مقاله تعیین الگوی بهینه کشت همسو با پایداری منابع آب کشاورزی با استفاده از برنامهریزی کسری چند هدفهMOFP

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین الگوی بهینه کشت همسو با پایداری منابع آب کشاورزی با استفاده از برنامهریزی کسری چند هدفهMOFP دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین الگوی بهینه کشت همسو با پایداری منابع آب کشاورزی با استفاده از برنامهریزی کسری چند هدفهMOFP  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین الگوی بهینه کشت همسو با پایداری منابع آب کشاورزی با استفاده از برنامهریزی کسری چند هدفهMOFP،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین الگوی بهینه کشت همسو با پایداری منابع آب کشاورزی با استفاده از برنامهریزی کسری چند هدفهMOFP :

تعداد صفحات:۱۲

چکیده:

قرار گرفتن ایران در اقلیم خشک و نیمه خشک باعث شده آب به عنوان مهمترین و محدود کنندهترین نهاده تولیدی در اغلب مناطق کشاورزی ایران خود نمایی کند. امروزه، مساله مهم این است که چگونه از پایداری منابع آب به عنوان معیاری در مدیریت سیستمهای کشاورزی استفاده شود. در این پژوهش با استفاده از دادههای مقطع زمانی سال زراعی ۸۸-۸۷ برای دو دشت خفر و مرکزی از بخشهای شهرستان جهرم، به بررسی تخصیص بهینه منابع آب و دستیابی به الگوی بهینه کشت همسو با پایداری منابع آب زیرزمینی پرداخته شده است. به منظور ارزیابی پایداری منابع آب زیرزمینی و تعیین الگوی بهینه کشت به معرفی دو نسبت (مصرف آب/ بازده ناخالص) و (مصرف آب/ اشتغال) با استفاده از مدل برنامهریزی کسری با اهداف چندگانهMOFP)و برنامهریزی خطیLP) پرداخته شد. نتایج نشان داد که الگوی کشت فعلی با الگوی کشت همسو با پایداری منابع آب متفاوت است، به طوری که اختلاف سود بین مدلهای بهینه خطی و کسری چند هدفه و حالت فعلی کشت در دشت خفر به ترتیب ۷/۹۶ و ۸/۲۴ درصد و برای دشت مرکزی به ترتیب ۸/۱۶ و ۱۰/۳۵ درصد رشد داشته است. همچنین، شاخص پایداری (مصرف آب/ بازده ناخالص) و (مصرف آب/ اشتغال) برای دشت خفر به ترتیب مقدار۷۰/۴۶ و ۰/۰۵۷ محاسبه شد، که نسبت به الگوی فعلی کشت به ترتیب ۸/۴ و ۲۳/۹۱ درصد رشد نشان داد، و شاخصهای پایداری مذکور برای دشت مرکزی نسبت به حالت فعلی به ترتیب ۲۰/۳۷ و ۵۸/۸۲ درصد افزایش یافته است. با توجه به یافتهها، با کم کردن مصرف آب و محدودیتها امکان افزایش شاخصهای پایداری وجود خواهد داشت