مقاله بررسی تغییرات فعالیت کمی پلی فنل اکسیداز در ریشه و برگ نهال های زیتون رقم کرونیکی آلوده به قارچ عامل پژمردگی Verticillium dahliae

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تغییرات فعالیت کمی پلی فنل اکسیداز در ریشه و برگ نهال های زیتون رقم کرونیکی آلوده به قارچ عامل پژمردگی Verticillium dahliae دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تغییرات فعالیت کمی پلی فنل اکسیداز در ریشه و برگ نهال های زیتون رقم کرونیکی آلوده به قارچ عامل پژمردگی Verticillium dahliae  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تغییرات فعالیت کمی پلی فنل اکسیداز در ریشه و برگ نهال های زیتون رقم کرونیکی آلوده به قارچ عامل پژمردگی Verticillium dahliae،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تغییرات فعالیت کمی پلی فنل اکسیداز در ریشه و برگ نهال های زیتون رقم کرونیکی آلوده به قارچ عامل پژمردگی Verticillium dahliae :

تعداد صفحات:۵

چکیده:

در این آزمایش نمونه برداری از قارچ Verticillium dahliae سویه غیر برگریز (SS-4) از باغ های آلوده زیتون در گرگان در شهریور ۱۳۸۷ انجام گرفت. نهال های یکساله زیتون رقم زرد در بستری از خاک لومی شنی استریل به میزان ۲۰۰۰ گرم کشت شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل بر اساس طرح کاملاً تصادفی در پنج تیمار با پنج تکرار انجام گرفت. میزان مایه تلقیح قارچ ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ میکرواسکلروت در هر گرم خاک بستر انجام گرفت. گلدان ها در شرایط گلخانه با نور طبیعی و دمای ۲۵-۲۷ درجه سانتیگراد نگهداری شدند. میزان فعالیت کمی پلی فنل اکسیداز با استفاده از پرولین و بافر سیترات-فسفات بر حسب تغییر جذب مخلوط واکنش در ۵۱۵ نانومتر در دقیقه در میلی گرم پروتئین، در مراحل زمانی یک، ۵، ۱۰ و ۱۵ روز پس از مایه زنی، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان فعالیت پلی فنل اکسیداز در ریشه و برگ نهال های زیتون رقم کرونیکی در تیمارهای دارای قارچ به تدریج رو به افزایش داشته است. بیشترین میزان فعالیت این آنزیم در تیمارهای دارای ۵ و۱۰ میکرواسکلروت در گرم خاک، در روز ۱۵ و در تیمارهای دارای ۱۵ و ۲۰ میکرواسکلروت در گرم خاک در روز ۱۰ پس از مایه زنی بوده است. در بافت برگ نیز این روند مشاهده می شود (۰۵/۰ P).