مقاله مطالعه سیتوتاکسونومی چندتاکسون از جنس درمنه (Artemisia L) در خراسان رضوی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مطالعه سیتوتاکسونومی چندتاکسون از جنس درمنه (Artemisia L) در خراسان رضوی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مطالعه سیتوتاکسونومی چندتاکسون از جنس درمنه (Artemisia L) در خراسان رضوی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مطالعه سیتوتاکسونومی چندتاکسون از جنس درمنه (Artemisia L) در خراسان رضوی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مطالعه سیتوتاکسونومی چندتاکسون از جنس درمنه (Artemisia L) در خراسان رضوی :

تعداد صفحات:۱۳

چکیده:

به منظور مطالعات سیتوتاکسونومی گیاهی، نیاز به بررسی های ژنتیکی پایه ازقبیل مطالعات سیتوژنتیکی و تعیین سطح پلوئیدی گونه ها می باشد. مطالعات سیتوژنتیک اغلب در گیاهانی انجام شده است که استفاده زراعی، صنعتی و دارویی دارند و بخش عمده ای از گیاهان وحشی که هنوز موارد استفاده آنها مشخص نشده است از مطالعات سیتوژنتیکی بی بهره مانده و ساختار و تعداد کروموزوم های آنها بررسی نشده است. علیرغم وجود گونه های مختلف و متعدد جنس Artemisia L. در ایران مطالعات سیتوژنتیکی بسیار محدودی در کشور انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی روابط خویشاوندی ۶ گونه از جنس درمنه Artemisia L. در خراسان رضوی به کمک شواهد کروموزومی و آنالیز کاریوتیپ است. بدین منظور پس از جوانه دار کردن بذرها، مراحل پیش تیمار، تثبیت، هیدرولیز، رنگ آمیزی بر روی مریستم ریشه بذرهای رویش یافته انجام شد و از آنها اسلایدهای میکروسکوپی تهیه گردید. سپس تعداد ۵ سلول از هر گونه انتخاب و از نظر ویژگی های کروموزومی شامل تعیین عدد کروموزومی، سطح پلوئیدی، تهیه کاریوتیپ و ترسیم ایدیوگرام گونه ها مورد بررسی قرار گرفتند. مرحله بعد بررسی کاریوتیپ گونه ها شامل تعیین طول هر کروموزوم، طول بازوها، نسبت طول بازوی بلند به کوتاه، تعیین فرمول کاریوتیپی هر گونه بر اساس روش لوان و تعیین تقارن کاریوتیپ گونه ها مطابق روش استبینز انجام شد. این بررسی نشان داد که گونه های مذکور براساس عدد پایه کروموزومی به ۲ گروه تقسیم می شوند: گروه اول شامل ۴ گونه دیپلوئید A. annua, A. biennis, A. persica, A.absinthium با عدد پایه روموزومی (x=9 (2n=2x=18 بودند که همان عدد پایه کروموزومی اغلب تاکسون های جنس Artemisia، تبار Anthemideae و تیره Asteraceae است. گروه دوم شامل ۲ گونه دیپلوئید (A. scoparia, A.vulgaris) با عدد پایه کروموزومی (x=8(2n=2x=16 بودند که کمتر در تاکسونهای مذکور مشاهده می شود. از لحاظ تقارن کاریوتیپی نیز در بین ۴ گونه مذکور، A. biennis و A. annua و در بین ۲ گونه فوق A.vulgaris و A. scoparia به ترتیب متقارنترین و نامتقارنترین کاریوتیپ را داشتند. شواهد کروموزومی و سایر جزئیات آنالیز کاریوتیپ گونه ها می تواند در تعیین روابط خویشاوندی گونه ها از نظر صفات کروموزومی، سازنده ی جمعیتهای مختلف و کشف ارتباط میان آنها به ما کمک کند.