تحقیق در مورد اشنایی با حضرت زهرا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق در مورد اشنایی با حضرت زهرا دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد اشنایی با حضرت زهرا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد اشنایی با حضرت زهرا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد اشنایی با حضرت زهرا :

اشنایی با حضرت زهرا

مقدمه
سرور بانوان بهشت، دختر ختم رسل، حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا (س)‌برترین زنان از آفرینش آدم تا قیام قیامت است، بزرگ بانویی که شناخت او لازمه کمال پیامبران پیشین بوده است و خشم و رضایت او،‌غضب و رضوان خداوند سبحان. بیان ارزش و عظمت این بانوی گرانقدر،‌کاری است که تنها از عهده خواص اولیای الهی بر می آید. بنابراین بجاست که عنان سخن به دست صاحبان آن سپرده شود. در این جزوه گوهرهایی گرانبها از کلمات معصومین (ع) که قطره ای از دریای فضایل و گوشه ای از حقایق زندگی حضرت فاطمه زهرا (س)‌است.

نامها و لقب های حضرت زهرا (س)
حضرت صادق (ع ) فرمودند: برای فاطمه (س) در پیشگاه خداوند نه نام است:
فاطمه، صدیقه، مبارکه،‌طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه، زهرا
اینک با بیان احادیث معصومین (ع)‌و سخن دانشمندان وجه تناسب برخی از نامها و لقبهای آن حضرت با وجود مبارکشان بیان می گردد.

۱)‌ فاطمه

امام صادق (ع)‌فرمودند:‌حضرت فاطمه (س) فاطمه نامیده شد زیرا که مـــــردم از شناخت او بریده شده اند (ناتوانند).
یونس بن ظه بیان می گوید: حضرت صادق (ع)‌به من فرمود:‌آیا می دانی معنی فاطمه چیست؟ گفتم مولای من شما بفرمایید.
حضرت فرمودند:‌یعنی از بدیها بریده شده است.

امام صادق (ع) فرمودند: فاطمه زهرا (س) فاطمه نامیده شد زیرا از آنچه برای سایر زنان روی می دهد بریده و جدا شده است.
امام رضا (ع) به واسطه پدران بزرگوارشان از حضرت علی (ع)‌نقل می کند که آن حضرت فرمودند:‌ از رسول خدا (ص)‌شنیدم که می فرمود:
من فاطمه (س)‌را فاطمه نامیدم زیرا که خداوند سبحان او و فرزندانش را از آتش جهنم جدا کرد، ‌آن فرزندانی که با یگانه پرستی و ایمان به شریعت من، خدا را ملاقات می کنند. و در حدیثی آمده است: دوستداران او را از آتش جهنم جدا کرد.

فضیلت نام فاطمه (س)

سکونی می گوید:‌خدمت امام صادق (ع) رسیدم در حالیکه به شدت ناراحت و اندوهگین بودم. امــام (ع) به من فرمودند: ای سکونی! چرا اندوهگین هستـی؟‌ عرض کردم:‌دختری برایم متولد شده است.امام (ع)‌فرمودند:‌ای سکونی! سنگینی او بر زمین است و روزی او با خداست. زندگی او از عمر تو نمی کاهد و روزی او از روزی تو جداست.

سکونی می کگوید: به خدا سوگند آن حضرت اندوه مرا زایل کرد. پس امام (ع) فرمودند: او را چه نام نهادی؟‌عرض کردم:‌فاطمه. حضرت فرمودند:‌آه آه آه. سپس دست مبارکشـان را بر پیشانی نهادند. تا این که می گوید: امام فرمودند: اما حال که او را فاطمه نام نهـادی پس به او ناسزا مگو، او را لعنت نکن و کتک نزن.
سلیمان جعفری می گوید: از امام موسی کاظم (ع)‌ شنیدم که فرمود:‌ فقر داخل خانه ای نمی شود که نام فاطمه از اسامی بانوان در آن خانه باشد.

۲)‌ زهرا

جابر بن یزید جعفی می گوید: به امام صادق (ع)‌عرض کردم: چرا فاطمه زهرا (س)‌زهرا نامیده شده است؟
حضرت فرمودند: چون خداوند عزوجل او را از نور عظمت خودش آفرید. پس هنگــامـی که نور فاطمه (س) درخشید، آسمان ها و زمین از نور او روشن شد، چشمان فرشتگــان بسته شد و برای عظمت خداوند به سجده افتادند. سپس گفتند:‌ای خدا!‌و ای مولای ما! این چه نوری است؟ خداوند به آنان وحی فرمود: این نوری از نورهای من است. او را در آسمان خود جای داده و از عظمت و بزرگی خود آفریده ام. و این نور را از صلب پیامبران خود خارج می سازم که بر تمامی پیامبران برتری اش می دهم. از این نور امامانی را به وجود می آورم که امر (دین)‌مرا برپا می دارند و مردم را به سوی حق – که منسوب به من است- هدایت می کنند‍‌‍،‌و آنان را پس از پایان یافتن وحی ام جانشین خود بر روی زمین قرار می دهم.

ابو هاشم عسکری می گوید:‌از امام حسن عسکری (ع) پرسیدم:‌چرا حضرت فاطمه (س)‌زهرا نامیده شده است؟ حضرت فرمودند: چون در ابتدای روز صورت آن حضرت مانند خورشید درخشان، ظهر هنگام بسان ماه تابان و هنگام غروب همانند اختر فروزان برای امیرالمؤمنین (ع) می درخشید.
ابن عماره از پدرش نقل می کند که گفت از امام صادق (ع)‌پرسیدم: چرا حضرت فاطمه (س)‌زهرا نامیده شد؟‌

حضرت فرمودند:‌زیرا فاطمه (س)‌ هنگامی که در محراب عبادت خود می ایستاد نور او برای آسمانیان می درخشید، همانگونه که ستارگان برای اهل زمین می درخشند.

۳)‌ حورای انسیه

امام صادق (ع)‌از پدران بزرگوارشان نقل کرده اند که پیامبر گرامی اسلام (ص)‌فرمودند: نور فاطمه قبل از به وجود آمدن آسمان و زمین آفریده شد.
بعضی گفتند: ای پیامبر خدا! پس او از جنس انسان نیست؟ حضرت فرمودند: فاطـــمه حوریه ای است به صورت انسان.

۴) صدیقه

از امام صادق (ع ) روایت شده است که فرمودند: او صدیقه کبری است و کمال امـــــت های گذشته بر اساس شناخت او بوده است.
۵)‌ طاهره

امام باقر (ع)‌ به نقل از پدران بزرگوارشان فرمودند:‌همانا فاطمه دختر پیامبر گرامی اسلام طاهره نامیده شد زیرا او از هر ناپاکی و زشتی پاک بود. و هیچ گاه حالاتی که برای سایر زنان روی می دهد برای او روی نداد.

۶)‌ بتول

پیامبر اکرم (ص)‌فرمودند:‌همانا فاطمه بتول نامیده شد چون از آنچه برای سایر زنان روی می دهد،‌ بریده و جدا شده است. به این جهت که این امور برای دختران پیامبران عـیب به شمار می رود.

عبید هروی در کتابش غریبین می گوید: حضرت مریم بتول نامیده شد، چون از مردهـا جدا شده بود و با کسی ازدواج نکرد،‌و حضرت فاطمه (س)‌ بتول نامیده شد چون از نظیر و همتا بریده شده است (همتایی ندارد)

ابن اثیر در کتاب نهایه می گوید: حضرت فاطمه (س)‌ بتول نامیــده شد چون از بانــوان زمان خویش از جهت فضیلت، ‌دیانت و اصل و نسب بریده و جدا شده بود.
و گفته شده که آن حضرت بتول نامیده شد چون از دنیا بریده بود و رو به سوی خداوند داشت.

۷)‌ محدثه

اسحاق بن جعفر می گوید: از امام صادق (ع)‌شنیدم که می فرمود: همانا فاطمه محدثه نامیده شد زیرا ملائکه از آسمان پایین می آمدند و آن حضرت را صدا می زدند همانگونه که حضرت مریم دختر عمران را صدا می زدند. پس گفتند: ای فاطمه!‌همانا خداوند تبارک و تعالی تو را انتخاب کرده و پاک گردانیده و بر تمام بانوان جهان برگزیده است. ای فاطمه! خاضعانه پروردگارت را عبادت کن،‌خدا را سجده کن و با رکوع کنندگان به رکوع برود.
پس حضرت فاطمه (س) با ملائکه سخن می گفت و آنها نیز با آن حضرت گفتگو می کردند.

سایر نامها و لقب های حضرت زهرا (س)

اضافه بر موارد فوق برای آن حضرت، ‌نامها و لقب های بسیاری نقل شده است که به برخی اشاره می شود:
مبارکه، راضیه، مرضیه، صدیقه،‌شهیده، کوثر، معصومه، منصوره، زکیه، تقیــــه، عفیفه، نوریه، جمیله،‌جلیله، وحیده، فریده، صادقه، عابده، حانیه،‌شریفه، مطهره، حکیمه،‌ فهیمه، حنانه، ‌صدیقه الکبری،‌ریحانه النبی،‌ ودیعه الرسول،‌حجه الله الکبری، حبیبه المصطفی و …

کنیه های حضرت زهرا (س)

برای حضرت زهرا (س)‌کنیه های بسیاری نقل شده است. مشهورترین آنها عبارتند از:
ام ابیها،‌ ام الحسن،‌ ام الحسین، ام المحسن،‌ ام السبطین،‌ ام الائمه، ام الخیره،‌ ام البرره، همچنین از کنیه های آن حضرت ام المؤمنین است.
فضایل حضرت زهرا (س)‌ در قرآن

۱)‌آیه تطهیر – عصمت حضرت زهرا (س)

از ابوسعید خدری نقل است که گفت: آیه «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجسن اهل البیت … در مورد پنج نفر نازل شده است:
رسول گرامی اسلام(ص)، حضرت علی (ع)،‌حضرت زهرا (س)، امام حسن و امام حسین (ع).

۲)‌ سوره دهر – اطعام مکسین و یتیم و اسیر

ابن عباس می گوید: امام حسن و امام حسین (ع) بیمار بودند. پیامبر (ص)‌با جمعی از اصحاب به ملاقات آنان رفتند. بعضی از اصحاب به امیرمؤمنان (ع) گفتند: خوب بود برای شفای فرزندانت نذری می کردی. حضرت فرمودند: برای خدا به عهده من است که اگر فرزندانم خوب شوند،‌به شکرانه بهبودی آنان سه روز روزه بگیرم. حضرت فاطمه (س)‌نیز همین را فرمودند: فضه، خدمتگزار آن حضرت هم همین را گفت.
چون امام حسن و امام حسین (ع) بهبود یافتند، همه اهل خانه روزه گرفتند تا به نذر خود وفا کنند، اما غذایی برای افطار نداشتند. حضرت علی (ع) به نزد شمعون یهودی رفت، سه من جو قرض کرد و آن را به نزد حضرت فاطمه (س)‌آورد. روز اول حضرت زهرا (س)‌یک من جو را آرد کرد و با آن پنج نان پخت. هنگامی که حضرت علی (ع)‌ از نماز مغرب بازگشت و می خواستند افطار کنند،
فقیری در زد و گفت: به من غذا بدهید اهل خانه تمام غذای خود را به فقیر دادند و با آب افطار کردند.
روز دوم که به پایان رسید. حضرت زهرا (س) بار دیگر با یک من جو پنج نان پخت. چون حضرت علی (ع) از نماز بازگشتند و برای افطار آماده شدند کودک یتیمی به در خانه آمد و درخواست غذا کرد. روز دوم هم آنان غذای خود را به یتیم دادند و با آب افطار کردند.
روز سوم هنگام افطار، اسیری از اسرای مسلمانان به در خانه آمد و گفت:‌من نیازمندم، به من غذا بدهید بار دیگر آنان تمام غذای خود را به اسیر دادند و با آب افطار کردند.
چون روز چهارم رسید، حضرت علی (ع)‌دو فرزند خود را که مانند جوجه از گرسنگی می لرزیدند، به نزد رسول خدا (ص) برد.
پیامبر (ص)‌فرمودند: دخترم کجاست؟
حضرت فرمودند: در محراب عبادت است.
پیامبر (ص)‌برخاستند و به نزد او رفتند. حضرت فاطمه (س)‌را دیدند در حالی که نشانه های ضعف و گرسنگی از چشمهایشان پدیدار بود در این هنگام این آیــــه شریفه نازل شد:
»یوفون بالنذر و یخافون یوما کان شره مستطیرا و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتمیا و اسیرا« (دهر/۷۶)
شهاب الدین آلوسی در تفسیر خود موسوم به روح المعانی چنین می گوید:

انسان درباره حضرت علی (ع)‌و حضرت زهرا (س)‌چه می تواند بگوید جز این کــه حضرت علی (ع) ‌سرور مؤمنان و وصی پیامبر اکرم (ص) است و حضرت زهرا (س) پاره تن نبی مکرم اسلام است و جزئی از وجود حضرت محمد مصطفی (ص)‌ مــی باشد.

امام حسن و امام حسین (ع) هم روح و ریحان و سرور جوانان اهل بهشت اند. این سخنان ترک سنت رسول الله نیست بلکه هر چه غیر از این، ‌در نظر من گمراهی است. از نکته های لطیف در این سوره بنابراین که در شأن اهل بیت (ع)‌ نازل شده، این است که خداوند سبحان به احترام حضرت زهرا (س) و روشنی چشم رسول خدا (ص) نامی از حورالعین نبرده و تنها به نام ولدان مخلدون (نوجوانان خدمتکار بهشتی)‌تصریح فرموده است.
۳)‌ کـوثـر
بسم الله الرحمن الرحیم
» انا اعطیناک الکوثر – فصل لربک وانحر – ان شانئک هو الابتر «
فخر رازی در تفسیر خود درباره آیه «انا اعطیناک الکوثر» می گوید:‌نظر سوم درباره کوثر این است، چون این سوره در رد سخن کسانی نازل شده است که به جهت نداشتن فرزند بر آن حضرت عیب می گرفتند. پس معنی آیه این است که خداوند به پیامبر اسلام (ص) نسلی عطا می کند که در گذر زمان باقی می ماند. پس بنگر چه بسیار از اهل بیت پیامبر کشته شده اند، اما جهان آکنده از آنهاست، در صورتی که از بنی امیه فردی قابل اعتنا باقی نمانده است! و نیز بنگر در میان اهل بیت پیامبر (ص)‌چه تعداد از دانشمندان بلند مرتبه بوده اند، همانند:‌باقر،‌صادق،‌ کاظم،‌ رضا (ع)‌ و مانند آنها.

آلوسی در تفسیر آیه «ان شانئک هو الابتر » می گوید: ابتر کسی است که فرزندی ندارد به طوری که از او نه نسلی باقی می ماند و نه یادی نیکو. اما تو ای پیامبر! فرزندانت باقی می مانند … و این آیه بر این مطلب دلالت دارد که فرزندان دختر، فرزند انسان محسوب می شوند.

۴)‌ دریای ژرف

»مرج البحرین یلتقیان – بینهما برزخ – فبای ءالاء‌ربکما تکذبان – یخرج منها اللؤلؤ ‌و المرجان «
(رحمن /۱۹-۲۲)
امام صادق (ع)‌فرمودند: منظور از قول خداوند سبحان که می فرماید: «مرج البحرین یلتقیان» حضرت علی (ع)‌و حضرت فاطمه (س)‌می باشد که دو اقیانوس ژرف هستند و هیچکدام بر دیگری غلبه نمی کنند و در روایت دیگری آمده است که مراد از «بینهما برزخ» پیامبر گرامی اسلام (ص)‌و مقصود از «یخرج منهما اللؤلؤ و المرجان» امام حسن و امام حسین (ع)‌ می باشد.

۵) شـب قـدر

امام صادق (ع)‌فرمودند: در آیه «انا انزلناه فی لیله القدر» لیله فاطمه است و قدر خداوند سبحان. پس هر کس فاطمه را آنگونکه حق معرفت اوست بشناســـد به تحقیق شب قدر را درک کرده است.

آزردن حضرت زهرا (س)

پیامبر گرامی اسلام (ص)‌فرمودند: هرکس فاطمه را در زمان زندگی من آزار دهد، همچون کسی است که بعد از مرگ من او را آزرده باشد، و هرکس پس از مــرگ من او را آزار دهد، مانند کسی است که در زمان زندگی ام آزرده باشد. هــــرکس فاطمه را آزار دهد مرا آزرده و هرکس مرا آزار دهد خدا را آزار داده اســــت،‌ این همان قول خداوند است که فرمود:
» ان الذین یؤذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الاخره و اعد لهم عذابا مهینا«
» آنان که خدا و پیامبرش را آزار می دهند خداوند آنها را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته و برای آنها عذاب خوارکننده ای آماده کرده است. «
(احزاب / ۵۷)
سعد بن ابی وقاص گوید: ‌از پیامبر گرامی اسلام شنیدم که می فرمود:‌فاطمه پاره تن من است هرکس او را خشنود سازد مرا خشنود کرده،‌ و هرکس او را ناراحـت کند مرا ناراحت کرده. فاطمه عزیزترین مردم نزد من است.
پیامبر گرامی اسلام (ص)‌ فرمودند: فاطمه پاره تن من است. هر که او را بیازارد مرا می آزارد و هر که او را خشنود سازد مرا خشنود می کند.
ابو حمزه ثمالی می گوید:‌امام باقر (ع)‌به نقل از پدر و جد گرامیشان فرمـــودند که پیامبر گرامی اسلام فرمودند:‌همانا خداوند از خشم فاطمه خشمگین و از خشنودی او خشنود می گردد.

خشم اهل بیت از آزردن حضرت زهرا (س)

علی بن اسباط نقل می کند: مردی از برمکیان بر امام رضا (ع)‌وارد شــــد و به آن حضرت عرض کرد:‌درباره ابوبکر و عمر چه می گویید؟
امام فرمودند:
«سبحان الله و الحمد لله و لااله الا الله و الله اکبر»
آن مرد برای گرفتن جواب اصرار کرد.
امام (ع) به او فرمودند: ما اهل بیت مادر صالحه ای داشتیم که بر آنان خشمگــین بود و بعد از رحلت مادرمان نیز برای ما نقل نشده است که او از آنان راضــی شده باشد.
ابن ابی الحدید معتزلی با واسطه از داود بن مبارک نقل می کند که گفت:‌در بازگشت از سفر حج به همراه گروهی نزد عبداله بن موسی یکی از نوادگان امام حسن مجتبی (ع)‌رفتیم و مسائلی از او پرسیدیم. من درباره ابوبکر و عمر از او سؤال کردم. او گفت: همین سؤال را از جدم عبداله بن حسن پرسیدند،‌او پاسخ داد: مادرم حضرت صدیق (س)‌دختر پیامبر الهی بود و از دنیا رفت در حالی که بر شخصی خشمگین بود ما نیز به خاطر ناراحتی او بسیار خشمگین هستیم و هر زمان او خشنود شود ما نیز خشنود می شویم.
آنگاه ابن ابی الحدید می گوید:‌سخن درست نزد من آن است که حضرت فاطمـــه (س) از دنیا رفت در حالیکه بر ابوبکر و عمر خشمگین بود و وصیت کرد که آنان بر بدنش نماز نگزارند.