مقاله پتروگرافی و مینرال شیمی سنگهای دگرگونی چشمه کلیته کوه تنبور سیرجان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله پتروگرافی و مینرال شیمی سنگهای دگرگونی چشمه کلیته کوه تنبور سیرجان دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پتروگرافی و مینرال شیمی سنگهای دگرگونی چشمه کلیته کوه تنبور سیرجان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پتروگرافی و مینرال شیمی سنگهای دگرگونی چشمه کلیته کوه تنبور سیرجان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پتروگرافی و مینرال شیمی سنگهای دگرگونی چشمه کلیته کوه تنبور سیرجان :

تعداد صفحات:۱۳

چکیده:

منطقه مورد مطالعه بخشی از کوهستان تنبور می باشد که در شمال شرق سیرجان در استان کرمان واقع شده است. این منطقه، از نقطه نظر تقسیمات واحدهای رسوبی- ساختاری ایران جزء پهنه ساختاری سنندج – سیرجان می باشد. واحدهای سنگ شناسی اصلی منطقه شامل اسلیت، فیلیت، میکا شیست، گرین شیستآمفیبولیت، مرمرهای دولومیتی – کلسیتی و کوارتزیت میباشند بر پایه نتایج آنالیز الکترون میکرو پروب EPMA)و مطالعات مینرال شیمی مشخص گردید، که کلریت های موجود در کلریت بیوتیت شیست ها ( میکا شیست ها )، از انواع غنی از آهن و از نوع ریپیدولیت و کلریت های موجود در اپیدوت آمفیبولیت ها، از انواع غنی از منگنز و از نوع پسدوتورنجیت می باشد. بیوتیت های موجود در میکاشیست های منطقه مورد مطالعه از نوع ایستونیت می باشند و در این بیوتیت ها مقادیر کمی TiO2 وجود دارد. گارنت های موجود در ۶۸۵۴۴ تا ۶۰۰۶۵ درصد) ، گروسولر( ۱۹۹۸۴ تا ۱۶۸۸ درصد) و اسپسارتین( ۷۰۷۹ تا ۵۴۲۲ درصد) دارند. مطالعات مینرال شیمی که بر روی کانی های آمفیبول و پلاژیوکلاز موجود درمتابازیت های منطقه انجام شد، نشان می دهد که آمفیبول های موجود در این سنگها، از نوع اکتینولیت در اکتینولیت شیست ها، فروچرماکیت تا فروچرماکیت- هورنبلند در اپیدوت آمفیبولیت ها و مگنزیو هورنبلند در آمفیبولیت ها، می باشند. پلاژیوکلاز های موجود در این سنگها، از نوع آلبیت در اکتینولیت شیست ها، الیگوکلاز با ۲۴۲ تا ۱۹۵ درصد آنورتیت در اپیدوت آمفیبولیت ها و الیگوکلاز ۲۶۶ تا ۱۶۹ درصد آنورتیت در آمفیبولیت ها، می باشند