مقاله بررسی تغییرات هدایت هیدرولیکی اشباع خاک با آب شور به دو روش پمپاژ به چاهک و چاهک وارونه در بالای سطح ایستابی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تغییرات هدایت هیدرولیکی اشباع خاک با آب شور به دو روش پمپاژ به چاهک و چاهک وارونه در بالای سطح ایستابی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تغییرات هدایت هیدرولیکی اشباع خاک با آب شور به دو روش پمپاژ به چاهک و چاهک وارونه در بالای سطح ایستابی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تغییرات هدایت هیدرولیکی اشباع خاک با آب شور به دو روش پمپاژ به چاهک و چاهک وارونه در بالای سطح ایستابی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تغییرات هدایت هیدرولیکی اشباع خاک با آب شور به دو روش پمپاژ به چاهک و چاهک وارونه در بالای سطح ایستابی :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

ضریب آبگذری اشباع( sk ) یا ضریب دینامیکی خاک نشاندهنده وضعیت سرعت حرکت آب در خاک اشباع میباشد. این ضریب یکی از خصوصیات بسیار مهم فیزیکی خاک است که اطلاعات از چگونگی تغییرات آن با مکان و زمان برای بهینه سازیمدیریت آب و خاک بسیار ضروری میباشد. دراین تحقیق هدف بررسی تغییرات هیدرولیکی خاک با آب شور به دوروش پمپاژ به چاهک در بالای سطح ایستابی و چاهک معکوس و مقایسه این دو روش میباشد. تحقیق حاضر در محدوده ای از دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان(پردیس) انجام شده است. در این محدوده تعداد ۶ چاهک به فاصله ۲ متر حفر گردید. چاهکها به عمق ۸۰ سانتی متر و شعاع ۵ سانتیمترحفر شدهاند. آزمایش با ۵ تیمار و با غلظتهای شوری ۷/۵، و ۱۲/۵ و ۱۸ و ۲۶ دسی زیمنس بر متر و همچنین یک آب بدون شوری به عنوان شاهد با سه تکرار انجام شد این آزمایش در خاکی با بافت سیلتی رس و در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که با افزایش مقدار EC از ۰ تا ۲۶ دسی زیمنس برمتر مقدار هدایت هیدرولیکی بدست آمده از روش پمپاژبه چاهک کاهش یافته است. همچنین نتایج آزمون دانکن به روی داده ها نشان داد که بین تیمارهای شاهد، ۷/۵، ۱۲/۵ و ۲۶ (دسی زیمنس برمتر) (دو به دو) در سطح ۵ درصد اختلاف معنیدار وجود دارد اما بین تیمارهای ۱۲/۵ با ۱۸ و ۲۶ با ۱۸ اختلاف معنیداری در سطح ۵ درصد وجود ندارد . درهدایت هیدرولیکی بدست آمده از روش چاهک معکوس میتوان مشاهده کرد که هدایت هیدرولیکی با افزایش شوری از تیمار شاهد به ۷/۵ دسی زیمنس بر متر به صورت قابل ملاحظه ای کاهش پیدا کرده است و پس از آن با افزایش شوری تغییرات قابل ملاحظه ای در هدایت هیدرولیکی اشباع بوجود نیامده است. بین شاهد با تمامی تیمارها اختلاف معنیدار در سطح ۵ درصد وجود دارد. از طرفی بین تیمارهای ۷/۵ و ۱۸ و همچنین بین ۱۲/۵ و ۱۸ (دسی زیمنس بر متر) دو به دو اختلاف معنیداری در سطح ۵ در صد وجود ندارد. در مورد تیمارهای ۷/۵ با ۲۶ و ۱۲/۵ با ۲۶ نیز میتوان گفت که اختلاف معنیداری در سطح ۵ درصدوجود ندارد. همچنین مقایسه میانگینهای حاصل از دو روش از طریق آزمون دانکن نشان داد که بین داده های حاصل از دو روش در سطح ۵ در صد اختلاف معنیدار وجود دارد.