مقاله ارزیابی وضعیت تناسب فضاهای سبز شهری و ارائه الگوی بهینه پراکندگی با کاربرد GIS و روش AHP(منطقه مورد مطالعه: منطقه ۷ شهرداری اهواز)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی وضعیت تناسب فضاهای سبز شهری و ارائه الگوی بهینه پراکندگی با کاربرد GIS و روش AHP(منطقه مورد مطالعه: منطقه ۷ شهرداری اهواز) دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی وضعیت تناسب فضاهای سبز شهری و ارائه الگوی بهینه پراکندگی با کاربرد GIS و روش AHP(منطقه مورد مطالعه: منطقه ۷ شهرداری اهواز)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی وضعیت تناسب فضاهای سبز شهری و ارائه الگوی بهینه پراکندگی با کاربرد GIS و روش AHP(منطقه مورد مطالعه: منطقه ۷ شهرداری اهواز)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی وضعیت تناسب فضاهای سبز شهری و ارائه الگوی بهینه پراکندگی با کاربرد GIS و روش AHP(منطقه مورد مطالعه: منطقه ۷ شهرداری اهواز) :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن دیگر قابل تصور نیست. شهرها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تضمین کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند در این میان فضای سبز به عنوان جزئی ضروری و لاینفک پیکره ی شهرها در متابولیسم آن ها نقش اساسی دارند که کمبود آن ها می تواند اختلالات جدی در حیات شهرها بوجود آورد. منطقه ۷ شهر اهواز دارای جمعیتی ۱۵۲۱۱۵ نفر و سرانه فضای سبز حدود ۲۷۸ مترمربع می باشد که این مقدارسرانه فضای سبز تفاوت آشکاری با استاندارد تعین شده از سوی محیط زیست سازمان ملل متحد (۲۰ تا ۲۵ متر مربع برای هر نفر)، دارد. در این راستا تحقیق حاضر با کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیایی به دنبال توزیع بهینه فضای سبز شهری و ارائه الگوی بهینه پراکنش می باشد. تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر جنبه کاربردی آن و بر اساس منابع و داده ای فراهم آمده در پایگاه سیستم های اطلاعات جغرافیایی و با کاربرد توابع و الگوریتم های موجود در GIS و روش AHP انجام گرفته است. برای این منظور از معیارهای واقع شدن به زمین بایر، نزدیکی به مراکز آموزشی، مراکز مسکونی، مراکز فرهنگی، نزدیکی به تاسیات شهری، مراکز اداری، بهداشتی، صنعتی و مراکز تجاری استفاده شده است. سپس به منظور الگوسازی هر کدام از معیارها بر اساس ارزش و اهمیت آنها در مکان یابی فضای سبز وزن مناسبی اختصاص داده شده است. نتایج حاصل از تحلیل مکان بهینه برای ایجاد فضای سبز، زمین های منطقه را براساس ارزش اولویت بندی کرد، در نهایت بهترین مکان های پیشنهادی براساس روش AHP با اولویت های خیلی خوب و خوب شناسایی گردید.