مقاله ایدومتری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ایدومتری دارای ۳۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ایدومتری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ایدومتری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ایدومتری :

مقدمه :
شنوایی شناسی معادل فارسی واژه (Audiology ) است که به معنای شناخت، بررسی و تحقیق در زمینه علم شنوایی می باشد و مسائلی از قبیل ارزیابی های کمی و کیفی شنوایی، تشخیص اختلالات شنوایی و تعادل، حفاظت و پیشگیری از اختلالات مربوط به سیستم شنوایی و همچنین انجام توانبخشی شنوایی برای افراد کم شنوا و نا شنوا را در بر دارد.

قدمت شنوایی شناسی به جنگ جهانی دوم بر می گردد. زیرا مشکلات متعدد ایجاد شده در سربازان بازگشته از جنگ و ناشنوایی های تمارضی احتیاج مبرم به شنوایی شناسی را بیشتر از همیشه مشخص می کرد. به درستی مشخص نیست که چه کسی اولین بار از عبارت شنوایی شناسی استفاده کرد اما یکی از کسانی که در طرح و ترویج این عبارت و شناساندن این رشته تخصصی نقش به سزایی داشته، Reymond Carhart بوده است. شنوایی شناسی در

دهه ۴۰ میلادی آکادمیک گردید و با پیشرفتی که تا کنون داشته است، امکان ادامه تحصیل در آن تا درجه دکترا وجود دارد و نه تنها تا کنون از اهمیت آن کاسته نشده است بلکه به واسطه صنعتی شدن جوامع و همچنین افزایش جمعیت سالمندان – به دلیل توفیقات بشر در غلبه بر بیماری ها- جایگاه جدیدی یافته است.
این رشته تحصیلی در ایران نسبتا نو پا بوده و اولین بار در سال ۱۳۵۵ در مقطع کارشناسی در دانشکده علوم توانبخشی، که در آن زمان به طور مستقیم زیر نظر وزارت علوم بوده، تاسیس شده است (البته قبل از آن چند دوره در مقطع کاردانی در دانشگاه شهید بشتی تدریس شده است). مقطع کارشناسی ارشد این رشته نیز در سال ۱۳۷۱ راه اندازی گردیده و هر سال تعداد محدودی دانشجو در این مقطع پذیرفته می شوند.

شنوایی سنجی
دید کلی
شنوایی شاید مهمترین حسی باشد به نحوی که بدون بهره‌مندی از آن توانایی انسان در ایجاد ارتباط با پیرامون خود بطور محسوسی کاهش می‌یابد. این توانایی بالا در ایجاد و ارتباط ، انسان را در مقایسه با سایر موجودات از جایگاه ویژه‌ای برخوردار می‌سازد. متأسفانه تعدادی از بیماریها با ایجاد اختلال در سیستم شنوایی باعث محدودیت در این توانمندی می‌شوند. بنابراین بررسی اختلالات شنوایی دقت بیشتری را طلب می‌کند.

شنوایی سنجی با صدای خالص ، متداولترین روش شنوایی سنجی در کلینیک محسوب می‌شود، با اینحال این روش تنها قادر به تشخیص کم شنوایی متقارن و دو طرفه حسی – عصبی بوده در حالی که علت اختلال قابل تشخیص نمی‌باشد. شنوایی سنجی گفتاری در صورت دسترسی از دو حیث کمک کننده است، اول اینکه اختلال شنوایی سنجی گفتار نسبت به تون خالص از ارزش تشخیصی بیشتری برخوردار است و این روش می‌تواند اختلال در ناحیه حلزون و اختلال عصبی یا اختلال مرکزی را مشخص کند.
شنوایی سنجی با صدای خالص

PTA) Pure – tone audionetry) با استفاده از دستگاه شنوایی سنج با صدای خالص ، اصواتی با فرکانسهای مختلف به فرد می‌دهند و آستانه شنواییهای تعیین شده برای انتقال هوایی و انتقال استخوانی بطور جداگانه اندازه‌گیری شده و به ترتیب توسط خطوط ممتد و نقطه چین بهم متصل می‌شوند.
ادیوگرام

ادیوگرام دارای دو ستون است. ستون عمودی شدت صوت را نشان می‌دهد (برحسب دسی بل). در این ستون عدد صفر بیانگر حداقل شدت صوتی است که بیش از نیمی از افراد نرمال می‌توانند بشنوند. اگر فردی قادر به شنیدن یک فرکانس مفروض در ۱۰_دسی بل باشد، یعنی وی می‌تواند فرکانس مذبور را بهتر از یک فرد میانگین بشنود. شنوایی طبیعی وقتی است که آستانه شنوایی گوش از ۲۵ دسی بل بالای صفر بیشتر نباشد. ستونهای افقی فرکانسهای بکار رفته را نشان می‌دهند. معمولا هفت فرکانس از ۲۵۰ تا ۸۰۰۰ هرتز که بیشتر سر و کار داریم مورد بررسی قرار می‌گیرند.
محاسبه میزان کاهش شنوایی

برای محاسبه میزان کاهش شنوایی ، میانگین شنواییها را برای فرکانسهای ۵۰۰ ، ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ بر حسب هرتز حساب می‌کنند. در حد آستانه شنوایی انتقال هوایی و استخوانی را اندازه گرفته و انتقال هوایی را به خط ممتد و انتقال استخوانی را به نقطه چین و بالاتر از انتقال هوایی ترسیم می‌کنند. گوش راست را با رنگ قرمز و گوش چپ را با رنگ آبی ، نشان می‌دهند. در شنوایی نرمال دو خط بر هم منطبق هستند و در نمودار هر دو بالای ۲۰ هرتز هستند. در کاهش شنوایی عصبی دو خط برهم منطبق هستند و هر دو زیر ۲۰ هرتز می‌باشند. در کاهش شنوایی انتقالی دو خط بیش از ۱۰ هرتز باهم فاصله دارند.
شنوایی سنجی گفتاری

در روش Speech audiometny بجای صدای خالص از صداهای گفتاری (کلمات) استفاده می‌شود. این آزمون شامل دو قسمت است:
آستانه درک گفتار
SRT) Speech reception threshold) سطحی است که در آن فرد شنونده باید بتواند ۵۰ درصد کلمات یک لیست از کلمات دو سیلابی مشخص را تکرار کند. PAT و SRT باید بهم شبیه باشند.
توانایی تفکیک گفتار
SDS) Speech discrimination score) با استفاده از یک لیست کلمات تک سیلابی و با شدت معادل ۴۰ هرتز یا بیشتر انجام می‌شود. افراد طبیعی ، ۱۰۰ – ۹۵ درصد این کلمات را به درستی تکرار می‌کنند. بیماران مبتلا به کاهش شنوایی عصبی یا مرکب ممکن است قادر به تکرار میزان بسیار کمتری از کلمات باشند.
تمپانومتری

در شنوایی امپدانس (Impedence) یا تمپانومتری میزان قابلیت پذیرش (کمپلیانس) یا برعکس آن ، مقاومت (امپدانس) سیستم شنوایی سنجیده می‌شود. هر چقدر قدرت پذیرش بیشتر باشد، انرژی صوتی بیشتری جذب خواهد شد و هر چقدر مقاومت بیشتر باشد، سیستم غیر قابل انعطافتر بوده و انرژی بیشتری به مجرای گوش بر می‌گردد. تمپانومتری روش ساده‌ای است که بویژه در کودکان کم سن و سال مفید واقع می‌شود، ولی هیچ وقت جایگزین SA و PTA نمی‌شود.
در تمپانومتری از یک گوش ویژه با سه سوراخ مجزا استفاده می‌شود که می‌توان با ایجاد صوت و دمیدن هوا از طریق آن ، شرایط انتقال را در حالات مختلف

سنجید. با رسم کردن قابلیت پذیرش گوش در یک محور و فشار هوا در محور دیگر ، یک تمپانوگرام بدست می‌آید، که میزان مقاومت و پذیرش انرژی صوتی توسط گوش را نشان می‌دهد. قابلیت پذیرش صوتی هنگام مساوی بودن فشارها در دو طرف پرده صماخ بیشترین مقدار را دارد.
آزمون بلع (Swallow test)
رایجترین آزمایش برای بررسی وضعیت شیپور استاش است. در این آزمایش در صورت طبیعی بودن عملکرد شیپور استاش ، به علت متعادل بودن فشار در دو طرف پرده صماخ ، تمپاگرام حداکثر قابلیت پذیرش را نشان می‌دهد. در صورت انسداد شیپور استاش ، تمپانوگرام فشار منفی را نشان خواهد داد.
شنوایی سنجی در کودکان و شیرخواران

ارزیابی شنوایی در کودکان به علت اهمیت آن در یادگیری ، بسیار مهم است. دقیقترین و قابل اعتمادترین روش برای آزمایش شنوایی در این گروه سنی ، بررسی آستانه شنوایی با ارزیابی پاسخ به تحریک ساقه مغز یا (Brain Stem evoked response) می‌باشد.
چشم انداز بحث

ارزیابی قدرت شنوایی در افراد مختلف بخصوص کودکان از اهمیت بسیاری برخوردار است. بعضی از بیماریها باعث کاهش شنوایی می‌شوند، باید با تشخیص زود هنگام اختلالات شنوایی از عوارض بعدی آن پیشگیری کرد. امروزه علم پزشکی پیشرفت زیادی کرده و روشها و دستگاههای زیادی برای این منظور و سایر بیماریها ، ابداع شده است.
تاریخچه ی روش های تربیت شنوایی

تلاش های اولیه در تربیت شنوایی به قرن ۱۸میلادی برمی گردد،که برنامه های سازمان نیافته در قالب دست نوشته های افرادی در اروپا که حاوی تجربیاتشان دراین زمینه با افراد کم شنوا بود وجود داشت.ماکس گلدشتاین( درسال م .۱۹۳۹ )یکی از اولین کسانی بود که برنامه تربیت شنوایی منسجم را ارائه نمود.وی معتقد بود که با آموزش های ویژه،افراد نا شنوا می توانند برخی از جنبه های گفتار را دریافت ودرک نمایند.وی روش خاص خود را روش اکوستیکی نامید.در این روش فرد کم شنوا به طور منظم با اصوات گفتاری منفرد ،یاکلمات و جملات آشنا می گردد.تااینکه درک وتولید گفتار وی بهبود یابد.تلاش های گلدشتاین تاثیرات

عمده ای روی تفکر بسیاری از متخصصین در طول سالیان گذاشت وروشی که وی ارائه نموددر زمان خود انقلابی در برنامه های تربیت شنوایی به وجود آورد.
در همان اوایل قرن ۲۰ روش دیگری توسط ودنبرگ به نام روش تک حسی مطرح شد که تکیه ی اساسی آن بر باقیمانده شنوایی بود.وتا هنگامی که فرد قادر به استفاده از باقیمانده شنوایی خود نبود به وی اجازه استفاده از حس بینایی ولب خوانی کردن داده نمی شد.در مراحل اولیه آموزش،به کودک سمعک داد ه نمی

شد،ودرمانگر می بایست در فاصله ۳-۲ سانتی متری گوش کودک با وی صحبت می نمود.پس از اینکه کودک دراین فاصله متوجه صدا می شدو عکس العمل نشان می داد،برای وی سمعک تجویز شده وسپس آموزش های دیگر نظیر لب خوانی آغاز می گردید.بسیاری از محققین معتقدند گه این روش نمی تواند برای کودکان کم شنوا موفقیت آمیز باشد.این امر به ویژه در کودکانی که باقیمانده شنوایی بسیار اندکی دارند،صادق است. در طول جنگ جهانی دوم تمرکز اصلی

تربیت شنوایی بر استفاده از این روش ها در کوکان ناشنوایی عمیق بود،تا اینکه بتوان کسب گفتار و زبان را برای این کودکان آسان نموده وظرفیت های آموزشی آنها را افزایش دهد.کارهات در سال (۱۹۶۰میلادی) تمرینات تربیت شنوایی را گسترش دادوبا تعداد زیادی بزرگسال کم شنوا که کم شنوایی اکثر آنها ناشی از NIHLبود استفاده کرد.

برنامه تربیت شنوایی او شامل ۴ مرحله اصلی است:
۱-آگاهی از اصوات
۲-تمایزگذاری اصوات متفاوت غیر گفتاری
۳-تمایز گذاری کلی بین الگوهای اصوات گفتاری ساده
۴-تمایزگذاری دقیق گفتار

مجددا در سال های اخیر این تاکیدات کارهات توسط ساندرز (۱۹۹۳میلادی)وتعداد بیشماری از مراکز توانبخشی دیگر مد نظر قرار گرفته است.
مخملک وتاثیر آن بر شنوایی
با عفونت استرپتوکوکی ایجاد می شود. با تظاهرات پوستی،توکسین آن تولید اریتروژن می کند.
درکودکان سنین ۵-۳ساله بیشتر دیده می شود. دوره ی کمون بیماری۵-۲روز طول می کشد.
ابتدا به صورت فارنژیت(فارنکس به صورت قرمز آتشین در می آید)ظاهر می شود.
وجود تب همراه با پر خون شدن زبان که نمای توت فرنگی پیدا می کند .

دو روز بعد بثورات جلدی ظاهر می شوند که بیشتر در صورت ،تنه،کشاله ی ران،و بازو ها ست.
که این بثورات با فشاردست سفید می شوند.یک هفته بعد از تب علائم تخفیف پیدا می کنند،در مقابل استرپتوکوک های عامل مخملک آنتی توکسین تولید می شودکه در دوره های بعدی شخص مصونیت پیدا می کند.

علائم ادیولوژیک : پارگی پرده صماخ همراه با درد گوش ،تهوع وتب بالا دیده می شود.درناژ از گوش علامت شایعی است و وزوز می تواند وجودداشته باشد یا که خیر.کاهش شنوایی همراه این بیماری ممکن است از نوع ناگهانی یا تدریجی و از نوع آمیخته باشد.
ومقدار آن از حد متوسط تا شدید می تواند متغیر باشد،ومی تواند در یک زمان غیرمتقارن باشد. این بیماران در بزرگسالی می توانند تحت عمل جراحی قراربگیرندبه شرط سالم بودن زنجیره ی استخوانی که در اکثر موارد اینگونه است.معمولا Graft به خوبی جواب می دهد ولی ممکن استبه علت کمی تحرک یا عدم تحرک زنجیره ی استخوانچه ای بهبودی در شنوایی پس از عمل دیده نشود.
به هر حال تجویز سمعک با بهره ی مناسب توصیه می شود .

آشنایی با آموزش مهارت های شنوایی
کاهش شنوایی به عنوان مشکلی پنهان ، از مسائلی است که افراد با سنین مختلف از جمله نوزادان ، کودکان ، بزرگسالان و کهنسالان به دلایل گوناگون می توانند به آن مبتلا شده و دچار عوارض سوء آن شوند. پیامدهای سوء کاهش شنوایی شامل طیف وسیعی است که در زندگی کودک ، بزرگسال یا کهنسال مبتلا به آن به انواع مختلف تاًثیر می گذارد .

کودکان نیز علاوه بر مشکلات ارتباطی دچار تاًخیرهایی در گفتار و زبان ، مشکلات تحصیلی در رشد اجتماعی و ;.. خواهند شد.
متخصصین شنوایی و گفتار باید رویکردی تلفیقی دارای جنبه های ارزیابی و مداخله جهت مهارت های زبانی ، گفتاری و شنیداری به منظور رفع نیازهای کودکان و والدین آنها تهیه نمایند. فرد دچار آسیب شنوایی پس از مراحل تشخیص و درمان جهت دستیابی بر توانایی های لازم وارد برنامه های آموزش ویژه ی کم شنوایان می شود که توسط متخصصین تیم توان بخشی صورت می گیرد. از این میان آموزش مهارت های شنوایی از جایگاه خاصی برخوردار است . تربیت شنوایی ایجاد شرایط ارتباطی خاص برای فرد دچار آسیب شنوایی به منظور دستیابی به توانایی هایی در درک شنوایی گفتار است ، توانایی هایی که فرد شنوا بدون مداخله ی دیگران کسب می کند.

مهارت های شنوایی که معمولا به دنبال آسیب شنوایی از دست رفته و یا ایجاد نمی شود در برنامه های آموزشی و تمرین های خاص برای ایجاد آنها تلاش می شود که عبارتند از : کشف اصوات(Detection ) تمایزگزاری بین اصوات (Discrimination ) ، شناسایی اصوات (Identification ) باز شناسی گفتار (Recognition ) و درک گفتار (Perception) .

به امید آن روزی که هیچ کم شنوایی به دلیل عدم تشخیص به موقع و نبود آموزش های لازم از نعمت برقراری ارتباط محروم نشود.
آناتومی گوش
دیدکلی
گوش از قسمتهای مختلفی تشکیل شده است. امواج صوتی مراحل مختلفی را درون گوش طی می‌کنند تا به اعصاب شنوایی تبدیل شوند. هر کدام از اجزای گوش درونی را این امواج تاثیر گذاشته (تقویت، جمع آوری ، تغییر فرکانس ، انتقال و;) و به اعصاب شنوایی می‌رسند. ساختمان گوش از قسمتهای مختلفی تشکیل شده است.

گوش خارجی
گوش خارجی امواج صوتی را جمع آوری و متمرکز می‌سازد و از دو قسمت تشکیل شده است.
لاله گوش

لاله گوش در غالب حیوانات متحرک است، و برای جمع کردن و هدایت امواج صوتی و تشخیص جهت صدا بکار می‌رود، ممکن است به طرف منبع صورت متوجه شود. در انسان لاله گوش بی‌حرکت است ولی تا اندازه‌ای جهت صوت را می‌تواند تشخیص دهد.
مجرای گوش خارجی
مجرای گوش خارجی لوله‌ایست که تقریبا ۲ تا ۳ سانتیمتر طول دارد و در حدود یک سانتیمتر مکعب حجم دارد و به پرده صماخ ختم می‌شود. ارتعاشات صوتی تا قسمت انتهایی این لوله بوسیله هوا منتقل شده ، پس از آن بوسیله محیطهای جامد و مایع به گوش میانی انتشار می‌یابد.

پرده صماخ
پرده صماخ غشایی است که بوسیله اصوات با فرکانسهای مختلف مرتعش می‌شود. درجه کشش آن از محیط به طرف مرکز تدریجا زیاد شده و به همین علت است که هر قسمت از این پرده بوسیله فرکانس معینی مرتعش می‌شود.

گوش میانی
گوش میانی امواج را تقویت و منتقل می‌کند. گوش میانی در حفره استخوانی موسوم به صندوق تمپان (Caisse De Tympan) قرار دارد و بوسیله شیپور استاش (Trompand Eustache) به حلق می‌رسد. ارتعاشات هوا که از گوش خارجی به پرده صماخ می‌رسد بوسیله چهار استخوان کوچک که یکی پس از دیگری متکی بهم مفصل شده است، به گوش داخلی منتقل می‌گردد. این چهار استخوان بر حسب شکلی که دارند شامل چکشی ، سندانی ، عدسی و رکابی است. وظیفه آنها کم کردن دامنه ارتعاشات و در نتیجه افزایش تغییرات فشار است.
پنجره بیضی
استخوان چکشی به پرده صماخ و استخوان رکابی به پنجره بیضی (Ovale) ختم می‌شود که سطح آن ۴ مرتبه از پرده صماخ کوچکتر است. چون سطح صماخ ۱۴ مرتبه از سطح بیضی بزرگتر است لذا فشار در پنجره بیضی ۱۴ مرتبه زیاد می‌گردد. این بهترین وسیله‌ای است که می‌توان انرژی ارتعاشی یک محیط با وزن مخصوص کم را (هوا) به محیطی با وزن مخصوص زیاد منتقل نمود.
پنجره گرد
در گوش میانی ، پنجره دیگری وجود دارد که به پنجره گرد (Round) مرسوم است. پنجره گرد و پنجره بیضی حد فاصل بین گوش داخلی و میانی است. پنجره بیضی ارتعاشاتی را که به پرده صماخ می‌رسد از طریق استخوانهای گوش میانی به گوش داخلی منتقل می‌کند و پنجره گرد سبب می‌شود مایع گوش داخلی که در محفظه غیر قابل ارتعاشی قرار دارد، بتواند مرتعش شود.

گوش داخلی
گوش داخلی امواج منتقل شده از گوش میانی را دریافت و آن را به امواج شنوایی تبدیل می‌کند. گوش داخلی اصلی‌ترین قسمت گوش است و از چندین قسمت تشکیل شده است.
• مجاری نیم حلقوی: در ساختمان گوش سه مجرای نیم حلقوی واقع شده است که برای حفظ تعادل بدن در فضا بکار می‌رود و در امر شنیدن تاثیر ندارد.
• کیسه اوتریکول و ساکول: مجاری نیم حلقوی بالای کیسه‌ای بنام اوتریکول قرار گرفته‌اند (Utricule) ، که بوسیله مجرایی به یک کیسه کوچکتر مرسوم به ساکول (Saccule) وصل می‌شود.
حلزون
در زیر مجاری نیم حلقوی ، حلزون (Limacon) قرار گرفته که حفره‌ای پیچیده به شکل حلزون است و بوسیله دریچه بیضی به گوش میانی مربوط می‌شود. تعداد حلقه‌های این مارپیچ ۲۵ ، طولش ۳۸ میلیمتر و قطر قاعده آن در حدود ۳۳ میلیمتر است. حلزون از مایعی پر شده و بوسیله دو پنجره بوسیله غشای مسدود به صندوق تمپان ارتباط دارد. یکی پنجره بیضی که ارتعاشات را دریافت می‌کند و دیگری پنجره گرد بوده و عمل آن این است که به مایعی که در حلزون قرار دارد، امکان ارتعاش می‌دهد.
• مجرای حلزونی:در وسط حلزون مجرای حلزونی قرار دارد که به ساکول معروف است.
• غشا بازیلر:حفره حلزون بوسیله جدار طولی به نام غشا بازیلر به دو قسمت تقسیم می‌شود.
اندام کورتی
روی غشا بازیلر مجموعه‌ای مرسوم به اندام کورتی (Corti) یا عضو کورتی قرار گرفته است. تعداد اندام کورتی از قاعده حلزون به طرف راس آن بتدریج افزایش می‌یابد.
تونل کورتی
عضو کورتی از یک سلسله سلولهایی به شکل میله که راس آنها دو به دو و مجاور هم قرار دارد، تشکیل می‌شود. بدین طریق مجرایی با مقطع مثلثی شکل را محدود می‌سازد که به تونل کورتی معروف است.

شروع پیدایش حس شنوایی
یک سر میله روی غشا بازیلر تکیه داشته و سر دیگر آن آزاد است. لذا هر میله می‌تواند در داخل آندولنف (مایع مجرای حلزونی) حرکت آزاد داشته باشد. روی دو طرف تونل کورتی سلولهای مژه‌دار شنوایی قرار دارند که انشعابات نهایی عصب شنوایی به آنها منتهی می‌گردد، و می‌توان شروع حس شنوایی را از این ناحیه دانست.
رشته اعصاب شنوایی
دید کلی
گوش داخلی از دو قسمت به نامهای لابیرنت غشایی استخوانی تشکیل شده است. لابیرنت غشایی متشکل از کیسه‌های پر از مایعی است که در درون حفره‌ای از استخوان تمپورال (لابنریت استخوانی) قرار گرفته‌اند. لابیرنت استخوانی که شامل سه قسمت دهلیز ، کانالهای نیم دایره‌ای و حلزون است. در حلزون قسمتی از لابیرنت غشایی به نام مجرای حلزونی قرار گرفته است. حلزون ۲۵ دور به دور محوری از استخوان اسفنجی به نام مدیولوس چرخیده است. حلزون از سه لوله پیچ خورده که کنار هم قرار دارند تشکیل شده است؛ نردبان دهلیزی ، نردبان میانی و نردبان صماخی. نردبان دهلیزی و میانی بوسیله غشاء راینسر و نردبان میانی صماخی بوسیله غشاء قاعده‌ای از یکدیگر جدا شده‌اند.
بر روی سطح غشاء قاعده‌ای ساختمانی موسوم به اندام کورتی قرار گرفته که محتوی یک سری سلولهای حساس به تغییرات مکانیکی موسوم به سلولهای مژکدار است. این سلولهای مژک‌دار اندامهای گیرنده‌ای هستند که در جواب به ارتعاشهای صوتی ایمپالسهای عصبی تولید می‌کنند. دو نوع سلول مژکدار وجود دارد به تعداد ۳۵۰۰ عدد و سه الی چهار ردیف از سلولهای مژکدار خارجی به تعداد ۲۰۰۰۰ عدد ، قاعده و پهلوهای این سلولها بوسیله تورینه‌ای از انتهای عصب حلزونی احاطه شده‌اند. این فیبرهای عصبی به عقده مارپیچی کورتی که بر روی مودیولوس قرار دارد، می‌روند. عقده مارپیچی به نوبه خود آکسونها را به داخل عصب حلزونی و سپس از طریق آن به سیستم عصبی مرکزی در سطح فوقانی بصل‌النخاع می‌فرستد.

راه عصبی شنوایی
• فیبرهای عصبی از عقده مارپیچی اندام کورتی وارد هسته‌های حلزونی پشتی و شکمی در قسمت فوقانی بصل‌النخاع می‌شوند. کلیه فیبرها در این محل سیناپس داده و نورونهای درجه دوم بطور عمده از طریق جسم ذوزنقه‌ای شکل به طرف مقابل تنه مغزی رفته و به هسته زیتونی فوقانی می‌رسند.
• راه عصبی شنوایی از هسته زیتونی فوقانی از طریق لمینسکوس جانبی به طرف بالا سیر کرده و تعدادی از فیبرهای آنها در هسته لمینسکوس ختم می‌شوند و بسیاری از فیبرها از این هسته گذشته و به تکمه‌های چهار قلوی تحتانی می‌رسند و در این ناحیه ، ختم می‌شوند.
• راه عصبی شنوایی از تکمه‌های چهار قلو تحتانی به هسته جسم زانویی میانی می‌رود که در آن کلیه فیبرها سیناپس می‌دهند.