مقاله اثر اسید ان فنیل فتالامیک (سینرژیست اکسین) روی تشکیل میوه و پارامترهای کیفی حبه های انگور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر اسید ان فنیل فتالامیک (سینرژیست اکسین) روی تشکیل میوه و پارامترهای کیفی حبه های انگور دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر اسید ان فنیل فتالامیک (سینرژیست اکسین) روی تشکیل میوه و پارامترهای کیفی حبه های انگور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر اسید ان فنیل فتالامیک (سینرژیست اکسین) روی تشکیل میوه و پارامترهای کیفی حبه های انگور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر اسید ان فنیل فتالامیک (سینرژیست اکسین) روی تشکیل میوه و پارامترهای کیفی حبه های انگور :

تعداد صفحات:۶

چکیده:

این طرح برای اولین بار در ایران و با هدف بکارگیری تنظیم کننده رشد اسید فنیل فتالامیک (PPA) در جهت افزایش تشکیل میوه و کیفیت حبه های انگور به اجرا درآمد. این آزمایش در قالب طرح فاکتوریل با چهار رقم (رازقی، عسکری، سفیدالی و ریش بابا) و ۳ سطح (صفر، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر PPA) پس از باز شدن ۵۰ درصد گل خوشه ها و بر پایه طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار انجام شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد سطوح مختلف غلظت PPA ، در سطح یک درصد اثر معنی داری بر صفات خوشه (وزن، طول و تعداد)، حبه ( تعداد، وزن، طول و قطر) و دانه (تعداد، وزن تر، طول و قطر) داشته است. شاخص تشکیل میوه (تعداد حبه در خوشه) در رقم سفیدالی با تعداد ۲۶۳/۱۱ حبه بیشترین مقدار معنی داری را به خود اختصاص داده و پس از آن ارقام عسگری و رزقی و ریش بابا به ترتیب دارای ۱۱۳ و ۱۰۹/۸۹ و ۷۶/۱۱ حبه بودند. در این صفت واکنش عسگری و رزقی مشابه و اختلاف آنها معنی دار نبود ولی با ریش بابا اختلاف معنی داری داشتند. نتایج این بررسی نشان داد بر همکنش PPA و ارقام مختلف انگور به جز صفت تعداد حبه، در مورد سایر صفات خوشه، حبه و دانه در سطح یک درصد معنی دار بود. بنابر نتایج حاصله، صفات خوشه بیشترین تاثیر پذیری مثبت و معنی دار را از تیمار ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر PPA داشته اند، بطوریکه این تیمار منجر به افزایش معنی دار تشکیل میوه به میزان ۲۶/۲ درصد نسبت به شاهد گردید. در صفات حبه، تیمار ۵۰۰ میلی گرم در لیتر اثر بیشتری داشته و یا از اختلاف معنی داری با تیمار ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر برخوردار نبود.