مقاله بررسی شاخصهای رشدی ژنوتیپهای مختلف گوجه فرنگی هلندی، روسی و ارقام رایج خوزستان در مرحله نشایی در شرایط آب و هوایی اهواز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی شاخصهای رشدی ژنوتیپهای مختلف گوجه فرنگی هلندی، روسی و ارقام رایج خوزستان در مرحله نشایی در شرایط آب و هوایی اهواز دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی شاخصهای رشدی ژنوتیپهای مختلف گوجه فرنگی هلندی، روسی و ارقام رایج خوزستان در مرحله نشایی در شرایط آب و هوایی اهواز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی شاخصهای رشدی ژنوتیپهای مختلف گوجه فرنگی هلندی، روسی و ارقام رایج خوزستان در مرحله نشایی در شرایط آب و هوایی اهواز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی شاخصهای رشدی ژنوتیپهای مختلف گوجه فرنگی هلندی، روسی و ارقام رایج خوزستان در مرحله نشایی در شرایط آب و هوایی اهواز :

تعداد صفحات:۶

چکیده:

ارقام مختلف گوجهفرنگی نقش عمدهای برای تولید محصول در شرایط مختلف دارند که برای اهداف متفاوتی بکار میروند. سرمای اول فصل کشت بهاره در استان خوزستان، رشد و نمو نشا گوجهفرنگی را محدود میکند. بنابراین ارقام گوجهفرنگی مقاوم به سرمای اول فصل کشت بهاره در منطقه خوزستان برای تولید محصول اقتصادی لازم است. به منظور شناسایی ژنوتیپهای سازگار با شرایط کشت بهاره، پژوهشی در مزرعه تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال زراعی ۱۳۸۸-۱۳۸۷ در قالب طرح کاملاً تصادفی بر روی ۴۰ ژنوتیپ گوجهفرنگی انجام شد. در این پژوهش، صفات مورد ارزیابی سطح و تعداد برگ، وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک ریشه در هفته هفتم پس از کشت و زمان تشکیل گل آذین اول بودند. نتایج نشان داد که میان ارقام و ژنوتیپها تفاوت معنیداری دیده شد. در بین ژنوتیپهای مختلف، بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی را ژنوتیپ Cal gn3(2/74 و ۰/۲۱ گرم) ، بیشترین وزن تر و خشک ریشه را بترتیب ژنوتیپ Cal gn3(1/21 گرم) و ژنوتیپهای M64 و ۶۱۸۹ و Sto (0/08 گرم) دارا بودند. ژنوتیپ شماره ۴۴ با متوسط ۸/۲۴ برگ و ۸۹ روز زمان و ژنوتیپ شماره ۲۱ با متوسط ۵/۸۲ برگ و ۶۳/۹۲ روز زمان برای ظهور گل آذین اول، به ترتیب ژنوتیپهایی دیررس و زودرس بودند.