مقاله در مورد کم خونی و ورزش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد کم خونی و ورزش دارای ۵۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد کم خونی و ورزش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد کم خونی و ورزش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد کم خونی و ورزش :

کم خونی و ورزش

آنچه باید از کم خونی بدانیم
بر اساس گزارشهای سازمان بهداشت جهانی، کم خونی یک مشکل مهم بهداشتی در جهان و به خصوص در کشورهای در حال توسعه به شمار می آید، بطوریکه براساس این گزارشها تقریبا حدود دو میلیارد نفر از مردم جهان به این عارضه دشوار مبتلا می باشند.
به گفته پزشکان کم خونی حالتی است که در آن تعداد و اندازه گلبولهای قرمز یا میزان هموگلوبین موجود در خون تغییر می یابد و تبادل اکسیژن و دی اکسیدکربن بین خون و سلولها دچار اختلال می شود.

بر اساس بررسی های صورت گرفته کمبودهای تغذیه ای، خونریزی، ناهنجاریهای ژنتیکی، بیماریهای مزمن و مسمومیتهای دارویی از جمله علل ایجاد کننده کم خونی به شمار می آیند.
منظور از کم خونی‌های تغذیه‌ای، کم خونی‌هایی هستند که به علت دریافت ناکافی موادغذایی به وسیله سلول‌ها ایجاد می شوند، از مهمترین مواد مغذی جهت خونسازی که کمبود آنها موجب بروز کم خونی می شود و می‌توان به آهن، مس، ویتامینهای B12 و B6 و اسید فولیک اشاره کرد.

بر اساس تحقیقات انجام شده مهمترین و شایعترین علت کم خونی، کمبود آهن می باشد که ممکن است ناشی از مصرف پایین آهن موجود در مواد غذایی یا به علت افزایش خون از دست داده در بدن باشد که در هر صورت به کم خونی ناشی از فقر آهن می انجامد.
کودکان در سنین مدرسه و بلوغ و به خصوص در دوران بلوغ در معرض خطر ابتلا به کم خونی فقر آهن قرار می گیرند، چون با سرعت زیادتری رشد می کند و نیاز آنها به مواد غذایی مختلف

مخصوصا آهن افزایش می یابد.
پسران و دختران در دوره بلوغ به آهن اضافی نیاز دارند اما در دختران کمبود آهن شایعتر است.
دانش آموزان مبتلا به کم خونی به علت اینکه مقاومت بدنشان کمتر است بیشتر به بیماری‌های عفونی مبتلا می شوند، همچنین در این کودکان قدرت یادگیری هم کاهش می یابد و پیشرفت تحصیلی خوبی ندارند و بهره هوشی این دانش‌آموزان از دانش آموزان سالم کمتر است.
عوارض کمبود آهن به ویژه در شیر خواران و کودکان شش ماهه تا ‌۹ ساله متعدد می باشد، به طوری که اختلال در تکامل و هماهنگی سیستم عصبی، اختلال در تکامل گفتاری، کاهش قدرت یادگیری و افت تحصیلی، اثرات نامطلوب فیزیولوژیکی و رفتاری و کاهش مقاومت بدن در برابر عفونت‌ها از مهمترین آنهاست.

میزن نیاز بدن به آهن چقدر است؟
میزان نیازبدن به آهن بر اساس سن، جنس و وضعیت فیزیولوژیکی افراد متفاوت است، مثلا زنان باردار به علت افزایش حجم خون، رشد جنین و جفت و سایر بافتها به آهن بیشتری نیاز دارند، به همین دلیل بیش از سایرین در معرض خطر کم خونی قرار دارند.

در صورت سلامت مادر، میزان ذخایر آهن وآهن موجود در شیر مادر تا شش ماه اول زندگی برای شیرخواران کافی است، ولی در مورد نوزادانی که با وزن کم متولد می شوند ذخایر آهن کم بوده و باید از زمان دو برابر شدن وزنشان، آهن به صورت قطره خوراکی به آنان خورانده شود.
میزان آهن مصرفی، روزانه ‌۵۰ تا ‌۲۰۰ میلی گرم برای بالغین و شش میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای کودکان زیر شش سال و یک تا دو میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای کودکان زیر دو سال می باشد.
دلایل فقر آهن:

دلایل گوناگونی برای کمبود آهن و جود دارد که از آن جمله می توان به عللی چون دریافت ناکافی آهن، جذب ناکافی آهن، افزایش نیاز در زمان رشد و از دست دهی مزمن خون اشاره کرد.
دریافت ناکافی آهن
با توجه به اینکه ذخایر آهن موجود در بدن شیرخوار بعد از چهار تا شش ماهگی تقریبا تهی می شود، نیاز است که شیرخواران با شروع غذای کمکی آهن اضافی دریافت کنند، در غیر این صورت مبتلا به فقر آهن می شوند که این موضوع به ویژه در مورد شیرخواران نارس از اهمیت بیشتری برخورداراست، این نوزادان بعد از دوبرابر شدن وزنشان باید آهن اضافه دریافت کنند.

در کودکان بزرگتر، کمبود دریافت آهن به علت رژیم غذایی یا آهن کم و یا دریافت رژیم با آهن ناکافی هم به وجود می آید که در به وجود آمدن و گسترش کم خونی موثر است.
جذب ناکافی آهن
این مشکل به علت اسهال مزمن، تغذیه شیرخواران با شیر مصنوعی، کاهش ترشح اسید معده، مشکلات گوارشی و تداخلات دارویی به وجود می آید و یا ممکن است به علت کم جذب شدن آهن، مصرف زیاد مواد غذایی سرشار از سبزیجات و حبوبات و مصرف ناچیز پروتئین حیوانی ایجاد شود.
افزایش نیاز در زمان رشد
در دوران شیرخواری و کودکی به علت رشد سریع بافتها نیاز به آهن افزایش می یابد. اغلب سرعت رشد در سال اول زندگی رخ می دهد، در

این مدت وزن بدن و حجم خون تقریبا سه برابر ومیزان هموگلوبین خون دو برابر می شود.
بیشترین نرخ رشد در شیرخواران نارس و شیرخواران رسیده با وزن کم در هنگام تولد رخ می دهد، در بدن این کودکان حجم خون و میزان ذخیره آهن در هنگام تولد کم است و چون به سرعت وزن اضافه می کنند نیازمندیشان به آهن افزایش می یابد که اگر این نیازمندی بر آورده نشود در مدت سه ماه دچار کمبود آهن می شوند.

از دست دهی مزمن خون
در ‌۵۰ درصد شیرخواران خونریزی دستگاه گوارش ممکن است نقش مهمی در ایجاد کمبود آهن داشته باشد( احتمالا حساسیت شیرخواران به پروتئینی که در شیر تازه گاو وجود دارد علت از بین رفتن مخاط روده و خونریزی گوارشی در آنهاست) و یا ابتلای کودکان به انگل‌های روده‌ای باعث از دست دهی خون و کمبود آهن می شود.
دفع زیاد آهن به دلیل خونریزی، تخریب سریع گلبول‌های قرمز به دلیل وجود بیماری‌هایی نظیر مالاریا و ابتلا به انگل و تخلیه ذخایر آهن به دلیل بارداری‌های مکرر و با فاصله کم از دیگر دلایل فقر آهن در افراد محسوب می شود.

علائم کم خونی ناشی از فقر آهن
علائم کمبود آهن معمولا به آهستگی بروز می کند، از این رو بیماران کم خون اغلب بدون نشانه هستند، به طور کلی بی اشتهایی، رنگ پریدگی زبان و مخاط داخل لب و پلک چشم، سردرد، خستگی و بی حسی، بی تفاوتی، تنگی نفس، از بین رفتن بافت پوستی زبان همراه با سوزش و درد، تپش قلب، التهاب و زخم گوشه دهان، خواب رفتن وسوزن سوزن شدن دست‌ها و پاها، التهاب مزمن معده که باعث کاهش ترشحات معده می شود و در کم خونی های شدید تا شقی شدن ناخن‌ها از نشانه های بالینی کم خونی ناشی ازکمبود آهن می باشد.

همچنین همه چیزخواری، خوردن مواد غیرمعمول مثل یخ، خاک و نشاسته در کمبود آهن مشاهده می شود و معمولا با درمان آهن معالجه شده است، در موارد نادر در کم خونی ناشی از کمبود آهن بزرگ شدن طحال نیز دیده شده است.

گروه های در معرض خطر بیشتر
زنان در زمان بارداری، زنان در سنین بارروی، سالمندان، کودکان به خصوص کودکان مبتلا به سوء تغذیه و نوجوانان گروه‌هایی هستند که بیشتر در معرض خطر کم خونی فقر آهن می باشند.
راه های پیشگیری و کنترل کم خونی فقر آهن
در سالهای اخیر برای برطرف ساختن مشکل کم خونی آهن دو روش از جمله غنی سازی مواد غذایی(افزودن آهن به برخی از مواد غذایی ) و آهن یاری ( که عبارت است از توزیع مکمل های آهن بین افراد مانند تجویز قرص و قطره آهن بین مادران و کودکان) توصیه شده است.
باید توجه داشت که جگر، گوشت و به ویژه گوشت گاو، زرده تخم مرغ، سبزیجات، برگ سبز تره، میوه های خشک شده(برگه ها و بخصوص برگه زردآلو)، لوبیا چشم بلبلی، نخود خشک شده و دانه های روغنی مثل پسته، بادام، فندق و .. مهمترین منابع غذایی حاوی آهن می باشند که می توان برای برطرف کردن فقر آهن آنها را مورد استفاده قرار داد.

مقدمه
کمبود آهن و کم خونی ناشی از آن، از مشکلات عمده تغذیه ای و بهداشتی کشور است. گروههایی که بیشتر در معرض کم خونی فقر آهن قرار دارند شیرخواران، کودکان زیر ۶ سال، نوجوانان بخصوص دختران نوجوان و زنان در سنین باروری بخصوص زنان باردار هستند. پسرا ن و نوجوانان و مرداان بالغ هم ممکن است دچار کم خونی فقر آهن بشوند اما این خطر در آنها کمتر است.
آهن برای ساخت گلبولهای قرمز خون لازم است. اگر برای ساختن گلبولهای قرمز خون، آهن به مقدار کافی در دسترس بدن نباشد، ابتدا از ذخایر آهن بدن استفاده می شود، سپس در صورت ادامه کمـبود، ذخایر آهن بدن کاهش می یابد. اگر کمبود آهن ادامه پیدا کند، ذخایر آهن بدن تخلیه می شود و کم خونی فقر آهن بروز می کند. آهن اساسی ترین ماده اولیه برای ساختن گلبولهای قرمز خون است. البته علاوه بر آهن، مواد مغذی دیگر هم مثل اسید فولیک، ویتامین B6 ، ویتامین B12 ، ویتامین C و پروتئین برای خونسازی لازم است که باید از طریق رژیم غذایی روزانه تامین شود.
علل ایجاد کم خونی فقر آهن در دوران مدرسه و بلوغ

در سنین مدرسه، بدن به دلیل رشد به آهن بیشتری نیاز دارد و مصرف ناکافی منابع غذایی حاوی آهن در این دوران منجر به کمبود آهن میشود. در دوران بلوغ به دلیل جهش رشد، نیاز دختران و پسران به آهن بیشتر از دوران قبل است و درصورتی که از منابع غذایی حاوی آهن در برنامه غذایی روزانه به اندازه کافی مصرف نشود نوجوان به سرعت در معرض خطر کمبود آهن و کم خونی ناشی از آن قرار می گیرد.

دختران در سنین بلوغ، علاوه بر جهش رشد، به علت عادات ماهانه و از دست دادن خون نسبت به کم خونی فقر آهن بسیار حساس تر و آسیب پذیرتر هستند و به این دلیل کم خونی فقر آهن در دختران در مقایسه با پسران نوجوان شیوع بالاتری دارد.
عادات و رفتارهای غذایی خاص در دوران مدرسه و بلوغ اغلب موجب می شود که کودکان و دانش آموزان به جای مصرف غذاهای خانگی از غذاهای غیر خانگی مانند انواع ساندویج های سوسیس و کالباس، پیتزا، تنقلات غذایی کم ارزش مانند چیپس، نوشابه، شکلات و پفک استفاده نمایند و به این دلیل درمعرض خطر کمبود آهن قرار می گیرند زیرا این غذاها اغلب از نظر آهن فقیرند.
تغییرات خلق و خو در دوران بلوغ ممکن است موجب کم اشت

هایی بشود و به علت مصرف ناکافی غذا، دریافت آهن و سایر مواد مغذی محدود میشود.
عدم رعایت اصول بهداشتی، آب اشامیدنی ناسالم، توالت های غیر بهداشتی، عدم شستشو و ضد عفونی صحیح سبزی های خام و در نتیجه ابتلاء به آلودگی انگلی از دیگر عوامل موثر در بروز کم خونی فقر آهن هستند. آلودگی های انگلی مانند شیستوزومیا و کرم قلابدار و ژیاردیا موجب بروز کم خونی فقر آهن میشوند. آلودگی به شیستوزومیا و کرم قلابدار درکشور ما شایع نیست اما آلودگی به ژیاردیا که درسنین مدرسه شایع است میتوانند با کاهش اشتها و کاهش جذب آهن موجب کمبود آهن شوند.

مهمترین و شایعترین علل بروز کمبود آهن، مصرف کم انواع گوشت به ویژه گوشت قرمز است که آهن قابل جذب دارد.
از عوامل دیگر مصرف چای قبل از غذا و یا بلافاصله پس از غذا است. تانن موجود در چای میتواند جذب آهن غذا را به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش دهد.

مصرف ناکافی مواد غذایی حاوی ویتامین C نیز احتمال بروز کمبود آهن را افزایش می دهد. ویتامین C که در میوه ها و سبزی های تازه و خام وجود دارد موجب افزایش جذب آهن غذا میشود. کمبود دریافت ویتامین C موجب کاهش جذب آهن و در نتیجه کمبود آهن میشود.
مصرف نان هایی که در تهیه آنها از جوش شیرین استفاده میشود، یکی دیگر از عوامل موثر در بروز کمبود آهن است. جوش شیرین موجب باقی ماندن ماده ای به نام اسید فیتیک درنان میشود که کاهش دهنده جذب آهن است. در نانی که در تهیه آن از خمیر مایه یا خمیر ترش بجای جوش شیرین استفاده شده است، اسید فیتیک مهار شده و مانعی در جذب آهن ایجاد نمیشود.

درسالهای اخیر تلاشهای زیادی برای حذف جوش شیرین از چرخه تولید نان و استفاده از خمیر مایه درکشور صورت گرفته است.

علائم کم خونی فقر آهن
رنگ پریدگی دائم زبان و مخاط داخل پلک چشم و لبها، کمرنگ شدن خطوط کف دست، احساس ضعف و خستگی، سیاهی رفتن چشم، بی تفاوتی، سرگیجه، سردرد، بی اشتهایی، حالت تهوع، خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دستها و پاها درافراد مبتلا به کم خونی فقر آهن دیده میشود. موارد کم خونی فقر آهن شدید با تنگی نفس و طپش قلب و ورم قوزک پا همراه است.

کودکان ودانش آموزانی که دچار کم خونی فقر آهن هستند، همیشه احساس خستگی و ضعف می کنند. این افراد اغلب از ورزش و فعالیتهای بدنی دوری می کنند و یا در هنگام ورزش خیلی زود خسته میشوند. در این افراد تغییرات رفتاری بصورت بی حوصلگی و بی تفاوتی مشاهده میشود. کم خونی فقر آهن به علت کاهش قدرت یاد گیری، موجب افت تحصیلی دانش آموزان میشود.
یکی از علائم بروز کم خونی فقر آهن دردختران نوجوانی که عادت ماهیانه آنها شروع شده است و خونریزی زیاد دارند رنگ پوست سبزه مایل به زرد است.

کم خونی ورزشی
بیش از سه دهه قبل کم‌خونی(آنمی) به عنوان یک علت کمبود اکسیژن بافت که می‌تواند توسط ورزش صورت گیرد به اثبات رسید. به هر حال این ارتباط واقعی مقدماتی، معادل فرآیندی است که در آن پلاسما (مایع خون بدون سلول‌های آن) رقیق شده است، به این علت به آن اصطلاح کم‌خونی کاذب ورزشکاران می‌گویند.(۱)

داده‌های جدید نشان می‌دهد که به فعالیت‌های متوسط تا شدید با کاهش خون در بین اندام‌های معده و روده و به دنبال آن وجود خون در ادرار و همین‌طور از بین رفتن گویچه‌های قرمز (اریتروسیت‌ها) در اثر حرکات مکانیکی و اکسیداتیو در ارتباط می‌باشد.
بنابراین حالا ارتباط بین ورزش شدید و از بین رفتن تعداد و شکل گویچه‌های قرمز روشن‌تر می‌شود که گواهی بر اهمیت کم‌خونی در ورزش است. در این کم‌خونی ترکیبات آهن عامل است اما اطلاعات اخیر بحث جدیدی پیرامون این‌که” آیا همولیز عاملی برای آنمی و استرس اکسایشی است؟” باز می‌کند.(۱۵)

این مقاله ارتباط بین ورزش و کم‌خونی، درک دلایل ترکیبات آهن (فروپنیک) در آنمی و تحلیل گویچه‌‌های قرمز را مورد بررسی قرار می‌دهد.
کم‌خونی را می‌توان این‌گونه تعریف کرد که:
حالتی است که کیفیت و کمیت اریتروسیت‌های (گویچه‌‌های قرمز) گردش خون کمتر از سطح نرمال برای یک شخص مد نظر است.
بر طبق منابع، میزان هموگلوبین و تعداد اریتروسیت خون متناسب با سن، جنس و نزدیکی به سطح دریا است.
اخیراً تحقیقات در زمینه تغییرات فیزیولوژیکی اریتروسیت و نحوه از بین رفتن آن بعد از یک جلسه فعالیت جسمانی یا ورزش هوازی شدید صورت گرفته است. این تحقیقات به این که فعالیت جسمانی عامل ممکن برای آنمی است، منتهی می‌شود. به همین علت بیش از سه دهه قبل اصطلاح آنمی ورزشکاران مطرح شد که یک حالت کم‌خونی محدود، متناسب برای افرادی که به طور منظم تمرین می‌کنند، همانند ورزشکاران معین می‌گردد(۷).

کسی که دچار رقیق‌شدن خون می‌گردد، نباید به عنوان یک شرایط آنمی واقعی در نظر گرفته شود، بلکه بایستی به عنوان یک واکنش سازگاری به ورزش تلقی گردد. چندین تحقیق نشان داده که بسیاری از این نوع آنمی در گروه‌های ورزشکاران تحت کنترل به وجود آمده است.(۹)
برای تعیین دقیق قسمت اعظم مشکل اعم از این‌که یک آنمی ناشی از مکان تمرین در مقدار تفاوت موجود باشد یا این‌که مربوط به تعریف و علت‌شناسی، برای آنمی پیشنهاد شده است؟ قسمت اعظم مشکل در بررسی آنمی این است که تعیین شود آنمی ناشی از تمرینات ورزشی است یا علت واقعی دارد.

هنگامی‌که علت در ارتباط با رقیق‌شدن خون باشد، ما با یک کم‌خونی واقعی سر و کار نداریم. به همین علت واژه”کم‌خونی کاذب” ایجاد می‌شود.
امروزه فواید ورزش به علت مرگ ناگهانی ورزشکاران بیش از هر زمان دیگری قابل بحث می‌باشد و تحقیقات مختلفی در ارتباط با منظم یا غیرمنظم بودن فعالیت‌های جسمانی مطرح می‌شود(۳).
تعیین این‌که آیا ورزش علت آنمی در افراد است یا این‌که با عوامل دیگر همراه شده و باعث کم‌خونی می‌شود مهم است. از این نظر، تشخیص برای آنمی واقعی بایستی از طریق ارزیابی جنبه‌های کلینیکی هم‌چنین پارامترهای خون‌شناسی همانند هموگلوبین کورپوسکول میانی[۱] که تحت تأثیر رقیق‌شدن خون قرار نمی‌گیرد، صورت پذیرد.(۶)

هرگاه علت ترکیبات آهنی مشهود باشد، ورزش به عنوان یکی از عوامل کم‌خونی مطرح می‌شود. این‌که چه مقدار تحلیل گلبول‌های قرمز (همولیتیک) در آنمی ورزشی شرکت داشته و هم‌چنین نقش استرس اکسایشی در آنمی، تحت بررسی است.
کم‌خونی فروپنیک با کاهش عملکرد ورزشکاران به ویژه افراد ماراتن در ارتباط است به همین علت بیشترین تحقیقات در آن‌ها صورت می‌گیرد. این علت می‌تواند با وجود هموگلوبین در ادرار (هموگلوبین اوریا)، وجود خون در ادرار (هماچوریا)، کاهش خون معده و روده و کاهش آهن به دلیل تعریق زیاد باشد. (۱۴)

هموگلوبین در ادرار
اولین گزارش در مورد وجود هموگلوبین در ادرار در ارتباط با ورزش در سال ۱۹۸۲ بود. زمانی که بالابان، وجود تیرگی در ادرار یک سرباز جوان را بعد از شرکت در یک رژه، شناسائی کرد. او آن را وجود هموگلوبین در ادرار رژه‌ای نامید. هموگلوبین در ادرار گاهی اوقات همراه با وجود خون در ادرار بود که باعث ایجاد شرایط کم‌خونی در ورزشکاران رقابتی به ویژه کسانی که برای مسافت‌های طولانی می‌دویدند، می‌شد. این شرایط کم‌خونی وابسته به همولیز در ارتباط با ورزش در نتیجه پائین‌بودن (هیپوگلوبین) و افزایش هموگلوبین پلاسما بوجود می‌آید. (۲)
شواهد نشان می‌دهد وجود هموگلوبین در ادرار شایع‌تر از آن‌چه که فکر می‌کنیم، می‌باشد. اگر چه به نظر می‌رسد که محدود و خوش‌خیم است. (۱۱)

خون در ادرار (هماچو ریا)
هماچوریا بر اثر ورزش برخوردی(فوتبال یا بوکس) و ورزش غیربرخوردی(شنا) ایجاد می‌شود که می‌تواند قابل رویت یا میکروسکوپی باشد. اغلب محدود و خوش‌خیم است. از این رو ۴۸ تا ۷۲ ساعت بعد از ورزش ناپدید می‌شود که می‌تواند مربوط به کیسه صفرا و زخم کلیه باشد. هرگاه مربوط به زخم نباشد، یا کم‌خونی گلومرال ناشی از انقباض عروق طحال و کلیه است یا از یک افزایش فشار ثانویه فیلتراسیون منتج از انقباض سرخرگ‌های آوران می‌باشد.(۲)

شدت هماچوریا به شدت و مدت ورزش بستگی دارد و می‌تواند با کم آبی، وجود میوگلوبین در ادرار و پراکسید لیپید در اریتروسیت‌ها رخ دهد.(۱۰)
کاهش خون معده– روده ای
کاهش خون گوارشی بعد از ورزش‌های طولانی مدت بسیار رایج است. در ورزشکاران دوی ماراتن، با میانگین ۸ تا۳۰ درصد مشهود است که نه همراه با تورم و نه خونریزی معده است و ظاهراً مربوط به سن، زمان، علائم شکمی و مصرف اخیر ویتامینc یا اسید استیل سالیسیک نمی‌شود.
کاهش خون در ورزش در ارتباط با شدت ورزش، می‌تواند باعث کاهش جریان گویچه قرمز و افزایش فقدان آهن شود.(۵)

کاهش آهن به علت تعریق زیاد
این شکل کاهش آهن در چندین تحقیق در طول و بعد از یک جلسه ورزش در افراد تمرین کرده و بدون تمرین ارزیابی شده است. نتایج نشان می‌دهد که این مدل کاهش آهن مستقیماً بستگی به میزان عرق دارد. از این‌رو بیشتر در ورزش طولانی مدت تحت درجه حرارت بالا صورت می‌گیرد. تفاوت معناداری بین زنان و مردان وجود ندارد. شدت ممکن این کمبود، بستگی به میزان ذخیره آهن ورزشکاران دارد.
عوارض ناشی از کم خونی فقر آهن درکودکان سنین مدرسه و نوجوانان
آهن کافی برای حفظ سلامت، رشد مطلوب و فراهم ساختن زمینه مناسب برای یاد گیری دردوران تحصیل ضروری است. اگر چه کمبود آهن میتواند درتمام مراحل زندگی سبب کاهش قدرت ادراک و یاد گیری گردد ولی اثرات نامطلوب کم خونی در دوران شیرخوارگی و در اوایل کودکی غیر قابل جبران است. کم خونی فقر آهن در کودکان زیر ۲ سال و کودکان سنین مدرسه با تاخیر رشد خفیف همراه است و درمان کم خونی موجب افزایش سرعت رشد میشود. تاخیر رشد در کودکان کم خون ممکن است به علت نقش کلی آهن در واکنش های حیاتی بدن، رابطه آن با سیستم ایمنی و یا تاثیر آن بر اشتها باشد.
کم خونی فقر آهن در کودکان سنین مدرسه موجب کاهش قدرت یادگیری میشود. ضریب هوشی این کودکان ۵ تا ۱۰ امتیاز کمتر از حد طبیعی برآورد شده است. همچنین در این کودکان میزان ابتلاء به بیماریهای عفونی بیشتر است زیرا سیستم ایمنی آنان قادر به مبارزه با عوامل بیماریزا نیست. مطالعات نشان داده است که دادن آهن به کودکان کم خون موجب کاهش ابتلا به بیماریهای عفونی میگردد.

درمان کم خونی فقر آهن
درصورت بروز کم خونی فقر آهن شخص مبتلا باید تحت درمان قرار گیرد زیرا در این حالت افزایش مصرف غذاهای غنی از آهن به تنهایی نمی تواند کم خونی فقر آهن را جبران نماید؛ بخصوص اگر کم خونی شدید باشد درمان با استفاده از ترکیبات آهن خوراکی مثل سولفات آهن است. میزان توصیه شده برای درمان کم خونی بستگی به شدت کم خونی دارد و پزشک آن را تعیین می کند.