مقاله بررسی اثر کاربری اراضی بر ددما ، رطوبت نسبی هوا و تبخیر – تعرق گیاه مرجع در نقاط مختلف شهر اصفهان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثر کاربری اراضی بر ددما ، رطوبت نسبی هوا و تبخیر – تعرق گیاه مرجع در نقاط مختلف شهر اصفهان دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثر کاربری اراضی بر ددما ، رطوبت نسبی هوا و تبخیر – تعرق گیاه مرجع در نقاط مختلف شهر اصفهان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر کاربری اراضی بر ددما ، رطوبت نسبی هوا و تبخیر – تعرق گیاه مرجع در نقاط مختلف شهر اصفهان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثر کاربری اراضی بر ددما ، رطوبت نسبی هوا و تبخیر – تعرق گیاه مرجع در نقاط مختلف شهر اصفهان :

تعداد صفحات:۹

چکیده:

فرآیند شهرسازی تغییرات چشمگیری در سطح زمین و خصوصیات جوی یک محل به وجود می آورد که میزان تشعشع خالص دریافتی در سطح زمین را تحت تاثیر قرار می دهد . دمای هوا و رطوبت نسبی دو شاخص مهم هواشناسی معرف تشعشع دریافتی و سطح تبخیر می باشند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر سطح شامل فضای سبز ، آسفالت اراضی مسکونی ، و ساختمان ها ، اراضی بایر ، اراضی کشاورزی و سطوح آب بر دما و رطوبت نسبی هوا در سطح شهر اصفهان می باشد. شش منطقه در سطح شهر اصفهان که از نظر سطوح فوق با یکدیگر متفاوت بودند شناسایی شدند و پناهگاههای هواشناسی و دستگاههای ثبات اندازه گیری دما و رطوبت نسبی هوا در هر شش منطقه نصب گردید. اندازه گیری دما و رطوبت نسبی هوا با فاصل زمانی ۵ دقیقه به مدت ۹ ماه از آبان ماه ۱۳۸۹ الی تیر ماه ۱۳۹۰ انجام شد. تبخیر- تعرق گیاه مرجع از رابطه فائو-پنمن-مانتیث به صورت روزانه محاسبه شد. دستگاه ثبات نصب شده در پناهگاه ایستگاه هواشناسی اصفهان به عنوان معیار مقایسه سایر ایستگاهها انتخاب شد. نتایج نشان داد مقدار دما و رطوبت نسبی بین ایستگاههای مختلف متفاوت است. بیشترین مقدار اختلاف دما بین ایستگاهها ۱۰/۶۳ درجه سانتی گراد در تیر کاه و بیشترین اختلاف رطوبت نسبی ۶۵/۵ درصد در اسفند ماه بود. شیب خطوط برازش داده شده بر تبخیر-تعرق محاسبه شده در ایستگاه مرجع با ایستگاههای مختلف متفاوت بود. که این تفاوت بیانگر تاثیر خرد اقلیم ها بر دما و رطوبت نسبی هوای سطح شهر تهران می باشد.