمک های معدنی محیطکشت بر میزان تولید پلی هیدروکسی آلکانوات مورد ارزیابی قرار گرفت. برای انجام این کار بهینه سازی با روشتاگوچی صورت گرفت. نتایج نشان می دهد که با گذر زمان میکروارگانیسم ها منابع کربن موجود در آب پنیر را مورد استفاده قرار داده و بار آلودگی آب پنیر (COD) را به میزان ۷۷% کاهش می دهند. وزن خشک سلولی به میزان ۲/۰۲ گرم بر لیتر بدست آمد. همچنین نتایج بهینه سازی،. بیشترین مقدار PHAs تولیدی را در محدوده ۸۰ میلی لیتر آب پنیر و غلظت های دو برابرسولفات و فسفات (هیدروژن دی سدیم فسفات ۱/۴g/L، آمونیوم سولفات ۰/۵۴g/L و دی هیدروژن پتاسیم فسفات ۰/۶g/L) به میزان ۱/۲۲g/L نشان می دهد. غلظت های خیلی بالای نمک های معدنی محدود کننده آنزیم چرخه تولید PHAs و کاهش تولید بیوپلیمر است.