مقاله شناسایی و تایید یک نشانگر مولکولی ناجفت RAPD پیوسته با ژن یا ژنهای مقاومت به ریزومانیا در چغندرقند

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله شناسایی و تایید یک نشانگر مولکولی ناجفت RAPD پیوسته با ژن یا ژنهای مقاومت به ریزومانیا در چغندرقند دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله شناسایی و تایید یک نشانگر مولکولی ناجفت RAPD پیوسته با ژن یا ژنهای مقاومت به ریزومانیا در چغندرقند  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله شناسایی و تایید یک نشانگر مولکولی ناجفت RAPD پیوسته با ژن یا ژنهای مقاومت به ریزومانیا در چغندرقند،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله شناسایی و تایید یک نشانگر مولکولی ناجفت RAPD پیوسته با ژن یا ژنهای مقاومت به ریزومانیا در چغندرقند :

تعداد صفحات:۵

چکیده:

در این بررسی از جمعیت در حال تفکیک F2 برای شناسایی نشانگر مولکولی پیوسته با ژن مقاومت به بیماری ویروسی ریزومانیای چغندرقند استفاده گردید. در این تحقیق از آغازگرهای تصادفی ده نوکلئوتیدی به صورت تکی و جفتی برای آزمون RAPD بر روی DNA بالک مقاوم و حساس بر اساس تجزیه تفرق توده (BSA) استفاده شد . تعدادی از جفت آغازگرها در بالک های DNA تولید چند شکلی نمودند، پس از آزمون این جفت آغازگرها بر روی DNA تک بوته بالک های حساس و مقاوم، تعدادی از آنها انتخاب و در تک بوته های جمعیت نیز ارزیابی شدند. سپس فواصل نشانگرها و ژن ایجاد مقاومت با استفاده از روش فراوانی بوته های نوترکیب تعیین گردید. از بین نشانگرهای منتخب یک نشانگر ناجفت با فاصله حدود ۱۴ سانتی مورگان به دست آمد. سپس به منظور تایید و تکرارپذیری نشانگر مربوطه این بررسی در چندین توده و لاین اصلاحی چغندرقند انجام گرفت. برای این منظور بذر ژنوتیپ های مورد نظر در گلخانه کشت شده و گیاهان دو ماهه به گلدان های حاوی خاک آلوده به ریزومانیا منتقل شدند. پس از گذشت دو ماه در خاک آلوده گیاهان خارج و نمونه برداری ریشه و برگ آنها به طور جداگانه انجام گرفت. ریشه نمونه ها برای آزمون الایزا جهت سنجش میزان آلودگی و نمونه های برگی برای آزمون مولکولی ژنوتیپ های گیاهان مورد نظر با نشانگر مولکولی ناجفت به دست آمده استفاده گردید . نتایج الایزا به صورت حساس، مقاوم و متحمل دسته بندی شدند. نتایج نشانگر به صورت حضور و عدم حضور امتیاز دهی گردید. سپس با مقایسه نتایج الایزا و آزمون مولکولی مشخص گردید که حدود ۹۵ درصد بین نتایج دو آزمون مذکور توافق و هماهنگی وجود دارد و بدین ترتیب نشانگر نامبرده از درجه اعتبار بالایی جهت غربال مولکولی گیاهان مقاوم به ریزومانیا برای بهره برداری در طرح های تهیه ارقام برخوردار می باشد.