مقاله بررسی تأثیر دما و غلظت IPTG در افزایش حلالیت پروتئین نوترکیب NTR در سیستم بیانی E.coli

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تأثیر دما و غلظت IPTG در افزایش حلالیت پروتئین نوترکیب NTR در سیستم بیانی E.coli دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تأثیر دما و غلظت IPTG در افزایش حلالیت پروتئین نوترکیب NTR در سیستم بیانی E.coli  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تأثیر دما و غلظت IPTG در افزایش حلالیت پروتئین نوترکیب NTR در سیستم بیانی E.coli،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تأثیر دما و غلظت IPTG در افزایش حلالیت پروتئین نوترکیب NTR در سیستم بیانی E.coli :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

در میان سیستمهای سلولی مودر استفاده به منظور بیان پروتئینهای تراریختی، سیستم باکتریای Escherichia coli به دلیل توالی یابی کامل ژنوم، شناخت ویژگی های فیزیولوژیکی، امکان رشد سریع در محیط های نسبتاً ارزان و توانایی در تولید مقادیر بالایی از پروتئین نوترکیب، به عنوان ابزاری سریع و اقتصادی در زمینه های تحقیقاتی و صنعتی همواره مورد توجه می باشد. علی رغم چنین فاکتورهایی، تولید فراوان پروتئین های نوترکیب در سیستم بیانی E.coli اغلب منجر به تاخوردگی ناصحیح پروتئین ها، نامحلول بودن و رسوب آنها در سلول میزبان می شود که به عنوان اجسام متراکم شناخته می شوند. از آنجا که دستیابی به پروتئین های خالص و فعال در مقیاس بالا همواره از اهداف عمده سیستم های نوترکیب می باشد، استراتژ های متنوعی در راستای جلوگیری و یا کاهش تشکیل فرم های نامحلول پروتئین های تراریخت توسعه یافته اند. در این مطالعه با بهینه سازی شرایط کشت، افزایش بیان دو پروتئین نوترکیب تیوردوکسین ردوکتاز وابسته به (NTR) NADPH گیاهی در فاز محلول بررسی شد. با توجه به این که قسمت عمده پروتئین های نوترکیب بیان شده در میزبان بیانی Rosseta DE3 (سویه ای از باکتری E.coli) در فاز نامحلول قرار می گرفت، با بهینه سازی دو فاکتور دما و غلظت IPTG به کار رفته در محیط کشت، نتایج قابل توجهی در افزایش حلالیت این پروتئین های تراریخت مشاهده گشت. در میان تیمارهای به کار رفته، زمانی که هر دو فاکتور دما و غلظت IPTG به ترتیب به ۲۵ درجه سانتیگراد و ۵۰ میکرومولار کاهش یافتند در مدت زمان چهار ساعته تلقیح، بیان عمده پروتئین های نوترکیب در فاز محلول صورت گرفت بدون این که کاهشی در کل پروتئین های نوترکیب بیان شده نسبت به حالت شاهد، مشاهده گردد.